Alþýðublaðið Sunnudagsblað - 23.08.1936, Blaðsíða 2

2
AL PÝÐUBLAÐIÐ
/ sumarleyfinu:
A hjóli um Suðurlandsundirlendi
ÞAÐ var ákveðið af okkur að
leggja af síað frá Reykjavík
kl. 2 e. h. á laugardaginn 18. f.m.
Við sömdum ferðaáætlun og
skrifuðum upp pað nauðsynleg-
asta, sem til ferðarinnar þurfti.
Nú átti ekkert að gleymast.
Hjólin förum við með á við-
gerearverkstæði pg biðium við-
gerðarmanninn að „taka þau í
gegn,“ láta okkur fá nýja hluti
í staðinn fyrir þá, sem ónýtin
kynnu að vera, og það nauðsyn-
legasta til þess að gera við með!,!
ef eitthvað bilaði.
Laugardagurinn ænnur upp —
bjartur >Dg hlýr, — eins og hann
vilji óska okfcur til hamingju með
sig, siem fyrsta dag ferðalagsins.
Um morguninn fór ég í vinnu
eins og venjulega, og ætlaði að
hætta um hádegi, en gat þó ekkí
losnað fy.r en kl. 4.
Tókum við pví áætlunarbifreið
sem fara átti austur í Gríxnsnes,
því áætlanir okkar urðu að stand-
ast, ef við ætluðum á Síðuna.
Átti bíllinn að teggja af stað
frá Bifröst kl. 5.
Varð ég því að hafa hraðan á,
var þó ferðjjúinn í tæka tíð, og
gleymdi fáu.
Nokkiu áður en við leggjum
■af stað, nær Pétur í hjólin og
kenrur þeim á bílinn. Það eina,
sem gert hafði vsrið við þau, var
að þau voru „smurð“ ekki „pump-
uð“ hvað þá annað. Engin verk-
færi eða bæíur hafði verið tekið
til handa okkur.
Þrátt fyrir þenna slæma útbún-
að hjólanna leggjum við af síað
kl.5, treisiandi á guð og lukkuna,
sem ekki er til eftirbreyíni fyrir
ferðamenn.
Ferðafélagar okkar voru skemti-
lega ræðnir, var eins og venjulega
rætt um alt og ekkert, og fór
prýöilega saman.
Þegar komið var að vegamót-
unum undir Ingólfsfialli kveðj-
um \ iö þá og eftir að hafa „pump
að“ hjóiin, s.igum við á bak þeim.
P' TUR OG KJARTAN
Eftir Kjartan Guðnason.
Fyrir nokkru síðan fóru iveir ungir jafnaðar-
menn í sumarleyfi sinu á reiðhjólum um Suður-
landsundirlendið og voru hálfan mánuð i ferðinni
Voru pað peir Kjartan Guðnason, verkamaður og
Pétur Pétursson bankamaður. Fóru peir alla leið
austur á Síðu og i heimleiðinni upp Skeiðin og
Hreppana, að Gullfossi og Geysi, yfir Lyngdalsheiði
til Þingvalla og paðan heim. Annar ferðalangurinn,
Kjartan Guðnason, hefir skrifað ferðasöguna, sem
hér fer á eftir.
fgggj MÚLAKVÍSL.

miðjar og sátum þar fastir og
urðum að vaða yfir.
Húsfreyjan, Margrét tók prýði-
lega á móti okkur; gaf hún okkur
heitt kaffi og kökur og tók af
okkur sokka og skó til þurk-
unar. Vorum við þarna góða
/stund í p;óðu skapi.
Þegar búið var að þurka ptögg
okkar, þá kvöddum við húsfreyju-
og þökkuðum góðar móttökur. En-
nú var kominn austan vindur,
svo Skógasandur varð okkur
erfiður.
En hvað var þetta? Pétur kail-
ar til mín. Var nú sprungið?
Nei; það var keðjan, sem slitn-
aði. Var nú ekki vel gott í efni.
því keðjuhlekki vantaði okkur
eins og annað til hjólanna.
Teymdum við hjólin að Jök-
ulsá á Sólheimasandi og komum
þeim þar fyrir undir brúnni.
Við höfðum frétt það á Ytri
Skógum, að Víkur-bíllinn færi þar
fram hjá um kl. 6, og þóttumst
við því hólpnir að hafa hann á
eftir okkur, því til Víkur urðum
við að komast þennan dag. Um
kl. 8 nær hann okkur við Hólsá.
Bílstjórinn er Brandur frá Vík, og
tók hann okkur fúslega með.
Varð hann okkur til mikillar að-
^toðar í Vík, og sváfum við hjá
honum um nóttina, eftir að hafa
borðað steikt kjöt og „græh
blöð“ á gistihúsinu.
Á þriðjudaginn var áætlunar-
Hjóluðum við að Tryggvaskála
og fengum okkur þar skyr og'
mjólk.
Eftir að hafa fengið hressinguna
leggjum við af stað aftur og hjól-
um til endastöðvar þessa dags,
aamkvæmt ferðaáætlun okkar. —
Býr þar kunningjafólk Péturs. Var
okkur tekið þar prýðilega. Fen.g-
um við mikinn og göðan mat áð-
ur en við gengum til hvílu.
Um morguninn bauð húsbónd-
inn okkur í útreiðartúr, s<em var
bekið með þökkum af okkur. Rið-
um við að Þjótanda við Þjórsár-
brú og heilsuðum þar upp á kunn-
ingja. Eftir að hafa fengið góð-
gerðir þar, héldum við að Seli
aftur. Var þar þá tilbúinn matur
handa okkur, sem við gerðum góð
skil.
Þegar við höfðum þakkað þess-
ar prýðilegu móftökur, kvöddum
við og lögðum á stað á okkar
hjól-hestum. Hjóluðum við að
Hemiu við Þverá.
Þar hrestum við okkur á mjólk
og skyri, og hringdum heim til
þess að láta vita um vellíðan
iokkar og senda okkur það, sem
gleymst hafði, með Víkurbílnum
daginn eftir.
Frá Hemlu hjóluðum við mjög
erfiEan vieg fyrir hjólreiðamenn,
að Hamragcrðum undir Eyjafjöll-
um við Seljalandsfoss.
Það var okkar fyrsta nótt í
hlöðu, og líkaði okkur prýði-
lega að sofa í henni.
Um mánudagsmorguninn þ'áð-
um við mjólk og brauð á bæn-
um, áður en við lögðum af stað
í ferðalagið undir Eyjafjöllunum.
Vegurínn þar er víða mjög erfið-
ur yfirferðar, vegna þess að borin
hefir verið svo mikil möl í hann.
Landið þarna er víðast mjög fag-
urt, og hefi ég á fáum. stöðum
séð jafn fögur bæjarstæði og
undir Eyjafjöllum.
Að vestari bænum á Ytri-Skóg-
um koinum við rennblautir. Hjól-
uðum við yfir allar árnar, nema
Holtsá og Skógá, sem vorú það
djúpar og straumharðar, að við
gátum ekki hjólað út í þær nema
ferð að Kirkjubæjarklaustri á
Síðu. Átti að leggja af stað um
kl. 12 eða um kl. 1. (Það er ekki
eins nákvæmt eins og hjá stræt-
isvögnunum.)
Um morguninn gengum við inn
að Reynisdröngum. Þar hittum
við Víkurbúa við lundaveiðaic
og höfðum við gaman af að sjá.
hvernig hann veiddi lundann í
háf. Fengum við einn lifandi hjá
honum, sem varð okkur til lít-
illar skemtunar, því hann beit
nokkuö fast, og urðum við fegn-
ari að sleppa honum en að fá
hann.
Klukkan var nú langt gengin i
tólf. Vildum við ekki láta standa
á okkur og förum því til Víkur
aftur.
Fengum vjð okkur steikt kjöi
og „græn blöð“ á gistihúsinu og
biöum svo eftir bílnum til kl. 2
Ferðafélagi okkar að Klaustvi
var Gísli nokkur. Sveinsson sýslu-
maður, og varð ferðin nokkuð
skemtileg vegna þess.
Frh. á 6. siðu-