Alþýðublaðið - 19.10.1949, Blaðsíða 4

4
Útgefandi: AlþýSuflokknrinn.
Ritstjóri: Stefán Pjetursson.
Fréttastjóri: Beneðikt Grönðal.
Hngfréttir: Helgi Sæmundsson.
Ritstjórnarsímar: 4901, 4902.
Auglýsingar: Emilía Möller.
Auglýsingasími: 4906.
Afgreiðslusimi: 4900.
Aðsetur: Alþýðuhúsið.
Alþýðuprentsmiðjan hX
Framsóknarsmettið
bak við Rannveigu
ÞAÐ er meira en hlægilegt,
þegar Tíminn er þessa daga að
belgja sig út af möguleikum
Framsóknarflokksins til þess
að fá þingmann kosinn í
Reykjavík við kosningarnar á
sunnudaginn, sem hann hefur
aldrei getað hingað til. Eða
hvað ætti til að koma einmitt
við þessar kosningar, að Reyk-
víkingar, reykvísk alþýða, færi
að kjóss Framsóknarmann á
þing? Það nægir ekki, að hafa
Rannveigu Þorsteinsdóttur í
fyrsta sæti Framsóknarlistans
hér í Reykjavík, þó að Tíminn
virðist halda það; því að jafn-
vell þótt hún væri til þess fall-
in að laða einhverja að þeim j
lista, þá fælir Framsóknar-
markið á honum íbúa höfuð-
staðarins nægilega frá þeim
lista til þess að gera hann með
öllu vonlausan í Reykjavík.
Eða, hvað er það, sem Fram-
sóknarflokkurinn hefur alþýðu
Reykjavíkur og bæjanna yfir-
leitt upp á að bjóða við þessar
kosningar?
Verkalýður og launastéttir
höfuðstaðarins minnast um
þessar mundir margs, sem
Framsóknarflokkurinn hefur að
þeim rétt í seinni tíð. Þær
minnast gerðardómslaganna,
þrælalaganna, frá 1942, sem
Hermann Jónasson barði í gegn
á alþingi í bandalagi við Ólaf
Thors, til þess að halda niðri
öllu kaupgjaldi í landinu eftir
að búið var að hækka verð
landbúnaðarafurða upp úr öllu
valdi; þær minnast baráttu
Framsóknarflokksins gegn
setningu launalaganna 1945,
sem fyrst færðu opinberum
starfsmönnum nokkra hlutdeild
í bættum kjörum þjóðarinnar;
þær minnast baráttu Fram-
sóknarflokksins gegn setningu
laganna um almannatrygging-
ar 1946 og svikanna, sem hann
gerði sig þar með sekan um við
gamla afstöðu sína gagnvart al-
þýðutryggingunum; og þær
minnast, síðast en ekki sízt,
fjandskapar Framsóknarflokks-
ins í garð opinberra starfs-
manna á alþingi í vor, er þing-
menn hans greiddu allir, með
tölu, atkvæði gegn uppbótinni
á starfsmannalaunin, þótt sann-
að væri, að þeir ættu til hennar
fullkomna réttlætiskröfu með
tilliti til hækkunar á launum
annarra stétta.
Og þó bítur Framsóknar-
flokkurinn nú, við þessar kosn-
ingar, höfuðið af skömminni
með því að heimta stórkostlega
almenna gengislækkun íslenzku
krónunnar og lögbindingu alls
kaupgjalds í landinu um leið,
sem myndi þýða stórhækkað
verð á öllum aðfluttum nauð-
synjum án þess að nokkur
'MLWÉfURLAörÐ
wpwiíl
QMiðvikúdagtir T9o okt: T949.
m

blekkjast af framboði Rann-
Klukkan í Sjómannaskólanum — Malbikunar-
vélin í Lækjargötu — Enn um afgreiðslu hjá—
flugfélögunum.
HIÐ MIKLA SIGURVERK,
kauphækkun kæmi á móti, og
þar með svipta verkalýð og
launastéttir Reykjavíkur og
bæjanna yfirleitt þeim kjara-
bótum, sem þær hafa fengið
undanfarin ár, að ógleymdum
sparifjáreigendum um allt
land, sem sæju verulegan hluta
af eign sinni verða að engu á
einum degi!
En ekki nóg með þetta: Og-
an á allt annað er Framsóknar-
flokkurinn með kröfur uppi
um það, að hinu lýðræðislega
kosningafyrirkomulagi bjóðar-
innar sé umturnað í afturhalds-
átt, hlutfallskosningar afnumd-
ar; en það myndi þýða, að
flokkur alþýðunnar, Alþýðu-
flokkurinn, yrði gerður svo til
áhrifalaus á alþingi og í ríkis-
stjórn og að verkalýðurinn og
launastéttirnar væru raun-
verulega sviptar pólitísku jafn-
rétti við aðrar stéttir í landinu!
Þannig lítur stefnuskrá
Framsóknarflokksins út við
þessar kosningar. Þess eru eng-
in dæmi, að svo freklega hafi
verið reitt til höggs gegn kjör-
um og réttindum alþýðunnar
hér á landi við nokkrar fyrri
kosningar. Og svo kemur Fram-
sóknarflokkurinn fram fvrir
alþýðu Reykjavíkur og býður
henni allra náðarsamlegast að
kyssa á vöndinn og kjósa síg!
Og þetta heldur Tíminn, að al-
þýða höfuðstaðarins geri, af
því, að Rannveig Þorsteinsdótt-
ir hefur látið vélast til þess að
vera tálbeita fyrir reykvískar
konur í fyrsta sæti Frámsókn-
arlistans!
ALMENNINGUR er að vonum
mjög óánægður yfir því,
hversu mikill skortur hefur
verið hér á ýmsum nauð-
synjavörum, einkum vefnað-
arvörum. Menn hafa ekki
getað fengið keyptan fatnað
út á skömmtunarmiða sína,
og kvarta sárlega undan
þessu, eins og eðlilegt er. Nú
fyrir kosningarnar leitast
ýmsir við að gera sér póli-
tískan mat úr þessu. Til
dæmis hyggst Tíminn nota
sér þessa óánægju almenn-
ings Framsóknarflokknum í
Reykjavík til framdráttar.
Segir hann Emil Jónsson bera
ábyrgð á vöruskortinum, af
því að hann sé viðskiptamála-
ráðherra. En mennirnir við
Tímann vita þó miklu betur,
þótt þeir skrifi svona. Þeir
vita, að það er ekki Emil Jóns
son, sem ákveður, hversu mik-
ið er flutt inn af vefnaðar-
vöru. Þeir vita, að sú ákvörð-
un er tekin af fjárhagsráði.
Þeir vita líka, að í fjárhags-
ráði eiga tveir framsóknar-
menn sæti. Og þeir vita meira
að segja, að þessir tveir fram-
sóknarmenn í fjárhagsráði
hafa á undanförnum tveim
árum ekki mátt heyra það
nefnt, að vefnaðarvöruinn-
flutningurinn væri aukinn
nokkurn skapaðan hlut. Þeir
hafa jafnvel lagt fram tillög-
ur um, að vefnaðarvöruinn-
flutningurinn yrði enn minni
en hann hefur þó orðið. Þrátt
veigar Þorsteinsdóttur. Þeir sja
Framsóknarsmettið á bak við
hana. Og það hefur sjaldan ó-
frýnilegra verið en einmitt við
þessar kosningar.
Fleiri falla en Kafrín
ÞAÐ er alveg þýðingarlaust
fyrir Þjóðviljann að hrópa:
Katrín skal á þing. Því að
hverjum heilvita manni er
ljóst, að því herópi fylgir engin
trú. Sjálfur taldi sjálfur höfuð-
paur fimmtu herdeildarinnar,
Brynjólfur Bjarnason, ekki ó-
hætt að vera neðar en í þriðja
sæti kommúnistalistans í
Reykjavík, ef hann ætti að
skríða inn annaðhvort sem
þingmaður fyrir höfuðstaðinn
eða sem uppbótarþingmaður.
En með því að láta Katrínu
víkja fyrir honum niður í
fimmta sæti listans afsöluðu
kommúnistar sér allri von um
að hún yrði áfram á þingi, þótt
þeir þræti fyrir það.
En ekki nóg með það: Reyk-
víkingar munu sjá til þess. að
Sigfús Annes, sem er í fjórða
sæti listans, fari ekki heldur á
þing. Þeir vilja ekki hafa
Brynjólf, höfuðsmann fimmtu
herdeildarinnar hér á landi,
fyrir þingmann höfuðstaðarins.
Þeir munu því tryggja fall
hans í Reykjavík með því að
kjósa lista Alþýðuflokksins,
sem ekki vantaði 1946 nema 90
atkvæði til að fella þriðja manri
kommúnistalistans! Þá skríður
Brynjólíur að vísu inn sem
uppbótarþingmaður, en Sigfús
Annes er þurrkaður út af al-
þingi!
fyrir þetta hafa mennirnir
við Tímann geð í sér til þess
að reyna að koma því inn hjá
fólki, að Emil Jónsson og Al-
þýðuflokkurinn beri ábyrgð
á vefnaðarvöruskortinum.
SKAMMIR ÞÆR, sem Tíminn
birtir út af vefnaðarvöru-
skortinum um Emil Jónsson
og Alþýðuflokkinn, lenda því
allar á framsóknarmönnun-
um í fjárhagsráði, þeim Jóni
ívarssyni, sem stjórnaði fund-
inum í Stjörnubíói um dag-
inn, og Sigtryggi Klemenz-
syni, sem stjórnar kosninga-
skrifstofu Framsóknarflokks-
ins. Ekki er gott að vita, hvað
Tímanum gengur til að vera
svo að segja daglega að
skamma þá Jón og Sigtrygg
fyrir andstöðuna við véfnað-
arvöruinnflutninginn. En ekki
getur það orðið Rannveigu til
framdráttar.
ÞAÐ MUN HELDUR EKKI
verða Framsóknarflokknum
til framdráttar í kosningabar-
áttunni að haga málflutningi
sínum eins og hann gerir að
því er snertir vöruskortinn.
Til þess eru óheilindin of aug-
ljós. Almenningur veit nú, að
það eru framsóknarmenn, sem
ábyrgð bera á því hversu lítið
hefur verið flutt til landsins
af vefnaðarvöru. Þeim mun
meiri sem sú óánægja verður,
sem Tímanum tekst að vekja
út af vöruskortinum, þeim
mun meiri verðúr óánægjan
klukkan í turni Sjómannaskól-
ans, er alltaf í ólagi. Ég man
ekki betur en klukkan hafi ver-
iff gefin skólanum, og finnst
mér heldur aumt aff henni skuli
ekki vera meiri sómi sýnclur en
raun er á. Klukkan er alltaf vit-1
laus, svo aff óþarfi er að lýsa
hana upp meðan svo er, en þaff
var heldur ekki gert meffan hún
var rétt og verffur þó að telja
aff hægara sé að hafa Ijósaút-
búnaff hennar í Iagi en aff gera
viff hana ef hún liefur biíaff.
Fólk er fariff aff tala um þetta.
Það vill hafa þessa sjófnanna-
! klukku í lagi og forstöffumönn-
um skólans ber aff sjá um aff svo
sé.
ÞAÐ VAR GAMAN að sjá
hina miklu malbikunarvél að
starfi í fyrradag í Lækjargötu.
Á einum degi var önnur braut-
iri malbikuð og tók þar hvert
r.tarfið við af öðru. Að sjálf-
sögðu höfum við verið aftur úr
með véltækni í gatnagerð, en ef
til vill fleygir nú fram á þessu
sviði fyrst stór og mikilvirk vél
e rtekin í notkun. Að líkindum
eru nú til erlendis enn hand-
hægari vélar til þessara starfa
yfir framkomu Framsóknar-
flokksins, þeim mun færri
kjósendur munu kjósa hann
á kjördegi. Þegar um það er
að gera, að kjósa milli Fram-
sóknar og aukins vefnaðar-
vöruinnflutnings, þá kjósa
konur vefnaðarvöruinnflutn-
inginn og þann flokk, sem nú
berst fyrir aukningu hans, Al-
þýðuflokkinn, en ekki Fram-
sókn, enda þótt Rannveig sé
á lista hennar!
Frétlakvikmynd Sig.
Nordahl sýnd á ný
FRÉTTAKVIKMYND Sig-
urðar Nordahl, Minnisverður
atburðir verður á ný sýnd í
nokkur skipti í Austurbæjar-
bíói, og verður fyrsta sýningin
þar kl. 7 í dag.
Eins og kunnugt er er einn
þátturinn úr myndinni af árás
kommúnista á alþingishúsið 30.
marz í vetur, og sýnir greini-
lega skrílslæti þeirr og ofbeld-
istilraunir.
Einnig eru í myndinni þætt-
ir /rá för fimleikaflokks Ár-
manns til Finnlands og frá
komu Finnska fímleikaflokks-
ins hingað í sufnar, en þessi
kafli myndarinnar hefur að und
anförnu verið sýndur í skólum
í Finnlandi.
og er vonandi, að við fáum eitt-
hvað af þeim.
ANNARS ER EKKI aðalat-
riðið að fá vélar til gatnagerð-
ar, þó að það sé mikilvægt at-
riði. Hitt er meira virði, að mal-
bikið sé ekki ónýtt. Verkfræð-
ingar bæjarins virðast hafa haft
rarinsóknir með höndum og til-
raunir við gerð Laugavegar og
vonandi geta þeir nú byggt á
nýrri reynslu. En sjálfsagt
hefði verið að steypa Lækjar-
götu, svo að ekki þyrfti að
vinna við hana á hverju ári.
AF TILEFNI BRÉFS hér í
pistli mínum í gær, hefur for-
stjóri Loftleiða komið að máli
við mig. Hann segir að mjög
erfitt sé að ákveða stund hverr-
ar flugferðar, jafnvel þó að
flugveður sé, en vélarnar eru
oft í viðgerð eða í skoðun og
oft getur það dregizt að þær
verði fullbúnar. Þetta þekkja
bæði fl'Ugfélögin. Forstjórinn
tekur fram, að allir farþegar
séu skrásettir og jafnframt
skrifuð símanúmer þeirra, sem
hafa síma.
EN' STUNDUM kemur og
fyrir, að sami maður pantar far
hjá báðum flugfélögunum og'
oft á það sér stað, ef flugferð
dregst, að farþegar eru þotnir
burt og það án þess að láta
skrifstofuna vita. Þetta er vit-
anlega óhæf framkoma af hendi
farþeganna, en þannig er og
framkoma fólks á mjög mörg-
um sviðum í þjóðlífi okkar.
HVAÐ VIÐ KEMUR hjónum
þeim, sem gerð voru að umtals-
efni í bréfinu, er sú skýring
gefin, að maðurinn pantaði
aldrei far. Hann kom bara oft
og spurði hvort flogið yrði,
sagði ekki til nafns síns og
heldur ekki að hann pantaði
farið. Það varð ekki annað skil-
ið af bréfinu en að hjónin befðu
beðið um að nöfn þeirra yrðu
skráð á farþegálistann, en nú
er upplýst að þau hafi ekki gert
bað. Þar með er ljóst að af-
greiðslan er ekki sek um van-
rækslu.
EN AÐALÁSTÆÐAN fyrir
því að ég birti bréfið, var sú, að
kvartanir um afgreiðslu flugfé-
laganna hafa mjög farið vax-
andi í sumar — og ég gat búizt
við því, af því að það er þjóð-
arlöstur okkar, að í staðinn fyr-
ir hinar ströngu reglur flugfé-
laganna fyrr væri nú heldur
farið að slakna á klónni, að
starfsfólk væri kærulausara
eftir að starfið fór að verða
hversdagslegt. En í upphafi var
gvo góð regla á þessum málum,
að ekki varð á betra kosið og
skáru flugfélögin úr öðrum
stofnunum hvað þetta snertir.
ANNARS VIL ÉG segja það
enn einu sinni, að það er nauð-
synlegt fyrir þjóðina og flugfé-
lögin að meiri og nánari sam-
vinna komist á milli þeirra en
nú er. n
Nei, Reykvíkingar, einnig
reykvískar konur, láta ekki

Ekki Rannveigiiy heldur vefnaðarvöru