Alþýðublaðið - 16.08.1949, Side 4

ALí>ÝÐUBLM>IÐ
ÞriSjudagur 16. ágúst 1949.
tFtgefandi: AIÞýðuflokkuriim.
Kiístjóri: Stefán Pjetursson.
Fréttastjóri: Benedikt Gröndal.
Þlngfréttir: Helgi Sæmundsson.
Kitstjórnarsímar: 4901, 4902
Auglýsingar: Emilía Möller.
Auglýsingasími: 4906.
Afgreiðslusími: 4900.
Aðsetur: Alþýðuhúsið.
Alþýðuprentsmiðjan hJL
Hinn hreíní skjöldur
„FRAMSÓKNARFLOKK-
URINN verður eini flokkurinn,
sem gengur til þessara kosninga
með hreinan skjöld gagnvart
kjósendum. Hann hefur lagt
til, að ákveðnar ráðstafanir
væru gerðar fyrir kosningar,
svo að þjóðin gæti dæmt um
þær í kosningunum. Þessu hef
ur hann ekki fengið framgengt.
Stefnu sína hefur hann hins
vegar markað svo glöggt, að
enginn þarf að efast um, hvað
hann muni gera, ef hann fær
aðstöðu til þess“.
Svo yfirlætislega fórust Tím
anum orð á laugardaginn, eftir
að þingið hafði verið rofið og
kosningar verið ákveðnar. Er
því rétt að athuga ofurlítið
þann hreina skjöld Framsókn-
arflokksins, sem blað hans er
að miklast af, og gera sér nán-
ari grein fyrir því, hvað í
glamursyrðum þess felst.
„Hann“, þ. e. Framsóknar-
flokkurinn, „hefur lagt til, að
ákveðnar ráðstafanir væru
gerðar fyrir kosningar, svo að
þjóðin gæti dæmt um þær í
kosningunum“, segir Tíminn.
Rétt er nú það. En hvaða ráð-
stafanir? Það var fyrst og
fremst „að sett verði löggjöf
um allsherjarniðurfærslu eða
gengislækkun“ ,svo að orð Tím
ans sjálfs á öðrum stað blaðs-
ins á laugardaginn séu við
höfð. Slíkar ráðstafanir lagði
Framsóknarflokkurinn til að
yrðu gerðar f y r i r kosningar,
„svo að þjóðin gæti dæmt um
þær í kosningunum" J}.) Með
öðrum orðum: Það átti að fram
kvæma allsherjarniðurfærslu
eða géngislækkun að þjóðinni
fornspurðri. Það átti ekki að
gefa henni neitt tækifæri til
þess að segja til um það við
kosningar, hvórt slíkar ráðstaf
anir skyldu gerðar. Hun átti
aðeins e f t i r á að fá að „dæma
um þær í kosningunum“, eins
og Tíminn orðar það svo sak-
leysislega.
Þetta er þá sá hreini skjöld-
ur, sem Tíminn segir, að Fram
sóknarflokkurinn gangi meo,
eirm allra flokka, til þeirra
kosninga, sem fram undan
eru! Hann vildi láta svíkjast að
þjóðinni með allsherjarniður-
færslu eða gengislækkun .og
ekki láta kjósa fyrr en slík ráð-
stöfun væri um garð gengin,
svo að engu yrði þar um breytt!
Þetta hefur nú hins vegar
farið nokkuð á annan veg fyr
ir skelegga varðstöðu Alþýðu-
flokksins í stjórn landsins um
hagsmuni verkalýðsins og Iauna
stéttanna, sem fyrst og fremst
myndi blæða við allsherjarnið-
urfærslu eða gengislækkun.
Framsóknarflokkurinn fékk
þessu ekki framgengt, eins og
Tíminn segir, og verður því nú
að ganga til kosninga með þess-
ar ráðstafanir efst á sinni
stefnuskrá. Þannig fær þjóðin
nú að minnsta kosti að segja
til um það, hvort það er henn-
ar vilji, að ráðizt sé í allsherj-
arniðurfærðslu eða gengis-
lækkun. En það er ekki Fram-
sóknarflokknum að þakka.
Hann ætlaði þjóðinni ekki neitt
atkvæði um það fyrr en eftir
á, þegar búið væri að fram-
kvæma niðurfærsluna eða geng
islækkunina svo að ekki yrði
aftur tekið. Hins vegar er það
vafalaust rétt hjá Tímanum,
að með þessum tillögum hafi
Framsóknarflokkurinn markað
stefnu sína svo glöggt, að eng-
inn þurfi að efast um, hvað
hann muni gera, ef hann fær
aðstöðu til þess!
Alþýðublaðið hefur undan-
farna mánuði oft varað verka-
lýðinn og launastéttir landsins
við þeim niðurskurðar- eða
gengislækkunarfyrirætlunum,
sem uppi væru í báðum borg-
araflokkunum. En það hefur
jafnframt getað skýrt frá því,
að Alþýðuflokkurinn stæði önd
verður gegn slíkum fyrirætlun
um og hefði hingað til hindrað
framkvæmd þeirra með áhrif-
um sínum í stjórn landsins. Nú
hefur Framsóknarflokkurinn
hins vegar gert állsherjarnið-
urfærslu eða gengislækkun að
beinu flokksmáli sínu og þar
með gengið fram fyrir skjöldu
hjá þeim íhaldsöflum, sem sjá
allra meina bót í því, að rýra
kjör verkalýðsins og launastétt
anna í landinu. Ef sá flokkur
hefði mátt ráða, hefði þetta nú
þegar verið gert án þess, að
þjóðin væri að því spurð. En
■Alþýðuflokkurinn hefur enn
einu sinni hindrað það. Hann
fékk því ráðið með aðstöðu
sinni í ríkisstjórn, að málið
verður lagt undir dóm þjóðar-
innar við þær kosningar, sem
nú hafa verið ákveðnar. Þar
getur Framsóknarflokkurinn
skartað með þann hreina
skjöld, sem Tíminn er að hæl-
ast af. Við skulum svo sjá,
hvernig þjóðinni lízt á hann.
Leiðrétting
í FREGNINNI um innflutn-
ing á greiðum, sem blaðið birti
fyrir helgina, stóð „að sam-
kvæmt upplýsingum frá við-
skiptanefnd" væri búið að
veita 38 000 kr. til innflutnings
á greiðum. Það var missögn, að
þessar upplýsingar væru frá
vióskiptanefnd, en réttar mun
viðskiptanefnd; og að gefnu
tilefni skal tekið fram, að þær
voru heldur ekki frá neinu
starfsfólki nefndarinnar; en
réttar munu þær vera engu að
síður.
Heillaskeyfi fil
forsefans frá for-
sætisráðherra Dana
í TILEFNI AF embættistök-
unni barst forseta íslands þetta
skeyti frá Hans Hedtoft for-
sætisráðherra Dana:
Út af endurkjöri yðar, herra
forseti, færi ég yður innilegar
hamingju- og alúðaróskir til
yðar sjálfs og íslenzku þjóðar-
innar.
----------«----------
NÝLEGA er lokið álagningu
útsvara í Keflavík. Alls var
jafnað þar niður 1 milljón 440
þúsund krónum.
Enn um umferðina. — Níðingana og refsingu
beirra. — Dálítið dæmi. — Um húsnæðis-
vandræðin og fjárfestingarleyfin.
ENN LANGAK MIG a3 gera
umferðamálin að umræðuefni.
Ég- hef gert það nokkuð oft í
sumar, en ástæðan fyrir því er
sú, að ég sé svo marga ágalla á
umferðinni, sem auðvelt er að
Iaga ef rétt er að farið, en látið
er undir höfuð leggjast að laga
af hugsunaríeysi eða linkind
við ökuníðingana. Ég hef áður
gert að umtalsefni umferðina
innan bæjar, en nú vil ég sér-
staklega enn einu sinni ræða
nokkuð um umferðina í út-
hverfum bæjarins og fyrir utan
bæinn.
ÞÓ AÐ UMFERÐIN sé ákaf-
lega viðsjárverð innan bæjar, er
hún þó enn hættulegri, á góð-
viðrisdögum, utan bæjar og á
leiðunum út úr og inn í bæinn.
Og allt þetta stafar af framferði
einstakra manna, ekki margra
að vísu, en of margra, sem ekki
hlíða settúm reglum en „svína“
stöðugt og grípa hvert tæki-
færi til þess að þeytast fram úr
öðrum farartækjum á vegunum
hvernig sem á stendur.
ÞETTA HLJÓTA fleiri að
verða varir við en ég, en gall-
inn er aðeins sá, að menn láta
sér nægja að reiðast í svip og
kasta kannske óávæðisorðum á
eftir glönnunum. Það nægir hins
Oigr
kvíði Vísis
komna þessa lýðræð’islegu.
skrípamynd, sæki forustu-
menn flokksins héruðin
heim og hagræði þar svo
málum, að þeir fái vilja sín-
um framgengt.
MEGINTILGANGURINN með
forugUigrein þessari eív.ber-
sýniíéga sá, að’krefjast þess,
að ge.ngið verði frá í'rarn-
boðslista’ Öokksins í Revkja-
vík fýrr én tíðkazt hafi að
undarsfö&hu'og gefið í skvn.
ao þessi sema^arígur se vio-
hafður.til þess-.áð varna því,
að hinir óánægðu gei i' "jiom-
ið saman listg og afiao sér
meðmæiendá eftir 'aÚ* Ijó^t
sé, að fröcihjhjá, þeim verði
geng-ið.
þessir c.qfif.
ir vill, aó
urinn hgfj hraðan. á áð á-
kveöa fraipboðiö. í R.ey'kja-
vík við næstu kosniúgár,.
svo að Björn Ólafsson ’geti
átt þe'ss ’kost að efna tú sér-
frambpðs, ef honum verðí
ekki ..bújiin viðunarilegur
,, , . staður á frambo.ðsl!.ktanu:T!.
jEr þar dregm upp athygus- ■•■■'•; .-r; t
verð lýsing á því, hvernig SATT ER PAÐ, aö frroalog
framboð Sjálfstæðisflokks- fnnisfe'iWííití'nái; Siatfetíhðic;-
ins verði til og skýrt frá
því, að í flestum tilfellum
séu framboðin raunverulega
ákv.eðin fyrir löngu í flokks-
skrífstofunum syðra, en
formsins vegna svo endan-
lega gengið frá þeim á full-
trúafundum hlutaðeigandi
héraða. Segir Vísir enn
fremur, að til þess að full-
DAGBLAÐIÐ VÍSIR óttast
bersýnilega, að framboðs-
saga Björns Ólafssonar frá
1946 endurtaki sig. Þá þótt-
ist Sjálfstæðisflokkurinn
tryggja Birni öruggt sæti á
framboðslista sínum í
Reykjavík til að forða því,
að þessi svarti sauður í-
haldsins yrði viðskila við
hjörðina, en lét svo á kjör-
degi stormsveitir sínar
strika hann út, enda kolféll
Björn við kosningarnar. En
eins dauði er annars brauð.
Pétur Magnússon lézt á
kjörtímabilinu, og þá kom
Björn Ólafsson inn í þing-
ið sem varamaður. Þar
reyndi hann að reka erindi
afturhaldsins, en var ein-
angraður. Nú ásækir hann
mikill kvíði í sambandi við
tilhugsunina um næstu
kosningar, eins og gleggst má
sjá á forustugrein málgagns
hans, Vísis, síðast liðinn
föstudag.
FORUSTUGREIN ÞESSI er
hugleiðingar um framboð.
forustumahna Sjálfsi'æðis
flokksihs’ úm' súe'i'tir lands-
ins.iíieð-’föMmeyti' á íborð víð
■n svo. ’ 'vitriisbiu'ðuy -um
pólitískaii þijo^ka.’ Vís’ir ei
þungoh ðuf ýþégár''hámi'káli-
ar pehnah ófognuð Íyðræð-
islega skrípamynd, en vissu-
lega er sá dómur þó ekki
fjarri sanni. En flokkinn,
sem beitir þessum barátiu-
aðferðum, vill Vísir samt
styðja, að því einu tilskyldu,
að Björn Ólafsson fái að
sitja áfram á albingi.
EN SPURNINGIN ER, hvaða
loddarabrögð - Vísisliðið
hugsi sér að taka upp, ef
. hinn svarti sauður íhaldsins,
Björn ■ Ólafsson, villist eða
. hrekst burt frá hjörðinni.
en hugsar sér samt að kom-
ast á þing. Sannleikurinn er
sem sé sá, að Sjálfstæðis-
, flokkurinn, stærsti flokkur
landsins og öflugasti flokk-
urinn í Reykjavík, getur
ekki boðið honum upp á
sæti á framboðslista sínum
. í höfuðstaðnum, sem tryggi
’honum þingmennsku. Hann
ér svo gersneyddur tiltrú cg
fylgi, að fólkið í flckknum
mun við þessar kosningar
. vinni það verk, sem kom í
hlut stormsveitanna við síð-
, - ustu kosningar. En hvað
ætti hann þá til bragðs að
taka, ef hann yrði viðskila
’ við hjöf.ðina, en hugsaði. sér
■ samt að komast til valda og
áh’rifa. Sannarlega yrðu aðr-
' ir og/ snjallari aðilar en
- Baidur og Konni að ryðja
þeim svarta sauoi þá braut.
Þeir geta kannski létt eitt-
hvað undir með Sjálfstæðis-
■ flokknum, en Birni Óiafs-
syni munu þeir ekki bjarga
undan þungum, en réttmæt-
um dómi reykvískra kjós-
enda.
vegar ekki. Það má vel vera, að
níðingarnir hafi skýringar og
afsakanir á reiðum höndum, en
slíkt er ekki hægt að taka til
grsina. Þegar teflt er á tæpasta
vað . svo að liggur við slysi og
ekkert annað en hundaheppni
veldur því að ekki verður slys,
þá er engin afsökun til.
Á SUNNUDAG var ég að
koma sunnan úr Hafnarfirði. í
brekkunni meðfram Fossvogs-
kirkjugarði og allt að Öskjuhlíð
arhæðinni var látlaus straumur
bifreiða bæði til Reykjavíkur og
frá R^ykjavík. Enn fremur var
fólk á reiðhjólum á veginum og
einnig gangandi fólk, auk þess
sem fólk beið í hópum við stöð-
ina þar sem strætisvagnar nema
staðar. Bifreið merkt G kom
einnig úr Hafnarfirði, ungur
maður var við stýrið, hann þaut,
ári þess að gera vart við sig,
fram úr bifreiðinni, sem ég var
í og fram úr hverri bifreiðinni
á fætur annarri, en varð á mikl-
um hraða, hvað eftir annað, að
sveigja inn á milli bifreiða vegna
annara sem komu á móti — og
á blábrúninni fór hann einnig
fram úr bifreiðum.
ÉG FÓR SÍÐAN niður Lauga
veginn og þar þaut þessi sama
bifreið úr hliðargötu mjög
skyndilega, án þess að skeyta
nokkuð um þó að straumur bif-
reiða væri á aðalbrautinni. Ég
veit númer þessarar bifreiðar,
en nefni það ekki að þessu sinni.
Vitanlega hef ég vitni að þessu
framferði. En var það saknæmt
vegna þess að ekki hlaust slys
af? Ég tel, að enn eigi að gera
reglur strangari og ákveðnari,
hækka sektir og þyngja refsing-
ar fyrir afbrot. Slysin á vegun-
um eru orðin svo mörg og lang
flesta stafa þau af níðingshætti,
að við verðum að taka til nýrra
ráða. Vil ég mælast til þess að
framvegis verði birt númer bif-
reiða, sem valda slysi og nöfn
bifreiðastjóranna. Enn verð ég.
að taka það fram að það er
hrein tilviljun ef maður vérður
var við leigubifreiðastjóra, sem
aka ógætilega. Níðingarnir eru
ekki í þeim hópi.
HÚSNÆÐISLAUS SKRIFAR:
„Bæjarfulltrúi Alþýðuflokks-
ins hefur nú góðu heilli drepið
á það í Bæjarstjórn Reykjavík-
ur, sem veldur mörgum bæjar-
búum ábyggjum.
VIÐ, SEM' URÐUM svo lán-
sarnir eða ólánsamir að fá fjár-
festingarleyfi hjá fjárhagsráði
til byggingar íbúðarhúss vegna
þess eins hvt: húsnæðisskortur er
tilfinnanlegur hjá okkur, en get
um ekki byggt sökum f járskorts,
fái að sitja fyrir í byggingar-
framkvæmdum þess opinbera,
gegn því að leggja fengin leyfi
okkar þar inn. Annars verður
okkur á að hugsa sem svo, að
okkur hafi einungis verið' veitt
leyfi til þess að Morgunblaðið
geti áfram. haldið því fram, að
fjárhagsráð sé óþarft með öllu
og aftur eigi að láta byggingar-
framkvæmdirnar í hendur;
braskaranna.
(Frh. af 5. síðu.) ;