Alþýðublaðið - 02.07.1943, Qupperneq 6

6

Föstudagur 2. júlí 1943.

Sanmastofa
Djrleifar Ármann:
Fyrst um sinn verður allur tilbúinn fatnað-
ur frá saumastofu minni seldur í
Verslun. Ragnars Þórðarsonar & Co tekur
einnig á móti pöntunum á saumaskap.
DÝRLEIF ÁRMANN
i
>
)
S
S
i
)
s
s
tal. Bagnars Pórðarsonar I Co. Aðalstrætl 9- \
\
s
s
s
s
$

Reikningar
vegna íslandsmótsins í knattspyrnu, verði
/
greiddir föstudag og laugardag kl. 10—12 (2. og
3. júlí) hjá Ásgeiri Þórarinssyni, Vezl. Hamborg
Laugaveg 44.
Melztii framkTæmdir
Géðtemplarareglunnar
HANNES Á HORNINU
Frh. al 5. síðu.
að vökva á þennan hátt, hljóta
fleiri að vilja nota sér það.“
ÉG SPURÐI einn af verkfræð-
ingum bæjarins um þetta í gær
og sagði hann, að þeir litu svo á
að þetta væri bannað, aðeins
mætti vökva með því að hella
vatninu úr könnum eða fötum.
Hins vegar kvað hann ekki myndu
verða fengizt um það þó að fólk
dældi vatni með slöngu á garða
síðdegis á laugardögum og á
sunnudögum, því að þá væri til
nóg vatn. — Það er sjálfsagður
þegnskapur að fara eftir þeim til-
mælum, sem ráðamenn bæjarins
hafa sent frá sér.
„ÚLFUR ÚLFSSON“ skrifar um
kirkjuhappdrættin: „Mikið kapp
er í sumum söfnuðum bæjarins að
efna til happdrættis. Og vinning-
urinn (þessi aðeins eini) er ekkert
smáræði, heilt hús. Sumum finnst
þetta dálítið brask-kennt. Ekki er
ég á því máli. Þegar ég kaupi
happdrættismiða, lít ég aðeins á
það, hvort ég vil leggja nokkrar
krónur til styrktar fyrirtækinu,
sem um ræðir. Um að vinna hugsa
ég aldrei, og þó allra sízt þegar
aðeins er um einn vinning að
ræða.“
„ÉG ER HRÆDÐUR VIÐ að
kirkjuhappdrættin spilli hvort
fyrir öðru, svona alveg á sama
tíma. Laugarnessöfnuður ætti það
skilið að happdrætti hans væri vel
tekið, því hann hefir lagt afarmik-
ið á sig til að koma kirkju sinni
upp, og forstöðumennirnir sýnt þá
rausn og fórnfýsi að gefa heilt hús
ca. 80 þús. kr. virði. Það eina leið-
inlega í því byggingarmáli er það,
að kirkjan er langt frá því að
vera fögur.“
„í MÍNUM AUGUM er hún
nauða kollótt og svipiaus, sérstak-
lega er sést á hlið henni. Eru slík
mistök, mér liggur við að segja,
hörmuleg, þegar jafnmikið af
viljaþreki og fórnfýsi er til staðar
og hjá Laugarnessöfnuði. En allt
um það er brýn nauðsyn að full-
gera kirkjuna, og eitthvað batnar
svipurinn við fagurt umhverfi
kringum hana, sem konunum er
▼el treystandi til að skapa.“
RRÉFIÐ ER NOKKRU LENGRA
og leggur höfundurinn til að ann-
að happdrættið sé dregið til baka
þar til hinu er lokið. Satt bazt að
aegja tel ég Aálítið óviðkunnanlegt
að söfnuðirnir skuli vera í sam-
keppni um þetta og er furðulegt
að forstöðumenn þessara mála
skuli ekki hafa talað saman til
þess að ekki yrði árekstur. Mér
dettur ekki í hug að gera upp é
milli safnaðanna í þessu efni, enda
veit ég ekkert un það mál. Það
væri eftir öllu, ef söfnuðirnir í
bænum færu að ýtast á út af þess-
um. málum.
EFTIR AÐ ÉG birti bréf „Her-
manns við Hrísateig" um happ-
drætti Hallgrímskirkju fór ég úr
bænum. Síðan hefir forstöðu-
nefnd happdrættisins tilkynnt að
vinningurinn væri útsvars- og
skattfrjáls.
Hannes á horninu.
HVAÐ SEGJA HIN BLÖÐIN?
(Frh. af 4. síðu.)
Bjarni Benediktsson, sem við
erum svo hamingjusamir að
eiga á því herrans ári 1943, eða
þeir Michelsen og Lövland, —
sem Norðmenn urðu að bjarg-
ast við árið 1905!
ðsipr atfinnnnálð-
málaráðherra.
Frh. af 4. síðu.
herra í þingræðislandi hafi gert
sig sekan um annað eins frum-
hlaup og háft af aðra eins
hneisu, án þess að pakka pjönk
ur sínar.
Sýtt gjafaherhergi
í stðdeníagarðinn.
SYSTUR Guðmundar Ei-
ríkssonar bæjarfulltrúa
°g byggingameistara, sem lézt
1941, hafa gefið andvirði eins
herbergis, kr. 10.000, til minn-
ingar um hann. Herbergið skal
heita „Hjálp“ og skulu for-
gangsrétt að því hafa nákomin
skyldmenni Guðmundar og
niðjar þeirra, en að þeim frá-
gengnum, stúdentar er nema
byggingaverkfræði.
Fálkims,
sem kom át í mergun, flytur
forsíðumynd af Slæðufossi á
Fljótsdalsöræfum. Af öðru efni
hans má nefna: 10,000 ára saga
Svía, Árásin á Súðina, með mynd-
um, Miðnæturhugleiðiagar, eftir
Gunnar Stefánsson, Söngför Sól-
ekinsdeildarinnar, verðlaunasaga,
eftir ÞÖrunni J. Halldórsdóttur,
framhald af greinaflokki Ricken-
backers um hrakninga hans í
Kyrrahafi ,sögur ,myndir o. m. fi.
I- SKÝRSLU þeirri, sem stór-
-8- templar í Stórstúku íslands
gaf á nýafstöðnu stórstúku-
þingi um helztu framkvæmdir
Reglunnar undanfarið, er með-
al annars getið þriggja merkra
framkvæmda.
Um starfsemi templara að
Jaðri, þar sem unnið er mark-
víst að því undir yfirstjórn
Þingstuku Reykjavíkur, að
skapa reykvískum templurum
skemmti- og surnardvalarstað.
Eignir Jaðars höfðu aukizt á ár-
inu um 47 þús. kr. og nema nú
samtals rúmum 60 þús. krón-
um.
Hressingarheimilið í Kumb-
aravogi, sem ætlað er áfengis-
sýktum mönnum til dvalar og
heilsubótar.
Og síðast en ekki sízt Sjó-
manna- og gestaheimili Siglu-
fjarðar, og skal minnzt á það
nokkru nánar.
Árið 1935 hóf st. Framsókn
nr. 187 starfsemi sína að nýju
á Siglufirði eftir að hún hafði
legið niðri um skeið og gerðist
hún þegar brautryðjandi um
þetta mál.
Forráðamenn stúkunnar hófu
þegar baráttu, bæði á fundum
og í blöðum staðarins, fyrir
nauðsyn þess að bæta úr brýnni
heimilisþörf aðkomufólks á
Siglufirði um síldveiðitímann,
en eins og vitað er, safnazt til
Sigluf jarðar um þann tíma mik-
ill fjöldi sjómanna og annarra
vinnandi manna, bæði karla og
kvenna. Hvergi var þörfin meiri
en einmitt á Siglufirði fyrir
gott sjómanna- og gestaheimili.
Fyrir ötula forgöngu forustu
manna stúkunnar, meðal ann-
ars Péturs Björnssonar kaup-
manns, sem vann að undirbún-
ingi málsins af mikilli hagsýni
og hyggindum, var málinu
hrundið í framkvæmd, með
nokkrum fjárstyrk frá alþingi.
Þingið 1938 veitti 30 þús. kr.
styrk gegn % annars staðar frá.
Hinn 23. júlí 1939 var svo sjó-
manna- og gestaheimili Siglu-
fjarðar opnað.
Auk þess fjár, sem stúkan
sjálf leggur , fram árlega til
rekstursins, nýtur heimilið
nokkurs styrks árlega úr bæjar-
sjóði Siglufjarðar, frá Stórstúku
íslands og úr ríkissjóði, auk
frjálsra framlaga sjómanna, út-
gerðarmanna o. fl. velunnara.
Rekstrargjöld heimilisins
námu s.l. sumar 25 400 kr. Þá
hefir st. Framsókn einnig á
hverjum vetri gengizt fyrir leik
sýningum vegna heimilisins, lék
s.l. vetur „Mann og konu“ í
þeim tilgangi.
St. Framsókn rækir hér mik-
ið og merkilegt menningarhlut-
verk, að hlúa að sjómönnunum,
„hetjum hafsins“, og öðrum
vinnandi mönnum, fjarri heim-
ilum sínum og ástvinum, bjóða
þeim til dvalar í frístundum á
rólegu heimili, þar sem þeir
geta notið kyrrðar og næðis við
lestur eða ritstörf.
Sjómenn og aðrir, sem njóta
þessa heimilis, eru vafalaust
þakklátir st. Framsókn fyrir
störf hennar og framkvæmdir á
þessu sviði og kunna vel að
meta það.
Forgöngumenn þessa máls
hafa gerzt brautryðjendur á
þessu sviði. Sjómannaheimilið
hóf starf 9itt til þess að bæta
undir þreytandi böggum,
úr brýrini þörf. En það stendur
skuldaböggum vegna míkilla
aðgerða og margvíslegs til-
kostnaðar, þessum þöggum þarf
að létta af því sem fyrst.
Nú er talað um stríðan fjár-
straum manna á meðal, og svo
mun vera. Mörg krénan fer
fyrir lítið, og margur veit vart
aura sinna tal eða hvað skal
við gera. Meginhluti himnar
miklu fjárveltu er að þakka
sjómönnunum. Ættu menn ekki
aljnennt að kynna sér starfsemi
þá, sem st. Framsókn nr. 187
hefir komið á fót með starf-
rækslu sjómannaheimilisins og
athuga hvort ekki væri holt
sjálfum sér að styrkja og efla
slíka starfsemi, eftir því sem
hver og einn er maður til, því
það er víst að hér er um að
ræða merkilegt menningar- og
hagsbótamál íslenzku sjómanna
stéttarinnar, þeirrar; stéttar,
sem fengsælust hefir orðið fyrir
þjóðarbúið og mestu hefir
fórnað.
Stjórn heimilisins skipa þeir
Pétur Björnsson kaupmaður,
síra Óskar J. Þorláksson og
Andrés Hafliðason kaupmaður.
E. B.
Hosningar og saa-
Isflltlr á StðrsMkn
giogiDD.
TÓRSTÚKUÞINGINU
lauk á sunndagskvöld og
hafði það staðið hálfan fjórða
dag, því það hófst síðastliðinn
fimmtudag eftir hádegi.
12 reglufélögum var veitt
stórstúkustig. 76 fulltrúar
mættu á þinginu.
Embættismenn næst ár:
iStór-templar: Kristinn Stefáns-
son, cand, th'eol.
iStór-kanzlar: Árni Óla, blaða-
maður.
Stór-varatemplar: Þóranna
Símonardóttir. frú. t
Stór-ritari: Jóhann Ögmundur
Oddsson, skrifstofustjóri.
Stór-gjaldkeri: Jón Magnússon
yfirfiskimatsmaður.
Stór-gæslumaður unglinga-
starfs. Hannes J. Magnússon,
kennari á Akureyri.
Stór-gæzlumaður löggjafar-
starfs: Pétur Sigurðsson, er-
indreki.
Stór-fræðslustjóri: Eiríkur Sig-
urðsson, kennari, Akureyri.
Stór-kapellán: Sigfús Sigur-
hjartarson, alþm.
Stór-fregnritari: Gísli Sigur-
geirsson, verkstjóri í Hafnar-
am
Fyrv. stórtemplar: Friðrik Ás-
mundsson Brekkan, rithöf-
undur.
Þessir embættismenn mynda
framkvæmdanefndina, og eru
þeir allir endurkosnir, nema
Eiríkur Sigurðsson, sem kos-
inn var í stað Margrétar Jóns-
dóttur, kennara (og fyrrv. rit-
stjóra Æskunnar). en hún skor-
aðist undan endurkosningu.
Aðrir embættismenn:
iS’öngstjórar: Jónas Tómasson
bóksali, Isafirði, Sigurgeir Jóns-
iso-n, organleikari, Akureyri
Aðstoðarritari:, Jens E. Níelsen,
kennari.
Dróttseti: Sigríður Halldórs-
dóttir, frú.
Aðstoðardróttseti: Carlotta Al-
bertsdóttir, frú.
Vörður: Guðjón Magnússon,
skósmiður í Hafnarfirði.
Út-vörður: Runólfur Runólfs-
son, verkamaður .
Sendiboði: Jóhann Pétursson,
verkamaður.
Umboðsmaður hátemplars fyr-
ir næsta stórstúkuár, Jón
Árnason, prentari.
Samþykktir um áfengismál.
Fertugasta og þriðja þing
Stórstúku íalands lýsir megn-
ustu andúð sinni á áfengisút-
látum Áfengisverzlunar ríkis-
ins og telur fullsannað. að und-
aniþágumar hafi gengið langt
fram úr öllu því, er almenn-
iípiiii
Laugavegi 35.
S
S
S Ljósar kápur og svaggérar s
S koma fram í búðina í dag og S
\ laugardag. — Einnig mikið )
S úrval af ódýrum sumarkjól-
Sum. ' ; t-í H
Sigurður GuSmundsson.
ingur gerði ráð fyrir, er horf-
ið var frá hinni algeru lokun
og undanþágur leyfðar. Þingið
felur því framkvæmdarnefnd
sinni að vinna að ýtrasta megni
að því við ríkisstjórnina, . að
algerlega verði tekið fyrir þess-
ar undanþágur og allri áfengis-
sölu hætt.
iStórstúkuþingið skorar á
ríkisstjórnina að láta koma til
framkvæmda hið allra bráðasta
lög þau er samþykkt voru á
síðasta alþingi urn héraðsbönn.
Þar til þessu marki verður
náð, ber að setja ákveðnar og
þröngar reglur um útlát áfengis
og skorar Stórstúkuþingið á
ríkisstjórnina að sjá til að slíkt
verði gert og þeim reglum svo
stranglega framfylgt.
StórstúkuJþingið skorar á rík-
isstjórnina að vaka vel yfir því,
að framfylgt sé hinni marg-
endurteknu og sjálfsögðu kröfu
undanfarinna Sjtórstúkuþinga,
nnarra móta bindindismanna og
alls þorra landsmanna, að í
öllum þeim embættum, sem
ríkið launar, séu eingöngu menn
sem viðurkenndir eru það góð-
ir bindindis- og reglumenn, að
til sóma sé fyrir alþjóð og fyr-
irmyndar uppvaxandi æsku-
lýð landsins, og gott sýnishorn
af þeim menningarþroska, sem
hver þjóð hlýtur að stefna að
með öllu uppeldisstarfi sínu, .
Aðrar samþyklctir.
1. Stórstúkan samþykkir, að
framvegis verði stofndagur
Reglunnar, 10. janúar, hátíðis-
og útbreiðsludagur Reglunnar,
og skorar á allar stúkur lands-
ins að gera sitt til að dagurinn
geti orðið veglegur, bindindis-
hreyfingunni til sæmdar.
2. Vitað er, að yfirlýst stefna
stjórnar Hressingarheimilisins
fyrir drykkjumenn er að leitast
við, eftir fyllstu getu, að vist-
mönnam sem þaðan eru braut-
skráðir, verði séð fyrir atvinnu
og góðum aðbúnaði eftir á. En
hinsvegar getur verið hætta á
að þetta takist ekki alltaf, nema
því að eins, að aðstoð fleiri að-
ila komi til. Stórstúkuþingið
beinir því þeirri áskorun til
framkvæmdanefnda hinna æðri
stiga Reglunnar, undirstúkn-
anna og hvers einstaks templ.
ars, að veita alla þá aðstoð sem
hægt er í þessu skyni. Jafn-
framt skorar Stórstúkan á fram
kvæmdanefnd sína að hún, í
sambandi við Þingstúku Reykja
víkur leitist við að koma á fót
upplýsingaskrifstofu til stuðn-
ings þessari starfsemi.
3. Meðan ekki er önnur skip-
an á ger, heimilast framkvæmd
nefnd stórstúkunnar að gefa út
ársrit við hæfi almennings að
efni og verði. Ritið skal flytja
fræði og skemmtiefni, auk þess
að vera bindindisrit og frétta.
Útgáfumánuður sé nóvember
eða desember.
80 ára
er í dag Marí-a Jón-sdóttir,
Bragagötu 35. María er vel ern og
fylgist me3 óllum málum af lif-
andi áhuga. Hún er hvers man*s
hugljufi og á marga víni. Hú*
ann verkalýðshreyfingnnui og
málefnum hennar og ver máSstað
verkafólksins af einurð og festu,
j þegar því er að skipta.