Alþýðublaðið - 29.09.1945, Blaðsíða 4

ALÞYÐUBLAÐIÐ
Laugardaginn 29. sept. 1945
Ctgefandi: Alþýffuflokbnrinn
Ritstjóri: Stefán
Símar:
Ritstjórn:
Afgreiffsla:
Pétursvm.
4992 og 4902
4999 Of 4996
Aðsetur
í Alþýffuhúsinu Tiff Hverf-
isgötu.
Verð í lausasöln: 40 aurar
Alþýffuprentsmiðjan.
Stefán Jóh. Stefánsson:
Aftor reinor lygf, er sðnoo mætir.
Kitíffl Þjóðiiljans.
REINAR Stefánis Jóhanns
Stefánssonar, sem birzt
hafa (hér í 'blaðinu að undan-
förnu,, 'hafa hi'akið lygar og
blekkingar kommúnista varð-
andi störf sendinefndarinnar,
sem samdi við Svía fyrir okkar
hönd, og varðandi stofnun sölu
miðstöðvar sænskra framleið-
anda, svo að spilaborg rógsins
er nú jöfnuð við jörðiu. Oft
hafa komtmúnistar farið hailoka
í málfiutningi, en sjaldan beðið
eins augljósan og vesseldarlegan
ósigur og í þessari viðureign
sinni við Stefán Jóhann Stefáns
son. Rógur þeirra er þeim
sjálf um verstur, og lygar þeirra
og blekkingar liiggja alþjóð í
augtuim uippi.
Þjóðviljinn reynir að bera sig
borginmannlega á undanhald-
inu. Rök hans í dieilunni við
Stefán J. Stefánsson eru þó þau
ein, að hann hrln upp öðru
hverju, að Stefán „játi. syndir
sínar“ og endurtekur svo lyga-
þuluna, sem lönjgu hefur verið
hrakin m)eð ómótmælanlegum
rökium. Þannig reyna skrifíinn-
ar hanis að halda lesendum sín-
um í lygatrúnni, þótt þá bresti
öll rök til að hrekja ummæli
Stefáns.
Jafnframt er svo ritfífl Þjóð-
váljans, Örvaroddur, látið
skráfa hvern langhundinn af
öðrum í svívárðinigarskyni; við
Steflán Jóhann Stefánsson og
Alþýðuflokkinm. Og ritfíflið
liggur ekki á liði sínu, heldur
setur hvert kommúnistametið
af öðru í 'heimskulegum __ mál |
flutningi. Þannág þjónar Örvar
oddur húsbændum sínum eins
og geta hans og hsefileikar
standa ttl.
Heámska Örvarodds nær há-
marki isínu, þegar hann gerir
hverja hríðina af annarri að
Stefáni Jóhanni fyrir forustu
hans ’í Alþýðuflokknum. Ri'tfífl
ið lælur hið dólgslegasta og ber
þær sakir á Stefán, að honum
hafi farizt forustan í Alþýðu>-
flokknum iilla úr hendi og f jöl-
yrðir um það, að slíkan mann
beri að svipta trúnaðarstörfum.
Rógsherferðir 'kommúndsta á
hendur Stefán'i Jóhanmi Steians
syni eru 'mlönmum gfieggsta sorun
un þess, að því fer alls'fjarri1, að
þessi ummæli ritfífls Þjóðvilj-
ans séu af heillándum mælt. Það
væri lika vissulega ný til kom-
ið, ef feommúnistar bæru slíka
umhyggju fyrir Alþýðuflokkn-
um og Örvaroddur vill vera
láta. Enlginn maður á ísfliandi er
kommúnistum meiri þyrndr í
augum en Stefán J. Stefánsson.
Engan mann hafa þeir rægt og
hrakyrt meira en hann.Og þeim,
sem fylgzt hafa með íslenzkum
stjórnmálum síðustu óratugána,
dylst að sjállfsögðu ekki, hvað
þessu veldur. Stefán Jóhann
hefur jafnan staðið fremst í
fflokki þeirra, sem sfceleggast
hafa barizt fyrir islenzka al-
þýðu. Störf hans á þágu alþýð-
unnar og launþeganna á íslandi
hafa valdið tímamótum í sögu
þessara stétta. Kommúnistum
SJALDAN bregður mær
vana sínium. Ritsnápar Þjóð
viljans bregðast alHrei, ef
blekkingum þarf að v'ðhalda.
Versta sorprór Þjóðviljans —
og er þá imkdð sagt — eru hin
ar svoneflndú ! „HugLeiðingar
Örviarodds.“ Er þar a$ stáðaldri
hrúgað saman hlinu argasta níðá
um andstæð'togana og ósmekk-
legum. klúryrðhm.
Þessi' rithöfundur Þjóðvilj-
ans klifekir út síðustu sorp-
grein sána mleð þeim fullyrð-
inigum, að tilvitnumin í þýzka
kommúnistablaðið Rote Fahne
um sjálfsagða notkun lýginnar,
í diagíblöðum ' kommúnista
sé „sosáaldemoiíratiskur upp-
spuni.“ Svo blygðuinarlaus er
neitun kommúnilsta á stað-
reyndum að þeir, eða miininsta
kosti Örvaroddur, háka ekki
við að bera á borð jafni ósvífna,
allranga staðhæfdnigu. Ef’ tál vill
nieiltar hann því einnlig, að það
hafi staðið í einu aðaflibíaði rúss
neskra kommúnista, í upphafá
| hedmsstyrjaldarihniar síðustu,
að það væri „smekksatriði
hvor.t menn væru méð eða móti
naz'isma." Það væ-ri aliveg eftir
þessum piitum, og myndi án
efa henita nú, að mótmiæla þvá
að þessi illræmdu orð hefðú
birzt!
Eftár að óþverrinn í sorprennu
„Örvariodds“ hefdr l'itað kol-
svartan eiam dálk Þjóðviiljans
fi'á 28. þ. m., koma sj'álfir höfuð
paurar kommúnista með 'áfram
haldandi all-ianga náðgrein um
mág og sænsku samnimgana. En
þar e.r vissulega ekkdi um a,uð-
iugain garð að gresja, hvað snert
ir sanm'ndi og réttar frásagnir
og ályktanir, enda var mieð öllu
útilokað að svo gæti orðið, eft-
ir áð é:g hafði hrakið rangar
staðhæfingar þeirra Ilið fyrir
lið, og áður var sýnáleglt umd-
anthald brostið í hið æfða róg-
lið blaðsins. Reynár blaðáð nú
éiins og áður að brennámerkja
yfirlýsiinigu ufanríkisiáðuneyt-
Mns sem ósanna. En það er al-
veg áranigurslaust. Og í sarni-
bandi váið þessar síðluistu blekk
lingar blaðsins, skal bent. á éftir
farandi. -
1. Hver læs og heilskyggn mað
ur, er ber saman skeytá ís-
lenzku samniugamefndarámin-
arinnar frá 28. 3. .sl., og sjálf-
ani verzlunarsaminánginin,
kemst að fullri raum um
það að sfeeyiið skýrár rétt og
niákvæmlega frá öllu efni
saminingsin's, Og eiinmiltt þaS
atriði, er kommúnistaráð-
herrarnir hreyfðu engum
andmælum gegn í öndverðu,
en eftir á gagnrýndu, kom
berlega fram í skeytinu.
í skeyitinu var efniinu — en
þvá öllu, — aðeáns méira
þjappað siamlan, en í sjálf-
um samnángnum.
2. Skeyti nr. 86 frá satmninga
mefndinnii er nákvæm upp-
talning á vörunum, er nefnd
ar voru í fylgiskjali I.
Af þessu hvorutveggja sést
ómótmiælanlega að allur samn-
ingurinn með fylgiskjöliun var
símaður ríkisstjórninni áður en
hún gaf samninganefnd sinni
umboð til að skrifa undir.
3. Það eru vísvitandi ósann-
indi og útúrsnúningur, bæði
að stofnún sölumiðstöðvar-
innar hafi verið undirbúin í
Svíþjóð, áður en ég kom
bangað, og eins hitt, að það
hafi staðið nokkuð í samb.
við Svíþjóðarför mína, að
hætt hafi verið við, af hálfu
Islandsbolaget að fela ein-
hverju áður stofnuðu firma
umboð sitt.
4. Það eru vísviitandá blekking
ar og ósanmindi frá rótum,
að ég hafii sem siaminiinga-
mefndarmaðúr haldið fram
öðrium skálniimgS á sæmsk-ís.-
'lenzka sámningnum, en sem
formiaður sölumáðstöðlviarinn
ar. Þetta er ærulaus upp-
spuni, eins og yfirleitt aðrar
fulflyrðíinigar og getsakilr
Þjóðviljan's í ml'mni garð út
af þessu miáli,
*
- Eg hef aldrei látið mér detta
í hug að gera þær vlelsæmis-
fcröfur til ritara ÞjóðViljans,
hvorki' þeiirra, er frá öndverðu
hafa drukk'ið í sig siðfræð:i-
kemnámgar kommúnilsmamis, né
þeirra, er svifcu lýðræðisjafn-
aðarstefnuma í vom 'Um aukin
vöM og veraldleg fríðámdii — að
þe’r kynmu; að sikammast sím,
fyrir að bera ó borð fyrir lesend
ur sína margemdiurtekim ósanlnr
indi og blekkingar. Em ég hafði
hálfvegis búilzt váð því, að þe:m
þætti ekki þægilegt; að mefna
simöru í hemgds manms húsi.
Braskið, fjargræðgin og of-
beldið, er þekkisf í siambandi
við , kaupfélaigsstarfsemi kom-
múmista, bæði á Sigfluffirði og
víðar, útigerðárhmeyksli Fallk-
urs, erindrekstiur Einars Ol-
geá'rssonar erlend&', bæði fyrr
og síðar, heildsala ÍBl. rúss-
meska víerzlúnarfélagsimS', sem
nú mum eiga að endurvekja. —
allt þetta hefur svipt hulunná
af ásjónuim þe'trra manma, er
gerast svo djarfir, 'að gagnrýma
aðra, algerlega að lástæðulaúsu,
í sambandi við samninga við
erlend rá'ki og verzlunarmál.
Allt þetta mun námar rakið og
útskýfft fyrir mömnum á símum
tíma, og þá einmig afsitaða
þeirra, léynd og ljós, t'il stór-
veldisins. í austri. Ög þó komm-
úniistar beri sig nú mammalega
og sþari ekki stófyrðim, þá eiga
þe'r eftir fyrr em varir, að sjá
fýlgi það, sem um stundarsak-
ir hefur að þeim siaffniazt, hverfa
eims og dögg fyrilr sólu, • þegar
blekkingarm'ar og ósaninin'din
duga ekki lengur sem vopn.
Stefán Jóh. Stefánsson.
Kvennaskólinn í Reykjavík
verður settur mánudaginn 1.
okt. kl. 2. Kennarafundur verður
að aflökmni skólasetningu.
Sveinn Sigurffsson verkamaffur
í Hafnarfirði varð bráðkvaddur
í fyrradag. Hann varð 75 éra 25.
þessa mánaðar.
hefur löngu skilizt, að þeim er
ógerlegt að bera á rnóti þess-
úm staðreyndum. Málefnalega
hiafa þeir ávallt farið hal'loka
fyrir Stefáni Jóhanná Stefáns-
syni. Og þegar störf Stefáns eru
borin saman við istörf kommúm-
ista, verður hlutur Rússadindl-
anma sízt bétri. Þess vegna forð
ast kommúnistar að deifla mál-
©fnalega við Stefán Jöhann.
Þ,ess ií istað reynia þeir að þyrla
upp möldviðri 'lygá og blekk-
i'nga um þennan ágæta tals-
mann ás'lenzkrar alþýðu.
*
Ri'tfífflí Þjóðváljams væri því
sæmst að hætta að heimiska sig
á þVí að látaist bera umhyggju
fyrir Alþýðuflokknum. Því hef-
ur nú loksims skilizt, að rógur
kommúnista á hendur Stefáni
Jöhanni muni dæmdur dauður
og ómerkur af dómstólum 'lands
ims, og má því segja, að ekki sé
illum alls vamað. Næst ætti' það
að kynna sér „Rote Fahme“ frá
því í ágúst 1923 og sanmfærast
um, að ummælin um það, að
kommúmilstar skuli mota lygina
sem baráttumeðal hiefur við
fyllstu rök að styðjast. En að
því andliega afreki loknu, ætti
Örvaroddur að hætta heimsku-
skrifum sinum d Þjóðviljann og
helga ritsnilld sínia einvörðungu
pappírnum, sem E'inar Olgeirs-
som vildi kaupa af Finmum.
T I L
iiggnr leiðin
Torgsalan
við Steinbryggjuna,
Njálsgötu—Barónsstíg.
AIls konar blóm og græn-
meti.
Tómatar
Agúrkur
Gulrætur
Vínber
Blómkál
Hvítkál; sérstaklega
íallegt og margt
fleira.
Selt á hverjum degi frá kl.
9—12 við Steinbryggjuna
og kl. 4—6 á Njálsgötu —
Barónsstíg — Nema á laug-
ardögum, þá selt kl. 9—12 á
báðum stöðunum.
úftraffii MþýMlam.
TÍMINN, sem út kom í gær,
flytur í erlendu yfiirliti
greim um ko,sningarnar í Frakk-
larndi og segir m. a.:
„SíðaBtliSinn sunnudag fóru
fram héraðsstjórnarkosningar í
Frákklandi, en þeim svipar éinna
mest til sýslunefndarkosniniga hér,
að því undansMldu, að þær ná
einnig til borganna. Kosninga þess-
ara hafði verið beðið með eftir-
væntingu, þar sem þær voru tald-
ar miki'lsverður áttaviti um úrslit
þingkiOisninganna og þjóðaratkvæða
greiðslunnar, sem fara eiga fram
seint í október.
Niðurstaðan í héraðsstjórnar-
kosningunum hefur á ýmsan'hátt
korixið mönnum á óvart.
í ibæjar- og sveitarstjórnar-
kosningunum, er fóru fram síðastl.
vor, unnu kommúnistar rnest á.
Því var spáð, að héraðsstj órnar-
kosningarnar myndu erjn isýna auk-
ið fylgi þeirra. Þessar spár 'brugð-
uist. Kommúnistar fengu nú minna
fylgi en í vor, þótt þeir hafi hins
vegar aukið fylgi sitt verulega mið-
að við seinustu héraðsstjórnarkosn-
ingar, sem fóru fram 1937.
Þeir flökkar, sem möst 'hatfa auk-
ið fyilgi sitt, hvort 'heldur er miðað
við 'bæjar- og sveitarstjórnarkosn-
ingar í vór eða héraðsstjórnar-
kosningarnar 1937, eru jafnaðar
menn og katólski Framsóknar-
tflobkurinn, sem er nýr róttækur
miðflokkur undir forustu Bidault
utanríkismiálaráðlherra og oft er
líka talinn flokkur de Gaulle, þótt
hanm teji sig utanOokka."
Og enn sagir svo í þessan
gireini Tímans:
„Radikalir og hægri menn töp-
uðu í kosningunutm. ÞyMr líkleg-
ast, að radikalir hafi mlsst veru-
legt af fylgi sínu til katólska
Framsóknarflokksins. Einnig hefur
katólski Framsóknarflokkurinn
náð fylgi margra frjálslyndra í-
haldsmanna.
LíMegt þykir, að úrslit í þing-
kosningunum, sem m-unu fara
fram seint í októtoer, verði á þessa
leið. Jafnframt þykir þetta vera
gliögg vísbending um það, hvernig
aðallínuxnar muni verða í frönsk-
um stjórnmálum næstu érin.
Síðan slitnaði upp úr samninga-
viðræðum kommúnista og jafnað-
armanna, Kefur aukizít samvinna
milli jefnaðarmanna og de Gaulle.
"Æarkmið d'e Gaulle er talið að
iKoma upp róttækri miðífylkmgu,
seim mynduð sé með samstarfi kat-
ólska Framsóknarflokksins, jafn-
aðarmannaflofckJsins og radikala-
flokksins. Jafnaðarmenn og þá
eirikum foringi þeirra, Leon Blum,
er þessu hlynntur. Sama máli mun
gegna um suma foringja radikala-
flokksins, t. d. Herriot og Daladi-
er, en ýmsir aðrir forustumenn
flokksins hafa verið þeSsu freksir
anidvígir og hefur flökkurinn veitt
de Gaulle talsverða mótspyrnu
upp á síðkastið. Ýmsir telja það
hafa spill't fyrir honum í kosning-
unum, því að de Gaulle nýtur mik-
illar þjóðhyilli. Þykir líklegt að ó-
sigurinn í héraðsstjórnarkosning-
unum, verði til þess að þeir 'leið-
togar radiikalaflbkksins, er vilja
samvinnu við de 'Gaulle, styrkist í
sessi innan fiokksin's.
Takis't þessi samvinna eftir þing
ktosningarnar, sem niú þykja enn
meiri líkur til en áður, verða þrjár
aðalstefnur ríkjandi í frönskum
stjórnmálum á næstu árum, kom-
múnisminn,. frjálslynd umbóta-
stefna, sem jafnaðarmenn, katólski
Framsóknarflokkurinn og senni-
lega radikalir styðja, og svo íhalds
stefnan, isem hægri flokkarnir
fylgja- Sigur jafnaðarmanna og
'katólska Framsóknarflokksins í
(héraðsstjórnarkosningunum, virð-
ilst gefa til kynna, að róttæk um-
foótastefna, sem forðast ötfga kom-
múnismans og afturhaldsins, eigi
nú mestu fylgi að fagna í Frakk-
landi.“
Kosnmgaúrsliltáni í Frakk-
landí bera þess vitni, að jafn-
aðarmönmiunii þar í landi befuir
mjög vaxiið fyflgi, enda njóta
þe!r forustu skeleggra og fram
sýnna miamna meði Léon Blúm
í broddá fýlkingar. Konilmún-
istálr bafa hiins vegar orðáð fyr-
ir vonlbrigðium af kosningaúr-
slitiuniuim' í Frafcklandi, enda
var Bjöm Franzsion fláorður
um þau í fyrirlestrii siniuim frá
útlöndum: í fynradag. Hamn
bafði önnur mlál alð fflytja, sem
hann mun hatfa taflið feomimún-
istutm komia bletur!