Alþýðublaðið Sunnudagsblað - 11.09.1938, Blaðsíða 6

#
ALÞYBUBLAÐIÐ
Eins og mönnum er kunnugt logar Palestína öll í óeirðum milli Gyðinga og Araba og ber-
ast þaðan daglega fregnir um margs konar hryðjuverk. Bretar eru stöðugt að styrkja lög-
reglulið sitt þar og sést hér á myndinni brezkur liðsforingi vera að kenna Gyðingaher-
deild vopnaburð.
FISKIVEIÐAR ÍSLENDINGA
Á VÖTNUNUM í CANADA.
(Frh. af 2. síðu.)
mr ',að vatn'i, bregður bomum hieW-
(uir í l>rún, Jnú þar sltur Siggi á
stie'ini bíður leftár birtiu.
J]á; piéir eru karlar í krapinu,
piesis'ir gömlu fiskiimieinin, og liáta
sér ekk'i alt fyr.ir brjésti brieinnia.
Þie'ir vioriu,.. dæmaliaiusjr giapair á
haust’in,, aö fana: ,út á pumuin ís,
bundu ioft b-orö á fæturna, svo
þéir færu ekki í glegn,. Enida vioru:
pað mör]g óvieikoiihin köld böð,
siem þéir íengu, og márgia þekki
'ég, siem hafia dott'iö í vaitnið
aniemma diags, urmið í bleytwncri
allan dagjnn og ekki orðiÖ meint
af.
En n;ú siktiilium v'iið hætta þiessiu
mas'i iog fiara að sofia, því á
fætdir förium y5ð kl. 5 í fyrra-
miáfiö.
SVONA, karj m'inn; raknaöu
úr rot'inú. Þaö1 er ágætis-
vieð'ur, glaða tunglsljós og g.add-
fnost, iog léitthvað bogið við það,
ef v'ið gietttm ekki komið 25 net-
úm í vat)nlÖ í dlag, þó við séum
bana tvieir, því ísinn er ágætur.
Hanm er hieldur öönu vís'i en í
fyrra, því þá liagðli vatoið í noki
og byi, og það var helzt ó-
mögiuliegt að leggjsa fyrir krapi
og marigföMluim1 ís; „póllinin“ fór
á mlilli ísa og nietin lentu í knapí
og stukku ekki og, fnusu svo lupp 5
ísiinn, þegar hann þykknaði; það
var hieldwr ósikointilegt.
Ég ier búinin að elidia graut og
hita kiaffí; við skUlurn hwolfa því
í okkur og drífa okkur af stað.
Þ;ú getnrr farið ineð„ verkfæriin
niður að vatni, meðan ég fylli
ofninn með viði og siet upp ket-
pottinin; það er gott að hafa það
soðið, þegar við komum' hedm
um há'degið, því ekki verðiur of
lanigur tími til matar.
Jæja; við slkulum taka með
okkur svo sem 15 net; það vierð-
ur :nóg til hádegiis., 8, 12 og 16
möskva, og fara norður með eyj-
unni að austan og byrja þ,ar.
VÍÖ verðum aö passa að hiafa
nóg af stjönasteinum, snæri,
skófLu, krókinn, sem við ýtuim
„pólnum“ arneð, ispýtur til að setja
á vakirnar, og öxi; húrn er nægi-
leg til að> höggvia mieð í diag, því
ísinn er svo þuninur.
Nú’skulum við binda á okkur
„bnoddana". Þeir eru inú bana
búnir ti! úr isliáttuvélar-] jábl öðiutn.
Þau e.iu hituð og honnin beygð
niðiur, svo enu blöðin fest á leð-
urbönd iog buinidið undir háiljina.
Þaö er dálítið óviðkuninanliegt
fyrist, að ganga meö þetta, en
maður má til og venst því smá-
saman.
Nú er alt komið á sleðanm og
biezt að legigja af stað; ég er bú-
inn að binida „póliun" aftan í,
og þö hann sé langu'r, þá d’riqgst
hann rvel á glæruniná; hann er aft-
luir þyngri í vöfum þegar snjór
er ;en við niotum hann bara með-
an ísinin er þunniur, svo það
kemur ekki til.
Ég býzt við, að við séum
kiomnir nógu' langt; við skulum
höggva vök hér og sjá hvað er
d'júpt. Ekki er ísinn meira en svo
traustur; þiað brakar og miárrar í
honum ajls. staðar, en hanin er
seigur. Já, þietta er míátulegt, 6
fet; það stenidu'r beima fyrir 8
möskva net.
Nú skalt þú höggva vök, tvö
fet á karrt, og út úr einini hlið-
inni dálitla stooru eð-a vik; þar
setj'um viö stjórasnærið og dá-
litla spýtu upp -af því; þá vitum
við hvar það ier o-g engiin hætta
á aði við- höggv'um það í suntíur,
þegar við- föruim áð h-öggva á
vökurium. Sv-o rennium- við „pólri-
uim" unidir ísinn oig bitnidum- und-
Íidriáttinn í hiainn. Nú sérðu hiann
í igiegn um glærann ísi-n-n, svo viö
göngUm yfir á hin-n endan-n io-g
höggvum þar vök og ýt'um h-on-
um áfr;-am aftur. Svomia geinigur
það koll af kolli, -og af því aö
h-anin er 7S af netlengd, þá verð-
ur fj-órða hver vök end-avök. Þ-ar
krækjum við lupp snærið- og
drögum nietiö lunidir. Þelta er
ósköp einfalt, en maöur þarf að
vie-ra samhen-tur iog aögætinn, að
netiin fari ekki flæfct n-iðu’r í Vatn-
-iö, og -að vel sé gengið fná uppi-
stöðunum iog netin viel 'hinýtt í
þær.
Við iskulum bar.a lieggja þrjú
[aiet í streng hér-na, því þá erum
við kiomnir út á dýpi og leðju-
biotn, þa-r er ekkert að h-afa neima
sugfisk (suckers) -og hann e-r bar-a
fyrirhöfnin. Svo skulum við færa
okkur svio sem hálfa aðna net-
Iiengd og leggja þiar öninur þrjú
o-g sviona tooJJ af feblli suður mieð
lan-dinu. Ek’ki megum við leggja
jneðfram1 liatndii-, því það- er á rnóti
lögunum. Eftir hádiegið förium1 við
eitthyaö annað log leggjum í
lenigri striengi;. Þar sem er minnia
af -sugfiski er stundium giott að
leggja Jiangit út fyrst á haustin,
meðan mest er laf fiskinum.
Á miorgiun verðluim vi,ð þrír, og
þá ættum við að gieta lagt um
35 net. Ef vel gengiwr, þá ættwm
yið að vera búnjr að leggja nógn*.
mikiö á þTem -dö,gum, svío að viö
gietUm fa'rið að vitja luim1 og sjá
hvar ier helzt fis-k að fá. Sv-a
1-eg-gjum við þáð siean eftir er á
beztu staðina og færiu/m þau, sem
mins-t er í. Ekk-i -diugar annað en
reyna fyrir -sé-r nógu víða.
Gættu þín! Það er gia’.opin vök
við hliðina á þér. Mieðiah ísinai er-
ekki trausta-ri e-n þetta verður
maðu-r að hafa augun hjá sér.
AÐ HEFIR gengið viel hjá
ok’kur þessa 3 daga, sem
af eru; enda befí-r veðriið verið
gio’tt ihg' í's-inn .ágætur. Það er
mikill munur, þiegar tíiánn er gllær
og maðlúir sér altaf „pólirin", m
þégar alt er fiult -af krap’i og ís-
inn -grár iog þa-ð verður áð s-igta.
h-ann út og stíga eftir honum og
gera allar kúns-tir. Það vilja
s-tundum verða margiar aukavak-
imar, sem höggnar enu þá. ViÖ
er-u-m nú búnir að tooma þaö-
inörgum netum í vatn'ið, að það
er biezt fyr.ir oktour að vitja um
á morgun iog s-já hvað við fá'um.
Ég vieit ekki hvernig ykkur 1-eið
í moilgun, strákar, en ég hafði
voðaliegár harðsperi'ur, sv-o að
mér fanst ég vera allur að slitna
í sun-diur v'ið hwert sp-or. Swo þið'
woriuð engú bietri; jæja, þetta er
ekki niema þiað, siean maður fær á
hverju hausti; ég tála nú ekki
um, þiegar jafn gott ér að fara
um og núna -o-g maður er altaf
á hlaupum. En þietta verður alt
fa-rið og gleynit leftir fáeina d-aga.
Jæja; ég ætla -að s-kneppa svo-
litla stund nor-ður til ná'grianna
okkar iog láta þá Ijúga dálitið í
mig og ég í þá. Ekki dugar
annáð en neynia að fá sér dá-
litlar fréttir iaf því, sem er aö
geras-t í kring um okkur.
Við byrjum þar sem við lögð-
um fyrst. Annar ykfear strákanna
fer með meitilinn og skóflúna o;g
opna-r wak'imar. Þú verður aö
passa þig á að gera þ-að vel og
slétta og stoaf-a hrúnirnar og allar
mishæðir á ísnum-. Við skiulum
hnýta und'irdrættiniu-m í þenna-n
en-daun og lyfta við hina vök-
ina. Passaðu áð þáð sé wel slétt
í kringum vökina, swo netið
festist ekki á nieimu, þega-r við
fömm -að -draga það upp.
Nú tökium við sinn teininn hwor
og gáUrn að að þiað sé ekki
snúningur á nietiniu. Þegar lítið
fros-t ier, þá getum við staðdð
eina 4—5 faðma frá vökinni, en
þegar fros-thiart er, þá verður
maður að vera alveg við hana,
því anniars frýs netið, áður en
hægt er að ná fiskinum úr því.
Swo drögum við netið hönd yfir
hön-d að okkur, tökum úr því
(Frh. á 8. síðu.)