Alþýðublaðið - 26.04.1920, Side 1

Greíið út af A-IþýðuíIoUkiium.
1920
Mánudaginn 26. apríl
92. tölubl.
frá þýzkalanði.
Khöfn 24. apríl.
fjóðverjar kaupa mat.
Fregn frá Berlín hermir, að
gerður hafi verið samningur við
amerísk félög um kaup á mat-
vörum fyrir 2^/2 miljarð marka.
Kolaútflutningsbann.
Viðreisnarnefndin leyfir ekki
frekari kolaútflutning frá Essen til
hlutlausra ianda.
Afgreiðsla blaðsins
er
fiuLtt í Alþýduhásid
við Ingólfsstræti (beint á móti Félagsprentsmiðjunni).
Sími 988.
Auglýsingum í blaðið sé skilað á afgreiðsluna,
eða í Gutenberg, í síðasta lagi kl. 10 þann dag, sem
blaðið kemur út.
frá DanmSrktt.
Khöfn 24 apríl.
Engin b!öð koma út í dag.
Prentaraverkfallið hættir í kvöld.
Khöfn, 25. apríl.
Hafnarverkfallið heldur áfram.
Kapp fær friðland.
Khöfn 24. apríl.
Símað frá Stokkhólmi, að Kapp
ifái friðland í Svíþjóð.
Cailleaux-málid.
Khöfn 24. apríl.
Cailleaux er í dag látinn laus.
Gæsluvarðhaldið upphefur þriggja
ára fangeisisdóminn.
Fjármálamannafundur.
Khöfn 24. apríl.
Lundúnafundurinn um fjármál
Mið Evrópu, sem bandamenn og
hlutleysingjar taka þátt í, er byrj-
aður.
Tísir 09 iDÉiitniiigslÉtiD.
í Vísi 25. þ. m. birtist ritstjórn-
argrein um viðskiftakreppuna, sem
á að heita svar á nokkrum atrið
um í grein minni í Alþýðubkð-
inu 24. þ. m, en er bæði léleg
að efni og formi. Það er almælt,
að engum hafi brugðið meira en
ritstjóra Vísis, er hann heyrði að
ísiands banki neitaði að selja á-
vfsanir á útlönd, og ber það, ef
satt er, vott um, að maðurinn
hafi ekki rent grun i, hvernig
viðskiftafjárhagur landsins væri í
raun og veru. Barátta hans gegn
innfiutningstálmunum hafi því frek
ar stafað af fávizku, en illum hug.
En þegar íslands banki hefir sýnt
ástandið svart á hvítu, ætti Vísir
sannarlega að snúa við blaðinu.
Það stendur óhrakið, að þetta
ástand stafar af þvf, að aðallega
íslands banki hafi selt of miklar
ávísanir á útlönd í seinni tíð, og
inniendu afurðirnar, svo sem kjöt
og sfld, hafi vegna gróðabralls
verið seldar of seint, en þar séu
bankarnir meðsekir. lanflutnings-
tálmanirnar komu of seint til þess,
að áhrifa þeirra gæti enn þá, auk
þess sem þær gátu ekki lagfært
afleiðingar gróðabrallsins frá í
fyrra haust. En það er enginn
vafi á því, að ef slfkar innflutn-
ingstálmanir hefðu komið fyr, þá
hefðu bankarnir nú töluvert fé á
milli handa, þó að það væri ekki
í ríkulegum rnæli. Það er ekki
hægðarleikur, að segja til hvers
hafi gengið þessar 22—23 milj.
kr, sem ávísað hefir verið frá
nýári, enda munu bankarnir sjálfir
ekki vita það. En þó er svo mik-
ið hægt að segja, að minni hluta
þessarar upphæðar hefir verið
varið tii kaupa á aðalmatvörun-
um, kolum og salti, eftir innflutn-
iagnum að dæma. Með því er
ekki sagt, að allar hinar vörurnar
hsfi verið »óþarfar«. En þegar
fjárhagshætta er á ferðinni, verður
þjóðin að neita sér um meira, en
hreinan og beinan óþarfa. Þá þarf
Ifka að spara vörur, sem hægt er
að komast hjá að nota það árið.
Það er t. d. einkennileg deiía,
sem stendur nú yfir milli Tfmans
og Vísis um innflutninginn. Tím-
inn heldur fram, að minka ætti
allan innflutning, en vill láta ríkið
ráðast f dýrar skólabyggingar og
þess háttar. Vfsir vill ekki láta
takmarka innflutninginn, en vili
aftur á móti láta ríkið spara sem
mest útgjöld til bygginga. Þar
sem nú er ekki ura atvinnuíeysi
að ræða, á ríkið auðvitað að spara
alt, sem hjá verður komist, svo
sem skólabyggingar, þó að gagrr-
legar séu, en þá á líka alþjóð að