Alþýðublaðið - 04.04.1945, Page 6
6
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Miðvikudagur 4. apríl 1945
Kvikmyndastjarnan með knipplingaslörið
Það er kvftkmyndastj'arnan Janet Blair, sem sést hér á myndinni
og hefur brugðið knipplingaslæðu um höfuðið. Hún er sér þess
bersýnilega vel meðvitandi, að það fari henni ekki illa.
Frelsishetja frönsku þjóöarinnar
HANNES Á HOENINU
Framh. af. 5. síðu
ÉG HELD að þetta sé ágætt ráð.
Nokkuð er iþað þó hart fyrir full-
orðið og heiðarlegt fólk að láta
óstundvísa og illa uppalda úngl-
inga bókstaflega ganga á sér. Um
hátíðarnar munu hafa verið stofn
að hér eitt félagið enn — Bíó-'
stundvísi, tilganginn þarf ekki að
skýra nánar, en enginn félaganna
stendur upp fyrir bíógestum sem
koma eftir að sýningin er hafin.
Bíóstjórarnir ættu því að hafa æ-
tíð nokkur óseld sæti á aðgengileg
um stað þar sem starfsfólkið gæti
vísað til sætis þeim sem ekki fá
sín réttu sæti sökum óstundvísi.
Þetta yrði einskonar bíóskammar-
krókur og þyrfti ekki að kosta
bíóin svo ýkja mikið, en mundi
hjins vegar fljótt venja fólk af
bí óóstund vísinni. “
Hannes á horninu.
HVAÐ SEGJAHIN BLÖÐIN?
/
Frh. af 4. æfðu.
hili, hvort hann hefði gleymt því,
sem hann mælti af svölum alþingis
16. ágúst 1941? Mætti ekki spyrja
hinn göfuga „verndara smáþjóð-
ann“ í Kreml, hvort honum þætti
það ekki grátt gaman, að vilja
neyða ævarandi hlutlausa og vopn
lausa smáþjóð út í styrjöld?"
Hvað skyldu aðdáendur hans
hér segja um það?
Millilandallytfið
Framhald af 4 síðu.
ina komi fram ýmsar nýjar gerð
ir af farþegaflugvélum, og eftir
myndurn að dæma, sem sýna
okkur eitthvað inn í þann heim,
þá er ekki annað að sjá, en öllu
sé mjög haganlega fyrir komið
og mikið sé gert til þess, að far
þegunum megi líða sem bezt.
Það verður tilhlökkun, að svífa
yfir höfin og fara á nokkrum
klukkustundum til nágranna-
landanna, jafnlanga leið og áð-
ur tók okkur nokkra daga að
komast. Þeir dagar voru víst
llíka ofit noikkiuð langir hjá þeitn
sem þjáðust af sjóveiki, og á-
nægjan af ferðalaginu því ekki
ems og skyldi.
Efalaust væri hægt að skrifa
margar síður um þessi mál, en
ég læt hér staðar numið, því
betra er, að mér vitrari menn
leggi frekar til málanna.
Farfugl.
Framh. af. 5. síðu
engar upplýsingar geta gefið.
De Gaulle gekk fast að honum,
laut niður að honum og hvísl-
aði ákveðinn og fastmæltur:
„Taktu eftir, fcarl minn, ég
get sagt þér það, að Þjóðverj-
ar eru enn í Paris.“
Hæfileiki de Gaulles til þess
að koma með meinyrtar setn-
ingar á réttum stað og stundu,
og ákvörðunargáfa hans, eru
þeir tveir eiginleikar, sem gera
hann mjög frábrugðinn mörg-
um samtiðarmönnum sínum.
Bandaríkjamönnum hefur
hætt við að skynja de Gaulle
annað hvort sem bardagamann
eða pólitíkus. Raunverulega er
hann hvorugt. Hann er fyrst
og fremst spámaðurinn, — jafn
vel i þeirri mprkingu, sem
Gamla testamentið skýrir frá;
hann er heimspekingur, sem
framkvæmir hugmyndir sínar
og hugsjónir, eða a. m. k. gerir
allt til þess að hugmyndirnar
verði að veruleika. Sem slíkur
hefur de Gaulle verið svo að
segja frá bernsku.
De Gaulie naifnið hlaut hann
i arf frá föður sínum, kennara
við jesúítaháskólann í París.
Þetta nafn er mjög þjóðlegt og
auðsýnilegt hverjum manni,
hverrar þjóðar það muni vera.
Og það fer einmitt vel á þvi,
að sá maður, sem skoðaðin- hef
ur verið sem tákn hinnar sam-
einuðu frönsku þjóðar, út á við
sema inn á við, skuli einmitt
bera svo þjóðlegt naffn.
Þar sem de er í frönskum
mannanöfnum er það oftast
nær merki þess, að nafnhafinn
sé af gamalli höfðingja- eða að-
alsætt. Undantekningar frá
þesisu eru þó viðasthvar í
Norður-Frakklandi. Og fjöl-
skylda de Gaulle var af fremur
fátækum og litilsmegandi ætt-
um. En i öllu starfi de Gaulle
kemur fram hinn uþprunalegi
franski þjóðarvilji. Og hugsun-
arháttur hans er hugisunarhátt
ur hins sanna Frakka.
Faðir de Gaulles hershöfð-
ingja var nokkuð strangur og
gamaldags, en þó skilnings-
nífcur og vandur að uppeldi j
sonarins. Charles de Gaulle tók
föður sinn sér til fyrirmyndar
á mörgum sviðum og var mjög
kært með þeim feðgum. Frá
föður sínum erfði hann hófsemi,
skapfestu og trúmennsku. Alla
þessa eiginleika má sjá í dag-
legu fari de Gaulles. Persónu-
leiki ihans er sérstæður, Og sú
hægláta en háttvísa framkoma,
er hann hefur tamið sér, kem-
ur honum vel i ábyrgðarmiklu
og áberandi starfi hans og stöðu.
Hann er spámannlega vaxinn
maður í bókstaflegustu merk-
ingu þeirra orða.
Frá föður sínum erfði hann
einniig óskeikula og efalausa
trú á kaþólska kirkju. Einnig
að því leyti er hann í sámræmi
við hugarfar þjóðar sinnar. Og
ef til vill er minni gaumur gef-
inn að þessu atriði heldur en
vert er.
De Gaulle hershöfðingi var
bráðþroska sem unglingur, al-
varlegur í öllum hugsunum og
athöfnum. Og honum var hug-
leiknara að eyða tíma sínum í
lestur heldur en leiki. í skóla
fékk hann yfirleitt mjög háar
einkunnir og var auðvelt að
læra.
Skömmu eftir að de Gaulle
kom frá prófborði, varð á vegi
hans roaður, sem átti eftir að
hafa nokkur áhrif á hann, á lik
an hátt og faðir hans hafði áður
haft. Þessi maður var ofursti í
herdeild hans; alvarlegur, en þó
ungur í anda og athygliisverður
persónuleiki, — Henri Philippe
Pétain að nafni. Um nærri því
tveggja ára skeið barðist de
Gaulle í herdeild Pétains. En
þá yar de Gaulle tekinn hönd-
um af Þjóðverjum, eftir að'
hafa særzt alvarlega.
Meðan hann dvaldi'st í fanga-
búðum Þjóðverjanna, reyndi
hann að finna upp ráð til þess
að flýja. Þess í milli las hann
allt sem hann náði í, og þó eink-
um klassiskar bókmenntir.
Minni hans var svo gott, að
hann gat án mifcils erfiðis ritað
upp verk Hómers, Cæsars og
Ovidusar, sem hann hafðd lesið
í sfcóla, mörgum árum áður, en
haffði ekki hjá sér í fangabúðun
um. Ver'k þessarra manna um-
skriifaði hann margsinnis og út-
býtti m’eðal fanganna, sem með
honum voru.
Um þessar mundir kynntist
de Gaulle öðrum manni, sem
hann átti eftir að læra mikið af.
Það var ungur rússneskur liðs
foringi.
Hugsunarháttur de Gaulles
var alvarlegs eðlis og nánast
vísindalegur. Hugsunarháttur
Rússans var aftur á móti öllu
frjálslegri og jafnvel forsjálli.
Þessir tveir menn gagnrýndu
hvor annan all-harkalega og var
báðum til góðs. De Gaulle hug-
leiddi upp frá þessu öllu ná-
kvæmar framtíðaráætlanir sín
ar en hann áður hafði gert, og
er þó varla hægt að segja, að
hann hafi ekki hugsað um fram
tíðina allt frá bernsku. í viðtöl-
um sínum vdð Rússann kynntist
hann nánar rússneskum stjórn-
málum og stjórnmálaástand-
inu í Evrópu yfirleitt.
Að heimsstyrjöldinni lökinni
fóru þeir sína í hvora áttina og
hafa ekki hitzt nema einu sinni
síðan. Það var 1936, í París, —
þegar hinn ungi rússneski liðs-
foringi var orðinn marskálkur í
Sovétríkjunum, — Tukhachev-
sky marskáikur.
Eftir heimsstyrjöldina fyrri
varð de Gaulle prófessor við St.
C?/r. Þar kom hann fram með
framtíðarhugmyndir þær er
hann hafði á prjónunum í sam
bandi við hernað. Árið 1932
voru fyrirlestrar hans sérprent-
aðir í bókarformi.
Þegar Maginotlínan var
'bygfgð, lögðu Frakkar fram alla
fcunnátitu sína í smíðum vamar
vinkja. Megináherzla var löigð
á það, að línan væri fyrst og
ffreimist varnarvirki.. Ef til und
anhalds kæmi, var ráð fyrir því
gerf, að hæ,gt yrði að inniifcróa
óivininin á áfcveðnum viígsvæð
um og valdia honum tortíminigu.
Eikki. var de Giulle saimmláila
þeim sérfærðinigum, er gerðu
tillögurnar um undanihalds-varn
arvirfci. Hann gerði sjiálfur á
æt-lanir, sem á ýmsan 'hátt voru
á öðrum röfcum reiiatar, og gaf
síðan hernaðanfræðingunum
toost á að afhuga tililögur slínar
eins nákvæmleiga og þeir vildu.
Að þeirri rannsókn lokinni toom
í ljós, að de Gaulle hatfði á réttu
að sitanda. Reyndar var hann
gagnrýaidur harðleg-a: af ýmsum
áhriffamönnum á sviði. hemað-
armála í Frakfclándi, — en
Pátain hrósaði honum anjög.
Árið 1934 sendi de Gaulle frá
sér rit. er hann nefndi ,,Her
framtdðarinnaf,í‘ þar sem hann
isegir m. a. fyrir um heimsstyrj
'öld þá, er nú geysar. í bók þess
arri igagnrýndi hann ei-nnig
skipulagnin.gu M-agi-nat-Mnunn
ar, ;siömuleiði,s henti hann á það
með ijósum r-öikum,. ihversu
franska hern.um -væri þess vant,
að vera vel iskipulagður af lærð
'Uis tu nút ím-asérffær ðinigum.
’Frakkar tóku við bók þess
arri með léttmðarfuillu spotti.
En í Þýzkalandi féllu kennimg
ar hennar á frjósaiman jarðveg
og þar var hún álitin meiistara
verk, bæði leynf og ljöst. Hvað
þetta snerti, fékk de Gaulle að
Tilkynning
ffrá Viðskiptaráðí
um kaup á vélum
ffrá Bandaríkjunum
íslenzka innkaupanefndin
í New York hefur tilkynnt
Viðskiptaráðínu, að fáanleg-
ar séu í Bandaríkjunum, til
afgreiðslu nú þegar, nokkrar
tegundir bátavéla af ýmsum
stærðum, séu kaupin gerð
strax.
Helztu tegundir þessara
véla eru sem hér segir:
1. Washington Diesel-vél-
ar, 240 og 600 hestöfl.
2. Atlas Imperial Diesel-
vélar, 320 hestöfl.
3. Fairbanks Morse Dies-
el-vélar, 1400 hestöfl.
Nánari upplýsingar um
verð og annað vedtir Inn-
kaupadeild Viðskiptaráðs.
Þeir, sem kynnu að hafa
hug á kaupum þessum, eru
beðnir að snúa sér til Við-
skiptaráðsins hið allra
fyrsta, því búast má við, að
vélar þessar verði seldar öðr-
um, séu kaupin ekki gerð
strax.
ViSskiptaráWS
Atrinna óskast
Ungur maður, sem hefur
meira bifreiðastjóraprófið
og sem er vanur algengri, .
léttari vinnu (er lítillega
fatlaður) óskar eftir ein-
hvers konar atvinnu við
sitt hæfi. Tilboð auðkennt
,,Bílstjóri“ sendist áfgr.
Alþýðublaðsins sem fyrst.
Til
FLÓRIDA
llipr Seiin
-________________
kemna á sitaðreyndinni ,uui spá’
manninn í föðurlandi islínu, — að
hooium hlotnast sjaldan mikill
heiður eða viðui'kenning heima
fyrfr.
Hversu daprar undintektir til
lögur de GauMe fenigu, m. a:
íhjá herfforingjaráði niu franska,.
-oiÍM þwí, að heldiur tók að grynn
ast á þvá góða millum hans og,
imeistarans Pétaims.
iSex ár liðu þannig, að kenm
ingar d-e Gaul'leis hlutu ýmiisit
'viðurkenninigu lærðra sem
leifcra, — eða voru ganrýndar á
óteljandi mélskraffisfu.ndum um
gjönvailt Frafckla'nd og ekki sízit
í Panísariborg. Fjöldinn allur af
emlbættismlöhinun.um voru and
sitæði-r málstað de Gaudles, allt
frá sjá'lfum háðhierrúnum, oig nið
ur úr. Af praktiskum ásitæðum
voru fcenniinigar de GaulLes elkki
ragddar opinbenlega, — og lítið
haldið á lofti af þeim, sem ann
ars vonu þeirn fylgjandi. Og þó
var stjórnmálamaðurinn Paul
Reynaud hér undantekning frá
reglunni. Niðurlag á morgun.
Pill eða stú
vantar tdl aðstoðar í
verzlun í Vestunbænum.
Upplýsingar gefur
skrifstofa
AU6Lf SID í ALÞVDUBLAÐINU