Alþýðublaðið - 10.11.1946, Blaðsíða 5

Sunnudagur 10. nóv. 1946.
ALÞYÐUBLAÐSÐ
Hversvecina óttasf kommarnir
ALLSHERJARATKVÆÐA
GREIÐSLA samfara því, að
láta kosningar fara fram sama
daginn í öllum verkalýðsfé-
lögum í landinu, er tvímæla
laust bezta kosningafyrir-
komulag, sem hægt væri að
viðhafa í; kosningum til Al-
þýðusambandsþings.
Á þann hátt myndi fást
stóraukin þátttaka í kosning-
um og kæmi þá vilji fjöldans
í ljós og réði úrslitum. Það
myndi bægja fylgislausum
ofstækismönnum frá því að
fara með völd í verkalýðs-
hreyfingunni í skjóli tregðu
manna á að sitja félagsfundi.
Þetta vita þeir Þjóð-
viljamenn; þess vegna
stökkva þeir upp á nef sér
út af skrifum Alþýðublaðsins
um þessi mál fyrir
skemmstu.
Eins og stundum áður hef-
ur Þjóðviljinn geðvonzku
vaðal í stað raka og slagorð
í stað . hóflegra umræðna
um málið. Væru kommúnist-
ar eins vissir um fyigi sitt á
meðal verkalýðsins og þeir
vilja vera láta, myndu þeir
geta rætt þessar tillögur af
viti. En þeir þekkja býsna-
vel fylgisleysi sitt meðal
verkamanna, og óttast það að
vonum. Sá ótti samfara rót
gróinni ómenningu í umræð-
um um tilmenn mál glepur
þeim svo sýn, að þeir hafa
ekkert til þessa máls annað
að leggja, en bjánalegar upp
hrópanir um mann, sem þeir
hafa hundelt undan farin ár
sér til stórrar vansæmdar en
Sæmundi Ólafssyni til hins
mesta frama.
Þjóðviljanum er vel kunn
ugt um það, að þau tæp 500
atkvæði, sem fulltrúar komm
Únista fengu við fulltrúakjör-
ið í Dagsbrún í haust, eru
meginþorrinn af fylgi þeirra
í Dagsbrún. Þeir voru búnir
að undirbúa furidinn í heila
viku og höfðu úti hinn mesta
sæg af smölum, til þess að
reka menn á fundinn. Sjálfir
halda þeir því fram sín á milli
að ekki hafi-vantað af þeirra
liði nema tæpa 100 menn.
Hefði verið kosið með alls-
herjaratkvæðagreiðslu hefðu
um 2000 félagsmenn kosið,
og örlög kommúnista í Al-
þýðusambandinu verið ráð-
in.
í Hlíf í Hafnarfirð fengu
kommúnistar milli 80 og 90
atkvæði; þar vantaði þá á
fundinn innan við 10 rnenn
af sínu liði.
Þessi tvö félög eru talin
vera sterkustu vígi kommún-
ista í verkalýðshreyfingunni
á Suðurlandi. Þrátt fyrir
þessar staðreyndir heldur
Þjóðviljinn því fram, að
verkalýðshreyfingin sé það
sama og kommúnistar, og að
það sé sama að hnekkja valdi
kommúnista og að vinna
verkalýðshreyfingunni' mein.
Þetta er hin mesta firra.
Meginfylgi sitt eiga komm-
únistar hjá mislukkuðum
„menntalýð“ og millistéttar-
mönnum svo og bröskurum
og ýmsum lukkuriddurum
eins og foringjalið flokksins
ber glöggt merki.
Hinir kommúnistísku
„verkamenn“ eru býsna
margir af sama sauðahúsi og
Sverrir Kristjánsson og
Sveinn Valfells, Thorodd-
senarnir, Kristinn Andrésson
og Ellingsenar,. að ógleymd-
um oddborgurum á bóg við
þá Jakobssyni. Þannig mætti
léngi telja upp auðjöfra og
atvinnurekedur, sem skapa
Kommúnistaflokknum kjör-
fylgi, en harla lítið verka-
mannabragð er af þeim herr-
um, enda ber flokkurinn
furðulítinn verkamannakeim
og vart er nokkur af trúnað-
armönnum hans og fyrir-
mönnum kornmúnista úr
verkamannastétt.
Meinlaust er geip Þjóð-
viljans um samvinnu Al-
þýðuflokksmanna við at-
vjiínrekendur í verkalýðs-
hreyfiugunni. Sú samvinna
hefur aldrei verið til og verð
ur aldrei. En samvinna Sjálf
stæðisverkamanna og Al-
þýðuflokksmanna í verkalýðs
hreyfingunni er vel hugsan-
leg, og má vel vera, að hún
hefjist bráðlega verkalýðn-
um til hagsbóta og farsældar,
en kommúnistum til maklegs
og óhjákvæmilegs valdamiss-
is. Þegar Alþýðuflokks-
menn og Sjálfstæðisverka-
menn stilla sameiginlega upp
við stjórnarkjör í Dagsbrún
er valdatímabili. kommún-
ista í félaginu lokið, og er það
ef til vi.ll óttinn við þetta,
sem ærir svo skriffinna Þjóð
viljans sem, raun ber vitni.
Breyfingar fil hins
verra á ferðum
stræfisvagnanna.
ÉG, SEM ÞETTA RITA,
hef ifylgst með skipulagi
strætisvagna Rekjavikur frá
byrjun, er þeir hófu starf-
semi sina, og.þótti bæði mér
og öðrum, er búa i útkjálk-
um bæjarins, spor stigið í
áttina til framfara í þágu al-
mennings, þó virtust forráða-
menn þessara ækja gera öll-
um jafnhátt undir höfði með
ferðum strætisvagnanna.
Nú hafa þeir, sem ráða
þessum tækjum, breytt um
stefnu.
Þegar Hafnarfjarðarbil-
arnir hættu. að taka fólk á
leið sinni u.m bæjarlandið,
Dregið verður í. desember.
tóku istrætisvagnar Reykja- þessu geta allir séð, að ekki
vikur aftur forustuna i sínar . var of iangur matartíminn.
hendur á þessu svæði, sem
hér ræðir um, og héldu uppi
ferðum á heilum og hálfum
tíma'frá kirkjugarði og niður
í bæinn.
Svo var næsta skrefið að
fækka ferðum suður í Foss-
vog þannig, að þeir keyrðu
frá Reykjavík á heilum tíma
og upp Bústaðaveg, en á hálf-
um tíma suður Reykjanes-
braut og suður að Sléttuvegi
og svo til baka aftur niður í
bæinn.
Nú þótti öllum, er búa í
Fossvogi, þetta mjög baga-
legt, eins og nærri má geta,
þar sem þeir gátu ekki kom-
izt tii Reykjavíkur nema á
klukkutima fresti, og má það
teljast kaldhæðni örlaganna,
að fljótara sé að komast til
Reykjavíkur frá Hafnarfirði
en íhéðan sunnarlega frá
Reykjanesbraut og Fossvogi.
Ér þessi frammistaða for-
þeir, sem ráða fræðslumálum
vildu beita sér fyrir því, að
minnsta kosti, að breytt yrði
aftur í sama lag ferðum stræt.
isvagnanna á þessu svæði;
því með öðru móti geta börn-
in ekki stundað skólann, þar
sem ekki er annað að gera
fyrir þau en noía strætis-
vagna í skólann á þessari leið.
Það munu iíka margir
fullorðnir kvarta yfir þessu
ástandi, menn, sem sækja
vinnu ofan í bæ og þurfa að
komast í mat heim og notuðu
vagnana; var þó nógu erfitt
að láta matartímann endast.
Vil ég svo að endingu skora
á þá, sem gerðu breytingu á
keyrslu strætisvagnanna 1.
Nú hafa þessir góðu herrar
séð svo um ,að hún ög önnur
börn, sem eins er .ástatt fyrir,
.komast ekki heinr til sín fyrr
en öll skólavist dagsins er bú-
in; og allan þennan 'langa
skólatíma eiga börnin áð
svelta, því það er vitað, að
þau hafa ekki leyfi til að
borða í skólastofunum.
Ekki er heldur betra fyrir
yrigri börn. Ég á líka dreng,
8 ára; er hcnum upp á lagt
að koma suma morgna með
bil kl. 8, —en nú fer enginn
á þeim tíma — og þar að
auki ganga þessir fáu bílar
þær götur, ■ að börnin, sem
eiga heima sunnarlega á , ... , , , ,
Reykjansabraut, Bústaðavagi novembeL að breyta þvi aft-
og Fossvcgi, geta alls ekkert
gagn haft af þeim til þess að
komast i tæka tið í Austur-
bæjarskólann.
Það via þeir, sem eiga
heima fyrir sunnan Öskju-
•h'líðarhæð, að það er ekki
smábarna meðfæri að etja
við Kára á þeirri leið í vond-
um vetrum; er því þetta stór-
hættulegt ferða lag fyrir börn
in, og væri mikil þörf á, að
ekki réttlætanleg á nokkurn
hátt og algerlega óþolandi,
sérstaklega vegna skólabarna.
Ég á til dæmis stúlku, 13
ára, sem þarf að kcma heim
úr skóla kl. 12 á hádegi. Með-
an strætisvagnarnir gengu
hingað suður eftir alla leið,
kom hún aldrei fyr en 10
mínútur yfir 12, en þá átti
hún eftir að borða.og búa sig
aítur til þess að ná í bílinn
aftur, sem fór kl 12%; af
ur eins og áður var, þegar í
stað.
Við vit-um það öll, er bú-
um á þessu svæði, að ef vagna.
vantar, er auðvitað réttlátara
að fækka ferðum þeirra ann-
ars staðar en þar, sem telst
til útkjálka; því þar eru þeir
nauðsyrilegir, og þyrfti held-
ur að fjölga ferðum en fækka„
Húsmóðir við
Reykjanesbraut.
pottar, flautukatlar, skaftpottar íyrir raf-
magn og fleira.
Annar leikur
í þessu móti, hefst í dag
2
ss Ma q
Fást úrslit? Komið, og sjáið spennandi leik.
ásamt frásögnum frá Noregi á hernáms-
árunum og eftir stríðslokin, verður haldin í
BÆJARBÍÓ, Hafnaríi rði, í 'dag, smmudag-
inn 10. þ. m. Id. 3 e. h.
Ailuf ágóði rennur í minningarsjóð sonar míns,
Ólafs Brunborgs.
Miðasala í BÆJARBIÓ á venjulegum sölutíma.
Guðrún Brunborg.