Tíminn - 11.06.1964, Blaðsíða 8

ÖLLUM skákum er nú lokið úr
14. umferð. Úrsllf j sjö þeirra hafa
verið birt i blaðinu. en í hinum urðu
úrslit þessi:
Vraneslc-Darga 'h\Vi.
Bilek-Stein Vi:Vi
Porath-Foguelman 0:1.
Portisch-Gllgoric. Vi:V2.
Benkö-Smyslov Vi:Vi.
12. umferð.
Úrslit einstakra skáka haía þegar
verið birt ne.ma biðskák'anna. Úrs.lt
þeirra urðu þes:n'
TAL í KRÖPPŒ
Benkö—Stein
Lengyel—Tringo /
0—1
1—0
Það bar helzt Ui tíðinda í þessaii
umferð, að Tal lenti £ kröppum
dans við Berger, se.m nú er neðstur
í mótinu og sýnilega lakastur
þeirra, sem þarrm tefla. Að vísr.
telst það varla írásagnarvert leng-
ur, að Tal' skuli rata í ógöngur, en
hitt er öllu furðulegra, að hann
skuli ávallt sleppa lifandi úr þess-
nni ævintýrum sínum. — Sjálfsagt
er það rétt, að „gæfan fylgir þeirn
sterka", eins og niáltækið segir, en
það er ekki laust við, að manni finu
izt stundum hljóta að vera einhver
takmörk fyrir sliku. A. m. k. hefði
jafntefli verið t’.æg umbun í þetia
sinn. —
Að ððru leytl heidu sovézku meist
ararnir áfram stgurgöngu sinni og
unnu alllr án taljsndi örðugleika.
Spasský var fl.jóti.: að afgrelða Perez
sem féll á sjálfs sins bragði, þegar
hann var að brugga andstæðingnum
banaráðin:
Hv: Perez.
Sv: Spassky.
Spánski leikurim.
1. e4, e5 2. Rf3.Rc6 3. Bb5,a6 4.
Ba4,Rf6 5. d4,exd4 6. 0-0,Be7 7/. Hel,
b5 (3ja skákin i einvígi þeirra Frið-
riks og Inga 1061 tefldist: 7____,0-0
b e5,Re8 9. Bf4 o. s. frv.) 8. e5 (Eú-
ir 8. Bb3,d6 gæti orðið örðugt að ná
aftur í d-peðið. Ekki má leika 9. Rx
d4?,Rxd4 10. Dxd4.c5 og biskupinn
á b3 verður peðafiauminum að bráð.
— Þessi gildra ber nafnið „Örki'i
hans Nóa“.) 8. — Rxe5 9. Hxe5,d6!
10. Hg5 (10. Hxe7t,Dxe7 11. Bb3,:ö
er sennilega svnrtí í hag.) 10. —.
bxa4 11. Rxd4 01 Hxg7 væri hæp-
ið vegna —,Rh5.' 11. —,0-0 12. Rc.t
Bd7 13. Rf5,Bxf5 14 Hxf5,a3 (Spasskv
gagnrýndi þennan leik eftir skákina
og taldi 14. —,Dd7 strax betra.) 15.
b3,Dd7 16, Df3,Hce6 17. Bxa3,d5! 18.
Rxd5? (Sér grefur gröf . . .) 18. y-,B
xa3! 19. Hxfé (Þetta er kjarni leik
fléttu hvíts, en svartur hefur bara
séð örlítið lengrai 19. —, Bb2. Hvít
ur gafst upp, því að skiptamunartau
er óumflýjanlegt. —
Skák þeirra Foiath og Smysloy
\ar jafnteflisleg itugi framan af, en
með yfirburðatafimennsku sinni i
rniðtaflinu tókst Smyslov að fram-
kalla ýmsa veikleika á kóngsstöða
andstæðingsins, og það gerði gæfu-
muninn áður en yfir lauk. —
Upphafið á skák þeirra Bilek og
Bronstein var með nokkuð nýstár-
legu sniði: 1. Rf3,d5 2. g3,c6 3. Bg.l,
Bg4 4. h3,Bxf3 5. exf3., en Bron-
stein var greinilega búinn að byggja
sér upp traustari stöðu, þegar fram
i miðtafl var komið. Það var aðrl
meinbugurinn á stöðu Bileks, að
menn hans náðu ekki að vinna vel'
saman og1 það uotfærði Bronstem
sér út í yztu æsar. Með snaggara-
iegri taflmennsku tókst honum aö’
vinna tvö peð og gafst Bilek upo,
er algjört afhroð var fyrirsjáanlegt.
Skák þeirra Bcnkö og Stein vir:-
ist í fljótu bragði ætla að verða
jafnteflisdauðanum að bráð vegna
mikilla uppskipta, sem áttu sér stað
1 miðtaflinu, en við nánari athugun
mátti sjá, að staða Stein bauð upp
á góða möguleika Benkö fékk ekki
varizt peðstapi, er til lengdar lét og
varð þetta peð \isirinn að sigri
Stein, sem reyndai fékkst ekki fyrr
en eftir 62 leikia taflmennsku. -•
Larsen vann Vianesic í fallegri
sóknarskák og bætti enn aðstöða
sfna í mótinu, Eru nú allar likur á
því að Larsen hljóti eithvert sex
efstu sætanna, svo framarlega sem
hann verður ekk; fyrir stórkostleg
um skakkafölium á endasprettinum.
Hv: Vranesic.
Sv: Larsen.
Gamal-indversk vörn.
1. d4, Rf6. 2. e4, dí. 3. Rc3, Bf5. 4. j3.
(Hér hefur einnig verið reynt 4. f3,
en svartur má áei við una eftir —,
e5. 5. e4, exd4. — 6. Dxd4, Beol.
4 —,e5 5. Rf3 (5. dxe-.dxeð 6. DxÐ->,
KxD væri hagstætt svarti, enda þóct
hann missi við það rétt sinn til lirói:
eringar.) 5. —,Rfcdv 6. Bg2,c6 7. 0-3,
h6. 8. dxe5. (Þessi ieikur gerir svarti
alltof létt fyrir, þvi að hann opnar
biskupnum á f8 útgönguleið. Hvítur
hefur sennilega viljað koma í veg
íyrir 8. —,e4 ásamt 9.—,d5, en rétti
leikurinn til að varna því var 6.
d5.) 8. —,dxe5 9. h3,Bb4 10. Bb2,0-0
11. Hel (Hvað var að 11. a3?) 11. —
Db6 (Hótunin er 12. —,Bxc3 13. Bx
c3,Re4. Leikurinn kemur jafnframt
i veg fyrir 12. e-í.) 12. Rh4,BH7 13.
e4 (Hvíti hefur nu tekizt „að stinga
upp í“ biskupinn á h7, en allt
á kostnað d4-reitsins, sem me.on
svarts hafa nú greiðan aðgang að.)
13. —, Rc5. 14. Dc2. Re6. 15. Rf3, Hfe3
16. Ra4,Da5 17. rta2,b5 (Riddarinn á
a4 er illa staðsettur og svartur reyo
ir að færa sér það < nyt.) 18. a3,Bd6
19. Bc3 (Þessi leikur hefur peðstap í
för með sér, en hvítur átti engan
'veginn auðvelt um vik.) 19. —,Da6
20. Rb2,b4 21. Bel,bxa3 (Frelsinginn
á a3 virðist fremur pasturslítill í
ifljótu bragði, en raunverulega ræð
ur hann úrslitum.) 22. Ra4,Hb8 23.
Bc3,Rxe4 (Þar með hefst loksókmn.
Leikfléttan byggist fyrst og fremst
a losaralegri stöðu hvítu mannanna
s drottningarvængnum.) 24. Hxe4,Bx
e4, 25. Dxe4,Hxb3 26. c5,Rxc5 27. Rx
c5,Bxc5 28. Bxe5, (28. Bel bauð ef
til vill upp á bet .i varnarmöguleika,
en hvjtur vill freista gæfunnar me'5
\ gagnsókn.) 28. —.Dd3 29. Dxc6,Hxe5!
30. Rxe5,Bxf2f (Upphafið að enda-
1 lokunum.) 31. Kyf2 (Eða 31. Khl,
Hblý og vinnuri 31.— Ðd4f 32. Ke2
Hb2f. Hvítur gafst upp, enda er
mátið skammt framundan. —
Reshevsky fékk heldur lakara tatl
út úr byrjuninni í skák sinni ->i5
Darga og gerði sig ánægðan með að
\ erjast, þar til .iafpteflið var tryggt.
— Ivkov lcomst aldrei neitt áleiðis
í skák sinni gegn Rosetto og jafn-
tefli var samið, er allsherjar upp-
skipti voru fyrirsjáanleg —
Eftir hið mikl-i afhroð, sem GiO»-
orie hefur goldið í skákum sfnum
við sovézku meistarana, virðist að-
staða hans næsta vonlítil, en í þess
ari tókst honum nokkuð að rétta
sinn hlut með þvj að sigra Pachman
i vel tefldri skák.
Portisch fórnaði manni fyrir t’/3
miðborðspeð í skák sinni við Fogu-
elman og ruddi þannig elgin peð-
um braut. Foguelman fékk ekki stað
izt breiðfylkinguna er til lengdar
lét og mátti gefast upp í 41. leik.
Evans átti ekki ' miklum erfiðleik-
um með Quinonss sem tapaði peði
í byrjuninni og átti ekki eftir það
viðreisnarvon.
Lengyel tókst smám saman að ná
betri stöðu gega Tringov og yfir-
burði sína jók hann af mikilli þraut
seigju og útsjónarsemi. Skákin fór
í bið tvisvar sinnum, en Tringov
gafst síðan upp án þess að tefla
frekar.
Æskulýðssambands íslands
Hinn 27. apríl síðastliðinn var
aðalfundur Æskujýðssambands ís
lands haldinn í Reykjavík. Til fund
ar mættu allir kjiirnir fulltrúar að
ildarsambandanna- Fram kom í
skýrslu stjórnar og reikningum,
að starfsemi san.bandsins fer ört
vaxandi ár frá ári og hefur eigi
au'kizt meir á emu starfsári fyrr.
Mjög gagnlegar umræður fóru
fram um æskulýösstarfsemi í lani
inu og þátt Æskiilýðssambandsins
að þeim málum.
Ólafur Egilsson, formáður ÆSÍ,
setti aðalfundinn, og flutti skýrslu
tjórnar. Kom fram í skýrslunni,
að starfsemi sambandsins fer vax
andi, bæði á innlendum vettvangi
og erlendum.
Á árinu efndi Æskulýðssamband
Islands til ráðstefnu um hagsmuna
mál unga fólksins og félagsmála
námskeiða. Má þar nefna ráð-
stefnu um félagsstarf ungs fólks
— gagnsemi þess og vandamál.
Málshefjendur þar voru þeir sr.
Sigurður Haukur Guðjónsson og
Ragnar Kjartansson. — Ráðstefna
i;m útgáfustarfseim æskulýðsfélaga
var haldinn síðistliðinn vetur og
voru framsögumenn Hafsteinn
C-uðmundsson, prentsmiðjustjóri,
ug Gísli B. Björnsson, auglýsinga-
teiknari. — Þá var haldið félags-
málanámskeið, þar sem leiðbeint
var um ræðumennsku, reiknings
hald áhugamannaíélaga, fundar-
cköp, fundarstjirn og framsögn,
og kennd meðfcrð kvikmynda og
kvikmyndavéla í fdlagsstarfi. Leið
beinendur voru þeir Ingi R- Helga
son, hdl., Þorstsír.n Magnússon, við
skiptafræðingur, Magnús Óskars-
son, lögfr., Þorgeir Ibsen, skóla-
stjóri og Gestur Þorgrímsson kenn
ari. — Ráðstefnurnar voru allar
skipulagðar í líku formi og var m.
a lögð sérstök aherzla á það, að
þátttakendum gæfist gott tæki-
færi til að skipíast á skoðunum og
læra af reynslu hvers anars.
Um kynþáttamisréttið í Suður-
Afríku var haldið uppi nokkurri
kynningarstarfs.’mi í formi blaða
greina, sem rijaðar voru um mál-
ið, og einnig var haldinn blaða
mannafundur, þar sem gerð vir
grein fyrir ályktunum WAY-þinga
og skýrt frá barattu æskulýðssain
bandanna á Norí;urlöndunum fyr
ii viðskiptabanni á Suður-Afríku
o. fl. Ennfremar var minnt á sam
þylcktir allsherjarþings Sameinuða
þjóðanna um málið, en þær hafa
algjörlega verið virtar að vettugi.
Á síðasta ári kom hingað til
lands stór hópur æskulýðsleiðtoga
frá Landesjugendring Schleswig-
Holstein, Þýzkaiandi, á vegum Æ
SÍ. Dvaldi hópurinn hérlendis í
tvær vikur og fór víða um. Þjóð
verjarnir voru eð endurgjalda
heimsókn hóps íslenzkra æskulýðs
leiðtoga, sem fór til Þýzkalands á
vegum ÆSÍ 19(51. — Tveir sænsk-
ir æskulýðsleiðtogar voru hér á
ferð á árinu og áttu fund með
stjórn ÆSÍ.
Dr. Gylfi Þ. Gíslason, mennia-
málaráðherra, ávarpaði 3. þing
Æskulýðssambandsins, sem haldið
var í apríl 1963, og lýsti m. a. yfir
því, að ráðuneyíi-5 mundi fram-
vegis hafa samréð við samtökin
ura öll æskulýðsmál, sem það tæLi
til meðferðar. Yfirlýsingu ráðherr
ans var mjög fagnað af þingheimi.
— Á þinginu báxust ÆSÍ gjafir í
tilefni 5 ára afmælis samtakanna
en það var 18. júní 1963.
Málgagn samtakanna, Fréttabréf
ÆSÍ, kom reglulega út á árinu og
birtust í því ým'.ai fréttir og upp
lýsingar um æskulýðsmál innan-
lands og utan.
Á erlendum vettvangi starfaði
ÆSÍ eins og áður sem aðili að W
AY, Alheimssambandi æskunnar,
og CENYC, Æsikulýðsráði Evrópu.
ÆSÍ sendi þátttakendur á fundi,
ráðstefnur og námskeið þessara að
ila og Evrópuráðsins um sveita- og
landbúnaðarmál, vandamál auk-
inna tómstunda æskunnar,menning
arlegt félagsstarf ungs fólks, skipu
lagningu alþjóðafunda, verkalýðs-
mál, samstarf Evrópulanda o. fl.
Árangur þátttöku í framangreind
um fundum, ráðstefnum og nám-
skeiðum hefur þegar komið fram
í betra og skipulegra starfi, og sú
reynsla, sem þátttakendur fluttu
heim með sér, nýtt í raunhæfni
æskulýðsstarfsemi.
í reikningum ÆSÍ kom fram,
að fastar tekjur sambandsins duga
hvergi nærri til að standa undir
rekstri þess og fjárskortur hindr-
ar því eð’.ilega og vaxandi starf-
semi þessara heildarsamtaka ís-
lenzkrar æsku.
Góðar umræður og gagnlegar
urðu um starfsemi Æskulýðssam-
bandsins í nútíð og framtíð og
um helztu verkefni á sviði æsku-
lýðsmála.
Stjórnarkjör.
Formaður Æskulýðssambands
\
Hörður Gunnarsson
íslands starfsárið 1964—1965 var
kjörinn Hörður Gunnarsson SUF.
Aðrir í stjórn: Örlygur Geirs-
son, varafórm., SUJ. Hannes Þ.
Sigurðsson, ritari, ÍSÍ. Helga Krist
insdóttir, erlend. bréfr,, BÍF. Sig-
urður Jörgensson, gjaldkeri, ÍUT.
í varastjórn: Svavar Gestssón,
ÆF. Haukur ísfeld, SBS. Gylfi
Guðjónsson, INSÍ. Endurskoðend-
ur: Stefán Ólafur Jónsson, UMFÍ.
Ragnar Kjartansson, SUS. Vara-
endurskoðandi: Örn Marinósson,
Innan vébanda Æskulýðssam-
bands íslands eru nú eftirtalin
landssambönd æskufólks:
Bandalag íslenzkra farfugla, BÍF.
lðnnemasamband íslands, INSÍ.
íslenzkir ungtemplarar ÍUT-
íþróttasamband íslands, ÍSÍ.
Samband bindindisfélaga í sikólum,
Samband ungra Framsóknar-
Samband ungra Jafnaðarmanna.
Samband ungra Sjálfstæðismanna
Stúdentaráð Háskóla slands, SHÍ.
Ungmennafélag íslands, UMFÍ.
Æskulýðsfvlkingin — samband
ungra sósíalista, ÆF.
Athugasemd
Vegna viðtals dr. Bentzen yfir
læknis heyrnarniiðstöðvarinnar í
Árósum, sem bictjst í Tímanum 6.
þ. m. vildi ég gjaman fá að birta
cftirfarandi athugasemd.
í viðtali þessu stendur orðréit:
Dr. Bentzen cagðist halda því
fram, að kennarar. setn kendu ein
ungis hindruðum bömum væru
sjálfir hindraðir. þ. e. af því að
umgangast ekki og kenna jöfnum
höndum bömum, sem mklri eru
hindrað — og hvers vegna að
láta hindraða keimara kenna hindr
uðu barni?
Það er engin grein gerð fyrir
því í hverju hindrun (handicap)
þessara kennara sé fólgin, en ég
legg þann skilning í síðustu setn-
inguna í ofangrerndri tilvitnun, að
dr. Bentzen telji að hindrun þess
ara kennara sé af því tagi að vafa
samt sé að láta þá vinna þessi
störf.
Nú vil ég spyrja dr. Bentzen
hvort það sé í raun og veru álit
hans, að þeir kennarar, sem kenna
eingöngu hindruðum börnum, séu
sjálfir hindraðir og þá á hvera
hátt?
Eg er á þverijfugri skoðun við
dr. Bentzen um þetta og spyr
ekki vegna þess að ég taki nökk
urt mark á þessum umcnælum, en
ég spyr vegna íoreldra og vanda
manna hindraðra barna, því mér
finnst ekiki óe'ðlilegt að þem
tæ'kju mark á ciðum þekkts út-
lends sérfræðings og eiga því rétt
á að hann útskýri fyrir þeim
hvaða hætta bövnum þeirra staíi
af þessum hindruðu kennurum. -
Eg vil svo taka það fram að ég
vona einlæglega að þeir íslenzkir
kennarar, sem kenna hindruðiim
börnum haldi áf- am að helga sig
starfi sínu óskiptir.
Rvík, 8.6. 1964.
Brandur Jónsson.
f 5 < ' • f v| '7 l']'! • ) • ’ * ’ ’ I ; i ■ , 4 ' . ' ' f 1 i í
8
TÍMINN, fimmtudaginn 11. {únf 1964