Alþýðublaðið Sunnudagsblað

Tölublað
Aðalrit:

Alþýðublaðið Sunnudagsblað - 11.09.1938, Blaðsíða 6

Alþýðublaðið Sunnudagsblað - 11.09.1938, Blaðsíða 6
# ALÞYBUBLAÐIÐ Eins og mönnum er kunnugt logar Palestína öll í óeirðum milli Gyðinga og Araba og ber- ast þaðan daglega fregnir um margs konar hryðjuverk. Bretar eru stöðugt að styrkja lög- reglulið sitt þar og sést hér á myndinni brezkur liðsforingi vera að kenna Gyðingaher- deild vopnaburð. FISKIVEIÐAR ÍSLENDINGA Á VÖTNUNUM í CANADA. (Frh. af 2. síðu.) mr ',að vatn'i, bregður bomum hieW- (uir í l>rún, Jnú þar sltur Siggi á stie'ini bíður leftár birtiu. J]á; piéir eru karlar í krapinu, piesis'ir gömlu fiskiimieinin, og liáta sér ekk'i alt fyr.ir brjésti brieinnia. Þie'ir vioriu,.. dæmaliaiusjr giapair á haust’in,, aö fana: ,út á pumuin ís, bundu ioft b-orö á fæturna, svo þéir færu ekki í glegn,. Enida vioru: pað mör]g óvieikoiihin köld böð, siem þéir íengu, og márgia þekki 'ég, siem hafia dott'iö í vaitnið aniemma diags, urmið í bleytwncri allan dagjnn og ekki orðiÖ meint af. En n;ú siktiilium v'iið hætta þiessiu mas'i iog fiara að sofia, því á fætdir förium y5ð kl. 5 í fyrra- miáfiö. SVONA, karj m'inn; raknaöu úr rot'inú. Þaö1 er ágætis- vieð'ur, glaða tunglsljós og g.add- fnost, iog léitthvað bogið við það, ef v'ið gietttm ekki komið 25 net- úm í vat)nlÖ í dlag, þó við séum bana tvieir, því ísinn er ágætur. Hanm er hieldur öönu vís'i en í fyrra, því þá liagðli vatoið í noki og byi, og það var helzt ó- mögiuliegt að leggjsa fyrir krapi og marigföMluim1 ís; „póllinin“ fór á mlilli ísa og nietin lentu í knapí og stukku ekki og, fnusu svo lupp 5 ísiinn, þegar hann þykknaði; það var hieldwr ósikointilegt. Ég ier búinin að elidia graut og hita kiaffí; við skUlurn hwolfa því í okkur og drífa okkur af stað. Þ;ú getnrr farið ineð„ verkfæriin niður að vatni, meðan ég fylli ofninn með viði og siet upp ket- pottinin; það er gott að hafa það soðið, þegar við komum' hedm um há'degið, því ekki verðiur of lanigur tími til matar. Jæja; við slkulum taka með okkur svo sem 15 net; það vierð- ur :nóg til hádegiis., 8, 12 og 16 möskva, og fara norður með eyj- unni að austan og byrja þ,ar. VÍÖ verðum aö passa að hiafa nóg af stjönasteinum, snæri, skófLu, krókinn, sem við ýtuim „pólnum“ arneð, ispýtur til að setja á vakirnar, og öxi; húrn er nægi- leg til að> höggvia mieð í diag, því ísinn er svo þuninur. Nú’skulum við binda á okkur „bnoddana". Þeir eru inú bana búnir ti! úr isliáttuvélar-] jábl öðiutn. Þau e.iu hituð og honnin beygð niðiur, svo enu blöðin fest á leð- urbönd iog buinidið undir háiljina. Þaö er dálítið óviðkuninanliegt fyrist, að ganga meö þetta, en maður má til og venst því smá- saman. Nú er alt komið á sleðanm og biezt að legigja af stað; ég er bú- inn að binida „póliun" aftan í, og þö hann sé langu'r, þá d’riqgst hann rvel á glæruniná; hann er aft- luir þyngri í vöfum þegar snjór er ;en við niotum hann bara með- an ísinin er þunniur, svo það kemur ekki til. Ég býzt við, að við séum kiomnir nógu' langt; við skulum höggva vök hér og sjá hvað er d'júpt. Ekki er ísinn meira en svo traustur; þiað brakar og miárrar í honum ajls. staðar, en hanin er seigur. Já, þietta er míátulegt, 6 fet; það stenidu'r beima fyrir 8 möskva net. Nú skalt þú höggva vök, tvö fet á karrt, og út úr einini hlið- inni dálitla stooru eð-a vik; þar setj'um viö stjórasnærið og dá- litla spýtu upp -af því; þá vitum við hvar það ier o-g engiin hætta á aði við- höggv'um það í suntíur, þegar við- föruim áð h-öggva á vökurium. Sv-o rennium- við „pólri- uim" unidir ísinn oig bitnidum- und- Íidriáttinn í hiainn. Nú sérðu hiann í igiegn um glærann ísi-n-n, svo viö göngUm yfir á hin-n endan-n io-g höggvum þar vök og ýt'um h-on- um áfr;-am aftur. Svomia geinigur það koll af kolli, -og af því aö h-anin er 7S af netlengd, þá verð- ur fj-órða hver vök end-avök. Þ-ar krækjum við lupp snærið- og drögum nietiö lunidir. Þelta er ósköp einfalt, en maöur þarf að vie-ra samhen-tur iog aögætinn, að netiin fari ekki flæfct n-iðu’r í Vatn- -iö, og -að vel sé gengið fná uppi- stöðunum iog netin viel 'hinýtt í þær. Við iskulum bar.a lieggja þrjú [aiet í streng hér-na, því þá erum við kiomnir út á dýpi og leðju- biotn, þa-r er ekkert að h-afa neima sugfisk (suckers) -og hann e-r bar-a fyrirhöfnin. Svo skulum við færa okkur svio sem hálfa aðna net- Iiengd og leggja þiar öninur þrjú o-g sviona tooJJ af feblli suður mieð lan-dinu. Ek’ki megum við leggja jneðfram1 liatndii-, því það- er á rnóti lögunum. Eftir hádiegið förium1 við eitthyaö annað log leggjum í lenigri striengi;. Þar sem er minnia af -sugfiski er stundium giott að leggja Jiangit út fyrst á haustin, meðan mest er laf fiskinum. Á miorgiun verðluim vi,ð þrír, og þá ættum við að gieta lagt um 35 net. Ef vel gengiwr, þá ættwm yið að vera búnjr að leggja nógn*. mikiö á þTem -dö,gum, svío að viö gietUm fa'rið að vitja luim1 og sjá hvar ier helzt fis-k að fá. Sv-a 1-eg-gjum við þáð siean eftir er á beztu staðina og færiu/m þau, sem mins-t er í. Ekk-i -diugar annað en reyna fyrir -sé-r nógu víða. Gættu þín! Það er gia’.opin vök við hliðina á þér. Mieðiah ísinai er- ekki trausta-ri e-n þetta verður maðu-r að hafa augun hjá sér. AÐ HEFIR gengið viel hjá ok’kur þessa 3 daga, sem af eru; enda befí-r veðriið verið gio’tt ihg' í's-inn .ágætur. Það er mikill munur, þiegar tíiánn er gllær og maðlúir sér altaf „pólirin", m þégar alt er fiult -af krap’i og ís- inn -grár iog þa-ð verður áð s-igta. h-ann út og stíga eftir honum og gera allar kúns-tir. Það vilja s-tundum verða margiar aukavak- imar, sem höggnar enu þá. ViÖ er-u-m nú búnir að tooma þaö- inörgum netum í vatn'ið, að það er biezt fyr.ir oktour að vitja um á morgun iog s-já hvað við fá'um. Ég vieit ekki hvernig ykkur 1-eið í moilgun, strákar, en ég hafði voðaliegár harðsperi'ur, sv-o að mér fanst ég vera allur að slitna í sun-diur v'ið hwert sp-or. Swo þið' woriuð engú bietri; jæja, þetta er ekki niema þiað, siean maður fær á hverju hausti; ég tála nú ekki um, þiegar jafn gott ér að fara um og núna -o-g maður er altaf á hlaupum. En þietta verður alt fa-rið og gleynit leftir fáeina d-aga. Jæja; ég ætla -að s-kneppa svo- litla stund nor-ður til ná'grianna okkar iog láta þá Ijúga dálitið í mig og ég í þá. Ekki dugar annáð en neynia að fá sér dá- litlar fréttir iaf því, sem er aö geras-t í kring um okkur. Við byrjum þar sem við lögð- um fyrst. Annar ykfear strákanna fer með meitilinn og skóflúna o;g opna-r wak'imar. Þú verður aö passa þig á að gera þ-að vel og slétta og stoaf-a hrúnirnar og allar mishæðir á ísnum-. Við skiulum hnýta und'irdrættiniu-m í þenna-n en-daun og lyfta við hina vök- ina. Passaðu áð þáð sé wel slétt í kringum vökina, swo netið festist ekki á nieimu, þega-r við fömm -að -draga það upp. Nú tökium við sinn teininn hwor og gáUrn að að þiað sé ekki snúningur á nietiniu. Þegar lítið fros-t ier, þá getum við staðdð eina 4—5 faðma frá vökinni, en þegar fros-thiart er, þá verður maður að vera alveg við hana, því anniars frýs netið, áður en hægt er að ná fiskinum úr því. Swo drögum við netið hönd yfir hön-d að okkur, tökum úr því (Frh. á 8. síðu.)

x

Alþýðublaðið Sunnudagsblað

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið Sunnudagsblað
https://timarit.is/publication/53

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.