Alþýðublaðið - 29.03.1947, Blaðsíða 4

Alþýðublaðið - 29.03.1947, Blaðsíða 4
4 aaámM Lau,"ardagur, 29. marz J947. Staðið á horninu í Stokkhólmi. — Gaínahreins- un. — UmferðarmáÍ. — Titlatog. ♦-----------—---------------1 Útgéfaiidl: Alþýðuflokkuriim Ritstjóri: Stefán Pjetursson. Simar: Bitstjórn: sSmar 4901, 4902. Aígreiðsla og auglýsingar: 4969 ®g 4»®8. ! Aðsetur l Alþýðuliúsinu við Hverf- 1 isgötu. I Verð í lausasölu: 50 aurar. JSett i Alþýðuprentsmiðjunni j! Prentað í Félagsprentsm. SEIRHEPPINN var Þjóð- viljinn í forustugrein sinni í ■gær, að fara að minna á froðumælgi Einars Olgeirs- sonar i ræðunni frægu um nýsköpunina haustið 1944 á sambandi við „nýsköpunar- iþakið“ hans Áka, sem hrurndi á Siglufirði á dögunum; því að nóg var búið að hlæja að, Eihari fyrir :þá ræðu, til þess að flokksblað hans hefði átt að hafa vit á því, að þegja xtm hana, þegar verið er að ræða þann hundavaðshátt í nýsköpunarframikvæmdum kommúnista, sem öllum lýð- :um er nú orðinn Ijós við 'hrun þaksins á hinu stóra mjölgeymsluhúsi nýju síld- ísrverksmiðj unnar á Siglu- ’i'irði. Sá viðburður er sízt til þess fallinn, að auka hróð- nr Einars af „eggjakonu- ræðu“ hans, eins og hún var ikölluð, en sannar þvert á 'móti betur en nokkuð annað, iþað, sem Alþýðublaðið benti fionum þá þegar á, iað það, isem varanlegt á að vera, verður aldrei byggt upp með jfroðumælginni einni. Annars er það alger mis- iskilningur hjá Þjóðviljanum, æf hann heldur að nokkrum jbyki gaman að því, að þak mjölgeymsluhússins á Siglu- firði hrundi. Menn töldu það alveg nóg að kostnaðurinn a-ið. byggingu nýju síldar- ••• írksrhiðjanna -á Siglufirði og Skagaströnd var kominn npp í 38 miljónir i stað 20 milljóna,, sem áætlaðar voru, þó að ekki hefði bætzt við það tjón, sem þjóðinni hefur nú verið bakað við hrun þ ’.ksins á mjölgeymsluhús- u og nemia mun um IVz milljón! Þeir, sem ábyrgð þera á áframhaldi nýsköp- unarinnar og allri afkomu þjóðarinnar, hoirfa að vonum jí slíkan kostnað og slíka fjár .■sóun. En hitt er skiljanlegt, að JÞjóðviljanum þyki þetta mál •allt óþægilegt fyrir sig og i'Iokk sinn og vilji gjarnan ieiða athygli almennings frá sök og ábyrgð kommúnista : á því með alls kcnar heila- spuna um ímynclaða gleði -annarra yfir rnistökunu-m og íjóninu. En það þýðir ekkert fyrir Þjóðviljann að ætla sér að draga þannig fjöður yfir :sök Áka Jakobssonar, fyrr- verandi atvinnumálaráðherra og flokksbræðra hans á þyí, sem skeð hefur. Hún er þeg- -ar orðin öllum lýðum Ijós og mun vonandi verða mönnum Þ MÉR DATT í HUG eitt sinn þegar ég stóð á horninu í Stokkhólmi, að aiis staðar væri fólkið líkt. Þá stóðu yfir mikíar umræður í sænska þing- inu um nýjar gjaideyrisráðstaf ánir, skömmtún á kaffi, skort á nauðsynjum og þar fram eftir götunum. Alls staðar stóð fólk í hópum og ræddi þessi nýju við- horf, verkámenn hölluðust fram á hakana Og húsfreyjur stóðu með krosslagða handleggi. Það var alvörumál á ferðinni. Ég heyrði kaffið oftast nefnt og eiiin ig nærfatnað og ég sá fólkið rýðjast í búðir til að kaupa kaffið eins og það gát fengið, mörg- pör af sokkum og fleira, sem talið vár að vanta mundi þegar frá liði. MEÐAN ÉG DVALDI í Stókk hólmi fékk ég bréf frá dönskum félaga. Hann sagði í bréfinu. „Ég get varla hugsað til vina minna í Svíþjóð, án þess að tár- ast. Nú verða þeir að láta sér næg’ja aðeins sjö kaffibolla á dag í stað tíu áður. Þetta verður meiri þrautin fyrir þá. Við hérna í Kaupmánnahöfn þurfum ekki að hafa áhyggjur af þessu, því að hér höfum við ekki taragðað raunverulegt kaffi í heila ei- lífð.“ — Það var Ííka auðfund- ið á Svíum að þeir óttuðust kaffiskömmtunina. Annars ér ströng matarskömmtun í Sví- þjóð. Maður gat ekkert fengið áð. éta á matsöluhúsum án skömmtunarseðla. Ég gleymdi alltaf seðlunum og varð því að njóta félaga minna ef ég vildi fá eitthvað í svanginn. Það er víst vegna þess að ég er éng- inn matmaður. Étandi fólk er eitthvað það leiðinlegasta sem ég sé. MÉR FANNST ALLT fremur ódýrt í Stokkhólmi óg húsgögn voru ódýrust. Mér líkar vel við húsgögn Svía. Hér sækjast all- ir eftir stórum og þungum hús- gögnum. Þar er allt gert til að gera þau létt og einföld. Hér er ekki hægt að fá í eina stofu fyr- ir minna en átta þúsund krón- ur. Þar er hægt að fá mublur í stofu fyrir 1000 Krónur, eða um 1800 íslenzkar. Ég er hræddúr um að menning okkar á þessu sviði beri of mikinn kfim af tildri. EinfálcUeikinn -er alitaf beztur. JÁ, ÉG 'VAR að minnast á hornið í Stokkhólmi. Ég horfði víti til varnaðar í framtíð- inni. Með frekjulegu einræðis- brölti tók Áki Jakobsson byggingu hinna nýju síldar- verksmiðja, þar með einnig mjölgeymsluhússins, í sínar eigin hendur, þrátt fyrir ósk síldarverksmiðjustjórnar rík isins, að fá .að hafa yfirum- sjón verksins, og fól það sér- stakri byggingamefnd, sem oft á verkamenn véra að ryðja snjó og klaka af götunum. Þeir réðust á snjóinn með örlitlum traktorum, sem liöfðu hefil. Þeir skófu strætin með þess- um léttu verkfærum, ruddu snjónum og klákánum í hrúgur, mokuðu þeim á bifreiðar sem þutu svo með það burtu. Þetta gelck betur en hér. Og svo um- ferðin. Umferðin í Stokkhólmi og eins í Kaupmannahöfn lýtur einhverjum dularfullum lögmál um, sem ég hef enn ekki getað áttað mig á til fulls. Bifreiðarn- ar þjóta áfrám með meiri hraða en hér, þær strjúkast næstum því við önnur farartæki og veg’- farendur, en þó er lítið um slys. Eitt sinn ók ég í bifreið um ör- mjóa gamla götu á að minnsta kosti 45 km. hraða. Ég Var al- veg steinhissa, þoldi önn fyrir að þá og þegar yrði slys, en það varð ekki. Ég ók mjög mikið í bifreiðum þessa daga um borg- ina þvera og endilanga, én aldrei sá ég árekstur, aldrei neina um ferðastöðvun. BIFREIÐASTJÓRARNIR virt ust ekki þurfa að vera á sífelldu iði við stýrin. Þeir fóru rakleitt sína leið. Hér eru árekstrar dag legir viðburðir og allt lendir í þvögu og vandræðum hvað eft- ir annað. Ég hef enn ekki getað skilið hvað veldur þessu. En í einhverju liggur þessi mikli munur. — Stokkhólmur er feg- ursta höfuðborg á Norðurlönd- um að allra dómi. Ég sá ekki Stokkhólm í sínum fegursta ; skrúða. Það er borgin á sumr- um. Hún er Eeneyjar Norður- landa og valda því Máleren og Strömmen, en allt var nú ísi lagt. Skipin sem fara um borg- ina og nágrenni hennar lágu föst við bakkana og gátu sig hvergi hr.eyft. Sums staðar var ísa að byrja að leysa og á jök- unum sátu fuglar og sigldu tígulegir. Maður gat staðið tím- um saman og horft á þá. ÞAÐ ER SAGT að Svíar séu um of hátíðlegir. Ég. varð líka var við þetta, en þó ekki hjá léiögum mínum, enginn þeirra hélt í titlaná, allir voru þeir al- þýðlegir. Aörir töluðú við mann í þriðju persónu. Við gestirnir hsekkuðum flestir í tigninni með hverjum degi. Ég hugsa helzt að hefði ég ve.rið nokkr- um dögum- lengur í Stokkhólmi Frh. á 7. síðu. ekki hefúr reynzt starfi sínu vaxin. Tugmilljónum er aus- ið í yerkið umfram áætlaðan kostnað undir yfirskini þess, að verksmiðjurnar þyrftu að vera tilbúnar fyrir síldarver- tíð í fyrrasumar, og’ með endurteknum skrumauglýs- ingum er allri þjóðinni boð- að, að svo verði. En allt reyndist þetta vera ósvífin blekking. Og’ nú er ekki að- eins komið í íjós, áð nýju .síldarverkstniðjurnar' eru Sýsiing í dag SunsiudagD Gamanleikur eftir Eugene ö’Neill. 0n Bma Leikrit eftir Tlhornton Wilder. Sýning kl. S síid. Aðgöngumiðasala að báðum sýning- um í dag kl. 2—6. Tekið á móti pönt- unum í síma kl 1—2. Paiitanir sækist fyrir kl. 4. eftir THÖRNTON WILDER. Aðgöngumiðasala í Iðnó frá kl. 2 í dag. Tekið á móti pöntunum í síma 3191 kl. 1 til 2. Pantanir sækist fyrir kl. 4. Ath. Engin sýning í vikonni. í KVÖLD, laugardaginn 29. marz og annað kvöld, sunnudaginn 30. marz, verður ekki dansað. 5 MANNA HLJÓMSVEÍT undir stjórn ÞÓRIS JÓNSSONAR, leikur létt og sígild lög frá kl. 8 til kl. 11 e. h. BORÐPANTANIR fyrir mat hjá yfirþjón- inum í dag og á morgun frá kl. 2—6. vantar til að bera Alþýðublaðið til áskrifenda í eftirtöldum hverfum. Grettisgötu Hringbraut. Sólvallagötu Talið við afgreiðsluna. ýðublaðið, sími 4900 enn óstarfræksluhæfar, held- ur er og þannig frá byggingu þeirra gengið, að þak mjöl- geymsluhússins hrynur við fyrstu áreynslu, og það þótt ekki nemia tveggja til fjög- urra feta þykkur snjór setj- ist á það! * Það getur vel verið, að Þjóðviljanum þyki þetta ekki mikið, af því að flokksmenn hans eiga sökina. En nær er Alþýíublaðinu þó tað halda, að nægt hefði það austur á Rússlandi til þess, að nokkrir menn hefðu fengið kúlu i hnakkann fvrir skemmdar- verk og svik við sósíalism- ann Slíkt tíðkast, því betur, ekki hér. En hitt er að mæl- ast til allt of mikils, að þjóð- in trúi slíkum mönnum nokkru sinni framar fyrir fjármunum sínum eða fram- kvæmdum eftir svo dýra reynslu af ráðdeiidarleysi þeirra og blekkingum.

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.