Alþýðublaðið - 18.05.1947, Page 3

Sunnudaginn 18, maí 1947
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
3
Minningarorð
SUNNUDAGINN 4. maí
aS morgni lézt í Landsspítal-
anum Sigurður Olafsson gjald-
fceri Sjómannafélags Reykja-
víkur eftir stutta legu.. Tæp-
um mánuði áður en hann
lézt, 'kenndi hann þess sjúk-
dóms er leiddi hann á dánar-
beð. Með fráfalli hans er mik-
111 harmur kveðinn að öllum
ha.ns. nánustu ástvinuir, konu
og börnum og öðrum nánum
venlzamnönum, og ekki síður
að félagshræðrum hans í Sjó-
mannafélagi Reykjavíkur og
flokksbræðrum hans og systr-
um, svo mikils var hann .met-
ánn af öllum, er með honum
störfuðu og náin kynni höfðu
af honum á annan hátt. j
Sigurður var fæddur 25.
marz 1895 á Reyni í Mýrdal,
sonur Ólafs Ólafssonar, síðast
hónda að Lækjarbakka í sömu
sveit, og Guðríðar Sigurðar-
dóttur. Hann var einn af 17
•börnum hans. Ólafur lézt í
hárri elli fyrir fáum árum.
Sigurður ólst upp með
móður 'jsinni á myndarheim-
ihnu Norðurvík í Vík í Mýr-
dal hjá frændfólki sínu þar,
Þorsteini Jónssyni hrepp-
stjóra og konu hans, Ragn-
hildi Gunnlaugsdóttur, kunn-
um' sæmdarhjónum. Móður
sína missti 'Sigurður er hann
var 14 ára.
Hlaut Sigurður þar bezta
uppeldi, sem hann á fullorð-
ins árum minntist með hlýju
og þakklátsSemi. Hann gekk
ungur í þann lífsins skóla, að
starfa að öllu því, er unglingur
mátti megna á stóru heimili,
enda bráðgjör, tápmikill og
hraustur. A þeim tímum var
það 'háttur ungra manna í V,-
Skaftafellssýslu, sem og viðar
um land, að leita sér fjár og
frama við sjávarsíðuna. Ti j ■
ast að menn leituðu á þilskip-
in við Faxaflóa. Um 17 ára
gamali. mun Sigurður hafa
byrjað að istunda sjó héðan
frá Reykjavík. Fyrst á mótor-
skipum og síðan á togurum.
Um 15 ára skeið var hann
starfandi á sjónum og lengst
af á togurum. Lengst var han'i
á ,,Apríl“, er fórst 1. des.
1930 með allri áiiöfn.
Ölluin her saman um, er
með Sigurði un-nu á sjónurn,
jafnt undir- sem yfirmönnurn,
að hann hafi verið í fremstu
röð sinnar stéttar, favað dugn-
ar, verkhæfni, kjark og reglu-
semi við kom. Sem starfsfé-
lagi var hann dáður af öllum.
Árið 1928, 23. janúar, yar
Sigurður Ólafsson kjörinn
gjaldkeU Sjómannaf. Reykja-
víkur og nokkru síðar ráð.nn
starfsmaður þess. •— Með
‘þessari ákvörðun heíst nýr
þáttur í lífi hans, páttur; se>n
ekki slitnar fyrr en við lát
hans. I 19 ár og ruma 3 mán-
uði helgar hann lif sití og
krafta sína þessu starfi, með
þeim árangri, s:m ég hygg að
sé með eindæmuni innan ís-
Sigurður Ólafsson.
lenzkrar verkalýðshreyfingar,
sökum frábærs áhuga og ár-
vekni og trúmennsku og sér-
stakrar hollustu við félag sitt
og stétt. Eg hygg, að ekk.t sé
ofmælt, að íslenzk verkaiýðs-
hreyfing hefur ekki ennþá
eignast jafn einlægan, ötul-
an, trúan og farsælan starfs-
mann sem hann..
Annar þáttur í lífi og starfi
Sigurðar var Alþýðuflokkui •
inn. Hann tileinkaði sér hug-
sjónir jafnaðarstefnunnar á
unga aldri, og gerðist Alþýðu-
flokksmaður strax og fiokkur-
inn var stofnaður, þótt hamý
á ’byrjunarárum flokksins
kæmi ekki opiniberlega fram.
En því betur |ók hann til
starfa er hann fékk aðstöðu til
þess. Hann átti alltaf tíma, er
til hans var leitað um margs
konar umsvifarik og tímafrek
innanflökks störf, og það mun-
aði um hann, er hann lagði
hönd að verki, því er fram-
kvæma skyidi. Auk þessa
voru honum falin ýmis opin-
ber trúnaðarstörf, bæði fyrir
Alþýðuflokkinn, Sjómannafé-
lagið og sjómannasamtökin
yfirleitt hér í bænum.
Af flokksins. hálfu sat faann
á seinni árum fundi bæjar-
S’tjórnar sem varafulitrúi og
um.langt skeið fulltrúi flokks-
ins í ‘hafnarstjórn Reykjavík-
ur.. Þá v.ar hann oft .kvaddur
í þýðdngarmiklar rannsóknaf-
nefndir á vegum Sjó- og verzl-
unardóms - Reykjavíkur. Hin
síðari ár var hann af alþingi
kosinn í stjórn Söfnunarsjóðs
Islands. Ennfremur í stjórn
Nýbyggingarsjóðs. I öllum
þessum störfum naut hann
hins mesta trausts.
• Innan verkalýðshreyfingar-
Kveðjusfef
Sigurður Ólafsson, f. 25. marz 1895, d. 4. maí 1947.
ÞÚ HÓFST þína ferð móti sumri og sól,
og sóttir til manndáða fram þína braut,
í kastvindum mannlífsins kaustu það skjól,
sem karlmennskan bjó og hver sigri krýnd þraut.
Með athöfn var trúmennsku tállausri beitt,
og traustleiki orðunna brást ekki skýr,
þín vammlausa hegðun og orka var eitt,
þú áttir þá glóð, sem ei letur né flýr.
- }
{
Og merki þitt táknrænt þú hafðir við hún,
þótt Hrönn oft sig byrsti um stormasamt haf;
á landi og sjó fékkstu ráðið þá rún,
sem reynslan og starfið æ heimti og gaf.
Sú hugsun mun lifa, sem léði þér þrótt, —
þótt lokuð sé gröfin, er mynd þín vel geymd.
Eftir nótt rennur dagur, sem dreymdi um gnótt,
í dagroðans flaumi hans spor verða’ ei leynd.
I
Við kveðjum þig vinur hins komanda dags,
við kveðjum og þökkum, — þér farnaðist vel;
því hjartað sér vizkunnar leitaði lags, —
þín ljóma mun stjarna um víddanna hvel.
Einn samferðamaður.
Irúnaðarvinur og ráfkpfi sjó-
innar átti hann miklu fylgi og
trausti að fagna. I stjórn Sjó-
mannafélagsins mátti heita
að hann væri að jafnaði kos-
inn með öllum igreiddum at-
kvæðum í þau 20 ár, sem hann
var í kjöri. Hann var ávallt
kjörinn fulitrúi félagsins á
sambandsþing. Sat í stjórn
F ulltrúaráðs verkalýðsfélag-
anna í Reykjavík um langt
skeið. I stjórn Alþýðusam'
bands íslands 1940—1942.
Sigurður lét sig öll mál
varða, er miðuðu að heill sjó-
ínannastéttarinnar. — Meðal
þeirra voru slysavarnamál.
Hann var því kjörinn í vara-
stjórn Slysavarnafélags Is-
iands um margra ára skeið og
fulitrúi á landsþingi þess síð-
an 1942. Hann studdi að
stofnun sjómannadagsins og
vann að gen-gi hans með ráð-
um og dáð.
Að öllum þessum störfum
Framhald á 7. síðu.
í JÚNÍMÁNUÐI 1927 var
haldinn fundur í Sjómanna-
félagi Reykjavíkur. Til um-
ræðu voru kauplækkunar-
kröfur togaraeigenda. Nokk
ur uggur var í mönnum, og
Hétu ýmsir þá skoðun uppi,
að hyggilegast væri að láta
undan síga, því'að útilokun-
araðgerðir þær, sem beitt
væri við togaraháseta, væru
mörgum þungar í skauti og
mundu skaða félagsskapinn.
Fundurinn silaðist áfram
þunglamalega, hungurvofan
virtist læðast fram úr hverj
um krók og kima.
Þá kvaddi sér hljóðs tog-
araháseti í blóma lífsins,
karlmannlegur og drengileg
ur maður. ‘Hann kvað hressi
lega við annan tón en ýmsir
aðrir ræðumanna, og mælti
hann eitthvað á þessa lund;
Það eru nú nokkrir mánuðir
síðan ég var rekínn í land
vegna þess, að ég vildi ekki
SIGURÐUR ÓLAFSSON;
var fágætur maður, óvenju-;
lega traustur og opinskár
drengskaparmaður. . Hann
batt ungur tryggð við verka
lýðshreyfinguna og jafnaðar
stefnuna. Það var vitað af
þeim, sem til þekktu, að sú
tryggð yrði órofa alla ævi.
Svo varð og. En ævin reynd
ist alltof stutt. Á bezta aldri
varð þessi öflugi og þrótt-
mikli maður að lúta í lægra
haldi fyrir ólæknandi sjúk-
dómi.
Það er skarð fyriy skildi
við fráfall Sigurðar. íslenzk
alþýðuhreyfing, og þá ekki
sízt sjómannasamtökin, hafa
misst einn sinn trau'stasta,
tryggasta og. farsælasta for-
ustumann. Alþýðuflokkur-
inp á á bak að sjá einlægum,
ötulum og fórnfúsum starfs
krafti. Við vinir hans og fé-
lagar söknum eins hins þezta
og drehglyndasta samferða-
manns. En að sjálfsögðu er
söknuðurinn sárastur fyrir
fjölskyldu hans.
Minning þessa mæta manns
mun lengi lifa. Og seint munu
fullþökkuð störf hans, áhugi
og drengskapur.
Stefán Jóh. Stefánsson.
brjóta vökulögin. Ég hef lík
lega aldrei haft meira að-
gera en síðan, og seint held
ég að þeim gangi að svelta
mig til hlýðni.
Á lítilli stundu var kveð-
inn niður allur uggur og und
anlátssemi, sjómennirnir
eggjuðu hverjir aðra til að
gefast ekki upp, og fundin-
um lauk með einum vilja
allra fundarmanna, að láta
ekki kúgast. — Á þessum
fundi sá ég Sigurð Ólafsson
í fyrsta sinn og fékk ég á
honum góðan þokka, sem á-
vallt óx við aukin kynni.
Sigurður Ólafsson vakti
fljótt athygli á sér fyrir að
vera óvenjulega duglegur
sjómaður og jafnframt á-
hugasamur og stefnufastur
félagsmaður. Skömmu eftir
áðurnefndan fund var hann
kosinnn gjaldkeri sjómanna
félagsins og var kosningu
hans lýst á aðalfundi 23. jan.
1928. Um það leyti réðist
hann starfsmaður félagsins
og gegndi þvi starfi til dauða
dags.
Sigurður rækti starf sitt
af sérstakri háttvísi, þekk-
ingu og dugnaði. Hann
þekkti hvern félagsmann, á-
hugamál þeirra og lyndis-
einkanir; þessa. þekkingu not
aði hann til þess að sam-
hæfa allan þann sundurleita
fjölda, sem myndar sjó-
mannafélagið, til stéttar-
legra átaka og einingar.
Hann spurði aldrei urn
stjórnmálaskoðanir félags-
mannanna og lét þá alla.
njóta sama réttar og veitti
þeim öllum vernd — þá
vernd, sem hann í krafti sam
takanna átti yfir að ráða.
Sigurður var trúnaðarvinur
Framhald á 7. siðu.