Alþýðublaðið - 21.04.1945, Qupperneq 6

ALÞYÐUBLAÐIP
Laugardagur 21. apríl 1945
Og ham nálgast Tokio...
Þegar múllinn smokkaðist fram af..
Það er MacArthur, yfirmaður alls hers bandamanna í styrjöld-
inni við Japan, sem sést á þessari mynd, til vin'stri, ásamt einum
aðstoðarmönnum sínum.
Slarf og kjör fréttaritarans.
Framh. af. 5. síðu
Vitaskuld er „hin bláa Dóná“
alls ekki blá, — og Austurlönd
heldur ekki algjörlega eins og
Kipling og Conrad hafa lýst
þeim. — En mann langar samt
aftur til þessara fjarlægu staða.
Maður fær leiða á amerísku
borgunum, vestrænu xiienn-
ingunni með allri henn-
ar tækni, fólkinu, sem býr
'við þessa tækni. Fólkið
veit svo hverfandi lítið um her-
sveitirnar, sem stríða fjarri
burt frá því sem hugsazt getur.
Það er svo litið fylgz-t með
þessari hólfu milljón ungra og
hraustra manna, er sendir eru
til fjarlægra landa til þess að
berjast upp á líf og dauða.
Kannske hverfur maður aft-
ur til sinna fyrri stöðva; og
og bækistöðvarnar á meginland
inu eru harla breytilegar. Mað-
ur er kannske á sífelldu ferða-
lagi um meginlandið og leiðir
itianns stundum eins langar
eins og brautin millum New
York og San Francisco.
Nú er ég kominn heim. En
stríðið heldur áfram, — mánuð
eítir múnuð. Og fólkið segir við
mig:
„Hvers vegha eru ekki snn-
þá í útlöndum? — Hafðirðu
ekki einmitt sérstaka löngun til
þess að segja frá striSinu með
því að skrífa um það?“
En erfíðleikarnir og leiðindin
við að starfa sem'fréítaritari í
stríðinu liggja aðallega í því,
hversu einskorðaðir fréttaritar
arnir eru hver á sínum stað. Og
þetta er kannske nauðsynlegt. í
Fréttaritaritarinn í Darv/in hef |
ur kannske ekki hugmvnd um 4
það sem gerist í Melborn eða
Sydney. Fréttaritarinn á Túnis-
vígstöðvunum fylgist gjarnan
ekki rneð öðru en því, sem ger-
ist þar, — hann vissi ekkert
um, hvað gerðist á Rússlands- ‘
vígstöðvunum um svipað leyti,
— eða um undanhald Breta í
Burrna um svipað leyti og her-
sveitum Rommels var gjöreytt
við Cape Bon. Og fréttaritarinn
á vígstöðvunum er hörmulega
einskorðaður, ekki eingöngu í
eingin verkum, sem fréttaritari,
heldur ér. hann háður eftirliti
yfirvaldanna, hvað fréttasend-
ingar snertir.
Þar sem ég hefi haft gjörv-
alla Austur-Asíu sem starfs-
svið í fréttasöfnun minni, yrði
ég fljótt leiður á því að vera
settur fréttaritari í Nýju-
Guineu eða Chungking. Fyrir
slríð var ég hvar ég víldi, aflaði
mér upplýsinga hvaðanæva, —
skrifaði hvað ég vildi. En ó-
frelsi nútíma fréttastarfs yrðu
mér harla slæm umskipti. Styrj
öldin sést ekki í nógu skæru
ljósi með því að fylgjast ein-
göngu með einhverjum sérstök
um vígstöðvum — heldur ekki
með þátttöku í einhverri sér-
stakri orrustu.
En eftir stríð, — ja. Þá mun
eg fara til Austurlanda aftur.
- Til þess að sjá, hvernig uud -
byggingarstarfið verður unníð,
hvaða vonir stríðslokin og frið-
urinn gefur um áframhaldandi
friðar- og sældartíma. Hvort út
litið um varanlegan frið er gott,
eða hvort vopnahléið er aðeins
undirbúningstími annarrar ef
til vill enn ægilegri styrjaldar
innan tíu ára eða skemur'.
„Ég segi það enn einu sini, að
svona líf er einskisvert!“ segir
vinur minn í Vermont.
. En ég segi, Það er þess'
vrði. Ætti ég son og hann lang-
aði til þess að ferðast og skrifa,
:og mér sýndist bann hafa hæfi
leika íil þess, — myndi ég ekki
ívrst og frjemst, ráðleggja hon
um að gjöra fréttamaður við
dagblað, — héldur fréttaritari
erlendis. ■
tKISSTJ ÓRNIN skipaði í
gær þriggja manna nefnd
til að annast úthlutun þeirra
bifreiða og bifreiðahluta, sem
hún hefur keypt af setulíðinu.
í nefndina voru skipaðir Pét
ur Gunnarsson tilraunasljóri,
Jón Sigurðsson framkvæmda-
stjóri og Sveinbjörn Guðlaugs-
son bifreiðastjóri.
Frh. af 4. síðu.
landistferða á meðail háseta? Og
éig foælti við — í Hafnarfirði ?
Hvaða síldveiðikjör á togur-
um er E. Þ. að bulla um? Eng-
inn togari hefir farið á síldveið
ar mörg undanfarin sumur.
E. Þ. spyr: Hvar voru þeir Sig-
urjón og Sigurður Ólafsson þeg
ar fyrsti fundurinn í samninga-
nefnd sjómanna 1942 var hald-
inn? Ég svara: Siigurður Ólafs
son var á fundinum og einn
maður úr Hafnarfirði sálufélagi
E. Þ„ er byrjaði fundinn með
svívirðingum um^ fjarstadda
menn. Sigurður Ólafsson tók
það duglega ofan í þetta mann
igrey, að það hrökklaðist út og
eftir það hófust störf nefndar-
innar og geng. fljótt og vel. Þá
var viðhöfð sú hefðbundna
venja að nefnd starfandi sjó-
raanna aðstoðar stjórnina við að
undirbúa kröfur. Að þessu sinni
spurðist stjórnin fyrir um það
á áélagsfiundi, hiviout lunidirbún-
ingsnefndin vild’i ekki sjálf
fara með samninginn. Nefndin
hafnaði því eindregið og fjöl-
mennur fundur fól stjórninni
fullt umboð til þess að gera
samninginn. Á þeim sama fé-
lagsfundi gerðist það að allir
fundarmenn nema einn vottuðu
Sigurjóni Ólafssyni traust sitt
• með þvi að rísa úr sætum, í til
efni af níðskrifum E. Þ. í blaði
kommúnista. Þessi níðskrif
voru tillag E. Þ. sjómönnum til
hahda d byrjun stórdeilu; þá
eins og nú hlaut E. Þ. skömm
og fyrirlitningu sjómanna fyrir
afskipti sín af málefnum þeirra.
E. Þ. kvartar yfir því, að á
fundi í Sjómannafélaginu, sem
riædidi uim sjiávanútyagsimálin,
var boðið ráðherrunum Finni
og Emil en ekki Áka. Þarf ég
nú að benda E. Þ. á það að Finn
ur er einn af máttarstólpum
hins blómlega sjávarútvegs á
ísafirði og Emil einn af feðrum
bæjarútgerðarinnar í Hafnar-
firði, en veslings Áki er bana
Falkurútgerðarmaður frá Siglu
firðl? Við reykvískir sijiómenn
þekkjum menn bezt af verkun-
um. Við viljum láta fylgja for-
dæmi þeirra Finns og Émils í
sjávarútvegsmálum og kveðum
þá að sjálfsögðu til skrafs og
ráðagerða um endurbyggingu
veiðiskipaflotans, en við höfum
megnustu óbeit á Falkurútgerð
og FæreyiugáhaMi Áka Jakobs
sonar og höfum því ekkert við
hann að tala, nema ef við fær-
ium að rifja það upp, bvað vel
hann sá okkar hlut borgið við
úthlutun á Svíþjóðarbátunum.
Afstaða sjómannafélagsins og
sjómannastéttarinnar til endur-
byggingar skipastólsins er haf-
in yfir lygavaðal E. Þ. og ann-,
tar kommúnista. Við viitum, að á
ikvæði umendurfoyigigiinigufliotans
komst inn í málefnagrundvöll
ríkisstjórnarinnar samkvæmt
kröfum fulltrúa okkar í flokks-
stjórn Alþýðiíflokksins. Komm
únístar lögðu engar slíkar kröf-
ur fram. Vio vitum líka að flot
inn verður endurbyggður án í-
hiutunar eða afskipta E. Þ. og
annara stofukommúnista. -Þess
vegna nennum við ekki að jag-
ast við þessi kvikindi um slík
hugsmunam'ál. Við myndun nú-
Verandi ríkisstjórnar áttu kom
múnistar aðeins eina kröfu og
*. hún var 2 menn í ríkisstjórn, og
síðan stjórnin tók til starfa hafa
störf þeirra verið einvörðungu
að koma kommúnistum í opin-
berar stöður. Það er því ekki
að undra þótt renni út í fyrir E.
Þ. þegar hann fer að ræða urh
landsmál.
Að lokum á sunnudaginn seg
ir E. Þ.:
„Svona leit Alþýðusamband
ið líka út, meðan það var í viðj-
um Alþýðuflokksins.“ En hvem
ig lítur sama stofnun út nú í
viðjum Kommúnistaflokksins,
sem hún hefur verið færð í með
svikum og lögforotum? Meðan
Alþýðuflokkurinn og Alþýðu-
sambandið voru skipulagsleg
heild var jafnan svipaður fjöldi
kjósenda, sem kaus Alþýðuflokk
irín og var í Alþýðusamfoand-
inu. Nú er þetta þannig, að
Kommúnis'taflokikurinn hefur
kjörfylgi tæplega 50% þess
fjölda, sem er'í Alþýðusamfoand
inu, og í verkalýðshreyfingunni
eiga kommúnistar um 20% at-
kvæða; þetta er hægt að sanna
með niðurstöðunni af kosning-
um til Alþýðusambandsins í
haust.
E. Þ. .foirtir samkomulag sem
Iðja og Dagsbrún hafa gert sín
á milli. Samkvæmt iþví eru
verkamenn hrein verzlunar-
vara, sem félögin geta prangað
með eftir eigin geðþótta. Sam-
komulag þetta er einkennandi
fyrir hina móðursjúku forystu
kommúnista, sem jafnan gleym
ir hinum raunverulegu hags-
munum umbjóðenda sinna, en
lætur allt drukna í skfiffinnsku
og málæði.
Að lokum segir E. Þ.:
,,Fyrsta sporið þarf að verða
það að sjómenn taki meirihluta
uppstillingarnefndar næsta
haust.“
Á öllum haustum og alltaf
hafa sjómenn tekið meirihluta í
uppstillingarnefnd, því hún er
alltaf skipuð 4á hlutum starf-
andi sjómönnum úr hinum
ýmsu starfsgreinum. En meini
E. Þ. það, að kommúnistar eigi
að taka meirihlutann í þessari
nefnd, þá verður það að bíða
um stund, því svo margir starf
andi sjómenn úr röðum komm-
únista eru ekki til á flotanum.
E. Þ. hefur með þessu síð-
asta s*krifi sinu enn á ný opin-
herað ha.tur sitt á sjómönnum
og félagi þeirra. Honum er það
nú loksins ljóst, að sjómennirn
ir falla ekki' í sömu gildru og
verkamenn gerðu, þegar þeir af
Á GULLFOSS af kaffi og
kökum fæ mest
og cakaó í skömmtunum
vænum
Lengst af öll afgreiðsla líkar
þar bezt
þar lang-mest er salan í
bænum
■/' ' ú . ’ ’ ’’ ' •
hentu kommúnistum Dagsbrún.
Sjúklegt hatur E. Þ. á Sigurði
Ólafssyni og Sigurjóni Á. Ólafs
syni stafar af því m. a„ að sam-
anburður á rekstri Sjómannafé-
lagsins og Dagsbrúnar og Iðju
sannar betur en flest annað
þann reginmun, sem er á E. Þ.
og öðrum Moskovítum annars
vegar og Alþýðuflokksmönnum
hins vegar.
E. Þ. gefur í skyn að hann
muni leita til dómstólanna út
út einni málsgrein í grein minni.
Hann hefur nú stefnt fyrir þjófs
sök mesta fjölda af jþekktu ráð-
vendisfólki úr forystuliði verka
lýðssamtakanna og munar það
minnstu þótt ein komi til viðbót
ar enn.
Björn, sem sumir kalla „sápu
félaga“, fékk það staðfest með
dómi fyrir nokkrum árum, „að
hann væri ekki mesti verkalýðs
svikari á íslandi“. Þekktu dóm-
ararnir ef til vill starfsferil fram
kvæmdastjórans í verkalýð-
hreyfingunni? Nú virðist þessi
framkvæmdastjóri viljá fá úr
því skorið fvrir dómstólum,
hvort hann er götustrákur eða
„glæpamaður“ i einkalífi sínu.
Sama er mér; en hvað sagði
Jón S. Jónsson í Alþýðufolaðinu
um þennan ágæta mann og
hvers' vegna stefndi E. Þ. ekki
Jóni E„ ef hann er svo áfjáður
í að fá úr þvi skorið, hvernig
ber að skilgreina ofsóknaræði
hans á hendur mönnum og mál
efnum. Náði múllinn einnig inn
á það athafnasvið.
Togarasjómaður.
Viðavangslaup Í.R*
li vann hlaupiS meB O sfiguin.
En HaraicS&sr B|örnss@n úr varð fyrstur
að marki.
RÍTUGASTA víðavangs
hlaup íþróttafélags Reykja
víkur fór fram í fyrradag og
hófst kl. 2. s. h. í hlaupinu tóku
þátt 13 keppendur frá Ámianni,
í. R. og KR.
Fyrstur að marki vairð Har-
aldur Björnsson, KR. á 13 mín.
10,8 sek. Annar varð Óslkar Jónis
son ÍJR. á 13 ■ntín. il.l isek. og
þriðrji HörGuif Haifliðasoin, Ár-
miann á 13 rmiín 13,2 sieik.
,Ijþ(rótt ailéllaig Reylkjavdkur
vanin nlaupið á sti,gum; féíkk 13
stiig. Átti .2., 5 og S. mann.
Onrúr ií röði.nni varo A-sveit
Árlman.ns, imeð 14 sitig, átti 3„
4. og 7 mano. Þriðja v>arð B-
sveiit Áinmanins með 28 isitiig.
K.R. átti aðeinis tvo imenn í
hliaupiimu, iþað er að segjia ekfd.
fulla siveiíti ,
Keppt var um verðlaunagrip
sem. .Dagfolaðið Vilsir hafur getf-
ið oig er iþetfta í fyiisita ,sinn, sem
beppt er um hann.
Vegalemgidin, isem hilauipiin
viar, mun íhaifia verið rúmir
fjórir Mjóirmeitrar.
Hlaupið hiófst við (hátaveitu-
gtayma'ma á Öskuhlíð, og var
blaupiS upp fyrir GólEsíkála, um
KrinjgiLumýri niiður í AMamióta-
igarðana og um iSóleyjargötu og
staðniæmst á FnSkirkjuvieginum
á miótisvið Bindindislhiöllina.
ií gær'kvölidi hafði stjórn í-
þróttaflélagis Reyikjtaviíllíuir sam-
sæti ,í tiliöfini. atf þessu þrituigasta
víðavanigshl aupi, sem félagið
gengst fyrir og í því afhenti
forseti í. S. I. öllum kepp-
emdunum, isil'furmerlki Í.S.Í., enn
fremur, . uippfoatfismainnji viíða
vanigsfoilíaupsinis, Helga Jónssyni
fhá iBrennu, Magnúisi. iGuðbjiöms
isyni, sem oftast allra keppenda
hiafur takið (þf It í 'Víí'ðavangis-
fo'lauipinu. eða 17 sinnuar., alls.
Svorri Jóihianméasyni. og Geir
Gií'ga, sem ihvor um sig Ihafa un,n
ið 'h'laupið 4 smnum cg loiks
formanni. Í.R. Þorsteini Bern-
harðlsisiyni.
í erindi, mm Jón Kaldail flutti
í útvarpið iá sumardagiimn fyflsta,
'klom foarnn fnarn með þ,á hug-
myn,d að istotfna til meistara
keppni í viíðavaingislhlauipi. Var'
hiuigmynd þessi. rædd oig hetfur
Kionráð Giís'lason kaupmaður í
Hellas 'ákvieðið að getfa verð-
Jauia igrip til þessia hilaupls.
'Félagið foefur 1 foyggju að
gefia út á næstunn i 30 ára sögu
viíðavtangsihiXaupsins og verða í
foemni skriáð möfn alilra iþeirra
er jþátt foatfa tefcið i hlaupinu,
og allra isiigunvegara getið sér-
stalblega.