Alþýðublaðið - 28.02.1943, Síða 6

mmak

AL»YÐUBLAOH>
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
*
s
s
s
s
s
s
*
s
s
s
*
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s_
Fasteignaskattar til bæjarsjóðs Reykjavíkur árið
1943 (húsaskattur, lóðarskattur, vatnsskattur), svo og
lóðarleiga féllu í gjalddaga 2. janúar þ. á.
Að óviðráðanlegum orsökum, vegna þess að skatt-
amir eru nú lagðir á samkv. nýju og breyttu fasteigna-
mati, hefir ekki verið unnt að senda gjaldseðla fyr en
nú þessa dagana. Vegna dráttarins á útsendingu gjald-
seðla hefir bæjarráð samþykkt, að krefja ekki dráttar-
vexti af framanskráðum fasteignagjöldum fyr en eftir
1. apríl. J
Eru gjaldendur því minntir á, að greiða gjöldin
fyrir þann tíma og jáfnframt beðnir að gera skrifstof-
unni aðvart (í síma 1200 eða 2755) hafi þeir ekki fengið
gjaldseðla í hendur.
Skrifstofa borgarstjóra.
UPPBOÐ
Upinbert uppboð verður haldið á Laugavegi 158,
föstudaginn 5. marz n. k. kl. 2 e. h. — Verða
þar seldar úr þb. Guðm. H. Þórðarsonar, stór-
kaupmanns, efiirtaldar vörutegundir og hver í ein'ú
númeri: GLERVÖRUR, GÚMMÍHÆLAR, GÚMMÍ-
STRIGASKÓR, SÁPUR og ÞVOTTAEFNI, BURSTA-
VÖRUR, BARNALEIKGÖNG, ÖSKUBAKKAR og
VAXDÚKSTÖSKUR.
Að því loknu verður selt BYGGINGAREFIN til-
heyrandi þrotabúinu, bækur, bíladekk o. fl.
Listi yfir vörurnar verður til sýnis í skrifstofu lög-
manns, Arnarhyoli og geta menn fengið að skoða
þær eftir samkomulagi.
Greírðsla fari fram við hamarshögg.
Lögmaðurinn í Reykjavík.
s
s
s
s
s
s
s
V
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
-S
s
s
s
s
.s
: S
s
; S
Á
, s
s
s
s
$
s
s
s
s
s
S
N
s
$
s
s
s
s
s
s
$
s
s
s
s
s
s
s
s
s
Óinnieystarvðrur
sem komið hafa hingað með e. s. „EDDU“ frá
Ítalíu, verða seidar fyrir kostnaði séu þær ekki
innleystar fyrir 7. næsta mánaðar.
Gunnar Guðjónsson,
skipamiðlari.
TIlfMln írá Viðskiptaneínd.
ViðsMpt&aeffndlsa hefír mllgiaaelka á all
átvega frá AsnaeFlkra nekkrar dlesel-
bátavélar.
Vélar pær, sem ram |r að ræða ero
©ATERPILLAR 70 Saestafla og 55 hest-
afla og RUCREY 240 Iieslafla.
Þeir, sem kunna að hafa áhnga fyrlr
pessnm vélakanpnm érn heðnlr að
gefa sig fram fyrir 5. mara n, k. vlð
skrifstofu nefndarianar, Austnrstræti
7, sem veitir nánari npplýsingar.
Innflytjendnm véla skal jafnfframt bent
á, að líklegt er, að petta sé eini mogo-
leikinn, nm éfyrirsjáanlegan tfma, til
pess að fá bátavélar til landsins,
Reykjavík 24. febr. 1943.
VIÐSKIPTANEFNDIN
Er rétt að
Frh. af 4. síðu.
Fyrir hina, sem »hafa hugsað
sér Hallgrímskirkju sem alþjóð-
armusteri, horfir málið á allt
annan veg. í iþeirra augum
stkiptir ekki máli, hvort kirkjan
kemst upp 10 áirum fyrr eða
seinna, og hvort. hún kostar
nokkrum mi'Mjónum mieira eða
minna. Þeirra hugsjón er að
reisa »það listaverk, er þjóðin
megnar að skapa með nokkurri
fóm og heitingu andlegra yfir-
hurða sinna beztu húsameistara
á alllöngum tíma.
VI.
Árið 1043 hefði orðið merki-
legt ár í sögu íslands, ef ófrið-
urinn hefði ekki verið. í ár
hefðum við vafailaust tekið að
fullu og öllu stjórn landsins í
okkar hendur og fliutt heim
æðsta valdið í málefnum okkar,
ef við 'hefðum verið sjálfráðir.
Forsjónin hagaði því þannig,
að 'þetta er nú allt raunverulega
komið í kring, og enn munu
mörg ár llíða, þar til við eigum
þess kost, að ræða þessi mál við
Dani.
eigum þess kost, að ræða þessi
mál við Dani.
í tilefni Iþessa merkisárs ætt-
um við að gera eitthvað, sem
lengi mun minnzt verða og
helzt jafnframt er sýnilegt al-
Þjóð.
Væri það því tilvalið að mín-
um dómi, að byxja byggingu
OEfallgrímskirkju nú í'sumar —
helzt að leggja hornstein henn-
ar 17. júní, á afmælisdegi þess
manmsins, sem við að réttu
megum 'hvað mest þakka, að
sjálfstæðið er enduriieimt. —
Við ættum að gera þetta í til-
efni af því, að við höfum nú
endurheimt það sjáifstæði, sem
glataðist fyrir nær 700 árum,
og á' þann ve»g sýná, að við vild-
úm þakka það þeirri forsjón,
sem gefið hefir okkur það að
fullu aftur.
Alþingi, synodus og Reykja-
vikurbær ættu síðan að tilmefna
eins konar yfirstjórn fyrir þessa
allþjóðarstarfsemi, er stýrði
henni, þar til hið veglega must-
eri væri að fullu byggt.
Það mætti vel byrja á grunni
kirkjunnar þó ekki yrði nú
þegar fallist á neinn sérstakan
uppdrátt að kirkjunni í heild.
Aðeins ef samkomulag væri
um iþað hversu stór og styrkur
grunnur hennar skyldi vera.
Yfirstjórn ibyggingarinnar ætti
því rnæst að reyna að fá sam-
starf milli forustu ihúsameist-
ara í andinu um teikningu að
kirkpnni og eftir þeim upp-
drætti ætti að byrja 'byggingu \
hennar. Ég er í engum efa um
að síðar mundu aðrir húsa-
meistarar ibreyta þar ýmsu, eins
og gengur og gerist, en þeir
mundu því eins hreyta að yrði
til bóta.
Á þennan hátt mundi íslenzka
þjóðin geta í náinni framtíð
eignast slíkt listaverk, þar sem
Hallgrímskirkja væri, er yrði
henni samboðið.
'Þótt það fé sé ekki fyrir
hendi, sem til þess þarf að reisa
kirkjuna, þegar verkið er hafið,
eiga menn ekki að setja það
fyrir sig. Það safnast á hinum
langa tíma, sem það tekur að
reisa hana, ef þjóðin á annað
borð ætlar sér þetta.
Hallgrímiskirkja sem veglegt
musteri guði vígt, gnæfandi aí
Skólavörðuholtinu yfir höfuð-
stað íslands, er hæfilegt og
æskilegt tákn hins endurheimta
frelsis hennar og andleigrar
menningar.
Við verðum tengi að því, að
byggja upp hið nýja íslenzka
ríki, sem raunverutega hefur
göngu sína nú í ór, þar til hér
hefir skapazt fyrirmyndar þjóð-
fólag, eins og við öll óskum, og
því skulum við ekki setja það
fiyrir okkur, þó að við verðum
líka lengi að reisa Hailgríms-
kirkju. En við skúlum byrja á
hennj nú í ór — árinu sem við
sjálfir teljum fullt sjálfstæði
fengið. Við skuilum reisa Hall-
grímskirkju í minningu um það
endurheimta frelsi og láta hana
um alla framtíð bera nafn þess
manns „er svo vei söng, að sól-
in skein í gegnum göng.“
HVAÐ SEGJA HIN BLÖÐIN?
Frh. af 4. síðu.
deilum. Honum hefir oft tekizt áð
jafna þar mikinn ágreining. Aldrei
hefir þó reynt meira á ásttasemj-
arahæfileika hans en nú.“
„Eins og kunnugt er, felldi al-
þingi þá tillögu, að taka ríkissjóðs
styrkinn til skálda og listamanna
upp í 18. grein fjárlaganna aftur
sem persónulegar styrkveitingar til
hvers einstaks styrkþega. Þing-
menn mun ekki hafa fýst að fá
„grenjaskytturnar“ aftur í skot-
færi við sig í krókum og kimum
þinghússins. . Þeir munu heldur
ekki hafa talið, að slíkar manna-
veiðar væru sérlega þroskavænleg
íþrótt fyrir listamennina sjálfa,
og tíma þingsins enda betur varið
til annars en að vera í „eilífum
felum“ fyrir ágengni hinna gírug-
ustu bitlingamanna, sem sjaldnast
eru úr flokki þeirra, sem helzt
eru styrkjanna verðir.... Það
er t. d. öldungis óyggjandi, að
ungum og efnilegu mskáldum,
myndlistamönnum, eða öðrum
slíkum leitendum utan af landi,
hlýtur að veitast það stórum auð-
veldara að leita réttar síns og
framfærslueyris í bróðurhendur
hinna útvöldu anda, se meru instu
koppar í búri þeirrar þröngu lista
mannaklíku í Reykjavík, sem er
alls ráðandi sem stendur í lista-
mánnabandalaginu svokallaða,
heldur en í greipar hins illræmda
Menntamálaráðs."
Menn aki eftir orðunum „leit-
endum utan af landi.“ Þau
benda til, a ðhér sé um að ræða
sjónarmið smáskálda „úti á
■landi.“ sem hefir heldur horn
í síðu stærri bræðranna í höfuð-
staðnum, og hefir auk þess lífs-
uppeldi sitt öðrurn þræði af því
að verja málstað fyrverandi
formanns Menntamálaróðs.
Svartklæddar
konur.
Frh. iaf 4. síðu.
og blásið þessum ævintýralegu
sögum byr undir vængi, þegar
heim kom, hefðu ef til vill gert
sig segar um ofurlitlar ýkjur
og gumað af því, hversu stú-
dentum Suðurríkjanna hefði lit
izt vel á sig. Auk þess hefir ef
til vill, verið um lítilsháttar
misskilning að ræða, sem minn-
ir mig á söguna um stúlkuna
frá Venezuela, sem ferðaðist til
New York og varð tíðrætt um
ókurteisi karlmanna þar, þegar
hún kom heim aftur. Hún gekk
í fallegustu kápunni sem hún
átti eftir Fimmtutröð í New
York. Allar konurnar, sem hún
mætti, sneru sér við og horfðu
á eftir henni, en karlmennirnir
létu sem þeir sæju hana ekki.
Svona var það ekki á aðalgöt-
um höfuðborgarinnar í Vene-
zuela.
Ný ritvél
(stór skrifstofuvél)
Smith Premier með venju
legum vals er til sölu.
Tilboð merkt „Alveg ný“
sendist Alþýðublaðinu.
Sg|»««dagur 28. febráar 1943.
E3>
„Þóru
Tekiö á móti flutningi til
Vestmannaeyja á morgun
(mánudag) og fram til hád-
degia á þriðjudag.
„Ármann“
Tekið á móti flutningi til
Breiðafjarðarhafna á morgun,
(mánuaag.)
Anglýsiagar,
( r . .
sem birtast eiga í
Alþýðublaðinu,
verða að vera
komnar til Auglýs-
ingaskrifstofunnarí
Alþýðuhúsinu,
(gengið inn frá
Hverfisgötu)
fyrir ki. 7 að kvðldi.
Sfmi 4908.
Glas læknir
í snilldarpýðingn
Þórarins Guðna-
sonar, læknis.
HANNES Á HORNINU
Frh. af 5. síðu.
vegna þess, að þar gerði hver mað-
ur hreint fyrir sínum dyrum. Þetta
virðast bæjarbúar, borgarráð og
bæjarstjórn ekki veita.“
„EN ÞÚ ÆTTIR að ganga um
miðbæinn, maður talar nú ekki um
úthverfin, og athuga hvernig búið
er að þessum vesalingum, sem
verða að gera sér að góðu þann
hluta umferðarfarvegarins, sem
kallaður er gangstéttir á máli sið-
aðra manna í siðuðum bæjum með
siðaða ráðamenn. Snjór, klaki og
ís er látið óáreitt safnast saraan í
þeim stað taæjarins, sem kallað er
hjarta lians, þar sem umferðin ó-
hjákvæmilega er mest.“
„Á ÞESSU KLAKAHRÖNGLI,
sem minnir einna helzt á annan-
hvorn pólinn fremur en gangstétt-
ir, skripla og skjögra þrautpíndir
skattborgarar og bölva í hljóði.“
„HANNES, REVNDU NÚ að
vekja athygli á því, að það sé ekki
of mikið þó t. d» Landsbankinn og
Búnaðarbankinn hreinsi gangstétt-
irnar fyrir framan hjá sér og svo
önnur stríðsgróðaverzlunarhús
miðbæjarins, ef bærinn sjálfur eða
stjórn hans ekki hefir smekk eða
auga fyrir, né skilning á, svo sjálf-
sögðu menningaratriði eins og því,
að halda gangstéttum aðalverzlun-
arhverfis höfuðborgarinnar þann-
ig, að það sé fært gangandi mönn-
um.“
ÉG ER ALVEG SAMMÁLA
uppástungum Valtýs. Það er eins
og þessi Valtýr sé Valtýr sá, sem
stjórnar Útvegsbankanum, því að
hann nefnir ekki að honum beri
að gera hreint fyrir sínum dyrum.
Það mun iþó ekki vera.
Hannes á horninu.