Alþýðublaðið - 15.11.1951, Blaðsíða 6

6
ALÞÝÐUBLAÐÍÐ
Fimmtudagur 15. nóv. 1951
Gas o<g súr
Lýsissamlag íslenzkra botnvörpunga, Klettsstöð við
KLöllunarklettsveg, Reykjavík, gefur hér með öllum,
sem hafa not fyrir actylengas og súrefni, kost á að fylla
á stálflöskur þeirra, sem komið verður með á stöð þess,
fyrir eftirfarandi verð:
Aeetylengas (tvíhreinsað) kr. 20.00 pr. kg.
Súrefni (99,6%) kr. 6.00 pr. m3.
Áfyllingin fer fram f þeirri röð, sem komið verður
með ílátin.
Lýsissamlag íslenzkra botnvörpunga.
Jeppa eða fólksbifreið
óskast til leigu í mánaðartíma.
Tilboðum sé skilað til afgreiðslu blaðsins, merkt
„Leigubifreið“ fyrir 18. þ. m.
verður haldinn í Reykjavík íöstudaginn
30. nóvember næstkomandi og hefst kl.
10 fyrir hádegi.
Dagskrá samkvæmt félagslögum.
S TJÓRNIN .
Hin margeftirspurðu póleruðu sófaborð á .kr. 890,00
eru komin aftur. Enn fremur mikið úrval.af alls
konar borðum, póleruðum og máluðum.
Húsgagnaverzlun Guðm. Guðmundssonar.
Laugavegi 166.
Höfum fyrirliggjandi
franska miðsföðvarkaíla
í stærðunum 0,70—0,90 — og 1,1 ferm.
Birgðir eru takmarkaðar.
A. JÓHANNSSON & SMITH H.F.
Bergstaðastraeti 52. — Sími .4616.
Framhaldssagan 107
Helga Moray:
1
Saga frá Suður-Afríku
Auglýsið í Alþýlublaðinu!
fyrir sér. ,,Þú ert yndisleg í
dag eins og endranær."
„Ljósgræn föt hafa alltaf
farið m ér vel,“ svaraði hún. —
„Páll! Ég er alveg af göflunum
að ganga af tilhlökkun og eftir-
væntingu,“ bætti hún við. „Mér
finnst sem ég muni ekki með
nokkru móti geta beðið þess,
að skipið leggist við festar.“
„Það má líka á þér sjá,“ svar-
aði hann. „Augu þín leiftra og
tindra eins og gimsteinar.11
Hún kvaddi drengina með
kossi, og síðan stigu þau upp í
vagninn.
„Hvers vegna hefur þú
blakka gæðinginn með í för-
inni?“ spurði hún, þegar hún
sá að Jantse hnýtti hestinum
aftan í vagninn á löngum
taumi.
„Heldurðu að það yrði ekki
annars helzt til þröngt um
systur þínar og móður á leið-
inni til baka?“ spurði hann.
,,Æ; það er alveg satt. O-jæjo,
það verður þröngt um okkur,
hvort eð er ....“
Jantse sveiflaði svipunni og
vagnin rann af stað niður heim-
brautina.
„Verið þið sælir, vinir mínir“,
kallaði Katie um öxl og veifaði
hend til drengjanna í kveðju-
skyni.
Þau óku út á sléttuna og
hestarnit óðu grasið í hné.
Katie varð litið upp í loftið;
það var að mestu hulið gráum
skýjum. „Vonandi fer ekki að
rigna, Páll? Ég hef glltaf róm-
að þetta stöðuga sólskin í Suð-
ur-Afríku,. í bréfum mínum til
mömmu: það væri því miður
heppilegt, ef þær stigu á land
í dynjandi rigningu.“
„Nei, ég held að bað verði
ekkert úr rigningu. Þetta eru
vindaský. ...“
Hún stakk hendinni undir
arm honum og hann brýsti
hana vingjarnlega. „Svafstu
nokkuð í nótt, eftir að ég var
farinn?“ spurði hann lágum
rómi. ,,Þú ert svo einkennilega
hressileg og glöð að sjá. ..“
,.Jú, eitthvað svaf ég. En
það er einmanalegt í rekkj-
unni, þegar þú ert á brottu,“
mælti hún „Mér leiðist Sáran
að liggja þar ein. . .
Hann hló. ,.Það var orðið
bjart af degi, þegar ég kom
heim. Hvað hefur þú eiginlega
við mig gert?,Blandað mér ein
hvern ástartöfradrykk að
hætti Malaya, eða hvað?“
Hann strauk ; henni um vang-
ann. „Ég er hræddur ,um, að
þetta verði okkur ekki jafn
auðvelt, eftir að mamma bín
og systur eru komnar á heim-
ilið. Hvað segir : þú ,um bað?“
Ekki ef við værum gift, var
rétt komið fram á varir henn-
ar. ,.Jú. ég-er hrædd um að við
eigum ekki jafn .auðvelt með
' að eiga slíkar stundir þar
heima,“ svaraðf hún lágt. Ham
ingjan góða, — hvenær ætlar
honum að takast að vinna sig-
ur á sjálfum sér og gera alvöru
úr því að bið.ja mig eiginorðs
. svo að við losnum við allar
.þessar áhyggjur? hugsaði hún.
j „Jæja, við getum þó alltaf
I átt athvarf í fjallsgiiinu, ságði
, hann og vatt sér vindling. Hún
starði út um gluggann: ég verð
lumfram allt að vera þolinmóð,
hugsaði hún með sér, þetta
, tekur vitanlega sinn tíma, en
Iþegar hann hefur einu sinni
komizt að því, að skapferli
mitt hefur breytzt til muna frá
,því sem var, þá lagast þetta af
sjálfu sér. Þegar hann er orð-
, inn þess fullviss, að ég kann
I betri stjórn á skapsmunum
mínum. .. .
| „Segðu mér eitt, Katie,“
|mælti hann allt í. einu. „Hefur
jmóðir þín fyrirgefið Bretum
|þá meðferð, sem þið írar hafið
. orðið að þola af þeirra hálfu.
j Fyrirgefið þeim, eins og þú
jvirðist hafa gert?“
| „Ég hygg að mmama líti
j svipuðum augum á það mál • og
ég.“ svaraði Katie. „Stjórnin
verður sigurvegaranum oft og
tíðum jafn örðug og hún er
þeim sigraða þunghær."
I „Ef ég má leyfa mér að
‘segja álit mitt á þeirri. skoðun
(ykkar, þá finnst mér hún
stappa nærri fávizku, varðandi
það málefni,“ svaraði hann.
I ,,Ég skal þá reyna að gera
iþér dálítið Ijósara það, sem ég
, í rauninni meina. Sá sigraði
jgetur aldrei sætt sig við stjórn
. sigurvegara síns, hversu göfug
| og réttlát, sem hún annars
I kynni að vera. Búarnir hata
Breta, svo við tökum eitthvert
dæmi. Og ég þori að full.yrða,
að Baralongkynþættirnir, Ba-
sutonegrarnir og Malayarnir
hata ykkur Búana engu síður
| „Hlustaðu nú á mig, Katie,“
mæl.ti hann. gremjúlega. „Hið
eina, sem við Búarnir krefj-
umst, er það að Bretarnir láti
okkur í friði og fari sína leið.“
„Páll, Páll . . . slík lausn
vandamálanna er með öllu ó-
hugsanleg. Við erum uppi á
nítjándu öldinni. Þess ver.ður
þú að minnast. Þjóðirnar
verða að læra að láta sér semja
í nábýli og jafnvel í sambýli.
Hvernig er það ekki í Araer-
íku? Þar býr fjöldi þjóðflokka
og kynþátta í einu og sama
landi; en þeir búa þar í sátt.
og samly.ndi sem ein og sama
þjóð. Þegar þangað kemur, eru
þeir ekki lengur fyrst og
fremst Þjóðverjar, . Bretar,
Frakkar eða írar. Þeir eru
fyrst og fremst Amerílrunar.
útlendar
nýkomnar.
ii i k
Veiðarfæradeildin.
Prjónavörur
sem sigurvegara og una i.'la
valdi ykkar.“
,,Þú ætlar þó ekki að telja
mér trú um, að þú haldir að
stjórn Búanna sé ;iafn ger-
spillt og gegnsýrð af kúgunar-
anda og . nýlendustjórn Bret-
anna?“
,,Ég er að re.v.na að koraa
þér í skilning um, að Bretar
séu hvorki betri ->ié > verri sem
sigurvegarar .heldur en hver
önnur þjóð, sem. hefur sömu að
stöðu til valda yfir - sigruðum
þjóðflokkum,“ svaraði hún.
,,Það hefur víst verið þannig
allt frá sköpun heimsins, að
surnir hafa verið sigraðir og
aðrir orðið sigurvegarar. Og ég
hygg að bezta ráðið til þess að
josna úr slíkum vandræðum sé
í því fólgið, að báðir aðiljar
Ieiti einhverrar 1 friðsamlegrar
lausnar, sem þeir geta sætt sig
! váð:“
úr erlendu ullargarni í
miklu úrvali.
Verzlun
Sigurðar Sigurjónssonar
Hafnarfirði.
Minnlnganpjðld
dvalarheimilis aldraðra
sjómanna fást á eftirtöld
um stöðum í Reykjavík
Skrifstofu Sjómannadags
ráðs Grófin 7 (gengið inn
írá Tryggvagötu) sím
80788, skrifstoíu Sjómanna
félags Reykjavíkur, Hverf
isgötu 8—10, verzluninn
Laugarteigur, Laugateig
24, bókaverzluninni Fróð
Leifsgötu 4, tóbaksverzlun
Inni Boston Laugaveg 8 og
Nesbúðinni, Nesveg 39. —
f Haínarfirði hjá V. Long
Minnlngarspjðld
Barnaspífalasjóðs Hringsin
eru ÆÍgreidd i Uannyrða
verzL Refill, Aðalstræti 12
[áöur verzl. Aug. Svendsen
>g í Bókabúð Austurhæj&r

/ ~ 'x
F?.,b