Alþýðublaðið - 05.04.1952, Blaðsíða 5

ÁFENGISMÁLIN eru í vax-
andi mæli íhugunareíni með
þjóð okkar. Á því sviði er nú
þörf fullrar aðgæzlu og skiln-
ings.
í dag birtir kvennasíða AB
viðtal við sex reykvískar kon-
ur, er standa, ásamt mörgum
öðrum, framarlega í bindindis
hreyfingunni.
ÁFENGISVARNANEFND
KVENNA.
Hve langt er síðan áfengis-
varnarnefnd kvenna í Reykja-
vík var stofnuð, spyrjum vér
formann nefndarinnar, frú
Viktoríu Bjarnadóttur.
„Nefndin hefur starfað í 5
ár. Hún er skipuð fulltrúum
frá hinum ýmsu kvenfélögum
hér í bæ. Óhætt er að segja, að
starfsviðið hefur færzt út með
hverju ári. Nú hefur t. d. nefnd
in opnað skrifstofu á Fríkirkju
vegi 11 á þriðjudögum kl. 5—7;
er það ósk okkar, að geta þar
veitt, sem flestum, sem þang-
að koma, hjálp og leiðbeining-
ar. Nefndin hefur séð ýmsum
áfengissjúklingum fyrir lækn-
ishjálp og vinnur að þeim mál
um og fleirum í sambandi við
aðrar bindindisnefndir og góð-
templararegluna. Þá má nefna,
að nefndin er aðili a? tóm-
stundákvöldum kvenna, sem
haldin eru með kvöldvöku-
sniði. Ungar stúlkur sækja nú
orðið vel þessar kvöldvökur.
Nefndin nýtur ofurlítils
styrks frá ríki og bæ“.
—- Hver eru helztu viðfangs
efni nefndarinnar?
„Stofnaðar hafa verið áfeng
isvarnanefndir kvenna víðs
vegar um land og vinna þær
með hinum lögskipuðu áfengis
varnanefndum á hverjum
stað. Sumar kvenna nefndirn-
ar eru svo duglegar, að þær
efla verulega starfið í heild.
Nú er mjög orðið aðkallandi
að við beitum okkur fyrir
lándssambandi milli allra á-
fengisvarnanefnda kvenna til
þess að auka samstarfsmáttinn
og skipuleggja starfið betur.
Þá er framtíðardraumur minn
sá, að við verðum færar um
að reka hér fullkomna skrif-
stofu, þar sem til viðtals væri
læknir, sálfræðingur og lög-
fræðingur. Vandamál drykkju
xnannsins eru svo mörg, og
drykkjufýsn hans oft af sál-
rænum toga spunnin, að sér-
fræðing þarf til að skýra.
Hvernig sem fer með þetta og
önnur framfaramál á þessu
sviði, þá er eitt víst: starfið
er aðkallandi og þörf á að sem
flestir leggi hönd á nlóginn“.
DRAKK tTT FIMM JARÐAR-
VERÐ.
Voru nokkur sérstök atvik
því valdandi, að þér gerðust
talsmaður bindindis?
,,Ef til vill þau, að afi minn
var ofdrykkjumaður, hann
drakk út 5 jarðir og sig sjálf-
an á vonarvöl. Ég hef vorkennt
ömmu minni, en jafnframt dáð
hana alla ævi fyrir það, hve
vel hún bar raunir sínar. Er
hún kom þar að, er gildur bóndi
var að telja manni hennar út
fé fyrir síðustu Jörðina, ábýl-
isjörð þeirra, þá leið yfir hana,
cvo þungt féll henni ráða-
breytni bónda síns, en síðan
tók hún rólega sem fyrr því er
að höndum bar. Stuttu seinna
varð hún að ráða sig sem vinnu
konu hjá vandalausum. En
hún hafði þrek og hjartalag til
þess að biðja hjónunum, sem
tóku við jörðinni • efjtir hana,
guðs blessunar og hún óskaði
þess, að þau mættu finna
þarna sanna hamingju. Af
fi’amkomu hennar voru hinir
nýju ábúendur svo hrifnir, og
henni þakklátir, að þau hjónin
buðu henni að dveljast hjá
sér og það þáði amma mín, er
hún hafði útent sina vistráðn-
ingu. Þar var hún síðan til
dauðadags í bezta yfirlæti. ■—
Þetta er útúrdúr, en mörg
drykkjumannskonan fyrr og
nú hefur staðið uppi slipp og
snauð1'.
HJÁLPARSTÖÐVAR NAUÐ-
SYNLEGAR.
— Hvernig er háttað störf-
um kvennanna í bindindis-
hreyfingunni út á meðal fólks
ins, spyrjum vér frú Guðlaugu
N’arfadóttur.
„Við förum oft inn á
drykkkjumannaheimilin, ým-
ist af því, að við þekkjum þar
allar heimilisástæðúr eða af
því að læknar eða lögreglan
æskja þess. Kvenfólk, sem sett
er inn í „kjallarann" svonefnda,
þarf oft margvíslegrar aðstoðar
við. Konur í bindindishreyf-
hreyfingunni hafa mjög beitt
sér fyrir bættum aðbúnaði
fyrir hið drykkjusjúka kven-
fólk, sem gistir ,,kjallarann“.
Nokkuð hefur áunnizt, en verst
er, að í þessum ófullkomnu
vistarverum eru ekki nein böð
Viðtöl við sex
sfarfandi kon-
ur í bindindis-
hreyfingunnni.
til staðar, en þrifaböð þar
væru þessu fólki nauðsynleg.
Stundum förum við út að
leita að einhverjum, sem vant
ar; kannski er það unga dóttir
in, sem dvelst við drykkju. Sú
leit getur orðið nokkuð löng.
Þá reynir maður að tala um
fyrir þessu fólki eða fá það til
að leita sér lækninga. í örfá-
um tilfellum bera góð orð og
fortölur árangur.
En þó að hið drykkfellda
fólk komi og biðji ásjár, þegar
verst gegnir fyrir því, þá er
það oftast óráðþægt, þegar til
kastanna kemur.
Eigi að verða verulegur árang
ur í starfi, þurfa að vera til
nauðsynlegar hjálparstöðvar,
er tækju á móti þeim drykkju
sjúku til athugunar og ráðstöf
unar. Enn fremur vinnu- og
skólaheimili fyrir þá, sem fjar
lægja verður frá umhverfi sínu.
Þessar stofnanir eru jafn nauð
synlegar og berklahæli eru t.
d. á sínu sviði“.
— Er drykkjuskapur eink-
um uppeldinu að kenna?
„Stundum, en ekki nærri allt
af. Fólk getur orðið drykkju-
aumingjar þótt það hafi hlotið
gott uppeldi, og það, sem er
þakkarverðast, unglingarnir
frá óregluheimilum verða
stundum til fyrirmvndar í
þeim efnum. Orsök til vín-
hneigðar mun nrfega leita í
veilli skapgerð. litlum viðnáms
þrótti, ef á móti blæs í lífinu
á einhvern hátt. Flættulegast
af öllu er hinn slæmi félags-
skapur, sem margur lendir í í
fjölbýlinu, ekki hvað sízt ung
menni utan af landi. Á þann
veg hefur margt mannsefni
farið forgörðum“.
50 NÝIR ÁFENGISSJÚK-
LINGAR.
— Færist drykkjuskapur í
vöxt, spyrjum vér frú Jóhöimu
Egilsdóttur.
,,Já, greinilega hér í Reykja
vík og víðar; hann verð-
ur æ almennari. Það er orðið
tízka að hafa vín um hönd.
Samkomuhús krefjast vínveit-
ingaleyfis og líka mörg félög,
sem gangast fyrir skemmtun-
um í ágóða skyni, því þá eru
þær vel sóttar. Annars ekki.
Allt ber að sama brunni, Mest
ber á því, hve drykkjuskapur
kvenna er orðinn almennur
móts vig það, sem var. Fyrir
30—40 árum var héf vitað um
eina konu, sem sást drukkin á
almannafæri. Hún þótti sér-
stakt fyrirbrigði í bæjarlífinu.
Ef taka ætti niður nöfn drykkju
kvenna hér nú, eldri og yngri,
yrði það langur listi“.
— Á hvaða aldri er hið
drykkjusjúka fólk?
„Á bezta aldri yfirleitt, frá
fermingu 'til fimmtugs, heildin
ungt fólk. Ekki eru þær gaml-
ar stúlkurnar, sem sækja
Keflavíkurflugvöllinn, að sögn.
Engum íslenzkum stúlkum
ætti að vera leyfður þar að-
gangur.
Alfreð Gíslason læknir telur
að 50 nýir áfengissjúklingar
hafi bætzt við hér í bæ síðan
um áramót“.
HÉR ÞARF ALGFRT ÁFENG
ISBANN.
Frú Sigríður Pétursdóttir
tekur til máls:
„Ég hef ekki trú á, að hægt
sé að breyta almenningsálit-
inu á þann veg, að drykkju-
skapur þyki ófínn og minnki
þannig. Hér þarf algert áfeng
isbann. Að ósi skal á stemma.
Þá þarf ekki allar þær hjálp-
arstöðvar og heimili, sem nú
er talin þörf á að byggja.
Sterk löggjöf um aðflutnings-
bann, löggjöf, sem fylgt er
fram út í æsar, er það eina,
sem getur hjálpað. Reynslan
færði okkur heim sanninn um
það á árunum, er hér var að-
flutningsbann. Skömmtun á-
fengis er þó skárri en ekki
neitt“.
HIÐ OPINBERA BRÝTUR
SJÁLFT ÁFENGISLÖG-
GJÖFINA.
— Hefur hið opinbera brugð
Vesti eru mikið í tízku, og þau geta gert gamlan hversdags-
kjól sem nýjan. Vestið er hneppt að framan, um mittið, með
tveim stórum hnöppum. Vestið er fallegt, úr einlitu flaueli,
við köflóttann eða röndóttann kjól, eða úr ljósu voðfelldu efni
útsaumað með alla vega litum, smáblúndum með ullargarni. Þó
er fallegast að hneppa vestinu með silfurhnöppum. Slík vesti
eru falleg með sumarkjólum.
izt skyldu sinni, spyrjum vér
frú Pálínu Þorfinnsdóttur.
„Já, svo sannarlega. Það hef
ur jafnvel ekki skirrst við að
brjóta sett lög, sbr. lögin um
héraðabönn. Þegar Vestmanna
eyingar t. d. ætluðu að notfæra
sér þetta, var þeim bannað
það. Sama máli gegndi um
Siglufjörð. Þar var þeim bann
að að notfæra sér lögin um
síldveiðitímann. Eldgamlir
samningar við Spán voru borrv
ir fyrir. Framkvæmdir ríkis-
valdsins til öryggis og hjálpar
di’ykkjusjúku fólki hafa aö
engu orðið. Heimild til ao
kaupa vín með afslætti, sem
margir hafa, forstjórabrenni-
vínið svonefnda, gerir mikiö
illt og ætti ekki að þekkjast.
Framhald á 7. síðu.
sdai
Eins og undanfarin ár verður Pálmasunnudagurinn
kristniboðsdagur ársins og verða kristniboðsguðsþjón-
ustur og samkomur á eftirtöldum stöðum:
AKRANES:
Kristniboðssamkoma í Frón kl. 5 e. h. Jóhannes
Sigurðsson talar.-
HAFNARFJÖRÐUR:
Kl. 10 f. h. Barnaguðsþjónusta í húsi KFUM og K
Kl. 5 e. h. Guðsþjónusta í þjóðkirkjunni, síra Bjarni
Jónsson vígslubiskup þrédikar.
Kl. 8,30 Kristniboðssamkoma í húsi KFUM og K
Bjarni Eyjólfsson talar.
REYKJAVÍK:
Kristniboðshúsið Betanía (Laufásveg 13):
Kl. 2 e. h. Sunnudagaskólinn.
Kl. 5 e. h. Kristniboðssamkoma, Bjarni Eyjólfs-
Björnsson prédikar.
Fríkirkjan. Guðsþjónusta kl. 5 e. h., síra Þorsteinn
son talar.
Hallgrímskirkja kl. 11 f. h., guðsþjónusta, síra
Sigurjón Þ. Árnason prédikar.
Laugarneskirkja kl. 2 e. h., guðsþjónusta, síra
Garðar Svavarsson prédikar.
VESTMANNAEYJAR:
Kl. 11 f. h. Barnaguðsþjónusta í Landakirkju.
Kl. 5 e. h. Guðsþjónusta í Landakirkju, Ólafur
Ólafsson, kristniboði, prédikar.
Kl. 8,30 e. h. Samkoma í húsi KFUM og K. Ólafur
Ólafsson talar. '
Gjöfum til kristniboðsstarfs verður veitt móttaka á
öllum þessum guðsþjónustum og samkomum.
Samband íslenzkra kristniboðsfélaga.
AB 5
ceeioj:di3cscc::c z s a_a_a_» a a gii 3 ■ b a a a n b_e a.a a DBOiaaaiB