Alþýðublaðið Sunnudagsblað - 01.03.1936, Blaðsíða 4

4
(
ALÞÝÐUBLAÐIÐ

Tízkufréttir í marz 1936.
drengui- og teygði sig eins og
hann gat upp í dyrabjölluna.
Aldraður maður gekk fram hjá
og vék sér að drengnum og
sagði vingjamlega: „Ég skal
hjálpa þér góði minn, svo þú
getir hringt,“ og lyfti snáðan-
um upp svo hann náði í bjöll-
una.
„Nú verðum við að blaupa,“
sagði stráksi, „því nú koma
kerlingamar.“
Skelfing er hann langur þessi
vegur!
Já, langur er hann, en ef hann
væri styttri þá næði hann ekki
alla leið.
Litli bróðirinn: Það er ég viss
um, að Friðrik myndi kyssa þig,
ef ég væri ekki hérna inni.
Systirin: Hvaða þvaður er í
þér drengur — hypjaðu þig út
undireins.
Sjóvátryggingar,
Brunatryggingar,
Rekstursstöðvun-
artryggingar,
Húsaleigutrygg-
ingar.
Lífstryggingar.
Grímuböllin eru að byrja!
Nú er farið að hafa jafnve.l
grímubúningana með sem einföld-
ustu sniði, og að miestu hætt við
alt „pírumpár". T. d. er ekkert á
móti því að nota venjulegan
svartan silkikjól siem grundvöll,
en því meiri áherzlu verður þá
að leggja á „maskeringuna". Fyrst
og fnemst verður hver og ein að
gera sér ljóst hvaða búningur fer
henni bezt.. Há, Ijóshærð stúlka
má t. d. ekki láta sér detta íthug
að vera sem „spönsk senorita",
og lítil, dökkhærð stúlka, sem
notar skó númer 35, getur ekki
með nokkru móti líkt eftir Gnetu
Garbo.
MYND a.: 3 uppástungur.
I. Þannig er hægt að skapa
glæsilega „senoritu" með litlum
efnum. Fyrst og fremst þarf fyrsta
flokks snyrtingu (make up), blóð-
rauðar varir, dökkblá augnajok,
löng svört augnahár og slétt gly-
cerine- eða brillantine-borið svart
hár, og þegar þar við bætist stór
skrautkambur (sem neyndar er úr
pappa), þá er sigurinn vís í hvað(a
sa)|mkeppni sem er.
II. „Zigeunerstúlkan“ er í mis-
litri sumarblúsu og víðu pilsi.
Hún hefiir eyrnahringi úr messing
og rauðgulan höfuðklút. Við
þennam búning hefir vandað
„make upp“ ekki minni þýðingu
heldur en við hinn fyrri.
III. Greta Garbo í „Dronníng
Christine":
Til þiess að geta líkt eftir GreW
Garbo í þiessu hlutverki þarf
barðastóran svartan hatt mfið
stórri skrautfjöður og svart#
grímu, sem gefur andlitinu leynd'
ardómsfullan blæ og langa svarta
hanzka. Bezt væri að hafia hh0
reiðbuxur iog há reiðstígvél.
MYND b. Taftblúsa.
Þiegar fier að líða á veturinn og
maður befir ,að því er mannr
fiinst, alt of oft sýnt sig í sama
veizlukjólnum, þá fer mann venjU'
lega að langa til að breyta eitt'
hvað tíl. T. d. væri ekki svo vit'
laust að fá sér í nýja blúsu við
pilsið af gamla kjólnum. Blúsan,
sem hér ier sýnd, er alveg einföld,
hneppt að framan með röð ®
fallegum hnöppum. Hún er út-
skorin að neðan, með lítina
drengjakraga og stórar rykktat
„púff'-iermar.
MYND c. HeppUegur klafönaW*
Frakkinn er kanelbrúnn, fóðr'
aður með græn- og brún-köflðttu
efrtí, sem eininig er í jakkanum-
Pilsið er brúnt, ef til vill örlítið
dekkra en frakkitm. Þessi klæðn-
aður er einkar hentugur, vegu0
þess að bæði er hægt að nota
hann sem vor- og haust-dragt,
án frakkans, og sem vetrarklæðn'
að, þegar frakkinn er hafður mfið-