Alþýðublaðið - 15.04.1947, Qupperneq 4

ALÞÝE JBLAÐIÐ
Þriðjudagur, 15. apríl 1947.
. ■■■ i. » i. . .j... —■■■.- ■■■» c i'

Húsmóðir um meðferð mjólkur. — Þáttur sveita-
fólksins og húsmæðranna í Reykjavík. — Fyrir-
spurn um pakkasendingar. — Enn um lengingu
skólatímans. —Fermingarnar.
HÚSMÓÐIR í REYKJAVÍK,
ætíuð úr sveit, skrifar mér á
þessa leið: „Á hverju ári og oft
á hverju ári er rætt hávært um
spillta mjólk, sem seld sé hér
í Reykjavík. Húsmæður kvarta
sáran yfir því, að mjólkin spill-
ist mjög eftir að hún kemur í
eldhúsin til þeirra og hljóti
ástæðan að vera sú að hún sé
gömul orðin og langt að flutt
þegar hún loksins kemur hing-
að. Það má vel vera, að mjólk-
in sé of gömul þegar hún kemur
til Reykjavíkur og einnig að
hún sé flutt um of langa vegu.
En ég hef ekki heyrt á það
minnzt, sem ég tel að valdi
miklu um hipa skemmdu
mjólk.“
„ÉG HYGG að fáar matvörur
séu eins viðkvæmar í allri með-
ferð og mjólk. Við; sem höfum
búið í sveit, vitum að ef ekki
er gætt ítrustu varfærni, spill-
ist mjólk mjög fljótt. Öll ílát
verða að vera tandurhrein og
þurr og helzt köld. Eins mega
þeir, sem mjólka, ekki vera
óhreinir á höndunum. Ég álít
að í þessum efnum sé mjög
ábótavant bæði í sveitinni og
hér í Reykjavík. Ég veit, að
sums staðar í sveitum, þar sem
til dæmis karlmenn mjólka,
fara þeir með brýnsluna á
höndunum beint undir kýrnar
til að mjólka þær, og ég veit
líka af reynslunni, að mikill
fjöldi húsmæðra hér í Reykja-
vík hirðir ekki mjólkurílátin
eins og þær eiga að gera.“
„ÞAÐ GETUR engin hús-
móðir vænzt þess, að geta geymt
þá mjólk stundinni lengur, sem
látin er í óhreinan brúsa eða
annað mjólkurílát og jafnvel
ékki þó að brúsihn sé þveginn,
ef hann er volgur og votur
þegar mjólkin er látin í hann.
Hér hygg ég að hundurinn sé
grafinn og vildi ég að húsmæð-
ur hér í bænum gættu vel að
sínum eigin þætti í þessum
mjólkurmálum áður en þær
rjúka upp með gagnrýni á
mjólkina. Fyrst þegar maður
hefur gætt sinnar eigin skyldu,
getur maður farið að gagnrýna
aðra, en fyrr ekki.“
B. G. SKRIFAR: „Hvernig
eigum við, sem búum úti á
landi, að geta sent ættingjum
okkar í Danmörku pakka? Það
er ekki hægt að fá eyðublöðin
á pósthúsinu. Heldur þarf að
skrifa suður eftir þeim. Svío
þegar þau koma, þá Verður
maður að útfylla þau og senda
aftur og síðan fá svarið að
sunnan. Og þar sem nú eru
ekki póstferðir n-ema einu sinni
í viku, þá getur dregizt nokk-
uð lengi áður en leyfið fæst og
pakkinn kemst af stað.“
„ÉG Á VINKONU í Dan-
mörku, sem skrifar mér og bið-
ur mig um að senda sér ullar-
nærföt núna í kuldanum. Þó
að ég skrifaði strax, þá fengi
hún ekki fötin fyrr en í vor, í
staðinn fyrir að ef umsóknar-
eyðublöðin fengjust' á pósthúsi
eða símastöð, þá kæmust þau
miklu fyrr til hennar og allir
vita hvað þörfii* er mikil fyrir
skjólföt núna í þessum miklu
kuldum og eldsneytisskorti,
sem er í Danmörku.“
MÓÐIR SKRIFAR á þessa
leið: „Ég vil þakka þér fyrir
pistilinn þinn um lengingu
skólatímans og fermingarnar.
Ég er alveg sammála þér. Hér
er skammdegið lengra og sólar-
tíminn styttri en víðast hvar
annars staðar í heiminum. Allt
frá því í september og fram á
vor, fara börnin í myrkri og
hálfmyrkri í skólana og sitja í
skólastofunum. Þegar vorar,
hækkar sólin og börnin þurfa
að geta notið hennar. Oft er
maímánuður fagnaðarríkasti
mánuðurinn fyrir börnin ein-
mitt vegna þess að þá brosir
sólin framan í þau og þau vilja
geta brosað til hennar."
„EN NÚ ER ákveðið að láta
öll börnin vera í skólunum
allan maímánuð. í staðinn fyrir
útitekin hraustleg börn í maí,
eigum við nú að fá þau sem
gráa og guggna bókabéusa.
Þetta tel ég ekki heppilegt og
vildi ég óska að þeir, sem þess-
um málum ráða, endurskoð-
uðu afstöðu sína til þeirra. Ég
tel það líka óheppilegt, að enda
ekki barnaskólavistina með
fermingunni. Eitt sinn skrifaði
Arngrímur Kristjánsson skóla-
Frh. á 7. síðu
Nemenda-
Baxnja og unglinga-
nem'endur isýna
Lisfdans, Sfep
!S-
dansa.
í Nýja Bíó föstu- (
daginn 18. apríl kl.
7.15.
Aðgöniguimiðar hjá
Sigf. Eymundisson á
miðvikudaginn
kamur.
Tónlistarf élagið:
Tenorsöngvarinn
Þorsfein
annesson
endurtekur
sína annað kvöld (miðvikudag) kl. 9
í TRIPOLI.
Dr. V. örbantscliitsch aóstoóar.
Aðgöngumiðar hjá Eymundsson og
Lárusi Blöndal.
ítrekum vér hér með fyrri auglýsingar vorar um
það, að vér seljum framleiðsluvörur vorar aðeins
í heildsölu til verzlana, sem síðan annanst dreif-
ingu þeirra til einstaklinga.
Verða því tilraunir einstaklinga til vörukaupa
hjá oss áranigurslausar. Jaínframt eru viðskipta-
menn vorir minntir á að snúa sér til skrifstofunn-
ar, sími 6666 með pantanir sínar.
VINNUFATAGERÐ ÍSLANDS H.F.
Vesturgotu 17.
Útgefandi: Alþýðuflokkurinn
Ritstjóri: Stefán Pjetursson.
Símar:
Ritstjórn: símar 4901, 4902.
Afgreiðsla og auglýsiiigar:
4900 og 4906.
Aðsetur
í Alþýðuhúsinu við Hverf-
isgötu.
Verð í lausasölu: 50 aurar.
Alþýðuprentsmiðjan h.f.
*-----------T-----------*
ÞEGAR núverandi ríkis-
istjórn var mynduð, var um
það samið af stuðningsflokk
um hennar, að fjárlög
skyldu afgreidd að minnsta
kosti reksturshallalaus. Og
með því, að tugmilljóna
itekjuhalli var þegar á fjár-
lagafrumvarpinu, eins og
það var lagt fyrir þingið af
fyrxverandi ríkisstjórn, og
sá tekjuhalli óx emn um tug
milljónir í meðförum þings-
ins eftir stjórnarskiptin, var
ekki nema um itvær leiðir að
ræða: Annaðhvort varð að
gera stórkostlegan niður-
skurð á útgjaldaliðum fjár-
laganna, eða afla nýrra
tekna, svo að útgjöld og
tekjur stæðust. Og með því
að þingfylgi var ekki fáan-
ÍLégt til þess, að fara hina
fyrri Íeið sparnaðarins, var
síðari ileiðin farin með
itekjuöflunarlö'gum þeim,
sem afgreidd voru frá al-
þingi fyrir helgina, — lög
um hækkun á ýmsum inn-
flutningstollum, bifreiða-
skatti og gjöldum af innlend
um tollvörum. Munu rekst-
urshallalaus fjárlög vera
nokkurn veginn tryggð með
þeim auknu tekjum, sem rík
issjóði hefur þannóg verið
séð fyrir.
Það er venja þeirra manna
hér á ílaindi, sem í stjórnar-
andstöðu eru, að hefja rama-
vein mikið, hvenær, sem
nýjar álögur eru samþykktar
á alþingi, og að berja sér á
brjóst, eins og þeir einir
beri almenningshag fyrir
augum. En óneitanilega situr
það illa á kommúnistum í
því tilfelli, sem hér um ræð-
ir, eftir að þeir hafa á alþingi
gengið allra manna frekleg
asit fram í því, að hæfeka
fjárlögin. Þeir þurfa ekki iað
hugsa, að það sé ekki þegar
á almennings vitorði, að þeir
fluttu við aðra umræðu
fjárlaganma tillögur um
hækkun á útgjaldaliðum
þeirra, sem nam samtals 20
—25 milljónum króna um-
fram tillögur fjárveitinga-
nefndar. Almennfngur mun
segja kommúnistum það al-
veg hispurslaust, iað það þýði
ekki fyrir þá, að æitla að slá
sig til riddara, þegar afla
þarf tekna til að standast hin
miklu útgjöld fjárlaganna,
sem þeir hafa ábyrgðarlaus-
ast af öllum reynt að spenna
upp úr öllu valdi. Það nægir
ekki að gera frekari tillögur
um aukin útgjöld hins opin-
bera. Það verður einnig að
sjá fyrir tekjum til að hægt
sé að standast þau.
*
Kommúnistar hafa haldið
því fram bæði i blaði sínu
og á alþingi, að hin nýju
tekjuöflunarlög fælu í sér
„árás. á ailþýðu :landsins“ og
haft í hótunum um, að þeim
myndi verða svarað með
nýjum kaupkröfum af hálfu
Alþýðusambandsins. En stað-
reynd er það þó, að allar
brýnustu lifsnáuðsynjar al-
mennings eru undanþegnar
hækkuninni á innflutnings-
toillum; og þar að auki or
verz'lunarsitéttinni bönnuð öll
álagning á þá tollahækkun,
sem ákveðin er. Er það og
kunnugra en frá ‘ þurfi að
menningur líti alilt öðrum
segja, að heildsálar eru sízt
ánægðari með hin nýju að-
flutningsgjöld en kom'mún-
istar; og mætti sú staðreynd
vera mönnum mokkur vís-
bending, að ekki væri með
þeim verið að vega neitt sér-
staklega að alþýðu landsins.
Enda verður sú verðhækkun,
sem iaf tollahækkuninni kann
að leiða, greidd miður af himu
opinbera, þannig að hið vinn-
andi fólk fær eftir sem áður
fulla dýrtíðaruppbót á kaup
sitt.
Þess er að vænta, að al-
auigum en kommúnistar á
þær ráðstafanir, sem nú hef-
ur orðið að gera til að afla
rikissjóði nýrra tekna og
tryggja reksturshallalaus
fjárlög; því að almenningur
geri sér fulkomlega Ijóst,
að þessi tekjuöflun var fyrst
og fremst nauðsynleg til
þess að hailda dýritiðinmi í
skefjum og þar með útflutn
ingsatvinnuvegum þjóðar-
innar gangandi. Það getur
vel verið, og er jafnvel ékki
nema líkíeigt, að kommúnist-
um liggi það i léttu rúmi,
ihvort hér fer aflt í rúst, og
atvinnuleysi og neyð heldur
innreið sína á ný í kjölfar
vaxandi verðbólgu og dýr-
tíðar. En hið vinnandi fólk
veit vel, hver alvara er á
ferðum, og hvers. virði at-
vinnan er fyrir það. Það
mun því áreiðanilega hugsa
sig tvisvar um áður en það
lætur lýðskrum kommún-
ista æsa siig upp á móti þeim
bjargráðum rikisstj órnarinn-
ar, sem óhjákvæmileg eru til
þess að halda atvinnuvegum
þjóðarinnar gangandi..