Alþýðublaðið - 22.05.1953, Qupperneq 6

6
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Föstudaginn 22. maí 1953
Filipug
Bessason
hreppstjóri:
Ritstjóri sæll!
Ekkert varð úr því, að ég
færi í þetta ferðalag til útlanda
með stéttarbræðrum mínum;
giktar.skrattinn ætlar mig lif-
andi að drepa, svo að ég get
ekki einu sinni skroppið til
næsta bæjar, hvað þá til ann-
arra landa. Geri kannske alvöru
úr því seinna, maður hefur
svo sem alla sefina fyrir sér!
Nú, og svo hef ég rétt si svona
ver.ið að velta því fyrir mér,
hvort slíkt ferðalag myndi
svara kostnaði. Hef ég þá reynt
að hugleiða hvaða stakkaskipt-
um þeir hafi tekið, sem alltaf
hafa verið með annan fótir.n í
útlönduna, og hver afrek þeir
hafi unnið þjóðinni umfram þá,
sem heirna hafa setið. Nú, —
jæja; sá samanburður hefur nú
ekki orðið þeim margsigldu og
margflognu hagstæðari en það,
^að ég held að ég þykist svo .sem
ekki hafa svikið þjóð mína, þó
að ég sitji heima!
Það hefur verið óvenjulega
gestkvæmt hjá mér a'5 undan-
förnu, og -gestirnir hafa svo sem
ekki verið af lafcari endanum;
frambjóðendur í kjördæminu
og þeirra fulltrúar, sem allir
virðast. nú setja sína sáluhjálp
arvon. á Filipus hreppstjóra
Bessason. Allir eru þessir menn
ósköp blátt áfram og alþýðleg-
ir í sinni framfcomu, bi’enn-
andi af áhuga fyrir að bjarga
þjóð sinni hver úr anuars klóm,
og aliir telja þeir það þjóðar-
skömm, að ég sk.uli ekki fyrir
löngu vera búinn að fá Fílka-
krossinn. Ég hef tekið þe' n öll
um vel og rætt við bá un- ’ands
in- gagn og nauðsvnjar mikil
ó'kcp. iá. — en ekki er ég viss
um. að beir hafi orðið roargs
vísari um mínar pójátísku skoð
anir. Ég er orðinn eldri en tvæ
vetur, og vil sjá Fálkakrossinn,
áður en ég skuldbind mig og
mitt atkvæði. En allt eru þetta
ágaetir menn, ekki vantar það
Nóg um það. Giktin ætlar að
verða mér örðug í vor. Ég held
að hún sé einna verst undir
norðanhríð og kosningahríð. Ef
til vill reynist Fálkakrossinn
hafa sömu náttúru og Volta-
krossinn gamli------------
Virðingarfyllst!
Filipus Bessason
hreppstjóri.

Danskar
i Kvenpeysur
S hneftar, mjög fallegar.
S
H. Toft
Skólavörðustíg 8.
Sími 1035.
FRANK YERBY
iB8 ióncshö!! i
'.„4 *
Meðal þeirra starfsmanna
hans, sem hann bar mest traust
til, var ungur hagfræðingu.r
að nafni Will Bleeker, sem eitt
sinn hafði verið í þjónustu
Thomas Stillworths, tengdaföð
ur hans. í augum Will Bleek-
ers var Pride Dawson óviðjafn
anlegur snillingur, og þótt
hann yfirleitt skorti ekki sjálfs
álit hafði hann þó enga trú á
að hann myndi nokkurn tíma
ná með tærnar þar sem Pride
Dawson hafði hælana_ Will
Bleeker var húsbónda sínum
trúr og dyggur og hinn traust
asti starfsmaðux.
Will Bleeker var ekki neinn
viðvaningur. í þjónustu Still-
worths gamla hafði hann lært
leyndardóma viðskiptalífsins
út og inn. Hann hafði að vísu
góða menntun, en lífsreynsl-
an reyndist honum þó mikils-
verðari skóla svo sem jafnan
er. Það var varla til sú bók
um hagfræðileg efni ,sem hann
hafði ekki kynnt sér til hlítar.
Höfuðrjt þj óðhagf ræðinga,
Auðæfi þjóðanna, eftir enska
hagfræðinginn Adam Smith,
var biblía hans. Pride hafði
miklar mætur á Will Bleeker.
Að áliti hans var aðeins til
einn maður, sem jafnaðist á
við Will Bleeker á þessu sviði,
og það var Elliott Johns, sem
nú starfaði fyrir Tim Mc
Carthy. Pride harmaði að
njóta ekki starfskraíta og
þekkingar þess manns, en gat
þó vel unnað Tim að hafa hann
í þjónustu sinnþ
Það var snemma í apríl þetta
vor, að Pride gerði Will Bleek
er út í landferð mikla. Hann
átti að heimsækja öll fyrirtæki
í eigu Prides og gefa honum
að því búnu nákvæma skýrslu
um ástandið. Bleeker mátti víða
fara, en lengst dvaldist honum
í Pennsylvanía, Colorado og
Texas, Massachusetts og Kan-
ada, en þangað fór hann aðal
lega til þess að heimsækja
klæðaverksmiðjur Prides.
Hann ræddi við Pride um ár
angur fararinnar. Sjáðu til,
herra Dawson, (hann kallaði
húsbónda sinn ávallt „herra
Dawson", en aldrei bara
„Pride“, enda þótt Pride væri
margoft búinn að segja honum
að gera það. Útlitið er á flest-
um sviðum æði svart. Fram
leiðslan er hvarvetna miklu
meiri en svarar til kaupget-
unnar. Járnbrautir teygja sig
um þvert og endilagt landið,
líka þar, sem íbúafjöldinn er
alltof lítill til þess að þær geti
háft nóg að flytja. Og almenn
ingur hefur heldur engan á-
huga á að nota járnbrautirnar
nema í ítrustu nauðsyn. Mönn-
99. DAGUR:
um finnst að þær hafi grætt ó-
hóflega mikið Menn vilja ó-
gjarnan láta aðra græða á sér.
Það hefur verið alltof mikið tal
að um gróða járnbrautarfélag-
anna, og þau mega sjálfum sér
um kenna. Þau eiga mestan
þátt í því umtali sjálf.
Ég skil, sagði Pride hugs-
andi. Haltu áfram.
Ég hef reynt að kynna mér
ástandið eins og það er. Dóm-
bærustu menn segja mér,
þeirra á meðal Elliot Johns hjá
Tim McCarthy, að í lok þessa
mánaðar muni fjölmargir fram
leiðendur yfirfylla markaðinn
af vörum og bjóða um leið nið
ur verðið, í því skyni að fá
eitthvað fyrir birgðirnar, sem
þeir óttast að liggja með að
öðrum kosti von úr viti. Sann-
leikurinn er sem sé sá, að skort
ur á reiðufé er að sliga fram-
leiðsluna. Þetta, á helzt við
í námugreftrinum og olíufram
leiðslunni. Þetta er allt og
sumt, sem ég hef að segja,
herra minn. Nokkrar sérstak-
ar fyrirskipanir?
Já. Það er með klæðaverk-
smiðjurnar mínar í Massachu-
setts_ Þú skalt selja þær, allar
með tölui.
Allar?
Allar. Og svo skaltu senda
Stephan Henkja símskeyti um
að draga sem allra mest úr
stálframleiðslunni í Millville.
og segja þegar í stað upp þeim
mönnum, sem hann getur við
3ig losað.
Það kemur fólkinu, sem þar
vinnur, mjög illa, herra minn,
andrnælti Will.
Fýrirtækin mín eru engar
góðgerðastofnanir, sagði Pride
ákveðinn. Ég hef að minnsta
kosti ekki hugsað mér að reka
þau sem slík.
Samþykkur, herra minn.
Gott. Og settu þig svo í sam
band við Blake í Texas, og
segðu honum að ég vilji ekki
láta draga úr kvikfjárræktinni
á þessu ári. En hvað heldurðu
um silfurframleiðsluna, Will?
Þær eru öruggar, herra
minn. Silfur fellur ekki í verði
á næstunni
Gott. Og svo s'kaltu kaupa
þær eignir, bæði fastar og laus
ar, sem fram kunna að verða
boðnar á næstunni. Eins mikið
af þeim og hægt er. Bíða eftir
því að þær hækki á ný, og
selja þær þá aftur.
Ef þær þá hækka nokkuð,
sagði Will tortrygginn. Ég geri
vitanlega eins og þéji fyrirskip
íð, en ef ég mætti láta í ljós
álit mitt, þá myndi ég ekki
halda þeim of lengi. Eftir
fyrsta september byrjar skriðu
Eyjólfs M. Magnússonar, bókara Stangarholti 14, verð
ur verzlun vorri og skrifstoíum lokað frá kl. 4 í dag,
II. F. Egill Vilhjálmsson.
■DI!!ID!!!!!llBIIIII!llil!!IU!>l!!í!l!!lilíi!ll!l!l!l!!lilll!!!l!l!!jU!!!!lllli!llll!!ll!!lt!IIU!!l!l!)W!!!l!l!!!l!!l!!li!!llllí!!il!!>!!!lll!!!!IOI!!l!lllllll!U!l!!!n!!ll!i!lll!lll!ll!i
hlaupið, ef mér skjátlast ekki
bví meir.
Þú ert huglaus, Will. Hug-
laus eins og tófa. Ég skal segja
þér, hvað ég hyggst fyrir:
- ð því að kaupa upp það,
sem fram verður boðið, eykst
eftirspurnin eftir sams konar
vörum, svo að ég get hagnazt
gífurlega á að liggja með það
um tíma og selja það svo á
nýjan leik.
Það þarf mikið til að geta
keypt slík ósköp að nægi til
þess að stöðva verðhrunið Ég
veit ekkert dærni til að slíkt
hafi heppnazt neinu.m einum
manni. Hins vegar þykir mér
ekki ósennilegt að þér muni
takazt það í þetta skipti.
Ég veit að mér muni takast
það.
Næsta morgun voru Idæða-
Verksmiðjurnar f Masssachu-
setts allar seldar í kyrrþey.
Hundruðum manna var sagt
upp í Millville. Þeir ráfuðu
buxt úr borginni í leit að at-
vinnu, lofuðu að senda eftir
fjölskyldum sínum ef þeir
fengju einhvers staðar at-
vinnu. Hungruð börn urðu enn
þá hungraðri. Þeim .-kyldi enn
fórnað í því skyni að vernduð
skyldui auðæfi Pride Dawsons.
Enda þótt Pride ætti ekki að
jafnaði auðvelt með að halda
áformum sínum leyndum fyr-
ir nánustu vinum, fékk þá eng
inn hið minnsta hugboð um
hvað honum bjó í brjósti. Hann
minntist ekki einu sinni á
neitt við Tim McCarthy.
Ellioot, fjármálaráðgjafi Tim,
hafði komizt að svipaðri niður
stöðu og Will Bleeker Og Tim
var jafn önnu.m kafinn og Pride
við að reyna að græða á fjár-
málaástandinu. Hann hafði nú
endurgreitt fimmtíu þúsund
dollarana, sem Pride lánaði hon
um til þess að kaupa fyrirtæk-
ið, sem hann nú rak. Auðgazt
hafði hann verulega að undan
förnu. En mikið vill jafnan
meira, og Tim hafði. heitstrengt
að búa vel í haginn fyrir fjöl
skyldu sína í efnalegu tilliti.
En eina u.ndantekningu gerði
Pride frá þeirri annars stað-
föstu reglu sinni að minnast
ekki á f járaflaplön sín við
neinn. Einu sinni spurði. hann
Sharon:
Hvernig ganga viðskiptin?
Illa. Mjög illa. Ég botna ekk-
ert í þessu, Pride. Það virðist
svo sem menn séu orðnir sam
taka um að kaupa ekki neitt.
Samtaka um að gang í sömu
flíkunum að minnsta kos'Li
þetta árið_
Og verra en það.
Hvað er þetta? Af hverju
stafar þetta.
Ég held að ég viti þao. Sjáðu,
nú til, Sharon. Þú ættir að
draga úr framleiðslunni. Strax
núna, og það verulega. Þú skalt
ekki loka búðinni, en þú ættir
að segja stúlkunum upp. Will
Bleeker segir að það sé að
koma ægileg kreppa, og hon-
um hefur ekki skjátllazt enn-
þá, svo mér sé kunnugt um.
Er hann alveg viss, Pride?
Alveg hárviss.
Ég . _ . ég get ekki sagt
stúlkunum mínum u,pp. Þær
hafa verið mér svo tryggar og
tiiiiiiiiiiiBiiii'iiiiiiiiniii >19
tJra-viðáerðír. |
Fljót og góð afgreiðslft,"
GUÐL. GÍSLASON,
Laugavegi 63, §
tími 81213.
Smurt brauÖ
snittur.
Nestisnakkar. \
■
Ódýrast og bezt. Yim ■
samlegast pantið m&S j
fyrirvara.
I
i
MATBARINN
Lækjargötn 6»
Sími 8ð34©„ •!
i
Slysavaraaféiag-a fil&nds E
kaupa ílestir. Fást hjá S
slysavarnadeHdum cm g
land allt. 1 Rvík í hann -;
yrðaverzluninnl, Banka-;
stræti 0, Verzl. Gunnþór- ?
unnatr Halldórsd. og skril-S
stofu félagsins, Grófin 1, S
Afgreidd 1 aima 4897, —g
Heitið á slysavarnafélagiö. S
Það bregst ekki. S
5
i Nýia sendl-
: bílastöðln h.f.
B -
j hefur afgreiðslu í Bæjai- ”
i bílastöðinni í Aðalstrætl I
16. Opið 7.50—22. A:
sunnudögum 10—18. — S
Sími 1395.
Barnaspltalasjóðs Hringsiue
eru afgreidd í Hannyrða-
verzl. Refill, Aðalstræti 1S
(áður verzl. Aug. Svená-
sen), í Verzluninni Victor,
Laugavegi 33, Holts-Apó-
teki, Langholtsvegi 84,
Verzl. Álfabrekku við Suð-
urlandsbraut, og Þorste'Xí-
búð, Snorrabraut 81.
Hus og íbúðir \
m
af ýmsum stærðum I °
bænum, útverfum bæj- »
arins og fyrir utan bæ-«
inn til sölu. — Höfum;
einnig til sðlu jarðir, ■
vélbáta, bifreiðir ©*:
verðbréf.. . ■
B
Nýja fasteignaialan.
Bankastræti 7.
Sími 1518 og kl. 7,30— ■
8,30 e. h. 81540.
■
Mlnnín^arso.löltí :
M
■
ivalarheimilis aldraðra sjó-:
tnanna fást S eftirtó’duro *
stöðum í Reykjavik: Skrif- ■
stofu sjómannaaagsráðs, ;
Grófin 1 (getigið inn fr&;
Tryggvagötu) sími 82075,;
skríístofu Sjómannaiélag*.:
Reykjavíkur, Hverfisgöf.w :
8—10, Veiðarfæraverzlunjt- *
Veroandi, MjólkurfélagshÚB-1
inu, Guðmundur Andrésson;
gullsmiður, Laugavegi 50, ■
Verzluninni Laugateigur,»
Laugateigi 24, fóbaksverzlun:
inni Boston, Laugaveg 8,;
og Nesbúðinni, Nesvegi 39.»
í Hafnarfirði hjá V. Long.: