Tíminn - 27.05.1964, Blaðsíða 1

’í,i f. í
SIM111400
EGGERT KRISTJANSSON *CO HF
116. tbl. — MiSvikudagur 27. maí 1964 — 48. árg.
TPS5 1 1 Q
IVORUR BRAGÐAST Ibezt
Sýslunefndir Rangárvallasýslu og Vestur-Skaftafellssýslu kjósa hafnarnefnd
2-3 Liberty-skip í brim-
brjótinn í Dyrhólahöfn?
TK-Reykjavík, 26. maí
Nú er ákvcðiS, a3 sýslunefndirnar í Vestur-Skaftafells- og Rangár-
vallasýslum kjósi menn í sérstaka nefnd til a3 vinna að framgangi
Ivafnarger'ðar við Dyrhólaey og vcra í forsvari fyrir málinu og ýta
á eítir því hjá stjórnvöldum landsins. Þá hafa koniið fram nýjar hug-
myndir nm hafnargerðina. Verið er nú að selja hin stóru Liberty-
flutningaskip í Bandaríkjunum til niðurrifs, en 2 til 3 slík skip
myndu scnnilcga duga í brimbrjót. Hvert þeirra um sig eru unv 200
metra langt og myndi verða um 80 þúsund tonn fyllt með sandi eða
öðrn þungu efni. Þá hafa verið gerðar mjög athyglisverðar og já
kvæðar tilraunir í Hollandi og Þýzkalandi að brjóta brinvöldu með
loftstraum. Pípur eru lagðar svo langt út, sem menn vilja að brini
aldan brotni, loftstraumi er dælt gegnum pípurnar og brýtur haivii"
ölduna.
Hafnargerð í Dyrhólaey hefur
verið rnikið áhugamál eystra um
langt skeið. Nokkrar rannsóknir
hafa verið gerðar á möguleikum
til hafnargerðar, en ekki full-
nægjandi enn þá. T. d. hefur ekki
enn verið úr því skorið, hvort
nægilega djúpt er niður á klöpp
í Dyrhólaós, sem yrði væntanlega
hafnarlægið. 1957 gerði vitamála-
skrifstofan mælingar við strönd-
ina og s.l. sumar gerði dansk—
amerískur sórfræðingur um þessi
mál athuganir við suðurströndina.
Skv. upplýsingum Emils Jónsson
ar, sjávarútvegsmálaráaherra, á
s.l. þingi, þá taldi sérfræðingurinn
ströndina erfiða, en möguleika til
hafnargerðar bezta við Dyrhóla-
ey.
Það eru fleiri en fólkið austur
í héruðunum, sem áhuga hafa á
þessari hafnargerð. Undanfarin ár
hafa sjómenn og útvegsmenn fund
ið til þess í vaxandi mæli, að eng
in höfn er við suðurströndina. —
Síldveiðamar við suðurströndina
tvo undanfarna vetur undirstrika
það. Frá þjóðhagslegu sjónarmiði
séð yrði Dyrhólaeyjarhöfn án efa
þýðingarmikil fyrir þjóðina í heild
og ætti því að verða landshöfn,
svo framarlega, sem kleift er að
gera þar höfn á tiltölulega hag-
kvæman hátt,, en úr því hefur enn
ekki fengizt skorið. Frh. á 15.
Á kortinu sést Dyrhólaós, sem marglr teþa ágætis hafnarstæði, ef hann
yrði dýpkaður og gerð góð innsigling í hann.
Hestar
á sundi
í Elliða-
vogi
Þessi mynd er ekki tekin
á fyrstu dögum Reykjavik-
ur, þegar bændur og búalið
komu með afurðir sveitanna
á hestum hingað og sund-
riðu þá gjaman vogana til
að stytta sér leið. — Nei
þessi mynd er tckin við ósa
Elliðaáa á sunnudaginn og
það eru hcstamenn tuttug-
ustu aldarinnar sem þama
eru að koma úr útrciðartúr,
og hafa rekið Jxesta sína á
sund til að skola af þeim
svita og ryk. Hvort sem þá
hefur nú skort kjark eða
þeir ekki viljað leggja það
á hestana að sitja á baki
þeirra yfir ósinn, þá stóðu
þeir á bökkunum, ráku þá
útí og tóku á móli þeim
Hestamennska er orðin
mjög vinsæl hér í Reykja-
vík, og ekki nema gott eitt
um það að segja. Á sunnu-
dögum má sjá hópa hesta-
jnanna á ferð um nágrenni
bæjarins með hesta sína og
má þar kenna margan falleg
an gæðinginn. (Tíminn-KJ)
Stúlkurnar á myndinni eru að telja grös ( kjarna- og kalksaltpéturtilrauninni á Hvanneyri. Þær eru elginkonur
tveggja starfsmanna á Hvanneyrl.
(Ljósmynd: Agnar Guðnason).
SAMANBURÐUR Á KJARNA OG KALKSALTPÉTRI Á HVANNEYRI:
Kjarnim gerbreytti gróírínum á fjórum úrum
FB-Reykjavík, 26. maí
Síðustu fjögur árin hafa farið
fram samanburðartilraunir á
kjarna og kalksaltpétri á Hvann
eyri. Nær algjör gróðurbreyting
liefur orðið í þeim reitum, sem
fengið hafa kjaraa. Enginn vem-
legur munur er á sýrustigi jarð-
vegsins, en kalkinnihald töðunnar
er um 20% minni.
Hvanneyrartilraunirnar með
kjamann og kalksaltpéturinn
hafa staðið yfir í fjögur ár, og hef-
ur nær algjör gróðurbreyting orð-
ið í reitunuin sem fengið hafa
kjarnann. í staðinn fyrir sáðgresi
er nú komið varpasveifgras, sem
gefur sáralitla uppskeru, en í kalk
saltpétursreitunum er ríkjandi
gróður vallarfoxgras.
Enginn verulegur munur er á
dýrustigi jarðvegsins, en kalkinni-
haldið í töðunni er mun meira,
þar sem kalksaltpéturinn er bor-
inn á, og uppskeran er einnig mun
meiri.
í búvísindaskýrslum frá FAO,
Matvæla- og landbúnaðarstofnun
Sameinuðu þjóðanna kemur fram
að 60 kg af kalki þurfi til þess
að vega upp á móti 100 kg af
33V2 % amoníum nítratáburði
(kjarna) og sýring jarðvogsins sé
augljós, þar sem kjaminn er not-
aður.