Alþýðublaðið - 28.02.1953, Blaðsíða 8

y
KÓMMÚNISTAR og íhaldsmenn halda
því báðir fram, að flokksmenn þeirra í
verkalýðsfélögunum eigi að lúta flokks
pólitískum fyrirmælum einnig í stétt-
armálum. Alþýðuflokksmenn ráða
ejálfir afstöðu sinni í verkalýðsmálum.
STJÓRNMÁLASKÓLI FUJ í Reykja-
vík kemur saman í Ingólfscacfé í AI-
þýðuhúsinu við Hverfisgötu á sunnu-
daginn kl. 2 e. h. Gylfi Þ. Gíslason al-
þingismaður flytur erindi um jafnaðar-
stefnuna og lýðræðið. — Mætum öll.
áróitií danskra fræimanna í handritamál- Ðr. Páll isólfsson ieikur m á
máiefnalegar rökræður. plöfur fyrir rHis Masters foice'
Marfin Larsen segir, að seining handritasýn-
ingarinnar hafi verið ókurteisi í garð !s -
lendinga, sem eigi engan sinn líka.
MAKTIN LARSEN, fyrrum sendikennari Dana við Há-
skóia Islands, hefur á ný tekið til máís í handritadeilunni með
stórmerkum greinum í *tímaritinu Verdens Gang og Kaup-
mannahafnarblaðinu Social-Demokraten. Er Martin Larsen
þungorður í garð dönsku vísindamannanna, sem standa að
handritasýningunni í Kaupmannahöfn. Kemst hann svo að
orði. að í umræSunum um handritamálið hafi verið settar
fram skoðanir, meðal annars af kunnum fræðimönnum, sem
ekkert eigi skylt við málefnalegar rökræður, og þannig lrafður
í framriii áróður gegn afhendingu handritanna til að villa um
fyrir almenningi, ýkja hlut Dana og kasta rýrð á framlag Is-
lendinga.
I grein sinni í Verdens Gang
rekur Martin Larsen á mjög
lofuSu 30© dagsverk- skilmerkilegan hátt sögu hand-
um fii kirkjubygging-
arinnar,
ÓHÁÐI fríkirkjusöfnuður-
inrí vinnur nú ötullega að því
að undirbúa byggingu kirkju
ainnar, sem verður reist á
horni Stakkahlíðar og Háteigs
vegar. Á safnaðarfurídi í gær
lofuðu ýimsir af safnaðarfólk-
inu alls 300 dags\'«rkum í sjálf
boðavinnu við krrkjubygging-
una. Einn karknaður hefur lof
að að vinna í heilan mánuð og
ein kona hefur lofað 20 dags-
verkum og önnur 15 dagsverk-
um.
Sótt hefur verið um leyfi til
fjárhagsráðs um að fá að gera
kinkjuna fokhelda í haust, og
gerir söfnuðurinn sér vonir um
að leyfið fáist hið fyrsta, þar
sem söfnuðurinn, sem í eru
2000 manns, hefur hvergi sama
stað fyrir guðsþjónustur eða
safnaðarfundi.
í dag kom út fyrsta eintak af
blaðinu „Safnaðacmál“, sem
Óháði fríkirkjusöfnuðurinn gef
ur út. Þar er skýrt frá safnað-
armálum og m. a. því, að söfn-
uðurinn hafi opnað skrifstofu á
Laugaveg 3, þar sem seldir eru
happdrættismiðar kirkj ubygg-
fngarsjóðs og tekið á móti lof-
orðum um vinnuframlög. Skrif
stofunni veitir forstöðu Guð-
inundur Þórðarson stúdent.
landar hans hafi þá fyrir löngu
misst allan áhuga á þeim.
í þessu sambandi nefnir
ritamálsins og gerir grein fyrir ( Martin Larsen nokkra samtíð
viðhorfum þess í dag. Leiðrétt- j arnienn Áma Magnússonar,
ir hann þar ýmsar rangfærslur _ sem hafa með starfi sfnu
og bendir á, hvað áróður sumra
þeirra, sem andvígir eru af-
hendingu handritanna. sé frá-
leitur og seinheppilegur.
Grein Martms Larsens í So-
cial-Demokraten nefnist Vís-
indi og áróður og er skrifuð í
hnekkt rækilega þessari ófræði
mannlegu fullyrðingu. Hann
nefnir Arngrím lærða, séra
Magnús Olafsson, scm gaf út
Snorra-Eddu, séra Jón Erlends
son, sem afritaði handrit, séra
Ketil Jörundsson, sem afritaði
tilefni af handritasýningunni j Egils sögu og bjargaði Sonator
og greinum prófessoranna j reki frá glötun, Brynjólf
Kaare Grönbechs, Pauls V. Sveinsson biskup,
Rubows og Pauls Diderichsens
og Svends Dahls fyrrverandi
ríkisbókavarðar í sýningar-
skránni. Bendir Larsen á það,
að við opnun sýningarinnar' ina og lætur í Ijós udrun sína
Þormóð
Torfason, Pál Vídalín og Björn
Jónsson á Skarðsá.
Loks gagnrýnir Martin Lar-
sen val manna í sýningarnefnd
hafi ekki verið látið falla eitt
einasta vinsamlegt orð um ís-
land, þó að þjóðardýrgripir
þess séu þarna til sýnis. og tel-
ur, að slík ókurteisi eigi engan
sinn líka við hliðstæð tækifæri.
Þvert á móti færir greinarhöf-
yfir því, að gengið var framhjá
Jóni Helgasyni rófessor, sem
sé eini maðurinn í Danmörku,
auk Sigurðar Nordals sendi-
herra, sem hafi til að bera víð-
tæka þekkingu á handritunum.
Segir hann að lokum, að um-
undur rök að því, að reynt hafi, ræðurnar urn handritamálið
verið á lúalegan hátt að gera ! verði að vera málefnalegar. A1
S
knhém Aiþýðu-
flokksíélags Halt-
aríjarðar í kvold
ALÞÝÐUFLOKKSFÉLAG $
HAFNAEFJARÐAR heldmú
árshátíð sína í kvöld k!. •
7.30. Hefst hátíðin með I>orð:
haldi. Emil Jónsson fl.ytur;
ræðu, Alfreð Clauserí svng-^
ur og Stefán Júlíusson Ies^
upp. Síðan verður dansað.\
Alþýðuflokksfólk er hvatt\
til að fjölmenna r>g takaý
með sér gesrtl. Áðgnnguníið-S
ar fást í Alþýðuhúsinu eítirS
kl. 2 í dag. S
v
lítið úr merkum íslenzkum
fræðknanni við opnun sýning-
arinnar.
Hér á Martin Larsen við það,
að Kaare Grönbech prófessor
sagði í ræðu sinni, að bví mið-
ur væri ekki hægt að sýna nein
handrit af Njálu, þar eð þau
hefðu verið lánuð til íslands,
undirbúning sýningarinnar bor
ið svo brátt að, að c-kki befði
vezdð hægt að innkalla bau í
tæka tíð og forráðamenn henn-
ar auk þess ekki viljað „trnfia
beiðarlegan marm í starfi
hans“, en bau orð vöktu kátínu
sýningargesía. Martin Larsen
scrír, að sá, spm hér muni átt
við. sé Einar Olafur Sveinsson
nrófessor, en hann vJnni um
þessar mundir að nvrri útgáfu
af Njálu á grundve'li handri+-
anna og muni manna mest bafa
rannsakað Njálu og handritin
af Iienni.
Martin Larsen færir fram
fjölmörg rök fyrir gagnrýni
sinni á dönsku rísindamenn-
ina, en bezt og skemmtilegast
tekst honum þó upp, þegar
hann svarar þeim ummælum
Svends Dahls í grein hans í
sýningarskránni, að Árni
Magnússon hafi á sínum tíma
verið eini íslendingurinn, sem
bar skyn á handritin, því að
menningur, sem þarfnis-t leið-
sagnar í málinu, og stjórnmála
mennirnir, sem komi til með
að leiða það til lykta, eigi
kröfurétt á því, að sannleikur
málsins sé sagður, en ekki hafð
ur í frammi áróður undir yfir-
skini vísindanna.
Telur rétt, að hljómsveitarstjóra^taðam
við þjóóieikhúsið hefði verið augiýst
DR. PÁLL ÍSÓLFSSON TÓNSKÁLD cr á förum til Bret-
lands innan skamms, þar sem hann leikur nokkur verk eftir
Bacli inn á hljómplötur, á vegum hins heimsþekkta fyrirtækis
„His masters voice.“
Þá hefur dr. Pali og verið
boðið að halda sjálfstæða orgel
hljómleika í brezkum borgum,
meðal annars í Birmingham,
en óvist er hvort hann getur
komið því við,' sökum annríkis,
en hann mun aðeins hafa
þriggja vikna viðdvöl í Bret-
landi.
„Það tekur sinrí tíma að
leika inn á hljóimplötui',“ segir
dr. Páll. „Hálfu erfiðara en að
halda hljómleika.“
VILL LATA AUGLYSA
STÖÐUNA
Fyrst við erum farnir
ræða um tónlist, — hvað seg-
Irðu um „tónlistarstyrjöldina“
svonefndu. sem nú er mikið
rætt um í borginni?
»Ég er á förum til útlanda
og hetf því miður ekki haft
tíma til að taka þátt í opinber-
um umræðum um þetta mál,
sem varðar mjög velferð tón-
listarinnar á íslandi og þjóð-
leikhússins sjálfs. En ég
vil aðeins taka þetta fram
í því sambandi: clg tel sjálf-
sagt, að jafn býðingarmik-
il staða, sem hljómsveitar-
Dr. Páll ísólísson.
ræða þetta mál frekar að sinni,
—- mun gera það, þegar þörf
krefur, þegar ég kem heim aft-
ur. Ég hef um fjörutíu ára
skeið unnið að tónhstarmálum
á íslandi og mun að sjálfsögðu
láta mig þau mál nokkru.
skipta á meðan ég er uppistand
andi. Hér er á ferðinni mikið
alvörumál, sem leysa þarf í
fullri einlægni og af fyllstus
stjórastaðan við þjóðleikhúsið j hreinskilni, sjálfri tónlistinni á
er og verður, sé auglýst til um-
sóknar, áður en hún er veitt,
eins og til dæmis að taka staða
útvarpsstjóra og þjóðleikhús-
stjóra, svo að mönnum, bæði
útlendum og innlendum, gefist
tækifæri til að sækja um hana.
Þá tel ég og nauðsvn bera til,
að nefnd tónlistarmanna sé
þjóðleikhúsráði og þjóðleikhús
stjóra til aðstoðar, varðandi
tónlistamiál þjóðieikhússins.
Einnig tel ég nauösyn bera til
að þegar í stað náist fullt sam-
komulag milli þjóðleikhússins
og symfómuhljómsveitarinnar.11
MIKIÐ ALVÖBUMÁL
„Annars óska ég ekki að
Agnar Bogason fær hæsfu sekí,
er dæmd hefur verið í meiðyrðum
Og Vilhjáímiir Þór hæstu miskabætur,
sem dœmdar hafa verið vegna meiðyrða
í DESEMBERMÁNUÐI 1951
höfðuðu Vilhjálmur Þór for—
stjóri og Sambanö íslenzkra
samvinnufélaga mál á hendur
Agnari Bogasyni ritstjóra og
ábyrgðarmanni Mánudagsblaðs
ins vægna nafnlausrar greinar,
sem birtist í 44. tölublaði 4. ár-
gangs Mánudagsblaðsins með
aðalfyrirsögninni: , Ljótasti
reikningurinn í Landsbankan-
um“ og undirfyrirsögninni:
„Þegar Jón Árnason reif ávís-
un Vilhjálms Þór í sundur.“
Miðvikudaginn 25. þ. m. var
á bæjariþingi Reykjavíkur
kveðinn upp dómur í máli
þessu. Voru meiðyroin um Vil-
hjálm Þór og SÍS í nefndri
grein, sem dómarinn tald.i
„verulega meiðandi og móðg-
andi fyrir stefnendur“, dæmd
dauð og ómerk og Agnar Boga
son dæmdur fyrir þau í 2500
króna sekt, en 20 daga varð-
hald komi í stað sektarinnar.
ef hún greiðist ekki mnan 15
daga frá lögbirtingu dómsins.
Þá var Agnar dæmdur til að
(Frh. á 7. síðu.)
íslandi til eflingar og góðs
framgangs.“
Nefin flækl og afli Iffifl
ÞORLÁKSHÖFN í gær.
LANDLEGA er í dag hjá
bátunum hér vegna veðurs. í
gær voru þeir á sjó, en netin
voru öll flækt eftir óveðrið og
afli lítill.
Brezkur togari kom
tii IsafjarSar
me§ bilaðan kefii
ÍSAFIRÐI, 25. febr.
í DAG kom hingað brezkur
togari, Hudderfield Town, GY
261, og var hann rneð bilaðan
'ketil, nokkur rör í ktalinum
láku. Skipið fékk viðgerð.
B.v. ísborg kom af veiðum í
dag. Afli var um 100 smál. af
saltfiski og 40 smáiestir af ís-
fiski. Megnið af saltfiskinumi
er stór ufsi.
B. SIGHV.
Ssííringar fá loðnu ai
sunnan lil beilu
ÍSAFIRÐI, 25. febr.
M.B. HUGRÚN kom í dag
með 10—12 smál. af hrað-
frystri loðnu frá Faxaflóa til
útgerðarfélaganna hér í bæn-
um. Binda sjómenn miklar vora
ir við þessa nýju beitu og
vænta þess, að afli muni glæð-
ast frá því, setm verið hefur.