Alþýðublaðið - 24.12.1948, Blaðsíða 9

Alþýðublaðið - 24.12.1948, Blaðsíða 9
Föstudagur 24. des- 1948- ALÞÝÐUBLAÐIÐ 9 Hér sést „Amma Moses“ vera að mála. Jólabréf barnanna.. Farmhald af 1. síðu. Kæri jólasvsinn. Viltu vera svo vænn að koma með handa mér járnbrautarlest og hjól. Ég skal vera góður drengur fyrir mömmu og ég skal skilja eftir fyrir þig köku- stykki og vínglas á jólanóttina, þegar.þú kemur. Þinn — Graham. i ar ísak gekk heim, var tekið að kvölda og voru fáir á ferli. Hann labbaði þögull eftir göt- unni og upp stigann á húsinu, sem hann bjó í. Það brakaði í stiganum, því hús þetta var gamalt. Morguninn eftir fannst ísak örendur í rúmi sínu. | Mörgum árum seinna rak eitt af málverkum ísaks á land. Fundu menn það, óg þótti það vera mikið listaverk. ,Amma Moses' er nú frægasti .primitiv- isti’ Ameríku. ALLIR LISTAUNN'ENDUR í Bandaríkjunum þekkja „Ömmu Moses“. Hún er nú, 88 ára göm ul, nýlega búin að vinna sér frægð sem málari. og þykir ein hver merkasti , primitivisti", sem uppi er í heimi málaralist- arinnar vestan hafs. Myndin hér á síðunni gefur örlitla hugmynd um list „ömmu Moses“. Hún hefur ekkert lært og málar að mörgu leyti eins og barn — .,eitt barn af milljón- um“,'eins og listfraeðingur sagði nýlega. Myndir hennar eru nær allar landlagsmyndir og úr bændalífi, sem ^amma" þekkir bezt. „Amma'1 heitir réttu naíni Anna María Robertson Moses. Hún var óbreytt bóndakona að Arnarbrú í New Yorkríki, og missti mann sirni 1927. Sonur hennar tók þá við búinu, en ,,amma“ hélt áfram að starfa, þar til hún fékk svo slæma gigt 1934, að hún varð að hætta að vinna, sjálfri sér til mikilla leiðinda. Byrjaði hún þá að sauma mikið og hélt því áfram. þar til gigtin hljóp í hendur hennar og hún gat ekki lengur saumað. Þá vsr það, að þessi 76 ára gamla bóndakona byrjaði að mála með olíu á viðarplötur, og hefur hún nú málað í 12 ár. Það kom „ömmu“ ekki til hugar að selja myndir sínar. Þó Eitt af málverkum „Ömmu Moses“. sendi hún f jórar þeirra á kvenna ir hún, ættu . heldur að kaupa bazar. Þar lágu þær sumarið hænsni. , Hænsnunum fjölgar“, 1938, er málverkasafnari frá segir hún með áherzlu, og Nsw Jersey leit þar inn á ferð treysta fáir sér til að rökræða til að kaupa sér asperín. Hann gegn þeirri staðreynd hennar. keypti allar myndirnar og ok j Sjón og heilsa );ömmu“ er heim til pömmu“ til að fá fleiri. ágæt, og málar hún fjórar mynd Tengdadóttir „ömmu“ héit að ir á viku. Hún byrjar á öllum hún ætti 15 og bað safuarann í eínu, málar fyrst liimininn á að koma næsta dag. „Ég átti allar, og síðan hvern litinn á bara 14, svo að ég sagaði eina fætur öðrum. „Það sparar liti í tvennt og þar voru 15“. segir og tíma“, segir hún. „amma . Eftir þetta var frægð Það má nefna til marks um hennar auðunnin. Myndir henn vinsældir mynda } ömmu“, að ar vöktu athygli "á sýningum þggr hafa selzt sem póstkort í og seldust nú fyrir ailt að 20 milljónaupplag'i. Gamla konan þúsund krónur, en hún seldi (er orðin auðug á listinni, sem hinar fyrstu á 50 60 krónur. hún tók sér fyrir hendur, þegar ,,Amma“ hefur málað 1000 gigtin g.erði hana ófæra til hú? 1300 myndir og málar enn fjór Verka. En hún gefur peningana ar myndir á viku. j jáfnóðum og hún fær þá. Kunn Frægðin hefur ekki stigið ugir segja, að hún fari varlega , ömmu“ g'ömlu til höfuðs. Hún með upphæðir eins og 3,65 eða segir hiklaust, að það séu kján- 8,93 kr., en hafi litla hugmynd ar, sem greiða meira en 50—60 um stórar upphæðir. , Hvað heí krónur fyrir nokkurt málverk. ur 88 ára gömul kona að gera Þeir sem hafa peninga til að við peninga?“ spyr „Ainma kaupa þessi dýru málverk, seg . Moses“. Til jólaföðurins. Álfagötu. íslandi. Færi Sánkti Klás. Viltu gera svo vel að senda mér dúkkurúm, sem vaggast og líka pennastokk. Mig langar líka í slaufu í húrið og dúkku- föt. Með ástarkveðju — Ivy. P.S. Viltu koma með stórt og gott bein fyrir hundinn minn, .hann Prins. Til Sánkti Kláusar, Hæsta fjalli. Skýjahöll; • ísland. Kæri jólasveinn. Mig langar í pínulítinn vöru- bíl, sem er hægt að trekkja upp og pínulítinn bíl, sem er hægt að trekkja upp og pínulítinn traktor og pínulítinn vagn. sem er hægt að trekkja upp. Og svo vil ég skólatösku og fiðlu. Og stígvél og buxur og handfiðlu og haglabyssu og örvar til að skjóta í márk, reiðhjól til að fara í skólann. Ég á svo langt í skólann. Og gúmmístígvél og úr og lúður og frakka og sokka og hníf og peysu og pínulítinn bíl til áð stíga áfram fyrir einn og hanzka og bolta og veiðistöng' til að veiða með. Hest og káboj- föt og gott og súkkulaði og lugt á hjólið og stiga og góðan bolta og régnkápu. Viltu skrifa ti) mín. Robin. Ungur rithöfundur., Frarnh. af 7. síðu. lim málverkunum í sjóinn. Þeg- Úr varplöndum mörgœsanna. Eftir dr. G. Murray Levich. ÞEGAR fyrstu mörgæsirnar komu til varpstöðvanna á Ada- rehöfða 13. október, vorum við þar fyrir og biðum eftir þeim. Næstu daga komu fleiri og fleiri og röltu fram og aftur, rétt eins og þær væru að bíða eftir ein- hverju. Adélie mörgæsirnar eru við fyrstu sýn eins og snotrir, litlir menn í kjól og hvítu, með glampandi skyrtubrjóst og svart ir um herðar og bak. Þær eru um 75 centimetrar að hæð og ganga spengilega uppréttar. í hvert skipti sem mörgæsin sér eitthvað nýstárlegt, athugar hún það af mikilli kostgæfni. Hún röltir í áttina aö hinum nýstárlega hlut, staðnæmist svo sem meter frá honum og teygir fram álkuna. Þegar hún hefur einblínt þannig um hríð, getur hún skyndlega misst áhugann á hinu íurðulega fyrirbæri, hvað sem það kann að vera, og þá ýfist hún og fær sér: dur. Nokkru síðar opnar hún augun aftur, geispar. teygir úr sér.og röltir á brott. Um 17. gktóber voru mörg hundruð fuglar komnir á tang- ann. Þeir voru í góðum holdum og fiðraðir með afbrigðum, og nú hófst alger fasta. Hreiður- I byggingar voru byrjaðar í stór- um stíl, og báru karlfuglarnir steina í búið, en kvenfuglarnir röðuðu þeim. Flestir seinarnir voru teknir úr gömlum hreiðr- um, en auk þess var mikið um rán. Þegar þjófur var staðinn að verki, var hann miskunnar- laust rekinn burt með hávaða og látum, og stundum eltur langar leiðir. Það var athyglisvert að sjá muninn á þjófinum og þeim, sem elti hann. Þjófurinn þaut á milli hreiðranna og rsyndi að felast í fjöldanum, og voru fjaðrir hans . sléttar ðg virtist hann hálfu 'minni en hinn ösku- vondi hreiðurseigandi, sem var allur úfinn og sótti eftirförina af ákefð. Sektartilfinning gerir mörgæsirnar ávallt sléttar og fyrirferðarlitlar, en geðshræring hefur öfug áhrif á þær. Þjófarn ir leita uppi gæsir, sem sitja á, læðast aftan að þeim og kippa undan henni og þjóta af stað með steininn í nefinu og færa hann síðan sinni eigin kvinnu. sem er önnurh hafin við hreið- urbyggingu. Þjófarnir beita aldrei ofbeldi og leggja ávallt á flótta þegar í stað. Þeir sýna lítinn mótþróa; ef þsir nást, þótt það sé.tekið duglega í lurginn á þeim. Það varð mikið um bardaga, þegar kvennaleit hinna ólofuðu hófst fyrir alvöru. Ungir mör- gæsasteggir gengu um í smá- Mörgæsir í Suðurheimskautslöndum. Hér segir frá hin- um ófíeygu fugí- iim, sem ííía út eins og litlir menn í kjóf og hvítu. hópum og leituðu sér að eigin- konum. Afbrýðisemi þeirra var geysileg og þeir börðust oft inn- byrðis. Ráku þeir þá nefin sam- an, en slógu síðan liver annan með vængjunUm með leiftur- hraða. Ekki held ég að þeir hafi nokkurn tíma orðið liver öðrum að bana. Þegar annarhvor fugl- inn er orðinn svo þreyttur að hann gefst upp, lætur sigurveg- arinn sér það nægja' og-gengur ekki nærri honum á neinn hátt. Þannig vinnur piparsyeinninn sér rétt til að hefja bónorðið við gæs þá, sem um var barizt. Stundum tekur hún honum blíð lega frá byrjun, en oft réðust þær á herrann með offorsi miklu. Þetta varð biðillinn að láta sér lynda og loka augunura, en láta gæsina berjast um eins og hún vill. Þegar hún róast, ste.ndur hann upp og færir sig hóflega nær henni, strýkur sér utan í liana með blíðukvaki, friðar hana þannig og kjassar við hana. Þegar friður kemst á, snúa ungu. hjónin brjóstum saman, tej7gja álkurnar upp í loftið og róa þannig fram og aftur og syng'ja til himinsins. Eftir þessa athöfn virðist hjónaband þeirra vera tryggt og hreiðurbygging- 1 in byrjar.

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.