Alþýðublaðið - 06.05.1945, Blaðsíða 8

8
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Sumiudagur 6. maí 1945
TJARNARBiðan
Dagar
hefndarinnar
(The Avengers)
Sýnd kl. 7 og 9.
Bönnuð börnum innan 14 áral
Hvað er á seyði?
(What’s Buzzin’ Cousin?)
Fyndín og fjörug músik-
mynd.
Aim Miller
Rochester Anderson
John Hubbard
Freddy Martin og
hljómsveit hans.
Sýnd kl. 3 og 5.
Sala hefst kl. 11.
_ BÆJARBB'Ó
Hafnarfirði
Brákiæddi
Bönnuð börnum innan
14 ára.
Amerísk dans og
. mynd.
Sýnd kl. 3 og 5.
Sími
SKAKKT REIKNAÐ
Forstjórinn kallaði bókhald-
arann fyrir sig og sagði:
— Þér haíði vóst verið ofur
lítið utan við yður þessa síð-
ustu daga. Þér reiknið allt vit-
laust.
— Fyrirgefið, herra forstjóri.
Þáð er ástin, sem gerir mig
sturlaðan. Ef ég mætti vona, að
forstjórinn vildi 'mæla með mér
við dóttur sína, þá...........
— Já, sj'áið þér nú til, iþarna
reiknuðuð þér aftur skakkt,
svaraði forstjórinn með hægð.
aje * *
Mörgum verður auðið fengs-
ins en ekki haldsins.
Já, það var satt. Og stunduan hugsaði hún kannske um höllina
við Sorrent og Napólifióann — svo undurbláan. Það var indæll
draumur. Hún hefði getað höndlað hamingjuna, ef hún hefði að-
eins rétt fram höndina. Hún hafði verið hræðilegur skynskipling-
ur. Þvi að hvað voru allir þessir leiksigrar annað en blekking,
(þegar öllu var á botninn bvolft? Pagliacci. Fólk gat ekki skilið
þann sannleik. Vesti la giubba ojg allt það, Hún var ömiuflega
einmana. Auðvitað var engin þörf að segja Karli það, að þessi
hjartans eftirsjá stafaði raunar ekki ðf þvi, að hún harmaði glöt-
uð tækifæri, heldur 'hinu, að ungur maður, sem ekki þarf frekar
að skilgreina, virtisí. taka golfkeppni með syni hennar fram yfir
ástaratlot hennar.
Eftir kvöldverðinn tóku þau Ardhie Dexter og Júliia fyrst á
þvi, sem þau áttu til. Allt fólkið sat í dagstofunni og var að tala
saman. Þá byrjuðu þau állt í einu, án þess að gefa það á nokkurn
hátt til kynna, hvað í vændum var, að rifast eins og afbi’ýðisam-
ir elskendur. Fóikið vissi ekkert, hvaðan á sig stóð veðrið og átt-
aði sig ekki einu sinni strax á þdí, að þetta var glens. Það var
ekki fyrr en ásakanir þeirra í garð hvors annars voru orðnar í
meira lagi kjarnvrtar og berorðar, að það skildi, hvað á seyði var,
og hlátrarnir giumdu við.
. Næst iéku þau ölvaðan mann og telpu, sem á vegi hans varð
á Jermynstræti. Síðan Jéku þau af miklum hátíðleik atriðið úr
„Afturgöngum“, er frú Alving reynir að tæla séra Manders. All-
ir áhorfendurnir veltust um af hlálri.
Loks klykkiu þau út með smiáþætti, sem þau höfðu leikið
svo oft við svipuð tækifæri, að árangurinn var alveg óbrigðull.
Það var kafli úr leik eftir Tsékkoff. Þau voru vön að notast við
ensku þýðinguna, en i þetta skipti brugðu þau fyrir sig einhverju
tungutaki, sem hljómaði alveg eins og rússneska. í leik Júlíu var
samfléttað hið 'sorglega og íhið skoplega, öll kvöl hjartans og öll
hennar fæTni til þess að bregða yfir 'hana þá blæju, sem gerðu
hana hlægilega. Gestirnir héldu sér í stólbrikurnar, engdust sund-
ur og saman af hlátri, stundu og grétu af áreynslunni.
Júláa hafði ef til vill aldrei leikið af þvilikri snilld.
Hún lék líka þennan iþátt fyrir Tomma og hann einan.
,fÉg hef séð Bernhard og Réjane,“ sagði fjármálaráðherrann.
„Ég hef séð Duse og Eilen Terry og Frú Kendal. Nunc dimittis.11
Júlía lét fallast á stól og ljómaði af sigurgleði og tæmdi
fullt kampavínsglas í einum teyg.
,,Ég skal é*ta hattinn minn upp til agna, ef ég hef ekki skákað
Roger, svo að um munar,“ hugsaði hún.
En þegar hún kom á fætur morguninn eftir, voru drengirnir
eigi að síður á bak og burt, farnir eitthvað til þess að leika
tennis. Mikael hafði farið til Lundúna með Dennorantshjónun-
um.
Júlia var þreytt. Henni veittist erfitt að vera hrókur alls
fagnaðar, þegaj- þeir Tommi og Roger komu loks heim til þess
að borða hádegísverðinn.
Er þau höfðu matazt, tóku þau bátinn ög reru út á fljótið.
En Júliu fannst einhvern veginn, að þeir 'hefðu ekki boðið henni
með sér vegna þess, að þeim væri neinn ánægjuauki að henni,
heldur af 'hinu, að þeir gátu bókstaflega ekki kotnizl hjá þvlí.
Hún gat ekki lálið vera að andvarpa, þegar hún hugsaði um, hve
mjög ihún hafði hlakkað til komu Tomma. Nú taldi hún þessa
fáu daga, sem eftir voru.
Hún dró andann léttar, er hún var setzt í bifreiðina og lögð
af stað til Lundúna. Hún var ekki reið við Tomma, en hún var
sárhrygg og gröm við sjáifa sig fyrir að láta tilfinningarnar þann-
ig hlaupa með sig í gönur. Undir eins og hún kom inn i leikhúsið,
hristi hún allt þetta viil af sér, eins og hún vaknaði af svefni eftir
NÝJA BlÓ
GAMLA BIÖ
Tanglskinjnætiir I | Endurfundir
(„Shine on Harvest Moon“)
Óvenjulega skemmtileg ogj
fjölbreytt söngvamynd.
Sýnd kl. 6,30 og 9
Síöasta sinn.
Frægðar-
draumar
(“Hatcheck Honey”)
Fjörug og skemmtileg
músikmynd með
LEON ERROL
Sýnd kl. 3 og 5
Sala hefst kl. 11 f. h.
Síðasta sinn.
(Reunion in France)
Joan Crawford
John Wayne
Philip Dom
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9!
|Bönnuð börnum innan 12 ára
Aðgöngumiðasala
frá kl. 11 f. h.
vondan draum. Þegar hún var komin inn í búningsklefann sinn,
náði hún aftur fullkomnu valdi yfir sjálfri sér, og þar hurfu öll
hin leiðu atvik hversdagslifsins i gleymskunnar gröf. Hún gat
kært sig kollóta um allt meðan þessar dyr stóðu henni opnar.
Þann’g leið vikan. Mikael, Roger og»Tommi undu liifinu
mætavel. Þeir böðuðu sig, léku tennis og golf og reru upp og
niður fljótið. Það voru ekki nema fjórir dagar eftir. Það voru
ekki nema þrír dagar eítir.
(„Ég held mér i skeíjum. Þetta breytist allt, þegar við kom-
um til Lundúna. Eg má ekki láta það vitnast, hvað aum ég er.
Ég verð að láta eins og ekkert sé.“)
„Þvílík hundaheppni, hvað veðrið hefur verið gott allan
tímann,11 sagði Mikael.
Þögn.
„Tommi á ekki minnstan þáttinn í því, 'hve þessir dagar 'hafa
orðið skemmtilegir — ha? Verst, að hann skuli ekki geta verið
hér eina viku enn.“
„Já, verst.11
Frændi ganrii
Ennþá meiri undrun varð það börnunum, er þau kom-
ust að raun um, að Adela gat fengið hverju einu framgengt
sem hún vildi við jómfrú Jensen, — aðeins ef Adela bar
kveðju frá Walter, — eða sagði, að hann myndi koma og
tala við hana, ef hún léti ekki af hörku sinni og skammsýni.
Þá var jómfrúin vön að láta undan og segja,, að hann þyrfti
ekkert að ómaka sig til þess', — hún skyldi gjarnan láta eftir
Adelu „í betta sinn“, — og svo framvegis.
Og smátt og smátt varð samkomulagið milli hennar og
Adelu betra og betra.
Fyrst þegar Adela var komin á járnbrautarstöðina til
þess að komast heim til pabba og mömmu, sem nú voru
komin úr ferðalagi isínu, bar eð faðir hennar hafði fengið
heilsu sína aftur, — sagði Walter henni frá því, hvernig í
öllu lá. Þá fyrst sagði hann henni, með hverju móti hann
hafði fengið jómfrú Jensen til þess að láta undan.
ENDIR.
HE'5 QUITE A LAP...1 MET HIM.
IN THE C.OÍS! SEEMS SOÖY'S
TOP FLY BOy HERE ...AND I 6ET
THE HONOE Of BBISI& «
TEAMED TO HIS SANG-/
CHET MUST
HAVE A
BBB IN HIS
BomET/^-
IUÍO<V
/ LET'S SEE, >
IT'S MAYBE
ÖEN.EFAL
MACAFTHUR ?
.. CHENNAUL.T ?,
f THE 60Y THEy CALl'ZOVV
HEy NO, SlŒ/
BUT REMBM&ES
THAT SLICK
>ANK VVMC?
POPPEP THE
ZEFC5 FOfS US...
— ON ACOOUNT OP HIM
USING- POP BOTTLE6 TO
KONK JAPS ? HE'S HEIEE /
PIGHT N0W...AT TH15 EA5E
CAPTAM SMITHf
just a MiNure,
SIR/ DO you KNOW
WHO'S HEBE...AT
^ OUR BASE ??
ÖRN: „Ég held að það hljlóti
að vera býlfluga í hausnum á
Chet!11
CHET: „Örn Elding! Auigna
iblik! Veitzu ihiver er hérna með
dkfcur í kaimpnum?”
ÖiRN: „Við skulum sjlá. Það er
þó ekki Mac Arthur eða Ohem
iæult11.
OHiET: „Hvað! Nei, nei. Þú
manst eftir náunganum, ,sem
bjargaði okkur frá Japönunum
Hann er hérna, iSody — hann
er eitthvað að fást við flöskur.
—Ég slá.hann.11
OÍRN: „Já, hann er áigætur. Ég
hitti hann, áðan hjá herdeildar
Ifioringjanum. Hann er vist aðal
átriúnaðargoð flugmannanna .
hérma. —- Og það er búið að
isegja mér að óg eigi að starfa
með honum.11