Alþýðublaðið - 19.04.1952, Page 6

Alþýðublaðið - 19.04.1952, Page 6
ENN I STRÆTISVAGNI Ekki geri ég ráð fyrir því, að fólk hafi almennt gert sér grein fyrir hversu snar þáttur stræt- isvagnaferðirnar eru í lífi út- hverfabúa. Ég ætla, svona rétt til gamans, að sýna fram á það með einföldum reikningi, hver er hin raunverulega líffrseðilega afstaða úthverfabúanna til hins vélræna fyrirbæris, sem í dag- legu tali nefnist strætisvagnar. Það mun láta nærri, að mað- ur, búsettur nálægt Sunnutorgi í Langholti, sé hálfa klukku- stund að aka í strætisvagni það an og niður á Lækjartorg. í ari hann fjórar slíkar ferðir á dag, tvær að heiman og tvær heim, hefur hann því dvalizt tvær Wukkustundir í strætisvagnin- um, eða tólfta hluta sólarhrings ins, en einn fjóröa hluta úr átta stunda vinnudegi. Þetta jafn- gildir því, að hann dveljist einn mánuð á ári hverju, — dag og nótt, — í strætisvagninum, en þrjá mánuði, — segi og skrifa þrjá mánuði, — miðað við átta stunda vinnudag! Sálfræðingar, lífeðlisfræðing- ar og aðrir sérfræðingar munu nú geta tekið við dæminu og metið þau áhrif, sem það hlýt- ur óhjákvæmilega að hafa á hvern og einn að eyða einum tólíta hluta ævi sinnar, eða ein- um fjórða hluta allra starfs- daga sinna í strætisvagni. Mun þar þó sízt ofreiknað, því að oft munu menn fara fleiri ferðir með strætisvögnum daglega heldur en þetta. Og nú vil ég beina þessum spurningum til fræðinganna: Er ósennilegt, að það geti haft einhver sálfræðileg eða líffræði leg áhrif á mann, að troðið sé ofan á líkþornum hans í heilan mánuð, stanzlaust dag og nótt, á ári hverju? Að hnífskarpur olnbogi standi jafnlegni inn í aðra mjöðm hans, en regnhlíf- arhandfang inn í hina; að bræð ur. hans og systur í dýraríkinu, á öllum aldri, með óllum hugs- anlegum útlitsafbrigðum og ilm eða óilmsvaríasjónum, þrengi að honum á alla vegu, hnoði, ýti, hrindi og merji samkvæmt toremsuverkunum, tregðulög- málinu og afstæðiskenning- unni? Er ekki hugsanlegt, að slíkt geti skapað kompleks og hvað það nú heitir, sem allir skikkanlega og hæfiiega brjál- aðir menn þjást af nú til dags? Og þannig mætti lengi telja. Ég er, eins og ég sagði, ekki viss um að almenningur geri sér ljóst, hver er afstaða út- hverfabúans til strætisvagnsins. I>etta er sem.sagt hið merkileg- asta rannsóknarefni, og mikið má-það vera, ef einhver á ekkí .eftir að vinna sér inn doktors- nafnbót á því sviði. Langholtsbúí. k c ■ ■ ■ i*» * •• » »•■■■•■•*» a • * Framhaídssagan 72 Agatha Christie: Morðgátan á Höfða að ég segi ykkur upp alla sÖg- Uiiia þegar í stað, fyrst- svona er komið“, bætti hún við. „Hann var gersamlega eyði- lagður maður“, mælti hún enn. „Gersamlega á valdi eitur- nautna. Hann vandi mig um skeið á þá nautn. Síðan ég skildi samvistum við hann, hef ur líf mitt verið ein þrotlaus bar átta gegn þeim vana. Og nú hygg ég að mér hafi tekizt að sigrast á honum, að minnsta kosti að mestu leyti. En það hefur óneitanlega verið örðug barátta. Hræðilega örðr.g. Eng inn getur gert sér í hugarlund þær kvalir og þjáningar, sem sú barátta hefur valdið mér“. „Og mér tókst heldur aldrei að slíta sambandinu við hann til fulls. Hann ásótti mig alltaf öðru hverju og krafði mig um peninga. Hafði þá í hótunu.m við mig, ef hann gat ekki feng ið mig til að láta þá af hendi með öðru móti. Kvaðst ella mundi drýgja sjálfsmorð, Lengi vel lét hann við þá hótun setja, en þegar hún dugði hon um ekki lengur, tók hann að hafa í hótunum að myrða mig. Hann var hvorki sjálfráður orða sinna eða gerða. Hann var geðveikur .... brjálaður .. . . “ „Ég geri ráð fyrir, að það hafi verið hann, sem myrti Maggie Buckley. Ekki svo ac skilja, að það hafi verið ætlun haiis eða ásetningur að myrða hana. Hann hefur niyrt hana í misgripum; haldið að það væri ég“.^ „Eg_ býst við, að mér hafi borið að skýra frá öllu þessu áður. En ég var aldrei svo viss í minni sök, að ég teldi mér það fært. Þessar einkennilegu morðtilraunir, sem ungfrú Nick varð fyrir, rugluðu mig líka í ríminu; mér þóttu þær benda til þess, að sennilega væri hann þar ekki að verki.. Það hlyti að vera einhver ann ar, og gengi honum þá allt ann að til“. „Og svo gerðist það dag nokkurn, að ég sá pappírsmiða með rithönd hans liggja á borð inu fyrir framan herra Poirot. Það var tætla af hótunarbréfi, sem hann hafði þá ekki alJs fyrir löngu, sent mér. Þá þótt- ist ég þess fullviss, að Póirot rhefði komizt á slóðina og héfðt hann grunaðan‘‘. „Og síðan hefur mér þótt $em það væri aðeins tímaspurs mál, hvenær eitthvað alvar- legt gerðist, sem réði úrslitum varðandi þetta mál“. . „En eitt er mér samt með öllu óskiljanlegt. Það er þetta tneð sælgætið. Ég er viss um, að hann hefu.r ekki haft minnstu löngun eða tilhneig- ingu til að byrla. ungfrú Nick eitur. Mér er óskiljanlegt, að hann hafi verið nokkuð við þann atburð riðinn. Um þetta hef ég brotið heilann látlaust, síðan það gerðist, og ekki funá jið neina skynsamlega lausn“. | Hún fól andlitið í höndum sér. j ,,Og annað hef ég ekki 3Ö segja ....“ Tuttugasti kafli: ÓVÆNT LEIKATRIÐI. Lazaru.s gekk hröðum skref- um að stól hennar. „Vina mín“, mælti hann lágt. „Vina mín . . . . “ Poirot gekk að hliðarborð- inu og skenkti víni í bikar, bar henni og vék ekki frá henni fyrr en hún hafði tæmt hann. Hún brosti til hans, þegar hún rétti honum bikarinn. „Ég hef jafnað mig aftur“. sagði hún. „Og hvað .... hvað liggur þá næst fyrir?“ Hún leit til Japps, en leyni- lögreglufulltrúinn gerði aðeins að hrista höfuðið. „Ég er í sumarleyfi, frú Rice‘‘, sagði hann. „Kom að- eins hingað vegna þess að gam all og góður vinur minn bað mig að gera sér þann greiða. Það er nú allt og sumt, sem ég hef að segja í þessu máli. Það er lögreglunnar í St. Loo að sjá u.m frekari aðgerðír í mál- ínu“. Þá leit hún til Poirots. „O þér, herra Herculé Poi- rot, farið með umboð lögreglu yfirvaldanna, er ekki svo?“ spurði hún. „Hvaðan kemur yður sú kyn lega hu.gmynd, frú?“ svaraði Poirot og brosti við. „Ég er ekki annað en lítilfjörlegur j ráðunautur“. „Herra Poirot“, tók ungfrú Nick til máls. „Getum við ekki látið þetta mál niður falla, þannig að ekki verði frekar aðhafst, eftir það, sem orðið er?“ „Æskið þér þess, u,ngfrú?“ spurði Poirot,. „Já. O þegar öllu er á botn- inn hvolft, fæ ég ekki annað jséð, en að ég sé sú persóna, sem þetta mál hefur skipt mestu. Þess utan þykist ég mega telja það nokkurn veg- inn víst, að ekki verði gerðar fleiri tilraunir til að myrða - mig1'. I „Satt er það. Það er að minnsta kosti afar ósennilegt, að þér verðið fyrir fleiri bana tilræðum í bráðina“, svaraði Poirot. „Ég veit, að það er Maggie, sem þér hafið í huga, herra Poirot. En athugið það, að við getum ekkert aðhafst í málinu, sem vekur hana aftur til lífs- ins. Og ef sá kosturinn yrði tekinn, að gera allt þetta opin- ; bert, myndi það aðeins verða til þess að valda frú Rice enn meíri kvöl og þjáningum, og hún hefur ekki á neinn hátt til 'þess unnið“, mælti ungfrú . Níck enn. „Það er svo. Þér teljið, að I hún hafi ekki til þess unnið, ungfrú Nick“. | „Nei, það hefur hún sannar- lega ckki gert. Þegar í upp- hafi sagði ég yðu,r hvílíkur jhamileikur hjónaband hennar jhefði verið. í kvöld hafið þér sannfærzt um, að sú frásögn mín var sízt orðum aukin. Jseja, hvað um það, sá seki er dauður. Við sku.lum láta lög- regluyfirvöldin um það, að leita mannsins, sem myrti Maggie Buckley. Sú leit þeirra verður árangurslau.s; við því ex- ekkert að segja úr því sem komið. er!“ ..Það er þá tillaga yðar, ung- frú, að við látum allt það, er gerzt hefur, liggja í þagnar- gildi?“ spurði Poirot enn. „Já, og ég bið yður, herra Poirot, að hlutast til um það. Gerið það, kæri Poirot. Gerið það fy.rir mín orð ... . .“ Poirot leit seinlega í kring ;um sig í stofunni. „Hvað hafið þið hin til mál- [annað að leggja?“ spurði hann. O hver og einn viðstaddra Myndasaga harnanna: Bangsi og Ting-Ling Prjonsiikiefnt í kjóla. Sandcrepe, marg- ir litir. Uliarefni skozk, einlit, röndótt. Verzl FRAM Klapparstíg 37. Nú var Bangsi ánægður, þegar hann vissi, hvaðan þetta einkennilega hljóð kom. „Hvað á ég að gera?“ spurði hann, „til að skemmta Ting-Ling?“ „Þú skalt sýna honum nágrenn ið“, sagði Pong-Ping, „en gættu að því, að þú kannt ekki kín- versku og hann kann lítið í okkar máli. Og farið þið svo út“. Pong-Ping settist aftur og tók um kjálkana. | M ...........^ Þeir Bangsi og Ting-Líng gengu út í rjóðrið. Ting-Ling teymdi drekann í bandi. „Þú skalt skilja drekann eftir hérna“, sagði Bangsi skýrt og hægt, ,,og svo förum .við að leika okkur“. „Allt í lagi, skil þig“, sagði. Ting-Ling og kinnk aði kolli. Svo héldu þeir áfram, þangað, sem strákarnir úr Hnetuskógi voru vanir að fara i boltaleik. Þ|ð var á sléttum bala utan við |;|íióginn. Þar voru, Eddi ran|>:, Gutti grejfingi og Aili hunfti.Tr í Jxoltaleik. Þeir hættu strapiý- þegar þeir sáu þennan nýjfydreng. En hverníg átti Bætei litli að útskýra bolta- leil|r:fýfír kínverskum dreng. Hotóm datt ekkert í hu.g, cu sagpi-r „Varaðu þig á boltan- um. hann getur meitt þig, ef hann hittir þig“. MinningarspjÖld $ Barnaspítalasjóðs Hringsins ^ eru afgreidd í Hannyrða-S verzl. Refill, Aðalstrætí 12. S <áður verzl. Aug, Svend j sen). í Verzlunni VictorS Laugaveg 33, Holts-Apó- S teki, Langhuitsvegi 84, S Verzl. Álfabrekk-i við Suð- S urlandsbraut og Þorsteins- S búð, Snorrabrau* fil. S _____________________S $ s s s s ^ Smurt brauð og snsttur. Nestispakkar. Ódýrasí og bezt. Vin-S samlegast pnntið meðS fyrirvara. MATBARINN Lækjargötu 6. Sími 80340. Nýkomið, ódýrt. Sam- lokur 6 og 12 volta. * Rafvélaverkstæði og verz!- un Halldórs Ólafssonar Rauðarárst. 20. Sími 4775 Hús og íbúðir s s S S s s (•s s s .s s s s s s ■ s s s s s s af ýmsum stærðum í bænS um, úthverfum bæjarins^ og fyrir utan bæinn til- sölu. ^ Höfum einnig til sölu^ jarðir, vélbáta, bifreiðir^ og verðbréf. s, S Nýja Fasteignasalan Bankastræti 7. Sími 1518 og kl. 7,30 — 8,30 e. h. 81546. Minningarspiöíd J dvalarheimilis aldraðra sjóS manna fást á eftirtóldum S stöðum í Reykjavík: Skrif-S stofu Sjómannadagsráðs S Grófin 1 (geigið inn fráS Tryggvagötu) sími 80788,s skrifstofu Sjómannafélags." Reykjavíkur, Hverfiegöíu- 8—10, VeiðafæraverziuninJ Verðandi, Mjólkurfélagshús- inu, Verzluninni Laugateig? ur, Laugateig 24, bókaverzl? uninni Fróði Leifsgötu 4,) tóbaksverzluninni Boston,? Eaugaveg 8 og Nesbúðinni.^ Nesveg 39. — í Haf narfirði ^ híá V. Long. ^ ------------: S s s s s s s s s s s j Pedox fótabað eyðirs skjótlega þreytu, sárind-\ um og óþægindum í fót- S unum. Gott er að látaS •dálítið af Pedox í hár-S þvottavatnið. Eftir fárraS daga notkun kemur ár-) angurinn í ljós. 1 Fæst í næstu búð. ^ CHEMIA H.F.) KÖId borð og heitur veizlu- matur. Si8d & Fiskur. AB6

x

Alþýðublaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.