Alþýðublaðið - 20.01.1928, Blaðsíða 3
3
ALÞÝÐUBLAÐÍÐ
liáukiir,
Ðanskar kartöflur,
Blanelað hænsnafóður,
Maismjöl,
Heill mais.
björg H. Bjarnason fékk 4, H;all-
dór Steinsson 1, einn seðidl nuöur.
Annar varaforsetii lngvar Pálma-
son. iiialtlið skilaði seðLuinum
auðum. Sk'rifarar Einair Árnason
og Jónas Kristjánsson.
Bæ j ar s tj ómarfiin dur.
Fupidurinn stóð aö eins nokkrar
minútux.
Um sanrskólamálið var samþykt
eftir farancii tillaga frá Hallbirni
Halldórssyni og Pétri Halldórs-
syni:
„Bæjarstjórn Reykjaivikur álykt-
ar að skora á þingmenn kaup-
staðarins að flytja hið fyrsta á
yíárstandandi alþingi frumvarp til
lagu um samskóla í Reykjavík,-<vr
lá fyrir þingdnu í fyrra, svo fram-
aflega sem rikásstjórnin leggur
það ékki fyrir |nng'ið.“
Kosinn var sem endurskpðandi
Styrktaxsjóðs sjómanna-og verka-
manna-félaganna í Reykjavík af
hálfu bæjarstjórnar Hallgrímur
Benediiktsson. Hinn endurskoð-
andann kýs fulltrúaráð '\’crklýðs-
félaganna.
Siamþykt var, að bæjarstjórnar-
kosningarnar, er fram eiga að
fara 28. þ. m., verðii í biarnaBkóia-
húsánu.
„Síjungar i máiðMlist((.
----(Niðurl.)
II.
Það er stærsta dagblað lands-
ins, sem gerist sivo djarft að sýnia
lesendnm sínum, og hverjum, sem
hafa vill, 15. og 18. aldar list:
með þessári yfirskrift. Og þessn
bliaði er stjórnað af manni, sem
í hvorugan fótínn getur staðið
fyrir siannfæringu um það, að
hann sé emn mesti listfræöing-
ur liandsins. Það er svo grómtek-
inn mentunarskortur að þekkja
ekki bræöurna van Eyck, að yfir
það ná engin orð; með Boucher
er það afsakanlegra. En svo er
annað. Þó að fáfræði sé næg hjá
manni, þá má þó alt af umsvifa-
laust ná sér í luáöuauðsynlegustu
fsræðslu í alfræðiarðaibók. En svo
langt hefir hugsunin ekki náð í
Austurstræti. Ritstjóri blaðsins
ihuji nú segja, að hann hafi ekki
fest upp myndirnar, sem um
frá kr. 5.
TorMJórðarsos
vlðlauflaveg. Slmi 800.
il
[ftlpýðKprentsmiSiáiu]
8,
teknr að sér alls konar tœkitærisprent-
un, svo sem erfiljóð, aðgöngumiSa, bréí,
íeikninga, kvittanir o. s. (rv„ og af-
greiðir vinnuna fljótt og við réttu verði.
Með Dr.
Alexaudrme
kom mlkið
úrval aí nlttsku
karlraanna-
taðttum.
Tnxedo
Reyktóbak
er Sétt, eott
os óúírt.
Biðjið um flað.
ræðir. Það er auðsagt svona eft-
ir á, en auðvitað ber hann á-
byrgð á þessari starfsemi bliaðs-
ins sem aunari. En þá er spurn,-
ingin hver takmörk séu fyrir þvi,
bv»ð óinentaður íBlenzkur blaðai-
maður megi vera. Annars staðar
er þaö úrivalalið að mentun og
gáfium, sem til þess velst að
fræða almenning í blöiðunum. Ég
get um það borið af eigin reynslu,
ég hefi starfað 7 ár í btöðaL
mannadeik] ulan'rikisráöune ytis i n s
losnlsiaskrlfstofa llpfMlokkslis
er í AipýðiiMsims. Opisi dagiega frá kl. 91/2—7. Þar
geía aliir fengið iipplýsingar um koseÍEgarnar, og
|>ar iiggur kjörskrá framrai. Sími 1294.
JSswcCTtNEo srERiuzœ
ItíaEEAHEB1 m HDUI-RH0
Ef jrðm* iraira tar rjöma- S
œatiaaiio pá iaetl®
DYKELÁID-njólkiia,
pwi ÍBana aá f»E f Tl,
þýzka, og k'ynst þar idaðamðnn-
imi „allra Janda, lits og .blands“
og hefi í þeim hóp ekki <hitt
nema frábæra menn. í öði um
löindium er blaðamen.ska orðin' heil
fræðigrein, sivo t. d. hefár ný-
skeð veriö stofnuð l)laðamensku-
deild við háskólann í Heidelberg.
En hér á lancli liggur við áð
,hvcTi liöilegí knegt“, edns og séra
Jón Stei'ngTÍmsson myndi. orða
það, geti orðið blaðamaður, eins
og sýna má með dæmi, ef á þarf
að halda. Það' er rétt ems og
mentun og hæfileikar skifti engu
, máli, en, hitt. sé hið eina nauð-
synlega, að blaðamaður hafí
næglega ósvífni til að geta
skannnast eins og halablámaöiur.
Það er rétt eims og aðstandendum
biaöanna nægi það, að blaðið sé
pólitískt flugr.it — pólitísk pela-
filaska handa almenniingi og það
jafnvel hyort sem hún er góð
eða vond. En hiitt, að blöðin séu
fróðleikslind fyrjr áLmenning um
liðið, yfirstanidandi og ókomið,
sem er skylda góðra blaða að
vera, virðist eins og skifti engu
máli fyrir þá. Því miður á þetta
við um alla íslenzka blaðamensku,
og þegar litið er yfir blaða-
’mannahópinn,-eru því iniður fáar,
en að vísju mjög beiðarlegar und-
antekningar frá þeirri meginreglu,
sem , íslen.zk blaðameinska virðist
hafa, að -blaðamenn megi, ef ekki
eigi, að vera mentunar- og þekk-
ingar-snauöir, og meðal þeirra er
ekki hinm sjálfkjörni og blessaði
liostiili islenzkmr blaðaimensku,
sem nú er búinn að draga sig út
ftr glaumi heimisilns. Þö að „Morg-
unblaðið“ reyndar eigi hér ekki
eiitt hlut að máli, þá ér það svo
yfirlætismikið og hrokafult í fá-
fræði sinni. að hún fer því versi
allra íslenzkra blaða.
En bvenær á slíkt ástand ís-
lenzkrar blaðamensku að taka
encla?
___________ G. ./.
Alþýðííblaöið
kemur út næst kömaivd| sunnu-
dag og veröur borið til kaupenda
f>TÍr hádegi.
Slðmannafélapr!
Atkvæðaseðlar til stjórnarkosn-
ingar eru afgreiddir i skrifstoíu
félagsins, Hafnarstræti 18, uppi,
opin kl. 4—7 siðd. virka daga. Á
sama tíma og stað geta félagar
greitt félagsgjöld sin, þeir, sera
ógreidd eiga.
Brenir og sttlar,
sem vílja selja Alþýðublaðið á
götunum, komi í afgreiðsluria kl.
4 daglega.
öóö söhilaira.
Frá Fiskip'isBginBi.
Fiiskiþingið var sett í gær kl.
4 síðdegis í Kaupþingssalnum í
EimsMpafélagshúsiniu. Voru allir
fulltrúar mættir, að undan t©kn-
um eiinum fulltrúa Reykjavíkur-
deildar, Jóni Ólafssynii frarnkv.-
stjóra, er sat á alþimgi. Varafo'r-
seti Fiskifélags íslands, Arngr. Fr.
Bjarniason, Bolunganvík, settí
þirigið i forföllum aðalforsetca,
Kristjáns Bergssonar.
Gat hann þess, að stjórn Fiski-
fél. legð.ii fyjriir fundhm þessi
plögg:
Skýrslu Fiiskifél. 1926 - 27.
Skýrslur allra fjörðungsþinga.
F'irv. til laga um sildarmat lagt
fyrir alþingi 1928. Álit nefnidar,
ctr kosin var á aðalfundi. Fiskir
fét. 1927, til að athuga ástand
s’jáivarú t vegsins.
Var ]wí nœst kosiun fundar-
stjóri Geir Sigurðsson og varia-
fundarstióri Stefán Jakobsson.
Ritari var Jiosinn Kristján Jóns-
son erindr. frá Lsafirði, en vara-
ritari Páll Halldórsson erindreki.
Fóru síðan fram kosniingar í
nefnclir.
Kosnir voru:
/ dagskrárfiefnd: >
Bjarni Sæmundisson,
Jön Bergsvérasson,
Stefán Jakobsson
/ fjárhngsnefnd:
Arngr. Fr. Bjaroason,