Alþýðublaðið - 01.02.1946, Page 8

Alþýðublaðið - 01.02.1946, Page 8
Atl»YOUBILAfMÐ Föstudagur 1. febrúar 1946 ITMRNARBtÖ &ð jörðu skaitu verða (Ðust Be My Destiny) Áhrifamá'kii oig spenanandi mynd eftiir skáldsögu Je-rome Odium. PEISCILLA LANE JOHN GARFIELÐ Sýndng kl. 5, 7, og 9. Bön.n/U'5 bömum ’iman 16 ára. B BÆJARBIO 1 Hatnarfirði. Hótel Berlín Skáidisatgia eftir Vieki Baum Kvikmynd frá Wamier Bros Fay Emerson Helmuth Dantine Raymond Massey Andrea King Peter Lorre iSýnd kl. 7 oig 0. Bö'nnuð ibömum inmajn 14 ária Sími 9184 STÖKUR Þeir sem verkin hrein og há, hefja mest í orði, töfl sín vinna einatt á æruleysis borði. Sagnir falla mjög á mis, mannorð hallar Ijóma. Ég hata alla helvítis, heimsins palladóma. Sér kann jafnan hygginn hóf; hamast ei né dundar; ræður gjörðum reynslupróf, raðar öllu og grundar. (Jakob Frímannsson frá Skúfi, d. 1912.) * * * STAKA Um valdatyllu og eyri einn, •§tar margir togast. Með ævi spillta og arð ei neinn, ofan í duftið sogast. (Brynjólfur Björnsson frá Norðfirði). OG ALÖG DAPHHE du HAURIER stóð á bröskuldiinum. iFrakki ihans var hnepptuir upp í háls, hatt- lurinn sliútti fram yfir augu, og hið eina sem af honum sást var ilangt tn-efið, iþuntniar varimar og stenklegur kjálkiinn. í hemdinni hélt hann á eftirlætis staf sínum, sem var stuttur, kvistóttur og með Ihnúð á endaoum. eins og lurkur. í gamginum fyrir aftain hann, stóð umíboðimaðuninn, Ned Bnodriek, og maguirt, sorgmætt amdlit hans stakk í stúf við þreklegt og festulegt amidlit (bróður hans. „Ég vildi gjarnan að þið bræðumir kæmu með mér jþegar í stað,“ sagði Kopar-Johm. ,,Við förum af stað til námumnar eftir nokkrar mínútur. Úti á akbrautinni Ibíða nokkrir af leiguliðunum, og einnig Parson, tollþjónninm, SulMvan af pósthiúsinu, Beamish iæfcnir og nokkrir aðrir, sem ég hetf náð samian. Við megum engain tíma missa.“ iSystkinin þrjú höfðu öQil risið á' fætur. Henr>y var ákafuir og eins og á iverði, John var diálítið ruglaður, enda hafði hann verið nifínn léþyrmiliöga. ;uop úr dnaumum sinum, og Jane var föl og 'kviðiafull og spannti' greipar friamiain á brjióstinu. „Hefur eitthvað komið fyrir, faðir minn?“ spurði Henry. Ko.pairJohn' brosti hörkulega. ,,-Við Ihöfum heyrt að yfir þrjátíu menm ,séu á iieiðinmi frá Doonhaven til Hungurhlíðar, og í broddi fylkingar séu námu- verkamennirnir, sem Nicholson höfuðsmaður hecEur verstan grr,un á. Þeir hafa auðvitað einhvern óskunda i hyggju og ég er stað- ráðinn í að stöðva íbá.“ Jaine fór á eftir föður sinum og fræinda. fnam. í anddyrið., en þar voru Ibræður heunar að hneppa. að sér frökkumum, og andlit Iþeirra virtui&t föl og æst á isvip á dautf.u ikertaljósinu, Útidymaæ voru opnar, og hún sá grilla í litla hópinn sem beið eftir föður 'henniar. Mennárndr drógu fæturna eftir mölinni og þeir hvísluðu sín á miili. Nokkrir þeirra héldu á ljósiker.um í bömdumum og all- ir höfðu þeir meðferðis þunga lurka. Það var emgirn. rigning, en vindurinn kom í hviðum og skýin: iþiutu á fleyigdferð eftir himninumi. Klukkian var um hálfníu og úti var -dimmit. Það var ekikertt ttuinglsljós, og sttjtöirmumar voru eirns og örlitlir, lýsandi tituprjónShausar sem birtust og hurtfu á víxl. Kopar-John og svnir hans komu til mlóts við mennina á ak- ibriautimni, og Jane stóð í dynunum. og horfðfii á' þá hverfa isýtnum ihdustaði á þunglamafega dynkina, íþegar jþeir stigu til jarðar. Casey og Tim komu fyrir hornið á hesthúsinu með hestana, og eft- ir andartak var allur hópujrfinn -kominn fyrir ibugðuna á ak.braut- inni, siðan var riðið gegnum skemmitigarðinm oig í áttina til Húngurhldðar. í iDoonhaven var kyrrt og rólegt, — sofandi þorp. Allar dyr voru lokaðar og hvergi sást ljiós í glugga, Emginm maður gekk á iglötum úti eða .silæptist á tonginu ©g eir,a hljóðið sem heyrðist. v-ar sjávarignauðið við hafnargarðinn. Þegiar 'bedr voru komnir út úr þorpinu kaLlaði, Kopar-John tiil mannanna, og flokkurinn skipti sér í tvennt, Annar heikn'inigurinm, sem Kopiar-John og Henry stjómuðu, hélt áfnam vegitnm upp að oamiunni, hinn hluitimm, og í honum var John, fór 'yfir móatna og lí áttiina að ytra opi namuganganna. Þegar þeir ikomnir upp á' há- lendið var ekkert lemgur til að skýla þeim .fyrir storminum, og þeir óðu áfraim eins og í blindni, hrösuðu um steina og kjarr, og nú Iþegar John yngri var einsamaH, hvorki með föður sínum né bróður, varð ihann gagntekinn af undarlegum æsingi, Iháltfigerðri leiðslu, sem sfóð ekki í neinu sambandi við' námuna, eða reiðu mennima í Doonhaven, heldur stafaði af þessari baráttu við stormánn á iHungurthldð, — þetta elsfcaði hann og iþetta gat Shamn skilið; Langt fyrir neðan hamn var sjórinn, sem kastaðist upp að strönd Mundy flóa, — lika hjá Andriff-höll, og þar var Famiey Rósa 'ef rttiil vill að hilusta á bnmhljóðið. Nú Iheyrðii harm sjáilfur sjáv iarniðfimn, íekki sem þ'U.nglyndisfeigt eða reiðidagt hljóð, heldur hávært, ákaft og sigrihrósandi. Mennirinir fyrir aftan hann voru 0 NÝJA B!6 m Jase Eyre Tilkomumikil stórmynd eft- ir hinni frægu sögu eftir Charlotte Bronte. Aðalhlutverk: OrsonvWelles, Joan Fontaine. j^d kl. 7 og 9. HernMsnarar. Æfintýrarík og spennandi mynd. Aðalhlutverk: Lynn Bari Edw. G. Robinson Aukamynd: Hálfsokka-télpur (March of Time) Sýnd kl. 5. 0 GAMLA BIO Frú Curie (M a d a m e Cu r i e) AðaLhlutverkin leika: GREER GARSON WALTER PIÐEGON Næst síðasta sinn. Sýnd kl. 9. )rNevada" Cowboymynd með Bob Mitcbum Anne Jeffreys „Big Boy“ Wi'Hiams iSýnitng kl. 5. Börn innan 14 ára fá ekiki aðgang. að bölsóittastt, yfir bessiari ófærð og fnaikkar þeirra flöksuðust til ,í .stormiimum. John ÍLeit upp og horfði á sv'ört skýin Iþeysast yfir himiindnn, famn fyrsta regnidropann fadia á kinn sór sem fyrir- boða um komandi ofsaveður. Johm hló með sjálfum' sér, kilifraði. jafnvel hraðar en áður, máði aliitaf fótfestu í votum, gljúpum mosanum milli steinihnullunganna, 'en í loftimu lá sterkur, sætur ilimur af lyngi og skóigium. Loks komu jþeir að opinu í f jaililshliðinmi, en 'það var svo vei hulið af þéttu kjarrinu, að í myrkrmu og aus- 'andi regninu var næstum ógemimgur að finma það. Þarna foíðu iþeir svo, og reyndu eftir beztu getu að sikýla sér f.yrir vindinum, en vindurinn gnauðaði í sífeilu og alltaf dimrndi meira oig mieira. Ned Brodrick var eimn í hiópnum. Hann hnipraði sig sarnan í kjarrimu við hlið frændia síms. Það glitti aðeáms í lamgfeitit, rau.nia w/ia Gerda Steemann Löber: Knud Rasmussen segir frá - • 7. SAGA: HEFNDIN ER SÆT. „Höggvum spor í ísj'akann og klifrum upp til hans.“ Síðan tóku þeir að höggva holur í ísinn og innan skamms sást fyrsta höiuðið koma upp fyrir ísbrúnina. En þá greip drengurinn einn af stóru ísmolunum og kastaði honum í manninn. Maðurinn féll við, — og tók alla hina með sér, sem á eftir honum voru, svo að þeir duttu margir í sjóinn og létu lífið! í, . A Aftur heyrði drengurinn þá segja: „Það væri anzi lögulegt, ef við gætum ekki gert út af við einn strákling! Förum nú allir, sem eftir erum, upp til hans!“ Og með sama byrjuðu þeir á nýjan leik að klifra upp á við, hver á fætur öðrum. En þá tók drengurinn enn sem fyrr að losa um ísmolana, og fyrst þegar höfuð efsta manns- ins bar við ísbrúnina, lét hann ísmola renna í áttina til þess, og kom þannig öllurn þeim fyrir kattarnef, sem klifrað höfðu upp á jakann í þetta skipti sem hið fyrra. SA0A MYNDA- Kata hefir fallið i örngvit á ferð siniim igiegraim frumskógiinin til sjávar., enda ftárveik er inn- fædduir miaðuir ke(m'ur aið henmi. Síðiain: Kata tadar í óráði: Hlaupa, komast 'burt frá hon- eltir. mig. Hvar -er ég? Þú, þú æ mú man ég atHt, þú eltár mfig. H.var ér ég. Hver ,ert þú, hvers v.egraa hefir þú farið með ,mig hd.ngað? Hfinin, ianfæddi: TaLaðu ©kki, drékktu þetta.

x

Alþýðublaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.