Alþýðublaðið - 06.04.1948, Blaðsíða 3

Alþýðublaðið - 06.04.1948, Blaðsíða 3
Þriðjudagur 6. apríl 1948. A FUNDI, sem haldinn i var fyrir nokkru í innsta hring Kommúnistaflokksins hér í bae, kom firam fyrir- spurn frá einum fundar- manni um það, hvernig stjórnarkjörið í verkalýðsfé- lögunum hefði gengið í vet- ur cg hvcrt það væri rétt, sem haldið hefði verið fram í Alþýðublaðinu, að þessar kosningar sýndu mikið fylg- ishrun kommúnista í verka- lýðshrejdingunni. Fyrirspurn þessari var beint til Eggerts Þorbjarnarsonar, sem flokks- stjórnin hefur gert ábyrgan fyrir verkalýðshreyfingunni eftir að öll ráð voru tekin af Jóni Rafnssyni eftir hið mis- heppnaða allsherjarverkfall kommúnista á síðast liðnu sumri. En eins og kunnugt er, var Jón þá sviptur öllu sjálf ræði í Alþýðusambandinu j og flokksnefnd sett á laggirn- ar til þess að annast þau störf, sem Jón Rafnsson ann- 'aðist áður sem fulltrúi Kom múnistaflokksins hjá Alþýðu- éambandir.u. Eggerti Þorbjarnarsyni vafðist nokkuð tunga um tönn, þegar hann skyldi svara fyrirspurn þessari, því flokkstjórn kommúnista hafði áður samþykkt, að kosningarnar í verkalýðs- hreyfingu,nni hefðu gengið að ó'Skum og að ábyrgir flokks- menn skyldu ekki viður- kenna ósigrana. A þann hátt ótti að hylja sannléikann fyr- ir hinum blekkta flokkslýð, sem ekkert les annað en Þjóðviljann og þekkir engan sannleika amiamen ,Þjóðvilja sann:leika‘. E. Þ. er mjög sannleikselskandi maður, sem alkunnugt er af skrifum hans í Þjóðviljanum, og urðu því svör hans næsta loðin og ekki vel til þess fallin að sefa hinar spenntu taugar fundar- manna. Þá reis úr sæti sínu hinn hálfafsetti og óábyrgi flokks- stjórnarmaður Jón Rafnsson, framkvæmdastjóri Alþýðu- sambandsins, og kvaðst skyldu -að fullu svara því, sem um var spurt. Jón Rafns- son lý'sti því síðant hátíðlega yfir, að kommúnistar hefðu unnið glæsilega kosninga'rnar í hverju einasta verkalýðsfé- lagi, sem þeir höfðu áður æáðið, að undanteknu einu, sem „kannski mætti mínusa“. Við þessa frétt létti fundar- mönum mikið, því að eftir öðrum heimildum höfðui sum ir þeirra frétt, að kommúnist ar hefðu unnið stjórnarkjör- ið í einu félagi, en tapað því að minnsta kosti í sextán fé- lögum, sem þeir áttu áður í formann og meirihluta stjórnar. En -þótt goðsvar Jóns Rafnssonar væri talið full- nægjandi á trúnaðarráðs- fundi hjá kommúnistum, hefur það ekki friðað hina sjúku sál Jóns Rafnssonar. Hann vei-t sjálfúr manna bezt hvernig málum er nú komið í verkalýðshreyfingunni og að dagar hans hjá Alþýðu- sambandi íslands verða taldir, þegar næsta samb-ands þing kemur saman, væntan- lega að átta mánuðum liðn- um. Þessi vissa skelfir að sjálf- sögðu hið pólitíska rekald, er um langan aldur hefu-r orð- Ið að lifa á bónbjörgum hjá Komrnúni'staflokknum og var árið 1942 vis.tað hjá Alþýðu- sambandinu til þess að létta á fóorum hjá flokknum. Skelfdur af þeirri tilhugsun, að verða nú að hverfa frá kjötkötlunum hjá Alþýðu- sambandinu heim á hinar kommúnistísku horsnapir, sem áður héldu í honum líf- tórunni, hefur Jón Rafnsson ©etið. við að skrifa ævisögu sína og' nánustu samverka- m.anria sinna í stórum drátt um. Ævisögubrot þetta hefu-r hann fengi.ð birt í marzhefti „Vinnunnar" undir fyrir- sögninni: ,,Af verkunum skuluð þið þekkja þá.“ Það er á mjög markvísan hátt lýst -glæfraferli Jóns Rafns- sor.ar og félaga hans í vsrka lýðshreyfingunni, frá því að þeir hófu klofnings og sundr ungarstarf sitt þar fyrir löngu. Og vegna þess, að ,,Virínán“ er ekki lengur víð- lesið blað, skulu hér teknir upp ýmsir beztu kaflarnir úr ævisögu J. R., með litlum við- bótarskýringum. Jón Rafnsson hefur mál sitt á því, að tala um deilur í verkalýðshr'eyfingunni og segir orðrett: „Þegar forustu- menn verkalýðssamtaka hafa deilt, hefur það ósjaldan hent, að félagsmenn hafa gen-gið af fundi og í örvilnan -reiði og hryggðar heitið því, að koma aldrei framar á fund í stéttar- féla-gi sínu; það hefur jafnvel hent undir svona kringum- stæðum, að brostin trú á eininguna í verkalýðssamtök- unum hefur flæmt verka- raenn út á refilstigu- liðhlaup ans, — enda alþekkt úr sögu verkalýðssamtakanna, að flugumenn andstæðinganna hafa vitandi vi-ts haldið uppi harðvítugu málþófi á fund- um verkamanna með það í huga, að hleypa upp fundum þeirra eða „drepa af sér fund- ina“, eins og það er kallað, sem sé að fá verkamenn til að rjúka af fundi hrygga og re.ið'a, bölvandi sínu eigin fé- Iagi.“ Kunnugir vita að Jón Rafns son var félagsmaður í Dags- brún í Reykjavík og Sjó- mannafélagi í Vestmanna- eyjum. Úr báðum þessum fé- lögum var Jón Rafnsson rek- þýSusambandsins. J. R. stofn aði Verkalýðssaniband Norð- urlands og klauf út úr Alþýðu sambandinu Þrótt á Siglufirði og ýmis önnur félög. Félög þessi háðu mörg, heimskuleg upphlaupaverkföll að undir- I-agi J R. og er frægust hin svo kaliaða Borðeyrardeila með fylgideilum, svo sem Detti- fossslagnum á Siglufirði og Lagarfossslagnum á Akur- eyri. Afskiptum J. R. af þess- um deilum lauk með því, að hann var dæmdur til sextíu daga fangelsisvestar ósiklorðs bundið fyrir lögbrot og yf- irgang. V erkalýðssamband Norðurlands veslaðist upp og dó þegar ekki var lengur hægt að nota það til lögbrota og skríIsupphJaupa. Jón Rafns son tók aldrei út hina til- dæmdu hegningu vegna þess að borgarastéttinni, sem þá réði lögu.m og lofum í land- inu, þótti hagkvæmt að láta J. R. ganga lausan og lialda áfram að sundra verkalýðn- um. Þess þarf vart að geta, að á meðan sundrungarstarf- semi J. R. var í almætti sínu vann sá hluti verkalýðsfélag- anna, sem þátt tók í klofn- ingsbaráttunni ekkert- á í hagsmunabaráítunni, þóít öðx*um félögum vegnaði vel. Enn segir J- R. orðrétt: „Af ávæxtunum sk-ulum við þekkja þá“. „Það skal ját að, að í ýmsum málum getur í svipin-n orðið torvelt fyrir félagsmenn að úrskurða í dei-lumáli; en með vakandi eftirtekt og aukinni reynslu félagsmanna fer ekki hjá því, þegar til lengdar lætur, að hinn rangi málstaður verði veginn og léttvægur fundinn, en sá, er betur reynisí hljóti sína viðurkenningu“. Það var lóðið J. R. — Fyr- ir aukna reynslu félags- manna sinna féllu þeir úr for mannssætunum Stefán Ög- mundsson, Snorri Jónsson. Páll Pálsson, Jónas Kristjáns son og nokkrir tugir aðrir ur h.ó.pi kommúnisía við stjórn- arkjörin í vetnr. Óg J. R. bætir við: -,,Sjaldan hefur hinn verri máh'tað skort formælendur.“ Skildi það vera satt? Til inn fyrir þær sakir, sem hann hvers annars er t. d. ti-mari.t- lýsir hér að ofan svo skil- merkilega; og svo rótgróinn er viðbjóðurinn. sem Ðags- brúnarmenn fengu á félagi sínu fyrir vcrknað J.R., Bryn jólfs Bjarnasonar og fleiri slíkra, að enn þann dag í dag bafa reykvískir verkanienn viðbjóð á sínu eigin félagi og sækia alls ekki fundi í því Ög J. R. heldur áfram: ,,Þ.ótt félagsmönnum beri að hlýða forus.tumönin'um, er þeir gegna sta-rfi í löglegu um boði félags -síns1 þá bex félags mönnurn að úrskurða deilu- málið með meirihlutavaldi sínu þ. e- með lýðræðisvald- inu“. Um tíu ára skeið. fékk Jón Rafnsson mat frá póJitískum flokki fyrir að flakka um land ið og hvetja verkalýðinn til þess að hafa að engu löglegar samþykktir forustumanna verkalýðsins, sem gerðar voru. er þeir voru að, „gegna starfi í löglegu umboði félaga sinna“. Þessi iðja J.R. bar meðal annars þann árangur, að upnæstur lýður kom af stað verkföllum, í banni Al- ið „Vijinar./1 gefin út og hvaða erindi annað út um lands- byggðina eiga beir Teitur Þo-r leifsson. Guðmundur Arn- liaugsson, Bjarni Þórðarson Guömundur Vigfússon og -aðr ir erindrekar Kommúnista- flokksins, sem taka laur.i hjá Alþýðusambandinu? J. R. f.ellur ekki út úr hlut verkinu og he-ld-ur áfram: ,,Til að afla sér þekkir'war á foringja sem ekki fæst af orðum hans, er verka- mönnum sú eina leið örugg- ust, að kynna sér verk hans eftir prófessor Ólaf Jóhannesson. Haustið 1946 gerði'st Island aðili að bandala-gi Sameinuðu þjóðanna. En fram til þessa hcfur vantað mikið áaðþjóðin ætti völ á nákvæmum upplýsingum um skipulag og starfs- aáttu þessara samtaka. Ur þem skort-i- er nú hætt með bók þessari. Um tilgang bók- arinnar segi.r höf. m. a. í inngangsorðum: „Isíendingar þurfa að átta sig á því til -fulls, að þéir eru orð-nir virkir þátttakendur í samstarfi þjóðanna til varoveizlu fi-iðar og öryggis. Af því 1-eiðir, að þeir þurfa- að fjdgjast m-eð í alþjóðamálum og taka aístöðu í þe-im. Þjóðin öll, séribv-er' einstaklingur hennar, v-erður því hér eftr að fylgjast með starfsemi Sameinuðu þjóðanna. . . . Markmið rit-s þessá er fyrst og fr-emst það, að flytja lesendum hlutlæga og -skrumlausa fræðslu urn þessa m'er-kil'egustu og víð- tæku-stu samvdnnu 'á mi-lli þjóða, sem fr-am til þessa hefur verið stofnað til.“ Kauptð þessa siórmerku bók strax í dag — upplag hemiar er mjög takmarkað. og bera þ-au saman- við orð i hans og eiðstafi. Látum hans eigi(n verk sva-ra spurn:.raum eins og t. d. þessum: 1) Hlítir þú svo. sem lög bjóða, sam- þykktum stéttarsamtaka þinna, einnig þeim, sem þú greiddir atkvæði gegn í i minni hluta? 2) Er-t-u- þegar á ireynir hugsunum verka- lýðsins trúr?“ Árið 1944 náði J. R. m-eiri hluta á Alþýðus.ambands- þ.ingi m.eð því, iað þverbrjóta lög Alþýðusambandsins' og bægja frá þingsetu löglega kosnum f-ulltrúum. í skjóli þess fa-lsaða meirihluta hefur Jó,n, Rafnsson síðan stjórnað Alþýðusambandinu með lög- brotum og yfirgangi við sam bandsfélögin. Nærtælr eru dæmin- um brottrekstur Verkakvennafélagsins Fram- sókn úr sambandinu. klofn- ingsbaráttu Jóns í samtökum sjómanna við Faxaflóa og víð ar, rógsherferðir á hendur Baldri á ísafirði og forustu- .mönpum verkalýSsins - á Fáskrúðsfirði. Þannig hefur J. R. svarað spurningu sinni númer eitit. Spurriingu núm- er tvö svaraði J- R. mjög rækilega á árunum, sem kommúnistar sátu í ríkis- sitjóm Ólafs Ttors á þann hátt að varna því, að Dagsbrún- armsnn fengju kjar-abætur sem annar verkalýður í land inu. Sjálfir hafa kommúnist ar reiknað út að þesisi kjara- skerðing hafi -r.umið á ári um tíu milljónum króna, fyrir Ðagsbrún-armenn. Þá er rétt Hiöfum ávallt fyrirliggjandi gler í flestar tegundir 'bíla. Sendum gegn póstkröfu hvert á land sem er. H.i. Egiil Vilhjálmsson Laugavegi 118. Sí-mi 1717. að benda á þau kjör, sem J. R. hefur búið Iðjufólki í Reykj-avík og á Akursyr..-; samkvæmit þeim er grunn- kaup kvenna kr- 195,00 á mánuði og karla ki*. 315,00. Þess skal getið, að margir kommúnistar og burgeisar, sem borga vel í flokkssjóo- kommúnista. eru umsvifa- m-iklir iðjuhöldar t. d. Sveinsi Valfells og Björ-ni Bjarnasoni, 3vo að ekki séu fleiri nefndir. Hið þýzka orustuskip- „Bis marck“ lagði út á Norður Atl-antshafið í víking í síðasxa- stríði. , Bismarck“ va-rm nokkra sigra í byrjun, e;n: brátt seig á ógæfuhlið-ina fvr ir hinum þýzku víkíngum, o-g’ tætti brezki flotinn sfeip þeirra í sundur undir fónir.r þeir-ra, Þegar örlög skipsins voru ráðin og skipshöfnára barðist vonlausri ba-ráttu vis ofureflið;, barst henn- skeytið- frá ,,foringjanum“ á þá lund, að ha.nn dveldi m-eð „sigurveg' urum“ í landi. Þessi kalc'- hæðnislega kveðja frá ein. ræðisherxanum1, sem eteypt hafði þjóð s-inni út í styrjalcl arbrjálæðið, verkaði illa á hinu þýzka sjóðliða og gáfá þeir skömmu síðar upp ah'a vörn. Sky-ldi hinum kommúnis-i- is-ku ,dumpkapdidötum“ ififá stjórnarkostningunum í verkalýðsfélögunum í vetur ekki vera líkt innan brjóste og. þýzku sjóliðunum á „Bis- marck“, þegar þeir lesa þessi orð J. R. í ,,Vinnunni: „Víð sam'einin'garmenn (það, eiga að vera kommúnist-ar!) erum í yfirgnæfandi meirihlu'ta ímu an ísl enzkra verkalýðssam- taka“. Hið sundurskotna fley ís- lenzkra k-om'múnista er fefcm- ið að því -að sökkva og verk-a -lýðurinn mun senda því síc- asta skeytið við Alþýðúsám- bandskosning'arnar í hausl.:; því að , óvinina í eigin röðurn þekkir hanm nú betur en nokkru sinni áður“, hann hex ur þreifað á verkum þeirra-

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.