Alþýðublaðið - 05.02.1949, Blaðsíða 4

4
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Laugardagur 5. febrúar 1949.
Útgefandl: AiþýðuflokkurlnB
Ritstjóri: Stefán Pjetursson.
Fréttastjórí: Beneðikt Gröndal
Þingfréttir: Helgi Sæmundsson.
Ritstjórnarsimar: 4901, 4902.
Auglýsingar: Emilía Möller.
Auglýsingasími: 4906.
Afgreiðslusími: 4900.
Aðsetur: Alþýðuhúsið.
Alþýðuprentsmiðjan h.f.
Fundarboð í r»ósti borin of seint út. — Gætu Tru-
man og Stalin ekki haldið fund í Reykjavík? —
Auglýsingar og landkynning.
Tvær sprningar
UNDIR HINNI fallegu
fyrirsögn „SjóifstæSi og lýð-
ræði — fjöregg íslenzku
þjóðarinnar“ birtist í Tiraan-
um í gær löng grein eftir ung-
aru mann, sem sagður er vera
formaður Félags ungra Fram-
sóknarmanna í Reykjavík.
Við lestur þessarar greinar
kemur i ljós, að bún er skrif-
uð alveg í anda þeirra, sem
undanfarið ihafa barizt af
mestum ofstopa og blindni
gegn þeirri bugsun, að ísland
reyndi að tryggja öryggi sitt,
eins og ýmis önnur lítil og
fámenn lýðræðislönd Vestur-
Evrópu eru nú að gera, með
þátttöku í Norður-Atlants-
hafsbandaiagi eða einhvers
konar samvinnu við það.
Hinn ungi Framsóknar-
maður þarf ekki, frekar en
kommúnistar og samberjar
þeirra í Þjóðvarnarfélaginu,
að 'bíða neinnar áreiðanlegr-
ar vitneskju um það, bvaða
skilyrðum þátttaka í þessu
bandalagi yrði bundin; bonum
nægir alveg, að „gizkað er
á“ — af kommúnistum og
Þjóðvarnarfélagsmönnum —
„að sameiginiegar berstöðvar
bandalagsríkjanna ’sé eitt
skilyrðið,“ enda telur hann
sjálfur „augljóst, að okkur ís-
lendingum myndi vart böðin
þátttaka í öðru augnamiði en
að falast eftir herstöðvum." Og
síðan reiðir þessi stórmektugi
forustumaður ungra Fram-
sóknarmanna refsivöndinn að
öllum þeim, sem gerzt hafa
svo djarfir að vilja þótt aldrei
væri nema athuga, hvaða
skilyrðum ‘það væri bundið,
að Ísland gerðist aðili að
Norður-Atlantshafsbandalag-
inu í þíví skyni að -tryggja
öryggi sitt. Allir eiga þeir að
vera vargar í véum sjálfstæð-
isins og lýðræðisins, rétt eins
og kommúnistar og Þjóð-
varnarfélagsmenn segja, Al-
þýðuflokkurinn og Sjólfstæð-
isflokkurinn ekki að vera
neinir lýðræðisflokkar, held-
ur íhald og auðvald, eða bara
,,heildsalaauðvald“, sem sé í
eigin hagsmuna skyni að
berjast fyrir „bandarískum
málstað“, gegn sjáfstæði og
lýðræði íslenzku þjóðarinnar,
og reiðubúið til þess að selja
hvorttveggja fyrir dollara og
aðild að- Norður-Atlantshafs-
bandalaginu!
*
Þessi fáránlegu brígzlyrði
hins unga Framsóknarmanns,
sem myndu vissulega sæma
sér vel á síðum Þjóðviljans,
en eiga óneitanlega fremur
illa við í dálkum Tímans við
hlið þeirra mörgu ágætu
FORMAÐUR í stóru félagi
skrifar mér eftirfarandi bréf.
„Ég verð að skrifa þér, Hannes
minn. kvörtunarbréf yfir póstaf
greiðslunni í Reykjavík. Á
þriðjudagskvöld klukkan sex1
setti ég í póstinn fundarboð til
félaganna í .félaginn og átti
fundurinn að vera á þriðjudags
kvöld. Á miðvikudag var ekk.
ert af þessum bréfum borið út,
en um hádegi á fimmtudag varð
ég var við að verið var að bera
fundarboðin út.
ÞETTA VAR mjög bagalegt
fyrir okkur, því að það er of
seint að bera út fundarboð til
fólks sama daginn og fundurinn
á að vera, enda datt mér ekki
annað í hug en að fundarboðin
yrðu borin út daginn eftir að
þau væru sett í póstinn. Ég
hafði haldið að póstur væri
sortéraður strax og hann kæmi
í pósthúsið, og þá í þessu- til.
felli, á miðvikudagsmorgun. En
þessu er ekki þannig farið, ann
að hvort heíur pósturinn ekki
verið sortéraður frá þriðjudags
kvöldinu, á miðvikudag síðdeg
is eða að hann hefur ekki verið
sortéraður fyrr en á fimmtudags
morgni.
MÉR ER fullkunnugt um það,
að póstmenn eiga við mjög erfið
vinnuskilyrði að búa, bæði eru
þeir of fáir og svo er húsnæði
þeirra fyrir langalöngu orðið
allsendis ófullnægjandi. En
þrátt fyrir það taldi ég alveg
víst að bréf sem látið væri í
póstinn á þriðjudagskvöld
mundi verða borið út á miðviku
dag, að minnsta kosti síðdegis á
miðvikudag. Þessi er ekki raun
in, og er nauðsynlegt fyrir póst
húsið að láta almenning vita af
þessu svo að þau valdi ekki erf
iðleikum.
ST. G. SKRIFAR: „Margt er
er nú ritað og rætt um h-sims.
málin, Hannes minn, og harla
stórkostlegar fréttir berast nú
frá hinum æðstu mönnum þessa
veraldarkrílis okkar, þar sem
sagt er að þeir ætli að fara að
hittast, í eigin háum persónum,
Stalin og Truman. Að vísu er
nú aftur að draga eitthvað úr
þeim fréttum, en eitthvað mun
þó vera 1 bígerð.—
HEYRZT HEFUR a. m. k. um
einn aðila, sem hefur, með góð
ÞÓRSCAF É:
um árangri, gjört tilraun til að
auglýsa sig og sitt fólk í sam-
bandi við iiinn fyrirhugaða fund
stórmenndnna. Borgarstjórinn í
París var; ekki lengi að hugsá
sig um, Keldur lét þau boð út
ganga, aðlþeim peiunum, Stalin -
og Trumán, væri velkomið að
eiga hið umrædda stefnumót inn
an borgarmúra hinnar frönsku
höfuðborgar. Á þessi auglýs.
ingabrella borgarstjórans ef-
laust eftir að valda miklu um
ákvarðanir skemmtiferðamanna
á sumri komanda.
STRAX OG ÉG heyrði þetta
herbragð borgarstjórans í París,
þá hugsaði ég sem svo: Mikil
bannsett vandræði eru það, að
hafa ekki svona vakandi náunga
í borgarstjórasæti hinnar ís.
lenzku höfuðborgar. Bara ímynd
ið þið ykkur slíka auglýsingu á
fréttasíðum heimsblaðanna:
Borgarstjórinn í Reykjavik, höf
uðborg yngsta lýðveldisins í
Evrópu, segir þá Truman og
Stalin vslkomna til Reykjavík
ur til viðræðna. Reykjavík, höf
uðborgin á íslandi, hefur þá sér
stöðu að liggja hér um bil miðja
vegu milli Moskvu og Washing
ton, væri því á hvorugan hallað
ef hittust þeir þar, hvað ferða-
lög snertir.
EN ÞVÍ MIÐUR. Gunnar okk-
ar blessaður Thoroddsen var
ekki nógu sniðúgur til þessa.
Hann hefur ef til vill verið
hræddur um það, blessaður, að
lyktin af síldarbræðslunni í
Örfirisey myndi fæla stórmenn
!in frá? Ekki hefði hann þó
þurft að skammast sín fyrir að
bjóða þeim inn í blessaðan ylinn
af hitaveitunni. Ekki hefði hann
heldur þurft að skammast sín
fyrir mannvalið, sem bærinn hef
ur í sinni þjónustu, þegar hann
væri búinn að raða því upp í
röð, hetjunum til heiðurs.
EN ÞVÍ EKKI að athuga
þetta nú þegar, herra borgar.
stjóri? Eitt er víst. Slíkt væri
1 bezta og ódýrasta auglýsing,
sem við gætum fengið og myndi
eflaust færa okkur mikið af
velkomnum gjaldeyri inn í land
ið. Hitt er svo annað mál, að
auðséð er á öllu, að hinir miklu
menn mundu aldrei notfæra sér
hið góða boð, en auglýsing væri
það engu að síður.“
Göm
u öansarmr
í kvöld klukkan 9.
Símar 7249 og 80960.
Miðar afhentir frá kl. 5—7 í Þórscafé.
Ölvun stranglega- bönnuð.
FLUGVALLARHOTELBE).
Dansleikur
í kvöld kl. 9.
Aðgöngumiðar seldir frá kl. 8. Bílar frá Ferða-
skrifstofunni kl. 9—10
Bílar á stgðnum eftir dansleikinn.
Ölvun slranglega bönnuf
Flugvallarhótelið.
F. I. A.
Dansíeikur
í samkomusal. Mjólkurstöðvarinnar í kvöld
klukkan 9 síðdegis.
Aðgöngumiðar seldir í anddyri hússins frá
klukkan 6 síðdegis. ÁRMANN.
Ég undirritaður gerisl hér með kaup-
andi að Alþýðublaðinu
Kaupum fuskur.
íífiffB
-7" 1 }
Álþýðuprenfsmiðjan hJ,
greina, sem þar ihafa bh-zt um
Island og Norður-Atlantshafs-
bandalagið, eru ekki þess
virði, að eytt sé mörgum orð-
um að þeim. Þau eru líka vel
þekkt af skrifum Þjóðviljans
og ræðum Þjóðvarnarfélags-
manna undanfarið og hafa
fyrir löngu verið hrakin sem
staðlaus rógur og sleggjudóm-
ar.
En eina eða ívær spurning-
ar vill Alþýðublaðið þó engu
að síður leggja fyrir hinn
unga og yfirlætisfulla Fram-
sóknarmann: Hve lengi heldur
jhann, að lánd okkar fengi að
halda fjöreggi sínu, — sjálf-
stæðinu og lýðræðinu — sem
hann þykist bera svo mikið
fyrir brjósti, ef ekkert yrði
úr Norður-Atlantshafsbanda-
laginu og lýðræðisríkin í
Vestur- og Norður-Evrópu
héldu áfram að vera sundruð
og varnarlaus fyrir út-
þenslu Rússlands vestur á
bóginn, eins og smáríkin
í Austur- og ( Mið-Evrópu,
sem Rússland er búið að
undiroka síðan í ófriðar-
lok? Hefur hann hugsað
þessa hugsun til enda? Og
hve mikið lið' heldur hann, að
sjálfstæði og lýðræði íslenzku
þjóðarinnar yrði að banda-
mönnum hans í baráttunni
gegn þátttöku Islands í Norð-
ur-Atlantshafsbandalaginu, —
kommúnistum og vinum
þeirra í Þjóðvarnarfélaginu,
— þegar Rússland teldi röð-
ina vera konma að Islandi?
Hvað finnst honum örlög
Tékkóslóvakíu geta kennt
okkur í því efnd? Það land
vildi fá að vera í friði milli
austurs og vesturs, eins og
hinn ungi Framsóknarmaður
vill, að land okkar fái að
vera. En m-eðan sem hávær-
ast var talað um nauðsyn
hlutleysis til beggja handa,
ekki hvað sízt af kommúnist-
um, voru einmitt þeir að
draga lokur fró dyrum að
austan — með þeim afleiðing-
um fyrir sjálfstæði og lýð-
ræði Tékkóslóvakíu, sem ekki
þarf að lýsa.
Þessar tvær spurningar
teldi Alþýðublaðið heilsusam-
legt fyrir hinn stórorða, unga
Fraansóknarmann að íhuga,
áður en hann skrifar fleiri
gx-einar í Tímann gegn Norð-
ur-Atlantshafsbandalaginu og
þeim mönnum, sem vilja að
mimxsta kosti athuga hugsan-
lega þátttöku Islands í því til
þess að tryggja öryggi, sjálf-
stæði og lýði’æði þjóðarinnar.