Alþýðublaðið - 12.01.1928, Blaðsíða 3

ALÞÝÐUBLAÐIÐ
3
W) ÆTm i CisteÍll1
L .'
r ><r.r
' i-’V
i"
yy a
Lifrarkæía í dósum,
Maggi súputeningar,
Stjörnublámi í dósum,
Bætingsduft,
Kakaó, Bensdorp’s.
diimiimiiiiiimmiiiiimmumimmnimíimmiiiimtiímimimnmiimimiiimimmimiiiimmiiiimmmiiiimMHiiiig
1 Veðdeildarbrjef. |
~ iiiiiiiiiiuuNWDumiMiistimiiiiiiiitiiiiiiiiitmiuiiiiiiimiimiiHiiiUMiiiiHiiiiiiiiiiiuii ~
| Bankavaxtabrjef (veðdeildarbrjef) 7. 'I
| flokks veðdeildar Landsbankans fást i
| keypt í Landsbankanum og útbúum I
| hans. |
| Vextir af bankavaxtabrjefum þessa I
| flokks eru 5%, er greiðast í tvennu |
| lagi, 2. janúar og 1. júlí ár hvert. |
| Söluverð brjefanna er 89 krónur
J fyrir 100 króna brjef að nafnverði. j
| Brjefin hljóða á 100 kr., 500 kr., |
| 1000 kr. og 5000 kr. |
| Landsbanki Íslands. I
immiiiiiiHHiimHmmmmmmmmmmiiiiiiiiiiiiimimmiiiimmimiiiiiimmimiimiiimimmiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii!!'^
ókeypis miJli fátækra bama í
þessum bæ.
Fjöldi bama stendur úti og lítur
gegn um giiggana á hin undna-
verðu .leikföng.
pau kalla hvert í kapp við ann-
Bí8í:
„Ó! hAíaÖ þe:si hestux er fal-
iegur." „En sjáð'u þenna apa!“
„Sko, hve þetta er íallegt!" „Detta
ætla ég að kaupa.“
Það er fu,lt af börnum og iull-
orðnum fyrir utan borðið, þvi
að 'jélin ei*u í nánd og hér er
vierið að kaupa jóslagjafir ha»da
bömimum.
Þegar afgreiðslufólkið vantar
orð til að gylla vöruna eða sam-
vizka þess býður því að ljúga
nú ekki meira, kemur þingmað'ur-
inn sjáifur inn í buðina og beitir
sinni alkunnu málsnild til að tala
fyrir þessum ónýtu vörum og
gjafverðinu, sem á þeim sé. Þegar
fagurgali íhaltdsmannsins er bú-
inn að klingja fyrir eyrum stund-
arkom, er síöasti eyririnn úr
budduniii kominn í vasa okrarans.
Sum böm hafa ekkert fengið.
Þau hafa bara séð þessar gersim-
ar góða stund. Fara þau heim til
foreildra sinna og segja þeim,hve
þau hafi séð fallegt og biðja um
{reniinga til að kaupa fyrir. En ef
peningarnir cru ekki til eða eiga
að fara fyrir eitthvað annað, þá
gráta bömin og verða nær óhugg-
andi.
, í slíku árferði, sem nú er, eru
ástæður misjafnar. Margir geta
ekkert keypt fyrir jólin til að
prýða með dimmar kjallaraholur,
sem þeir Jeigja í. Margir geta ekki
goldið háa leigu fyrir íbúðina,
sem þeir. búa í, og inargir geta
ekki keypt jóJatré og varla jóla-
kerti handa bömunt sínunt, hvað
þá annað. En fátæku börnin lang-
ar að eignast jólagjafir og gull
eins og hin einaðri. l>au gráta
yfir misréttinum, en þau vita ekki
hverjunt ltann er að lienna. Þau
gráta, þó að aðfangadagur jóla sé
kominn, gráta í þröngu kjallara-
hoiunni, sent {>au iæddust í. Þau
geta ekki annað.
Alt er uppljbmað í stofunt
líaupmannsins, þar skortir ekkert
og gleðin ríkir þar líka. En or'það
hin sanna jólagleði. setn fæðist
af auði og allsnægtum, sem feng-
inn er við svita verkamannsins
Og' fyrir tár fátæku harnaniia í
kjalLaraholumnn.
í sjlkii dýrtíð og atvinuiiíleysi,
sem bór hefk1 v«rið {tstta ár, virð-
ist liggja beinast vjð f\Tir ráðandi
flokk, eins og Ihaldsflokkurinn er
hér, að gera ráðstafanir tiJ at-
vinnubóta. En ekki verður þess
vart að sJíkt sé gert enn sem
iromið er, enda vonast fáir, sem
til þelíkja, eftir því af thaids-
flokknum. Menn búast ekki við
. öðíru en sama fra mk\•annciarJeys-
inu, sem verið heiir á umjiðmtm
áxum. Framkvæmdarley-si í öllu
því, sem snertix viðreisn almenn-
ings og hagmunfeibætur í héraði.
Atvin.nuley’sið finst þeim ekki til-
finnan,legt, því að þeir eru fáir
ráðandi íhaldsmennirnir, sem
ganga z/t á eyrina til að vinna
ciagiaunavinnu. Peningaleysið, sem
nú Jtreppir einna mest að fjöid-
anum, þjáir þá ekki, því að kaup-
mannalýöurinn hefir aðganginn
aö hin,ni einu lánsstofnun, sem
hér er, n.efni,íega //tibúi íslands-
banka.
Otgerðarkaupmennimir hafa
verið hér sera einvaidsherrax,
ráðið jögum og lofum. Þeir hafa
ráðið hvað unnið hefir verið fram
að þessu. Þeir hafa verið aðal-
atvinnureken dum ir og að eins lát-
ið vinna, þegar þeir höfðu sjálfir
hagnað af því, án tillits til at-
vmnuþarfar fjöldans. Þessir sömu
kauþmtnn hafa lífca ráðið að
mestu hv^að borgað hefir verið
fyrir vinnu, þrátt fyrir verklýðs-
félögin, því að hafi kaupgjalds-
taxti félaganna verið hærri en
kaupmenn vildu greiða, hefir at-
vinnan veriö stöðvuð, svo sem
möguiegt hefir verið. Auk þess
hafa vinimlBim oft verið greidd
seint og síðar meir og stundum
með upp skrúfuðum vörum.
Kaupmetmimir hafa með öðrum
oröum ráðiö því, hvab hátt var í
buddu a,lþýðumannsins, með því
að sefja sjálfir verðið á vöruna
og lakmarka atvinnuna.
En hver er ástæðan fyrir þessu
eymdarástandi og niðuriægingu
alþýðumanna hór? Hvers vegna
er ajþýðan í Vestmannaeyjun’i á
eftir atþýðu annara bæja þessa
Jands? Þaö er af samtakaleysi.
Það er af trausti á kaupmanna-
fagurgaia.
En Jítum tiJ sögu þjóðarinnar,
lítum á sögu verzlunariinnar. Fer
ekki afkoma þjóðarirmar eftir
verzJuninni? Er þaö. tiiviljun? Nei.
]>að er staðxeynd, að ill verzlun
sýgur rnerg og hlóð úr þjóðinni.
Hér er ill verzlun; því er afkotn-
an eins og hún er.
Verfðin er. í hj d
Á vertíðinni byggja menn vonir
sínar og framtíðaxmöguleika, ekki
að eins eins og að undan fömu,
heldur miklu fremur.
En liverjar eru Jíkur til að þessi.
vertíð bjargi t'iil hlýtar úr þeim
ógöngum, sem fjöJdinn er þegar
kominn í?
Hvert sem Jrtið er, er kyrsiaða.
FyTirkomuJagið sama og áður.
Kaupmennirnir hafa svo að segja
alla /ztgerð í sinni hendi. Þeir
ætla að pína sjómennina, láta
kaupið sitja við sama og í fyrra.
Þeir ætila sjálfir að hirða fiskinn,
sein berst á land, og þeir ætla
sór enn sem fyrr að hafa roeiiri
blutann í bæjarstjórnitmi tii að
tryggja yfirráð sín, svo að ftags-
muniæ þeima ráði í ltæjarmóilum.
Meðan svo horfir, er útlitið ekki
gott og engrar vægðar að vænta.
Nú standa bæjarstjórnarkosn-
ingar fyrir dyrum, og þá er um
að gexa fyrir alla, sem finna til
misréttisins,_ bæði karia og ltonur,
að fylkja sór jjm alþýðulistanin.
ReynsJan sýnir sí og æ, að í-
haJdið er á móti öllum umbót-
um og hagsbótum aJþýðimnar.
Það styður að eins kaupmanna-
veJdið og kúgunina.
Hið eina, sem í biJi er hægt aö
gera í framfaræ og frelsis-<átt í
Eyjum, er að koma fJeiri jafn-
aðarmönnum x hæjarstjómina, svo
að kaupmenn verði ekki lengur
einvaldir um bæjarmálin.
Þessar kosningar verða að
skoöast sem eins konar próf þess,
hvort alþýðan hér hefir lært af
þeirri reynsJu, sem hún hefir
fengið um ónytjungshátt og sín-
girni íhaldisforkólfanna. Þær sýna,
hvort bæjarmenn eru á því
þroska- og menningarstigi, að
þeir sætti sig við, að fjöidi mæðra
og barna horfi til næstu jóla með
hugann fulian af ótta við skort,
fátækt og atvinnuleysi lieimilis-
feðiranna. Þær sýna, hvort menc
með atkvæði sínu viája reyna að
bæta /ir böJinu, sem nú þjáir al-
þýðu í Eyjnm, atvinnuJeysinu og
dýrtiðinni.
Hvert mim svariö verða?
Sig. Guðmundsson.
Om dðfcsfis&Kð ©g
Næturlæknir
er i nótt Magnús Pétursson,
Grundarstíg 10, s^ími 1185.
Klerkurinn austan fjalls.
Eftir að hafa lesið greinarstúf_
Reyfetébak
frá
Gallaher Ltd., London,
er regluleg ánægja að reykja og vafalaust bezta tóbakið,
sem nú er á boðstólum.
Biðjið alt af um:
Fos Mead. Litndseape.
London Mixt. T!?s’ee Crowras.
Sancta Clans. D'eee & Easy.
Firsl hjá fiestum kaupmönnum.
Heildsölubirgðir hjá
F* M, KiartasEss©n & Go. •
H/f.
Hafnarstræti 19.
• Símar: 1520 & 2013.