Alþýðublaðið - 14.12.1949, Side 7

MiSvikudágiu* 14. des. 1949
4LÞÝÐUBLAÐIÐ
Minningarorð
Halldór Halldórsson bankasfjóri
I DAG verður jarðsunginn,
hér í Reykjavík Halldór Hall-
dórsson bankastjóri frá Isa-
firði. Hann andaðist eftir upp-
skurð í sjúkrahúsi ísafjarðar
þann 5. þ. m., 49 ára að eldri.
Halldór heitinn var fæddur
Reykvíkingur, sonur hjónanna
Halldórs Jónssonar, banka-
gjaldkera, og Kristjönu Pét-
ursdóttur. Hann lauk stúdents-
prófi frá menntaskólanum hér,
árið 1920, stundaði eftir það
nám við verzlunarháskóla í
Kaupmannahöfn, og gerðist síð
an starfsmaður, fyrst við ís-
landsbanka, en síðan við Út-
vegsbanka íslands h.f. í febrú-
ar árið 1933 var hann skipaður
bankastjóri við útibú Útvegs-
bankans á Isafirði, og því starfi
gegndi hann til dauðadags.
Halldór tók við hinu ábyrgðar-
mikla starfi sínu á erfiðum
tíma. Sem bankastjóri í fá-
tækum fiskimannabæ tókst
hann á hendur miklu vanda-
samara starf, en hann hafði áð-
ur unnið. Til ísafjarðar kom
hann ókunnugur og óþekktur
Við þessar aðstæður hefði
það verið bæði mannlegt og af
sakanlegt, þótt störfin hefðu
— a. m. k. til að byrja með —
ekki gengið með öllu snurðu-
iaust, að hinn nýi bankastjóri
og bæjarbúar hefðu ekki full-
komlega átt samleið. En þann-
jg var þessu ekki farið. Hall-
dór Halldórsson gerði sér þeg-
ar '-frá upphafi far um að skilja
Isfirðinga og kynnast afkomu-
möguleikum þeirra, og í dag er
haíin syrgður af þeim sem sá
balikastjóri, er bezt hafi skilið
þarfir atvinnulífsins á staðnum
og;mesta fjárhaglega hjálp hafi
veitt því, miðað við aðstæður
allar, og getu þeirrar stofnun-
ar, er hann veitti forstöðu.
Hann er einnig syrgður sem
mikill mannkosta maður og
prúðmenni, sem í engu mátti
vamm sitt sita. Slík var við-
kýnning ísfirðinga af Halldóri
Halldórssyni eftir sextán ára
samstarf. Sem embættismaður
og í einkalífinu hafði hánn
eignast fjölda vina, en enga
óvini, í fiskimannabænum,
sem hann flutti til, öllum ó-
kunnugur, fyrir 16 árum.
Það er ekki öllum gefið, að
gegna þannig svipuðum á-
' byrgðarstöðum og Halldór heit
inn gegndi, að þeir ekki hljóti
óvild einhverra, sem þeir, em-
baéttis síns vegna, verða að
gera afturreka með erindi. Og
méð því, sem hér að framan
héfur verið sagt, er ekki átt
við það, að Halldór hafi ekki
stúndum orðið að synja mönn-
um um erindi, eins og aðrir í
svipuðum stöðum. En það
gerði hann aldrei nema að
mjög vel athuguðu máli ,og þá
áf því, að hann var á verði um
hagsmuni bankans, sem sam-
vizkusamur og skyldurækinn
embættismaður. En honum
tókst svo vel að sameina- það
tvennt, að gæta hagsmuna
bankans, og veita atvinnulíf-
jnu á Isafirði fullan stuðning,
að fyrir þetta hlaut hann al-
menna viðurkenningu og virð-
jngu ísfirðinga þegar á fyrstu
árum sínum sem bankastjóri.
Og í þeim erfiðleikum, sem ís-
firzk útgerð hefur átt við að
etja síðan 1945, vegna afla
brests og dýrtíðar, veitti Hall-
dór jafnan lið sitt til að skip
bæjarbúa gætu haldið áfram
veiðum og haldið uppi atvinnu
í bænum. Eins og ástatt er,
verðúr vandfundinn maður til
að taka við störfum Halldórs
Halldórssonar, er leysi þau jafn
vel af hendi.
Hér hefur mest verið rætt
um bankastjórastörf Halldórs
heitins, en undirrituðum er
einnig ljúft að minnast ánægju
legrar viðkynningar við hann
að öðru leyti. Hinn prúðmann
lega framkoma hans, glæsi-
mennska og góðmannlegt yíir-
bragð hlaut að heilla alla, sem
samskipti áttu við hann.
Halldór hafði fastmótaða
stjórnmálaskoðun og fylgdi
Sjálfstæðisflokknum að mál-
um. Um skeið var hann for-
maður í fulltrúaráði flokksins
á ísafirði, og á árunum 1942
til 1946 átti hann sæti í bæj-
arstjórn Isafjarðar, sem full-
trúi flokks síns. Aldrei varð
þess vart, að Halldór léti stjórn
málin hafa áhrif á störf sín, eða
að hann færi í manngreinar-
álit af þeim sökum. Slíkt taldi
hann sér ekki samboðið.
Af hugðarefnum Halldórs
ber fyrst að nefna hljómlistina,
en hún var hans hjartans mál,
og var hann sjálfur afburða-
snjall píanisti. Hann hafði for
göngu um stofnun tónlistarfé-
lags og tónlistarskóla á Isa-
firði, sem nú eru byrjuð annað
starfs ár sitt, og var Halldór
formaður tónlistarfélagsins til
dauðadags. Halldór var einn
af stofnendum Rotaryklúbbs-
ins á ísafirði, og lengi formað-
ur hans, og er það ekki afmælt,
að í störfum sínum og hátterni
var hann sannur Rotarian.
Hér er ekki rúm til að skýra
nánar frá lífi og starfi Halldórs
Halldórssonar. Hann var
kvæntur ágætri konu, Liv,
fæddri Ellingsen. Hún lif-
ir mann sinn ásamt fimm ung-
um börnum. Við fráfall hins
hugulsama og ænrgætna heim-
ilisföður á bezta skeiði er að
konu hans og börnum kveðinn
þungur harrnur, sem fátækleg
orð fá ekki sefað; en þegar jarð
neskar leifar Halldórs Hall-
dórssonar eru nú bornar til
hinnstu hvíldar, þá er það
huggun harmi gegn, að minn-
ingin um hann er minningin
um fagurt og göfugt mannslíí.
Birgir Finnsson.
ymfóníuhljom-
Framh. af 3. síðu.
brideseyja-forleiknum (sem
stundum er líka kenndur við
Fingalshelli) eftir Mendels-
sohn. Þetta glæsilega verk og
fagurlega gerða íyriy hljóm-
sveitina varð að sumu leyti
harðast úti í meðferð hennar,
og var þess raunar að vænta.
En þrátt fyrir ágallana í
smærri dráttum þessarar
myndar, tókst stj.órnandanum
þó að gæða hana lífi og litum,
sem munu gera hana- minnis-
stæða. — Píanókonsertinn nr.
1 í e-moll eftir Chopin naut
sín í heild betur, og átti ein-
leikarinn, Rögnvaldur Sigur-
jónsson, sinn drjúga þátt í því.
Leikur hans var öruggur og
hispurslaus og skilningur hans
á verkinu karlmannlegur, en
þó innilegur án óþarfa við-
kvæmni. — Að lokum var leik-
in symfónía í G-dúr eftir
Haydn, eitt af ágætustu og
vinsælustu verkunti hans.
Flutningur hennar var allur
myndarlegur og röggsamlegur,
en ekki til fulls heflaður, og
munu ástæðurnar til þess Ijós-
ar af því, sem að ofan er rit-
að. Byrjun annars þáttar hefði
t. d. mátt vera talsvert veik-
ari, til þess að hið fræga páku-
högg hefði tilætluð áhrif. I
síðasta þættinum gerðust ein-
stök hljóðfæri um of áberandi
og spilltu þannig heildarsvipn-
um til muna. En allt um það
sátu áheyrendur sem fastast,
þótt efnisskráinni væri lokið,
og létu hvergi bifast, fyrr en
Tokaþáttur symfóníunnar hafði
verið endurtekinn. Fögnuður
þeirra var mikill og einlægt
þakklætið til þeirra manna,
sem að þessum tónleikum
höfðu staðið og gert þá svo
ánægjulega sem raun bar
vitni, þrátt fyrir alla erfið-
leika.
J. Þ.
Bandaríkjamenn
mólmæla
Frh. af 1. síðu.
sett undir slíkt eftirlit af hálfu
búlgörsku stjórnarinnar, að það
gæti vart starfað lengur í Sofia
Hlyti slíkt og þvílíkt að spilla
stórlega sambúð Bandaríkj-
anna og Búlgaríu._____
lubörn
Jólablað Alþýðublaðsins
er komið út.
Komið í afgreiðslu blaðsins og seljið
jólablaðið.
A l þýöublaðið
Saltað íryppakjöt
í hálftunnum.
Ódýr matarkaup.
Samband ísl. samvinnufélaga.
Sími 2678.
fer til Færeyja og Kaup-
mannahafnar fimmtudaginn
15. des. kl. 6 síðd. Farþegar
komi um borð kl. 5.
Fylgibréf yfir vörur komi
á miðvikudag.
Skipaafgreiðsla
Jes Zimsen.
Erlendur Pjetursson.
Litli
í þýðingu
sera
Friðriks Friðrikssonar
er jólabók unglinganna.
Bókagerðin
LIUA
fiCVSECA
Nýjasta skáldsaga Vilhj. S.
Vilhjálmssonar kom út fyr-
ir rúmum mánuði og selst
mjög ört. — Þetta er
skáldsagan um verkalýðs-
hreyfinguna, kaupfélags-
skap á glapstigum, stétta-
tilfinningu allþýðu í sveit
og við sjó, stéttahatur, ein-
staklingshyggju, breyting-
ar í atvinnuháttum, örlög
og ástir. — Gagnrýnendur
eru sammála um, að hér
sé um að ræða merkilegt
og sögulegt skáldrit, sem
jafnframt verði alltaf talið
klassiskt heimildarrit um
íslenzk férágsmálefni á
fyrri hluta þessarar aldar,
snilldarlega skrifað og ör-
lagaþrungið. — Lesið
KVIKU um jólin.
Síðustu eintökin af fyrjá
skáldsögum V.S.V., BRIM-
AR VIÐ BÖLKLETT og_
KRÓKÖLDU, sem innköll-
uð hafa verið til forlags-
ins, fást nú í bandi hja
Bækur og ritföng, Austur-
stræti 1, og í bókabúðum
vorum.
HELGAFELL.
Auglýsið í
.Alþýðublaðinu!
-f'
-.‘4
m