Alþýðublaðið - 21.03.1947, Blaðsíða 4

4
ALÞVÐUBLAÐIÐ
Föstudagui', 21. vtiarz 4947,
Góðfiski er hent í sjóinn í stórum stíl. — Fyrir-
spurnir frá veíkamanni. — Hus, sem standa út
á miðjum götum. — Áskorun til skipúlagsfræð-
'inga bæjarins. — Skíðavika á Isafirði. — Verður
farið vestur núna?
VERKAMÁÐUR SKRIFAR
mér á þessa leiff: „Getur þú
frætt mig um þaff, hvort það er
rétt, að fogbátárnir, sem ganga
héðan, hendi í sjóinn aftur öll-
um eða mest öllum flátfiski,
sem þeir fá. Ég spyr, en ég þyk-
ist vita að þetta sé alveg rétt,
enda hefur sagt mér maður, sem
veit þetta. Mér finnst þétta svo
fráleitt, að engu táli taki, og
þykir mér sem flest sé nú farið
aff ganga aftur á bak hjá okkur
ísléndingum þegar farið er aff
henda beztu fisktegundunum í
sjóinn. Hefði þetta einu sinni
þótt saga til naésta bæjar.“
ÞANNIG HLJÓÐAR bréf
verkamannsins. Ég hef reynt að
leita mér upplýsinga um þetta,
og eftir því sem ég hef komizt
næst er þetta rétt. Sagt er að
togbátaeigendur þykist ekki
geta selt þennan fisk, lúðu og
kola, og þess vegna geti þeir
ekki annað en varpað því í sjó-
inn aftur sem þeir fá úr honum
af þessum ágæta og ljúffenga
fiski. En ég verð að taka undir
það með verkamanninum, að
þetta er meira en fráleitt, þetta
nær ekki nokkurri átt.
VEGFARANDI SKRIFAR
mér á þessa leið: „Við nokkrar
götur hérna í b.ænum, standa
gömul hús langt út á götuna.
Þetta sakar ekki svo mjög, þar
sem um er að ræða fáfarnar
hliðargötur, en verra verður
þetta þegar þessi hús standa svo
að segja á aðalgötum, sem eru
mjög fjölfarnar. Verst er þetta
innarlega við Hverfisgötu, og
skil ég satt að segja alls ekki í
þvf, hvers vegna þessi hús hafa
ekki annað hvort verið flutt
upp í lóðirnar, þar sem skilyrði
eru til þess, eða beinlínis verið
fíutt burtu. Ég vil segja að
svona lagað geti ekki gengiö
lengur.
MARGSSINNIS Á DAG ligg-
ur við stórslysum við þessi hús
á Hverfisgötunni, enda vita
allir að þarna er stöðugur um-
ferðarstraumur svo að segja
allan sólarhringinn og að þarna
er gatan varla breiðari en fyrir
eina stóra bifreið. Ég vil fyrir
hönd bæjarbúa yfirleitt mælast
til þess að skipulagsfræðingar
bæjarins taki þetta mál til ræki
legrar yfirvegunar og bindi sem
fljótast endá á þami tráfala, sem
er þarna á einni helztu umferð-
argötu bæjarins.
GUNNAIl SKRIFAIl mér
eftirfarand bréf: „Finnst þér
riú, ekki tími til kominn, að
farið verði að taka aftur upp
ferðir á skiðavikuna á ísafirði
áð nýju? Þessar ferðir háfa nú
legið niðri, og hafa ýmsar ástæð
ur verið fyrir því, einkum skort
ur á skipástól. En í ár ætti þó
að geta út þessu ræzt (því að
illa fór í fyrra). Ágætt væri, að
einni eða fleiri ferðum væri
hagáð þannig, að skíðafólkið
héðan úr bænúm, gæti notað
páskana á sem beztan og heil-
brigðastan hátt.
ÞÓ AÐ VEÐURBLÍÐUNA
blessaða, vanti ekki í höfuð-
staðnum núna, þá eru menn
farnir að örvænta, út af snjó-
leysinu, hérna sunnanlands. En
auðvitað vona allir það bezta.
Og er það alveg óhætt, því enn
er mánuður til páska. En hvað
um það. Ég er viss um að þú
lætur þitt ekki eftir liggja til
þess að úr þessu verði nú ráðið
á næstu páskum, því að ferðir
þessar voru miklu skemmtilegri
og meira upplífgandi á sínum
tíma en svo, að þær megi alveg
leggjast niður.“
JÚ, ÉG ER ALVEG sammála
þessu. Það var alltaf gaman að
sjá unga fólkið fara vestur í
snjóinn við ísafjörð og koma
aftur kátt og glatt og útitekið
eftir páskana. Ég hef heyrt að
verið sé að undirbúa eina ferð
vestur, núna um páskana.
. Hannes á horninu.
y* <s»
Sfrengjahljómsveit
Tónlistarfélagsins
SJÖUNDU hljómleikar
Tónlistarfélagsins á þessu ári
verða í Tripolileikhúsinu
inæstkomandi mánudag kl.
7,15. Það er strengjasveit
Tónlistarfélagsins, sem ann-
ast þessa hiljómleika með að-
stoð blásara. Stjórnandi er
dr. Victor Urbantschitsch.
Verkefnin, sem leikin
verða, eru eftir Hindemith,
Bach og Mozai’t.
Frumsýrsing á
e föstudag kl« 2®a
eftir THORNTON WILDER.
Leikstjóri: Lárus Pálsson.
■ ■ I « ■ »‘jl‘ B ■ ■ ■■■■■■■■■■■■ ■ • ■ »■■ »»■■■■ ■ ■
■■■■■■■■■■
verður haldinn miðvikudaginn 26. marz og
hefst kl. 7 s. d. í fundarsal Landsmiðjunn-
ar við Sölvhólsgötu í Reykjavík. Fundar-
efni: Lagabreitingar og stjórnarkosning.
Stjórnin.

á mjög fögrum stað, -í úthverfi bæjarins, er
til sölu, nú þegar. — Upplýsingar gefur
Ólafur Þorgrímsson hrl.,
Austurstræti 14. — Sími 5332.
frá Skattstofu Hafnarfjarðar,
(sími 9450).
Þar sem engum skattþegn Hafnarfjarðarkaup-
staðar, hefur verið veittur frestur til framtals
lengur én til 1. apríl n.k., tilkynnist hér með, að
þeim, sem ekki hafa skilað fyrir þann tíma, á-
ætlast tekju- og eignaskattur samkvæmt lögura.
Hafnaríirði, 20. marz 1947.
I
Skattstjórinn.
með íbúðar- og verzlunarplássi, er til sölu
nú þegar. — Upplýsingar gefur
r
Olafur Þorgrímsson hrl„
Austurstræti 14. — Sími 5332.
-------------—---------*
|^ij)í{5uí)lö5i5
’j Útgefandi: Alþýðuflokkurima
Ritstjóri: Stefán Pjetursson.
I Siínar:
I Ritstjórn: símar 4901, 4902.
ÍAfgreiffsla og auglýsingar:
«900 og 4908.
Áðsetur
| í Alþýðuhúsinu víð Hvérf-
■■ I Isgötu.
fVerS í iausasölu: 50 aurar.
Sett í Alþýðuprentsmiðjunnl
Prentað í Félagsprentsm.
—---------------------
268 árá effirfím-
anum.
ÞJÓÐVILJINN var ekk-
ért smáræði íbygginn, þegar
hann skýrði lesendum sínum
:írá því fyrir svo sem viku
siðan, að nú ætti hvorki
meira né minna en að tryggja
horgurum Sovétríkjanna Ha
beas corpus“- réttindi sam-
Ikvæmt nýrri sakamálalög-
gjöf“, sem verið væri að
undirbúa þar eystra. Bætti
blaðið því við þessa frétt, af
miklum lærdómi sínum, að
,,Habeas corpus“ nefndust
lagaákvæði, sem „tryggja
þegnana gegn ólöglegum
handtökum og fyrirbyggja,
að þeim sé haldið í varðhaldi
án þess, að mál þeirra komi
iyriir rétt“.
Já, það er svei mér munur,
að vera ,,sovétborgari“ með
..Habeas carpus“-réttindum,
eða vesall þegn í „auðvalds-
þjóðfélagi“, ofurseldur hvers
konar arðráni og kúgun!
Hver hefur yfirleitt tryggt
rnönnum örinur eins réttindi
ug „Habeas corpus“, nema
Sovétríkin?!
Þannig skein stoltið og
fögnuðurinn út úr hverri
línu Þjóðviljans, þegar hann
var að segja frá þessari nýju
Téttarbót austur í Rússíá!
*
Einhverjar óljósar endur-
minningar rifjuðust þó upp
hjá lesendum kommúnista-
blaðsins við lestur þessarar
fréttar, endurminningar, sem
urðu því valdandi, að þeir
gátu ekki tekið fullkominn
þátt í fögnuði blaðsins. Var
það nú alveg víst, að við ís-
lendingar til dæmis, ættum
•ekki einhvern lagabókstaf,
sem ti-yggir okkur gegn ólög-
8egum handtökum og fyirir-
foyggja, að okkur sé haldið í
varðhaldi án þess, að mál
‘iokkar komi fyrir rétt? Jú,
Lann er í stjórnarskránni, og
hefur meira að segja verið
þar síðan 1874 — bara ekki
nefndur þar þessu fína iat-
neska nafni!
En hvaðan getur það verið
komið? Skyldu það geta ver-
íð Sovétríkin, sem fyrst
finna upp á að kalla slíka
löggjöf „Habeas corpus“?
INei, nú rifjast þetta allt upþ:
þetta lásum við öll í skóla^ í
mannkynssögukennslubókun
tim, Það voru Bretar, sem
komu. á hjá sér hinum svo-
Jiölluðu „Habeas corpus“-
lögum árið 1679 og lögðu þar
með einn hornsteininn af
mörgum að öryggi og mann-
iréttindum brezkra þegna!
Og síðan hefur hver þjóðin
eftir aðra tekið þau upp eftir
þeim.
*■
Jæja, látum þetta allt vera.
„Habeas corpus“-lögin eru
þá nú að minnsta kosti loks-
ins að koma til Rússlands,
268 árum eftir að þau voru
gefin út á Englandi, þó að
Sovétríkin verði að vísu af
þeim heiðri, sem Þjóðviljinn
ætlaði þeim, að hafa orðið
fyrst til þess, að tryggja
þegna sína með slíkri löggjöf
gegn valdstjórn og réttleysi.
Úti um heim' að minnsta
kosti', mun það verða erfitt
að telja mönnum trú um það.
En máske Stalin takist að
sannfæra „sovétborgarana"
sjálfa um, að þeir séu hér að
verða einhverra réttinda að-
njótandi, sem við vesaling-
arniir í „auðvaldsheiminum“
ekki þekkjum? Þá er þó
sennilega höfuðtilganginúm
náð; því hitt skiptir náttúr-
lega ekki mildu máli, þótt
N. K. V. D., þ. e. rússneska
leynilögreglan, muni vissu-
lega, svo lengi, sem hún er
til, halda áfram, að taka
„sovétborgara11 fasta á næt-
urþeli og láta þá hverfa í
fangabúðum stjórnarinnar
um iengri eða skemmri tíma
og máske fyrir fullt og allt.
En að þannig hafi réltar-
farið verið í Sovétríkjunum
hingað til, viðurkennir Þjóð-
viljinn nú að minnstá kosti,.
þótt óbeinlínis sé, — því að
vissulega gæti hann annars
ekki talið það svo merkileg-
an viðburð, þótt „sovétborg-
arar“ fengju nú loksins á
pappírnum svokölluð „Ha-
bes corpus“-lög, sem bann-
settar „auðvaldsþjóðir“, eins
og Bretar, eru búnir að njóta
í veruleikanum í 268 ár!