Alþýðublaðið - 01.02.1947, Side 4
ALÞYÐUBLAÐIO
Laugardagnr, L féb. 1947.
)
Útgefandli: Alþýðuflokknrinn
Ritstjóri: Stefán Pjetursson.
Simar:
: Ritstjórn: símar 4901, 4902.
Afgreiðsla og auglýsingar:
4900 og 4906.
j Aðsetur
j í Alþýðuhúsinu við Hverf-
isgötu.
i Verð í lausasölu: 50 aurar.
Sett í Alþýðupren'tsmiðjunni
i
Prentað í Félagsprentsm.
Uppsöp Ðagsbrún
arsamninganna.
SVO SEM frá var skýrt
hér i blaðinu í gær, sam-
þykkti félagsfundur í Verka-
mannafélaginu Dagsbrún á
fim/mtudagskvöldið, að segja
upp samningum félagsins við
atvinnurekendur; en samn-
inigar þess við þá eru sem
kunnugt er útrunnir um
næstu mánaðamót.
*
í sjálfu sér mun uppsögn
Dagsbrúnarsamniniganna
ekki hafa komið nemum á ó-
•vart. Það er réttur Dags-
brúnar að segja upp samn-
ángum með tilskyildiun fyrir-
vara, og það verður 'hverju
■sinni að vera mát meðlima
iiennar, hvort sá réttur skuii
notaður. Og sjálfsaigt væm
Dagsbrúnannenn vel að því
komjnir, að fá ýmsar leiðrétt-
ingar á núgildandi samning-
um.
En það er annað, sem
menn undrast, — og það eru
þær aðferðir, sem hin endur-
Icosna kommúnistastjórn í
félaginu viðhefur við upp-
.sögn samninganna.
5»;
í Dagsbrún eru' yfir 3000
félagsmenn, en á fundinum,
sem tók ákvörðun um upp-
sögn samninganna, voru
■ekki mættir nema 2—300
manns; og þar af greiddu at-
kvæði með uppsögn sanm-
inganna ekki nema 170. Með
öðrmrj orðum: 170 manns
.-taka sér vald til þess, að
segja upp samningum fyrir
meira en 3000! Slík afgreiðsla
-stórmáte eins og uppsögn
samninga er af hálfu stærsta
verkalýðsfélagsins á landinu,
<er meira e,n lítið alvörumál.
En ekki ncg með það, að
lítill meiriMuti á fámennum
félagsfundi tæki sér þannig
ákvörðunarvald uim uppsögn
samninga, sem félagsmenn-
irniír alilir eiga að sjálfsögðu
að hafa atkvæði um. Þar við
bæftist, að því var þverlega
neitað (af hinni kommúnist-
:ísku fundarstjórn, að láta
fundinn greiða atkvæði um
fram komna tillögu þess efn-
ús, að uppsögn samninganna
yrði fcorin undir allsherjar-
atkvæði félagsmanna. Þar
\með var einræðið fullkomn-
að. Að minnsta kosti 2700 fé-
lagsmönnum af 3000 er fcein-,
linis meinað iað hafa nokknr
áhrif á það, hvort samning-
;um er sagt upp eða ekki!
*
Einhver myndi máske
reyna að afsaka slíkt gerræði
með því, að stuttur tími hafi
verið til stefnu. með því, að
segj a varð samningum upp í
Hvað sagði maðurinn, begar kviknaði í skegg-
inu á honum? — Hvað þurfum við mest að hræð-
ast? — Hættan að styðja hönd undir kinn og
hugsa olíkur um. — Arfur forfeðranna getur
kennt okkur. — Gjald næturlæknanna.
„NÚ ÞARF EITTHVAÐ til
bragðs að taka,“ sagði maður-'
inn og settist og studdi hönd und
ir kinn til að hugsa málið, skegg
ið á honmn stóð í björtu báli.
Já, það er stundum úr ákaflega
vöndu áð ráða, og það þarf að
hugsa sig vel um til þess nú
að gera ekki einhverja bölvaða
vitleysuna. En það er nú ein-
hvern veginn svona að minnsta
kosti stundum að mesta vit-
leysan getur verið fólgin í því
að setjast niður og hugsa sig
um. Á meðan getur skeggið
brunnið og andlitiö með og
liausinn, og þar með er allt bú-
ið.
„HIÐ EINA, sem maður þarf
að hræðast, er að maður verði
hræddur,“ sagði annar maður.
Mér líkar eiginlega miklu betur
við hann, en þann með logandi
skeggið. Hræddir menn geta
aldrei neitt. Sumir vinna sigra
með því að belgja sig upp og
þykjast hvergi hræddir hjörs í
þrá, jafnvel þó að þeir séu peð-
menni hvernig sem á þá er lit-
ið. Sá, sem gengur öruggur
fram, á von á góðum árangri
hinn sem hikar viðstöðulaust
býður ósigrinutn heim.
ÞAÐ ER ÁGÆTT fyrir okk-
ur að íhuga þetta nú. Við erum
búnir að búa við stjórnlaust
land í meira en ársfjórðung og
allar tilraunir, sem gerðar eru
til þess að bæta úr þessu ó-
fremdarástandi, virðast ganga
ákaflega seint. Það er kviknað
í skegginu á þeim og samt sitja
þeir með hönd undir kinn og
hugsa sig svo vel uxn, að þeir
gera sama og ekki neitt.
EN VIÐ SKULÚM VONA
að í dag muni þeir átta sig',
rjúka á fætur, slökkva í skegg-
inu á sér, slá í borðið og láta
' hendur standa fram úr erm-
um. Öll þjóðin bíður eftir þessu
| og er búin að bíða lengi. Hún,
| telur nauðsynlegt að fá starfs-
! hæfa stjórn og sú skoðun fer
(ekki eftir flokkum. Þeir sem
t ekki verða með, tapa trausti
'meðal þjóðarinnar, hvað sem
\ þeir kalla sig, snda er það eðli-
legt. Sá, sem ekki leggur hönd
á plóginn er óvirkur starfsmað-
ur og óhæfur. í gamla dagá voru
þeir reknir úr skipsrúmi, sem
ekki nentu á sjóinn.
JÁ, HVERNÍG haldið þið að
þeim hiefði verið tekið í g'amla
daga, sem ekki nenntu að róa, en
L'
mættu með handleggjaslætti í
flæðarmálinu þegar komið var
að með aflann, og óðu þar um
með fyrirskipunum um það
hvernig bæri að skipta honum.
Ætli formaðurinn, eða einhver
annar skinnklæddur púlsmað-
ur, hefði ekki gripið löngu úr I
kösinni og rekið hana á nas- 1
ir honum? Ég beld þsð. Væri
ekki rétt fyrir ýmsa nútíma-
menn að reyna að gleyma ann-
arlegum háttum dagsins í dag,
en sækja í þess stað ráð til ó-
brotins lífs forfeðra sinna fyrr
á árum?
, LÆKNIR TALAÐI við mig í
gær af tilefni umræðnanna um
texta næturlækna. Sagði hann
að nokkurs misskilnings gætti
hjá fólki um þetta efni, og væri
því gott að það yrði upplýst.
Hann sagði, að næturlæknir sem
kæmi í læknisvitjun til fólks,
sem væri í sjúkrasamlagi og'
hefði þar réttindi, mætti taka
kr. 7.50 til 11.00 fyrir starf sitt.
Hins vegar ætti læknirinn að
taka 30 krónur af þeim, sem
ekki væru í sjúkrasamiagi eða
nytu þar ekki réttinda, en urn
það á læknirinn að ganga úr
skugga, með því að fá að sjá
sjúkrasamlagsbók viðkomanda.
ÞÁ ÆTTI ÞETTA MÁL aö
vera upplýst og hvorugur aðili
að vera í nokkrum vafa um það.
Hafið sjúkrasamlagsbækurnar
ykkar í lagi. Það borgar sig' og
þið getið tapað stói'fé á því að
gera það ekki. Menn eru yfir-
leitt farnir að telja það mikið
öryggi fyrir sig að vera í sjúkra
samlagi, og man ég þó þá tíð,
að Alþýðuflokkurinn var of-
sóttur fyrir það mál og allir aðr
ir flokkar réðust á hann með
kjafti og klóm. Nú er öldin önn-
ur. Það er mikil gæfa fyrir
hvaða flokk sem er að bera
fram mól, sem sjálf fela í sér
sigurinn.
Hannes á horninu.
i rmi
BLAÐIÐ BJARMI átti
nýlega 40 ára afmæíli. Fyrsta
tölublað ritsins kom út 15.
janúar 1907. Fyrsti ritstjóri
Bjarrna var Bjarni Jónsson
feennari.
gær, ef yfirleitt átti að gera
það. Enfcað vissi hin komm-
únistíska stjórn félagsins vel
fyrir vilcu, er nokkrir Al-
fcýðuflokksmienn báru fram
tiHöguna um, að uppsögn
samninganna yrði borin und-
ir allsherj aratkvæði; cg samt
sem áður hindraði hún, að
sú tiliaga kæmi fcá fcegar til
■atkvæða á félagsfundi. Það
sýnir, að kommúnistar voru
fyrirfram ráðnir í að láta
enga alisherjaratkvæða-
-greiðslu fara fram um málið,
og að hafa vilja og rétt fé-
llagsmanna isjálfra til fcess að
ráða fcví, hvort sanmingum
iskyldi sagt upp eða ekkí, al-
ígerlega að engu.
Þannig litur það lýðræði
út, sem nú ríkir í fceim félög-
um verfealýðsins, er komm-
únistar ráða. Þetta er hið
„austræna lýðræði“, sem
fceír boða ög téíja, að að beri
að stefna í þjóðfélaginu yfir-
Seitt! . ,,,,
Sýning á
sunnudag kl. 20.
gamanleikur eftir Eugene O’Neíll.
Aðgöngumiðasala í Iðnó frá kl. 2 í
dag. — Tekið á móti pöntunum í síma
3191 kl. 1 til 2.
fyrir klukkan 4.
Pantanir sækist
sýnir gamanleilcinn
í dag kl. 5 og 8.30.
BARNASÝNING KL. 5.
Aðgöngumiðasala í dag frá kl. 2.
Sími 9184.
ansarmr
í Alþýðuhúsinu við Hverfisgötu í kvöld
hefjast kl. 10.
Aðgöngumiðar frá kl. 5 í dag. Sími 2820.
IIARMONÍKUHLJÓMSVEIT leilcur.
Ölvuðum mönnum bannaður aðgangur.
Tfsfipslnnur.
Eigum iyrirliggjandi nokkur hundruð
stykki af flakpönnum fyrir hraðfrysti-
tæki.
élsmiðjan Jðtunn h.f.
Sírui 5761.
25—30 ha. Thuxhambátavél, vel standsett, er
til sölu og sýnis á verkstæði voru.
Vélsmiðjan Jötunn h.f.
Sími 5761.
vantar til að bera Alþýðublaðið til áskrifenda í
eftirtöldum hveríum.
Túngötu
Bræðraborgarstíg
Talið við afgreiðsluna.