Tíminn - 25.03.1964, Síða 7

ætíð stefnt a8 því aS vera elns
góður maður og nokkur getur
einsett sér. Og mér hefur tex-
izt það. Þeir, sem halda, að ég
sé svín, þeim skjátlast“.
Vörðurinn leiddi hann út.
Hafi Rokita gerzt sorgbitinn
og barmað sér eftir því sem
árin liðu, þá var sú ekki raun-
in með hinn fangann, sem ég
átti að bera vitni gegn. Hann
gekk undir nafninu Schallock.
Ég hafði verið tekinn til
fanga á ný nokkrum mánuðum
eftir að mér tókst að flýja frá
Janowska. Þá var ég settur inn
í svokallaða Dauðasveit með h.
u. b. 40 Gyðingum öðrum. Oks-
ur var ætlað að taka lík þeirra,
sem myrtir voru í fangabúðuu-
um og hrúga þeim á bálköst,,
hella yfir þau olíu og brenna
þau. Vistarvera ókkar var rétt
þar hjá, sem morðin vora
framin, og eldar okkar loguðu
dag og nótt. Schallock var yfir-
maður Dauðasveitarinnar. Hann
var þrekvaxinn, herðabreiður,
dökkur á hörund og með svart
hár, sem hann greiddi eins og
Göring. Augun voru dökk og
skutu gneistum, og þegar hann
brosti, skein í hvftar tennum
ar í eirlitu andlitinu.
Hann var vanur að koma til
okkar, í þann mund sem við
vorum að maula hádegissnarlið
okkar, á morðflötinni, dökkir í
andliti og föt okkar blóðstok'T-
in, og dauðaþefur gaus út úr
hðrundi okkar. Hann brosti
breitt til okkar: „Eruð þið ekki
sælir?“ spurði hann vanalega
og leit yfir hópinn framan >
hvem mann, og allir kinkuðum
við kolli. Þá spyr hann enn:
„Haflð þið yfír nokkra að
kvarta? Er nokkuð, sem þið
vilduð breyta? Berið fram bæn
ir ykkar við mig, því að ég vil
að við séuð hamingjusamir“.
Við létum ætið í ljós ánægju
okkar, að við vildum engar
að breytingar yrðu gerðar á
högum okkar. Því við vissum
hvaða aðferð hann mundi nota
til að gera okkur ánægða, ef
við^ hefðum kvartað.
Á kvöldin kom Schallok lfka
að heimsækja okkur í hina troð
fullu bragga og tók þá svo ti!
orða: „Ég vil að þið lítið á
mig sem föður ykkar. Að þið
séuð börnin mín og ég faðir
ykkar. Ég geri hvað sem er fyr-
ir ykkur. En það er eitt, sem
þið verðið að gera fyrir MIG.
Þið verðið að vera hreinir á
líkama og sál. Viljið þið gera
það fyrir mig, vera hreinir t:l
orðs og æðis?“
iSíðan var hann vanur að
horfa yfir hópinn og okkur
þýddi ekki annað en kinka
kolli játandi. Að svo búnu sagði
hann: „Gott. Verið hreinir til
orðs og æðis og þið munuð lifa
að eilífu. Þið fáið meira að
segja að fara til Ameríku eftír
stríðið. Sannið þið til“.
Þegar til lengdar lét, voram
við komnir á þá skoðun, að
Schallok hafi verið farinn dð
trúa því, að við í rauninni lit-
um á hann sem verndara okkar
Samkvæmt kenningu nazista
voru Gyðingar á lægra vits-
munastigi, cg þar af leiðandi
hlytum við að trúa öllu, sem
hinir ofurmannlegu nazistiska
meistarar segðu okkur.
Nú var Schallok leiddur inn
í herbergið, þar sem saksóko-
arinn, ritari hans og ég biðum.
Fyrst í stað bar ég ekki kennsi
á hann- Hann var gulur cg
hrukkóttur í framan, hinar
breiðu herðar hans voru slút-
andi, í staðinn fyrir Göring- hár
greiðsluna var kominn skalli.
En hann bar sig allt öðru vísi
en Rokita, það var svo langt í
frá, að hann liti á slg sem yf-
irbugaðan mann. Hann ein-
blíndi á mig og herpti svo var-
imar. Tennur hans voru orðnar
að brúnum stubbum.
„Þekkið þér þennan mann? ‘
spurði saksóknarinn.
„Ekki fyrst í stað, en nú
geri ég það. Hann hefur
breytzt", svaraði ég.
Þá hreýtti fanginn út úr sér:
„Hverju getið þér búizt við,
þegar búið er að draga mann
hingað? Og fyrir hvað? Fyrir
hreint ekki neitt“.
Saksóknarinn horfði alllengi
á Sehallok, og hann starði á
móti. Síðan hóf lögfræðingur-
inn að lesa vitnisburð minn. —
Viðbrögð Schalloks undir lestr-
inum vora furðuleg fyrst í
stað. Eftir hverja setninga
greip hann fram í: „Nei. Þetta
er hreint og beint ósatt“, greip
hann fram í sannfærandi og
reiðilegri röddu. Meira að segja
bar hann fyrst á móti því að
hann héti þessu nafni og hann
hafi verið yfírmaður Dauða-
sveitarinnar, enda þótt hann
vissi, að hvort tveggja væri
skráð sem staðreyndir.
Þegar lögfræðingurinn kom
að því í lestrinum, þar sem ég
fullyrti, að Schallok hefði skot-
ið sex fanga, öskraði fanginn
og lamdi um leið saman hönd
unum: „Þetta er beinllnis ósatt.
Þetta er helber lygi“. En lög-
fræðingurinn hélt áfram að
lesa: „Ég sá Schallok líka
skjóta veikan dreng, sem hét
Jaffe, og annan, dreng, sem hát
Marek“ æpti Schallok: „Föls-
un og ekkert annað. Það er
ekki satt orð í þessu“. En lýs-
ing mín á atburðinum var ná-
kvæmari en þetta, lýsti t. d. því
þegar okkur var raðað upp f
fangabúðunum og Schallok
valdi Marek algerlega að á-
stæðulausu. Þar stóð: „Allt í
einu benti Schallok á Mareit.
Við hinir fangamir fundum
strax á okkur, hvað til stóð.
„Ég?“ spurði Marek. „Já, þú“
svaraði Schallok. Við gátum
ekki betur séð en drengnum
vöknaði um augu. Hann gekk
þangað sem Schallok benti og
spurði aumkunarlega: „Hvers
vegna ég?“ „Hættu þessu bulli!
Snúðu þér við!“ hreytti Schall-
ok út úr sér og skaut drenginn
í hnakkann“.
„Tóm lygi“ öskraði Schallok:
Þegar lögfræðingurinn hafði
lokið að lesa hina eiðfesti
skýrslu mína, var Schallok enn
hinn kokhraustasti og lét dæl-
una ganga: „Ég gerði allt sem
ég gat fyrir Gyðinga-verkamenn
ina. Ég hef aldrei drepið einn
einasta mann. Þetta er allt sam
an haugalygi".
Nu varð stundarþögn- Mér
datt í hug að þetta, að taka
þvert fyrir allt, sem sagt var,
væri tækni, sem einhver lög-
fræðingsnefna hefði sagt
Schallok að beita: „Neitaða
öllu. Þeir hafa engin veraleg
sönnunargögn“.
Allt í einu fór Schallok að
brosa — skrítnu vandræðalega
brosi — og þó kunnuglegu
Það var eins og ýkt mynd af
þessu makalausa trúnaðar-
traustsbrosi, sem hann hafði
notað við okkur í Dauðasveit-
inni. Hann teygði báða arma
í áttina til mín.
„Þér, Herr Zeuge“, sagði
han með röddu, sem nú var
ekki lengur hranaleg. ,Þér vit-
ið að é|* var ykkur eins og
faðir“. Hann þagnaði og. hélt
svo áfram. „Ég skil ekki hvern-
ig þér fáið af yður að vitna
gegn mér. Þér, sem værað
dauður, ef mín hefði ekki not-
ið yið“. i'ramhalo a ti síðu'
aélt Á pásk^bOrPið
HOLDANAUTAKJÖT
— Steikur — buff — lundir — filé —
ALIKÁLFAKJÖT
— Steikur — buff — Iundir — filé —
SVÍNAKJÖT
Kótilettur — hamborgarhryggir — vafSar steikur —
læri — reykt flesk — skinkur — hnakkar — lundir —
svínakjötshakk — bógar.
DILKAKJÖT
hryggir — læri — frampartar — kótflettur.
REYKT DILKAKJÖT
lambahamborgarhryggir og Iæri, hamborgar-steikur, '
útbeinu'ð, reykt læri — og frampartar — hangikjöt.
MATARDEILDIN, HAFNARSTRÆTI5 Sími 11211
KB, VESTURBÆJAR, BRÆÐRABORGARSTÍG 43 — 14879
MATARBÚÐIN, LAUGAVEGI 42 — 13812
KJÖTBÚÐIN, SKÖLAVÖRÐUSTÍG 22 — 14685
KJÖTBÚÐIN, GRETTISGÖTU 64 — 12667
kjötbDsin, BREKKULÆK 1 — 35525
KJÖTBÚÐIN, RÉTTARHOLTSVEGI1 — 33682
KJÖRBÚÐIN, ÁLFHEIMUM 2 — 34020
Wffiá SLATURFÉLAa
SUÐHRLANDS
T í M r N N, miövikudaginn 25. marz 1964 —
7