Alþýðublaðið - 07.01.1948, Síða 4

4
Úígefandi: Alþýðuflokkurinn.
Eitstjóri: Stefán Pjetursson.
Fréttastjóri: Benedikt Gröndal.
Þingfréttir: Helgi Sæmundsson.
Kiístjórnarsímar: 4901, 4902.
Auglýsingar: Emilía Möller.
Auglýsingasími: 4906.
Afgreiðslusími: 4900.
Aðsetur: Alþýðuhúsið.
Alþýðuprentsmiðjan h.f.
Ekkerl Særf.
HIÐ furðulega bandalag,
- ssm franskir kommúnistar og
fylgismenn de Gaulle hers-
höfðingjá hafa gert með sér
gegn fyrirhuguðum dýrtíðar
ráðstöfunum frönsku stjórn-
arinnar, rnætti verða mörg-
um lærdómsríkt efni til um-
hugsunar.
*
Það l'eikúr ekki á tveímur
tungum, að það séu æsingar
og . verkfallsbrölt franskra
kommúnista undanfarið, sem
lyft hafa undir hreyfingu de
Gaulle og gert hana að al-
varlegri hættu fyrir lýðræð-
ið á Frakklandi, svo sem
sig'ur hennar við bæjarstjórn
arkosningarnar þar í október
í haust sýndi'. Engu að síður
hafa frönsku kommúnistarnir
þó þótzt vera til þess kjörnir
að hafa forustu í baráttunni
gegn de Gaulle, kallað hreyf-
Ingu hans fasisma og gert þá
kröfu til lýðræðisflokkanna,
að þeir tækju höndum saman
við þá til þess að r áða niður-
lögum hennar. Lýðræðisflokk
amir á Frakklandi, og þá
einkum jafnaðarmenn, hafa
hins vegar ekki þurft að láta
brýna það neitt fyrir sér,
hver hætta lýðræðinu stend-
ur af hreyfingu de Gaulle;
en þéim hefur Verið það jafn
vel Ijóst, að sú hætta væri
fyrst og fremst fram kölluð
,af þeirri óöld í landihu, sem
kommúnistar hafa alið á; og
því hafa þeir réttilegá neitað
allri samvinnu við kommún-
ista, nákvæmlega eins og við
de Gaule. Þeir vita, að báðar
þessar hreyfingar vilja lýð-
ræðið feigt og stefna að ein-
ræði, og kommúnistar meira
að segjai að einræði undir er-
lendri yfirsitjórn.
Og það hefur þá líka sýnt
sig síðustu. dagana á Frakk-
andi, að þrátt fyrir allan fag-
urgala og öll digurmæli
franskra kommúnista um
vörn lýðræðisins gegn ,,fas-
isma“ de Gaulle, geta þeir
vel kpmið sér saman við
hann, að minnsta kosti í bili,
um það, að reyna að hindra
þá fri’ðun og viðreisn lands-
i!ns, sem til þess þarf, að lýð-
ræðið geti fest sig í sessi.
Þannig féllust þessir fjand-
\samlegu bræður í faðma við
lumræður frainska þingsins
um fyriirhugaðar dýrtíðarráð
stafanir Schumannstjórnar-
innar undanfarna daga, og
mátti minnstu rauna, að þeim
tækist í sameiningu að fella
þær; en >að sjálfsögðu hefði
það orðið til þess, að stjórnin
hefði sagt af sér og dýrtíð og
öngþveiti haldið áfram að
ALt>¥ÐUBLA©IB»
Úrgangspappírinn, sem fer forgörðum. — Hvað
verður um /alla gömlu peningaseðlana? — Eða
gömlii símaskrámar? — Eyðing skóganna og bar-
áítan fyrir að klæða landið. — Sögur úr
* Fnjóskadal.
ÞAÐ ER BLÓÐUGT að sjá
allan þann pappír, sem hér fer
til ónýtis. Aðrar þjóðir eiga
pappírsmyllur og vinna ur ur-
gangspappír. Við eigum enga.
Hér fer geysimikið af pappír í
súginn. Hugsum okkur til dæm
is allar símaskrárnar. Hvað er
gert við þær? Allir gömlu pen-
ingaseðlarnir núna, allur bíaða
pappírinn frá heimilunum og
alls konar umbúðapappír.
MÉR ER EKKI kunnugt um
það, hvort það borgar sig að
setja upp myllu hér til áð vinna
umbúðapappír úr urgangspapp-
ír okkar. En hefur nokkur rann
sakað það mál? Væri ekki rétt
I fyrir einhvern duglegan mann
' að fara að athuga þetta? Óg ef
það borgar sig, þá að hefjast
handa. Á stríðsárunum söfnuðu
Bretar hér úrgangspappír óg
fluttu út í stórum stíl..Svo var
.þessi pappír unnin í Bretlandi
og sagt var að'hann væri meðal
annars notaður til skotfæragerð
ar. Ekki þurfum við þess með.
Hins vegai; kaupum við mikið
af pappír. Gætum við ekki spar
að okkur erlendan gjaldeyri
með því að vinna úrgangspapp-
írinn?
„ÁRSRIT .Skógræktarfélags
íslands fyrir árið 1947 er ný-
komið út og flytur m. a. grein
eftir Hákon Bjarnason skóg-
ræktarstjóra, um eyðingu skóga
í Fnjóskadal. Kemur þar ekk-
ert nýtt fram, sem/áður var ei
vitað opinberlega, ' eftir grein
Sigurðar Sigurðssonar frá
Draflastöðum, en hún var prent
uð í tímaritinu Andvara um síð
astliðin aldamót“. Þetta segir
Fnjóskdælingur í bréfi til mín,
og heldur áfram:
„EYÐING Fnjóskadalsskóga
stafaði, sem vitað er, auk beit-
ar, af kolagerð og raftviðar-
tekju ágangssamra Eyfirðinga,
er oft áttu jarðir, eða ítök í
jörðum í Fnjóskadal og beittu
því sigð og hamri ágirndar og
ágengnisskapgerðar óspart. Auk
þess hófu innansveitarmenn
mjög mikið af skóginum á herð
ar sér. eða hestabök og þeyttu
honum niður í, kolagrafirnar,
sem enn sjást þúsundum sam-
an eins og ásakandi glóðaraugu
í náttmyrkri, ef reikað er um
skóga og skóglaus svæði dals-
ins. Seldu margir bændur full-
gerð kol til Eyjafjarðar og
höfðu drjúgar ekjur af.
ENN ERU TIL SAGNIR,
bæði sorglegar og spaugilegar,
urn meðferð bænda á Fnjóska-
dalsskógi. Þannig er t. d. sagt
frá langafa mínum, að hann
gekk á skóginn og gerði sölu-
kol, hélzt þegar hann var í
versta skapi, reif þá allt sem
fyrir varð með öxinni, og ýmist |
grét, hló eða bölvaði. Hafði |
Rann þá aðíerð, í hlíðinni inn-
an við Reyki, sem öll var skógi
vaxin í þá daga, en er auðnar-
land eitt síðan, að ryðja hæst í
brekkunum, en láta skógarbelti
haldast eftir brekkubrúnunum
ofan við reiðgötuna, sem lá inn
dalinn, svo að eyðileggingin sæ-
ist ekki, af þeim, sem um göt-
una fóru. Lék hann þannig allt
af á opinberan umboðsmann
ijarðarinnar, er hann kom í eft-
irlitsferðir. Og um síðir tókst
, honuirí að eyðileggja að fullu
skóg á a. m. k. þriggja ferkíló-
metra svæði.
Á ÞEIM ÁRUM bjuggu tveir
óhlutvandir bændur á nálægri |
jörð, sem er austan Bleiksmýr-
ardalsár, beint á móti hinni
nú gjöreyddu skógarhlíð. Sáu
þeir ’ aðfarir langafa míns og
létu sér að góðum notum verða.
Iiófu þeir sams konar styrjöld
við skóginn í landi jarðárinn-
ar. Standa nú naktar hlíðar á
þeim slóðum, þar sem fyrrum
var blómlegur skógur..
EIGI TÓKST þessum mönn-
um öllum að fulleyða skogi í
londum nefndra jarða, því að
eftir allmörg ár komu aðrir
sláttuljáir til notkunar, sem
ekki þurfti að dengja við kola-
eld, og aftókst þar með öll kola
gerð á stuttum tíma. Þó vildi
sonur Iangafa míns eínhverja
skömm láta af sér leiða í skóg-
armálunum og hóf að taka grað
naut til afréttargöngu í Reykja-
skóg á sumrum.
SKEMMDU ÞAU ungskóginn j
mikið, og nöguðu auk þess
börkinn af eldri skóginum, þeg-
ar hausta tók og kólna í veðri,
því að oft voru naut þessi látin
(Frh. á 7. síðu.)
vaxa. Og að vísu voru refimir
til þess skomir, þó að öðru-
vísi færi en ætlað var; því að
báðir einræðisflokkarnir
treysta fyrst og freanst á
vaxandi dýxtíð og öngþveiti
sér (til framdráttar.
Hverjum verður ekki við
slíka refskák franskra kom-
múnista við de Gaulle nú,
hugsað til þess tíma fyrir
rúmum hálfum öðmm ára-
tug, er þýzkir kommúnistar
gerðu bandalag við Hitler
gegn jafnaðarmönnum á
Þýzkalandi? Sjálfir voru þeir
búnir að blása nazistahreyf-
ingu Hitlers þannig upp með
ábyrgðarleysi sínu, að valda-
taka hans og undirokun
þýzku verkalýðshreyfingar-
innar var orðin yfirvofandi-
En svo fakmarkalaus var
blindni þýzkra kommúnista,
að þeir héldu eftir sem áður
áfram að berjast gegn jafn-
Miðvikudagur 7. janúar 1948.
Q>
Samkiv. fyrirmæluni ríkisstjórnarinnar hef-
ur verð á kartöflum verið lækkað um 30% frá
og með 1. þessa mánaöar og er sem hér greinir;
Heiidsöluverð, hver 100 kgr:
I. flokkur ‘kr. 70.00.
Úrval kr. 84.00 _
II. flokkur kr. 59.00
Smásöluverð, hvert kgr:
I. flokkur kr. 0.88
Úrval !kr 1.05
II. flokkur kr. 0.74.
Reykjavík 3. jan. 1948.
Grænmeíisverzlui! ríkislns.
3Nfú höfum vio nýja tegund af heyblásurum til af-
ihendingar fyrir vorið. Blásarar þessir >eru þannig gerð-
ir, að jepparnir >geta drifið þá. Blása þeir 12000 kúbik-
fetum á mínútu við eðli'legan hraða (1250 >snúmnga),
og geta gefið allt að 4ké" þrýsting. Líkindi >eru til, að
við munum einnig hafa til sölu, fyrir vorið, 18000 kú-
bikfeta blásara.
Sérstakur mótor kostar töluvert fé, >og' er auk þess ‘
oft lítt fáamlegur. Þið sparið því kaup á mótor og stofn-
'kostnað slíks beyblásara, er við bjóðum yður, á einu
óþurrkasumri, með því að 'láta jeppami annast hey-
blásturinn. Þeir, sem óska efíir að ,|á teikningu af loft-*1
göngum í hlöðugólf, eða loftgöngin fullsmíðuð hjá
okkur, verða að senda náfcvæma grunnflátarteifcningu
og dýpt hlöðunnar með blásaranuni staðsettum.
Blásarar þessir verða sfcilyrðislaust afgr-eiddir í
þeirri röð, er pantanir beraíst, og verða látin afgreiðslu-
•númer. Sérstafclega biðjum við félög j>eppaei>genda,
sem áliuga Iiafa á þess-u, að setja sig í >samban>d við
ofckuusem allra fyrst, og fcoma þar m>eð í veg fyrir af-
greiðsluörðugieika síðar meir. Blásari, í sambandi við
jeppa, er ávallt ti'l sýnls hjá ofckur. Bændur, munið, að
jeppinn er fyrsta vélknúna tæfc’ið, sem hver bcndi á að
fá sér.
■ V ■ ■. '
Aðalumboð: Hjalti Björnsson & Co.
Sölumnbóð: H.f. StilÍir.
H.f. Stillir,
Laugavegi 168. — Sími 5347.
aðarmönnum sem ,,höfuðóvin
inum“ og tóku meira að segja
höndum saman við Hitler til
þess að ráða niðurlögum
þeirra. Þeir itrúðu því í ein-
feldni sinni, að með slíku
bandalagi myndu þei'r ryðja
sjálfum sér braut upp í»valda-
sessinn! En það fór á aðra
leið.
Og einhver skyldi nú hafa
ætlað, að lærdómarnir af því
bandalagi þeirra við Hitler
mættu enn vera kommúnist-
um í fersku minni. En það er
ekki svo að sjá. Þeir virðast
ekki hafa lært méiitt. Og nú á
að leika nákvæmlega> sama
leikinn á Frakklandi. — Hitt
er svo annað mál, hvort lýð-
ræðið þar reyniist ekki þeim
mun: þrólttmeira en það
þýzka, að skaðinn verði í
þetta sinn minni. En söm er
gerð hinna frönsku kommún.
‘ista fyrir því.
./