Alþýðublaðið - 29.03.1947, Blaðsíða 7

AIJÞYÐUBLAÐIÐ

Laugardagur, 29. marz 1947.
Bærhm í dag.
*----- .
Næturlæknir er í Læknavarð
stofunni, sími 5030.
Næturvörður er í Reykjavík-
urapóteki.
Næturakstur annast Hreyfill,
sími 6633.
MESSUR Á MORGUN:
Dómkirkjan:
Messað kl. 11 f. h. Séra Jón
Auðuns. — Kl. 2 e. h. séra Frið
rik Friðriksson. (Kristniboðs-
guðsþjónusta). — Engin síð-
degismessa.
Hallgrímssókn:
Messað á rnorgun í Austur-
bæjarskólanum kl. 2 e.. h. —
Séra Magnús Guðmundsson í
Ólafsvík. — Barnaguðsþjónusta
kl. 11 f. h. Séra Jakob Jónsson.
Laugarnessókn:
Messað kl. 2 e. h. — Bárna-
guðsþjónusta kl. 10 f. h. — Séra
Garðar Svavarsson.
Nesprestakall.
Messað í kapellu háskólans
kl. 2 e. h. — Séra Jón Thoraren
sen.
Fríkirkjan:
Messað kl. 2 e. h. ■— Séra
Árni Sigurðsson. — Unglinga-
félagsfundur í kirkjunni kl. 11
f. h. — Mætið. vel.
Aðeins tveir
af Reykjavíkurbátunum réru
ígær. Voru það Dagur, sem aíl-
aði 13 smálestir, og Jakob, sem
aflaði 11 smálestir.'
Féíagslíf
VALUR
ÞEIR, SEM PÁNTAÐ hafa
viSlegu í *VaIsskáIa yfir
páskahelgina. sæki viku-
miða í yerzJimina Varmá
n.k. jnánuda,':; frá kl. 10—
12 og 2—4.
SKÍÐAFÉLAG HEYKJA-
VÍKUR
fer skíSafÖt næstkomandi
suihhu.dagsmorgu.r frá Aust-
urvelli ki. 5. Farmiðar seld-
ir í dag hjá MuÉer t'l félags-
manna tilkl. 3, en utanfélags
kl. 3 til 4,
Ivast grimmi og línan
Framhald af 3. síðu. .
einhver kommúnisti hér lesi
málgagn rússnesku upplýs-
ingamála- og áróðursráðsins
„CULTURE AND LIFE“ og
gæti hann þá lánað „kvik-
myndagaghrýnendum“ Þjóð
viljans eintökin, sem út komu
í fyrstu og annarri viku á-
gústmánaðar í fyrra. Munu
þeir þar geta séð yfirlýsing-
ar kvikmyndaframleiðslu-
ráðsins um ,,listaverkið‘.‘.
Hver skyldi vera orsökin
fyrir því, að allt í einu skuli
talið, að Eisenstein hafi svo
með öllu eyðilagt kvikmynd
ina um ívan grimma? Orsak-
arinnar er ekki langt að
leita. Pan-Slavisminn ræð-
ur -lögum og lofum í allri
stjórnarstefnu ráðstjórnar-
innar. í dag er sá gamli
draumur Stór-Rússanna um
allsherjaryfirráð þeirra yfir
öllum Slövum svo og yfirráð
hinna sameinuðu Slafa yfir
öllum þjóðum á megin-
landi Evrópu og víðar þó, ef
til viR eina næst því að ræt-
ast. Þessi landvinningastefna
hefur því aldrei verið áhrifa-
meiri en nú og hún lætur alls
staðar til sín taka. — Þó að
Eisenstein sýni eflaust ívan
grimma í algjörlega réttu
Ijósi sem „. . djöfulóðan vit-
firring og glæpamann", a. m.
k. hvað snertir síðari hluta
ævi hans, þá má auðvitað
ekki gleyma því, að hann var,
fvrst í stað, einhver allra
harðsnúnasti Pan-Slavi, sem
uppi hefur verið. Hann lagði
lönd Tatara undir Rússaveldi,
færöi landamæri ríkisins alla
leið suður að landamærum
Tvrkja og hóf landvinninga í
í Síbiríu. Slíkan hreinræktað
an Pan-Slava má auðvitað
ekki gjöra að vitfirring og
glæpamanni, þó a'ð hann hafi
verið það síðari ár sín. •
Sárast þykir mér bara til
5:ess að vita, að líklegast er,
ef dæma skal eftir fordaém-
um Russa um meðferð á þeim
mcnnum, sem voru svo sein-
heppnir að þræða ekki hina
ákveðnu braut, sem skylt var
að hræða þá eðs. þS stundina.
að yið fáurn aldrei noklcuð
frá Eisenstein að frétta. og
stoðar hann þá líklega harla
smátí lofgreinin góða. sem
Kristinn Andrésson skrifaði
um bók hans, því búast má
við því, að húsbændur hans,
Pan-Slavarnir, fari í öllu að
dæmi læriföðurins ívans
grimma ef einhver sauður-
inn ráfaði ekki á rétta jötu.
Og ekki gæfi ég mikið fyr
ir líf og heilsu „kvikmynda-
gagnrýnenda“ Þjóðviljans ef
þeir væru austur í Rússíá og
yrði slík skyssa á. að fara lof-
samlegum orðum um ívan
grimma, þar eins og þeir
gera hér!
(Framh. aí 5. síðu.)
sársaukavæl og snautaði
burtu.
Eftirtektarverðust af öll-
um sögum mínum um hug-
rökk dýr finnst mér sagan
um bardaga miiii stórs úlfs
og gresju-antílópu, sem barð-
ist fyrir lifi afkvæmis síns.
Fjárbóndi nokkur, Lemond
de Witt að- nafni, sá þessa
viðureign.
Síðari hluta dags i maí-
ménuði, er de Wút var i út-
reið, tók hann eftir dálitl-
um rykskýjum, som stigu
upp úr kaktusrunna þar
skammt fra. Iíanh heindi
þegar kíki sínum þangað, og
sá hann þá sjón, er vakti at
hygli hans. t krmgum runn-
ann hijóp stó.'cLis úlfur og
á eftir honum fór antilópa
De Witt varð það strax
Ijóst, að úlfurinn myndx hafa
reynt að nema antilópukálf-
inn á hurtu, og hefði hýi æð-
isgengna^ móðir því ráðizt á
hann. Úlfurinn vissi, að
hann myndi ekki geia hlaup-
ið til skógar, án þess að
antilópan næði honum, og
það var langt frá því, að
hann langaði til að ganga i
berhögg við hinar hörðu og
skörpu klaufir hennar. Þvi
tók hann það ráð að hlaupa
í kringum runnann og reyna
þannig að þreyta antilópuna.
Spenningur leiksins náði
•hámarki, er litli antilópu-
kálfurinn stóð upp, teygði
úr sér og gekk reikandi skref
um i áttina til móður sinn-
ar. Antilópan fylltist við
þetta ofsabræði. Með fram-
klaufunum náði hún til aft-
urfóta úlfsins, svo að hann
steyptist um koll. En hann
þaut jafnskjótt á fætur, og
með höltum fótum og blóði
drifinn, gerði hann siðustu
örvæntingarárásina gegn
Kvik'uynrlú - i €che- s^ncl I::i- 7 og 9-
HAFNA'íF.BÍö: „Milli tveggja
GAMLA BtÓ: ..Dabtr örlag- elda“. Sýnct id. 7 og 9.
anna“ Greer Garso> Gregory i
Peck, Donald €ri:-:;- og Lion- | ISíknii.xin:
el Bsjrymora, -— F-: d M. 9 | LEIKFÉLAG REYXJAVÍKUR:
j *
„Hjónaskiiit: •—| Tvær' sýningar. á morgun:
Ann Soulhern, Joit-j Iloáiak, | . Ég raan j;á tíO“ kl. 2 og „Bær-
Toifi Drakc og Av< Gardner. inn okkar“ kl. 8.
RÖÐULL: Dansleikur ki. 10.
SJÁLFSTÆÐISHÚSIÐ: Dans-
leikur kl. 10.
TJARNARCAFÉ: Dansleikur
stúdenta.
G.T.-HÚSIÐ HAFNARF.: Dans
leikur: Stúkurnar.
I'öRSCAFÉ: Línumenn Lands-
■iímans.
Verkamannafélagið Dagsbrún.
Siofnfundur bttreiðadjóradaildar
verður haldinn mánudaginn 31. þ. m. kl. 8.30
síðdegis í Alþýðuhúsinu við Hverfisgötu
(Ingólfskaffi).
ALLIR, sem aka vörubifreiðum fyrir ein-
staklinga og fyrirtæki í bænum (ekki sjálfs
éignarbifreiðastjórar) eru boðaðir á fund-
inn.
Stjórnin og und irbúnin gsnefndin.
antilópunni.
De Witt stóð á öndinni.
Skógarúlfur er hræðilegur
andstæðingur. Hinar odd-
hvössu tennur ganga i gegn
um hið þykkasta skinn. Og
með tveim eldsnörum hreyf-
ingum getur hann bitið
sundur hásinarnar á því dýri
sem hann eltir, og síðan rifið
það á hol.
En það fór illa fyrir úlf-
inum strax, þegar þeim
lenti þarna saman. Hinar
bitru tennur hrutu úr skolti
hans og var hann þar með
sviptur sínu síðasta vopni.
Skömmustulegur og yfir-
bugaður lötraði úlfurinn af
stað, en hann átti nú ekki
aldeilis að fá að sleppa svo
billega. Með einu heljar-
stökki hentist antilópan yfir
kaktusrunnann og kom nið-
ur á baki úlfsins. Klaufir
hennar lustu hann eins og
væru þær hamrar og fláðu
hann, sem væru þær beittir
hnífar.
Rykský, sem þyrlaðist
upp, huldi leikslokin fyrir
bóndanum. En er aftur birti,
sá hann hvar antilópan sté
fram og aftur hjá hræi úlfs-
ins, en hvarf þvi næst til af-
kvæmis sins og lét vel að því.
HANNES A HORNINU:
Frh. af 4. síðu.
þá hefði' einnver gert mig að
, ,herra generaís j ef f redakt ör ‘1.
Við bjuggum á einu fínasta hót-
eli borgarinnar, Grand hótel.
Ég fór oftást á fætur á undan
félögum 'mínum og ætlaði að
dreklca morgunkaffiö niðri.
Stundum misti ég alveg listina
á kaffinu þegar ég sá hátíðasvip
inn á gestunum í kaffisalnum —
og flúði þá á minni hátíðlega
staði. Þetta var víst burgeisa-
hótel.
SÆNSKIR JAFNAÐARMENN
eru hinir ágætustu félagar, al-
veg eins og þú og ég, lausir að
fullu og öllu við allt sem kallað
er merkilegheit, kurteisir mjög
en alþýðlegir, vel menntaðir og
hið bezta sem social-demokrat-
isk hreyfing á í fórum sínum set
ur svip sinn á framkomu
þeirra og viðmót. Ég heirn
sótti eins márgar stofnanir
þeirra og mér var frekast unnt
og var alls staðar tekið prýði-
lega. Merkilegheitin og titlatog-
ið rekst maður á annars staðar.
30-40 fjölskyld-
um drykkju-
manna hjálpað.
30—40 FJÖLSKYLDUR
leituðu á síðasía ári til hjálp
arstöðvar Þingstúku Reykja
víkur vegna þess að heimili
*þeirra voru í öngþveiti vegna
drykkjuskapar. Þetta*. er ór
hugnanlega há tala, en þó<
berst aðeins lítill hluti af
slíkum tilfellum íil hjálpar-
stöðvarinnar, að því er for-
stöðumenn hennar segja. En
af þessum 30—40 heimilum
eru 14, sem alls höfðu 39
börn innan 16 ára aldurs á
framfæri sínu.
Þessar upplýsingar komu
fram i skýrslu á aðalfundi
Þingstúku Reykjavikur, sem
haldinn var 23. marz s. Lv
en fundinn sátu 128 fulltrú-
ar.
Forstöðumenn hjálpar-
stöðvarinnar segja reynsluna
af stofnuninni slika, að stór
kostleg þörf sé á að ríkis-
valdið hafi slíka saarfsemi
með höndum. Þeir hafa
revnt að greiða úr málum
eins og þvi er heimilisfaðir
missir góða atvinnu og hef-
ur svo drukkið stöðugt frá
þvi um nýár, er hjálparstöð
in kemur honum fyrir aust-
ur í sveit. Eða annað tilfelli,,
er gömul kona varð að flýja
hús sitt vegna ölæðis sonar
síns', er hún bjó með. Þann-
ig mætti lengi telja, óg reyn
ir stöðin að koma mönnum.
fyrir i sveit eða á drykkju-
mannahæli, er þannig stend-
ur á, eða greiða fyrir konum
I þeirra og börnum og hjálpa
jþeim við að sækj,a um styrki
sér til viðurværis
Starfsemi þingstúkuninar
hefur verið margbrotin og
stendur nú yfir happdrætti
henni til fjárhagslegs styrkt
ar. Eru þar fimm bifreiðar
sem vinningar. Á aðalfund-
inum komu fram skýrslur
um starfsemima og fram
kvæmdirnar að Jaðri, hút;
málið og margt fleira.
í þinghá þingstúkunnar,
Reykjavik, eru nú starfandí
10 stúkur fullorðmna- og 5
barnastúkur, með samtals
hátt á 5. þúsund félaga.
Sýnd kl. 3, 5 og 7
NÝJA BÍO: - - „Fru <<.—rögar-
drottriingií! ' »—' Euward
Norris, Rut Foniaxi r Eddie
CJullan. Sýr< r lcl. '3, '! og !).
TJARNARBÍÓ: ,-,Kl:.! <an kall-
ar. Sýnd kl : 9 i sjó og
landi“ Jane t; Bl: Alfréd
Drake og MárcPlíU ; — sýnd
líl'3 5 og 7.
B/EJARBÍÓ: ,,í bliðu og striöu11
— Myrna Loy og Don Am-
samkoniuhúsin-
BRErÐFIRÐÍNGABÚB: Dans-
leikur kl. 10-
G.T-HÚSIÐ: Gömlu dansarnir
■fcl. 10. .
HÓTEL BORG. Ðansað frá kl.
9—11,30. Hljómsveit. Þóris
Júnssonar.
IDNÓ: Dansleikur kl 10..
TNGÓLFSCAFÉ: ÖpiS frá kl. 9
árd. Eldri dansarnir kl. 10
síðd.
20.30 Úvarpstríóið: Einleikur
og íríó.
20.45 Lsikrit: Ævilangt fang-
elsi" eftir Harald Á. Sig
urösson (Friðfinrmr Guð
jónsson o. fl.)
21.15 Tónlei§|ar: Schlussnuss
syngur (plötur).
21.30 Upplestur: Kvæði (Jóna-
tan Jónsson 'stud. mag).
Nordens Karlsson sagði mér, að
unga fólkið í Svíþjóð gerði
uppreisn gegn titlatoginu og
merkilegheitunum. Mér þótti
gott ao heyra það.
ÞAÐ ERU TIL barónar í Sví-
þjóð o báfónessur og ég held
lika greifar og greifynjur.
Þetta er skrítið fólk og undar-
legt. Einn af oklcur var sonur
æðsta manns olckar íslendinga.
Ég prýsaði mínum sæla, að
vera ekki í hans sporum þegar
þctta komst uþp um hann og
srurii við þó báðir stoltix af föð
ur hans. Já, það er ekki gaman
að vera neitt sérstakt i Svíþjóo
ef maður er í samkvæmi með
aðalsfólki, jafnvel þó að þetta
aðalsfólk eigi ekkert annað eft*
ir af því sem þá’ð fyrrurn átt-
riemá titlána.
ITannes á hornmu.