Alþýðublaðið - 20.08.1953, Blaðsíða 4

ALÞYÐUBLAÐH9
Fimjiitudagur 20. ágúst 1953,
Svdva jónsdóitir:

t^tgef&Dði: AlþýfSaflckkurinc. Ritstióri cg ábyrgðtniaaÖŒr;
Ksnníbai Valdimarsson. Meðritstjóri: Helgi Sæmend**oo,
Wréttarflóri: Sigvaldi Hjálmarsson. Blaðamenn: Loftur Guð-
mundíson cg Páll Beck. Auglýsingastjóri: Emma Möller.
KitaUórnaríímar: 4901 og 4902. Auglýsingasími: 4906. Af-
gr«iCs]usiiri: 4900. Alþýðuprentsmiðjan, HverfiSgötu B.
Áskriftarverö kr. 15,00 á mán. í lausasölu kr. 1,00
Slegið hefur í bakseglið
SJALFUR MALENKOFF
befur haidið ræSu og viður-
kermt, að margt liafi farið í
fcandaskolum og á allt annan
veg en æskilegt hefði verið í
fcinu mikla' Rússlandi undir
stjórn foður Stalins.
Það hafi verið allt of þnngir
skattar á fóikinu, segir Malen-
koff. Og það sem verra er:
Blessað fóikið hafi jafnvel
fengið of Htið að borða. — Já,
fcver trúir nú annari eins
Mlvaðri vitleysu uti á Islandi
eins og þvi, að sjálf alþýðan
feafi áram saman ekki fengið
nóg að bc-rða í sjálfu Rúss-
landi!! — Þetia hefði verið
tálinn Ijóti Títóisminn fyrir
tveimur árum og Trofzkiismi
fyrlr svo sem 10 árum.
Það er a. m. k. engin von til
þess að margir trúi slíku af
því fólld, sem haft hefur Þjóð-
viljann fyrir sína biblíu og
innteklð mcð daglegum mat
og drykk lofsöng bans nm al-
fOÍIkomleik allra bluta og alls-
nægtir fólks í Rússlandi.
Ofg þó, hvað skal segja og
geca, þegar það er sjálfur
Malenkoff, sem segir það?
Ekki er honam æílandi að
tala illa um Stalin látinn. Því
sfður að ófrægja hann með
ósönnum söguburði um skatta-
níðslu og skort á lífsnauð-
symjnm.
En nú hafa verið gerðar rúss-
neskar áætlanir um að fram-
leiða minna af kúíum og blýi
og skriðdrekum, en rneira af
matvæliim — og . . . hérna
’GKTNISSPRENGJUM. Og svo
er það aub þess einn liður í
Gamtíðnr áætluninni. að
‘’kattalögtmum sknli breytt til
2«4íkunar, rétt eins og á
Islandi.
Það mun því bráðum vera
von á því eindæma góða
stjómaríari, og þeim alls-
j nægtum, sem Þjóðviljinrt hef-
ur verið að Iýsa fyrir okkur
! í Rússíandi, síðan hann hóf
’ göngu sína. — Og betra er
j seint en alclrei. En hvað er
að gera annað en játa það, að
vitnisburðunum ber ekki sam-
an.
Það þykir aldrei gott á
siglingu, þegar slær í bak-
segl. Og hjá kommúnistum
utan Rússlands hefur nú
reglulega slegið í bakseglið.
Þeirra vegna hefði Maienkoff
' aldrei átt að halda þessa ræðu.
Haún hcfði a. m. k. ekki þurft
| að segja svo afdráttarlaust, að
^ mikiil skortur hefði verið á
mörgum lífsnauðsynjum. Það
er svo erfitt að samræma það
jafn eindregnum fulíyrðingum
og frain hafa verið bomar um
allsnægtimar.
En eitthvað hefur rekið
manninn til þess. Og það skylcli
þó aldrei vera, að það hafi
verið svipaðar , ,heimilisástæð-
ur“ og neycMtf Grothcwobl
fyrir skömmu síðan iil sams
konar játnínga og samskonar
loforða.
Ef svo skyldi vera. þá verð-
tir ekki annað sagt, en að
Malenkoff hafi hagað sér
viturleca, því að Grothewohl
gaf ekkí sínar yfirlýsingar tim
bætt Iífskjör, fyrr en fólkið
hafði gert unoreisn og rúss-
neskir skriðdrekar höfðu
verið Iátnir skakka Ieikinn.
: En bað tiltæbi að beita skrið-
dreknm gegn sveltandi verka-
mönnum mæltist heldur iíla
fyrir í beimspressunni, nema
í blöðom kommúnista, og varð
til þess að milljónir rnatma
víðs vegar um heim fóru AÐ
HUGSA um bjóðfélagsmál í
stað þess að Iifa og hrærast í
blindri trú á ágæti einræðis-
sósíalismans í rússneskri fram-
kvæmd.
Islenzkar Irétíir ufan úr helmi
SJALDAN bregður mær
vana sínum. Og ekki brá rík-
isstjóm íslands heldur vana
sínum með það, að Iáta þac!
fréttast atan úr heimi, a?
Hotaæfingar Atlantshafsband;
Sagsins ættu i þetta sinn að
nolikru Ieyti að fara fram við
strendur íslands.
Auðvitað hefði farið bezt á
því, að jslenzba stjórnin hefð'
sesnt út tilkynningu um þeíta
á undan öllum öðrum. En þetta
láðist henni eins og fyrri dag
ina. Tílkynning íslenzku rík-
issfjórnarmnar kom þá fyrst,
ec híngað höfðu borízt erlencl
blöð með fréttum af jiessnm
raerka atburði.
Segja ©rlend blöð, að æfing
amar eigi að fara fram á Norð
ur Atlantshafi frá íslandi til
Gíbraltar, og muni 300 her-
skip, 1000 flugvélar og nokk-
ur húndmð þúsund hermanna
taka þátt í þeim.
I tilkynningu sinni segir rík
isstjómin, að ýms ríki, sem
iftilar séu að Norður-Atlants
hafsbandalaginu ætli að hafa
floíaæfingar í Atlantshafi í lok
septemher, (nánar f)ii tekið
mun það vera frá 15. septem-
ber til 5. október) — og hafi
Rjíkisstjórn fsjands samþykkt
það í sambandi við æfingarn-
ar, að flugvélar fljúgi yfir ís-
land og að herskip fái aðstöðu
til æfinga við strendur Iands-
ins :á þeim stöðum, er síðar
verð'i til teknir.
Verður að vænía þcss, að
íslendingar fái að vita im það
á undan öðrum, hvaða eyjar
verða heimilaðar sem skot-
mark, og hvaða firðir til afnota
fyrir herskip þau, sem þátt
taka í æfingunum. — I fyrra-
haust fóru slíkar æfingar fram
við strendur Noregs og Ban-
merkur.
Úthreiðið Álþýðuhlaðið
VERST AÐ GERA ÞAÐ
SJÁLFUR.
ÁSur en við yfirgefiun, ísa-
fjörð og víkjum á aðrar víg-
stöðvar, munum; við geta
„Skutuls“ að nokkru. Hann
bóí göngu sína unöir ritstjórn
Guðmundar frá Gufudal. þann
13. júlí 1923. Átti því 30 ára
afmæli í síðasta mánuði. Má
líta á það, er hér fer á eítir
sem .afmæliskveðiu til hans
eða frá honum, ef menn vilja
heldur.
í ávarpsorðum segir svo:
..Reynt mun verða að taia
máli alþýðu og styðja hluii,
er henni megi verða til gagns
og giftu. Þarf hún mikils við
því á henni hvílir öðrum
stéttum fremur, heill og heiður
landsins. Skapar það henni
mikinn rétt og miklar skyldur.
Meðan nógir aðrir gjörast til
að minna hana á skvldurnar.
m.un vel sæma að halda uppi
réttinum . . .
Aðrar stéttir hafa ráð á
meiru eða minna fé, fara og
með völdin í iandimt. en
alþýðan hefir ekkert sér til
bjargár, nema atgjörfi sírta
andlega og líkamlegá.“
í eftirfarandi grein, sem
nefnist „Hugvekja“ er ijós og
skilmerkileg grein gerð fyrir
þeim meginatriðum. sem sevin-
lega hljóta að skapa stétta-
mismiUn og stéttaátök í auð-
valdsþjóðfélagi. Jafnframt
verður skiljanleg nauðsyní al-
mennings á því að eigr.ast
eigin vigi og baráttutæki, til
þess fyrst og fremst að sækja
fram og rétta sinn hlut.
..Sínum augum iítur hver á
silfrið. Svo er og um vinnuna.
iSumir telja hana syndagjöld
manhkynsins. aðrir fjöregg
be=s og bót allra meina.
Hún gengur nú kaupum og
sölum eins og búðarglingur.
Hendur og hyggjuvit manna
brevta gasðum jjarðar í Hfs-
nauðsynjar og munaðarvarn-
ing.
Náttúran leggur efni til,"
vinnan skapar úr því fæði og
Idæði, hús, , skip, vagna og
vélar — auð.
Skógar eru höggnir. ’skip og
hús smíðuð, málmar og kol
grafin úr iðrum jarðar. akrar
og engi rudd og ræktuð. vatns-
föll og vindar tam'n til v.érka.
—- Vit og strit gera allt.þetta.
Mest flug var þó á ..Skutl-
inum“ utn kosningar, sem á
þessum árum vor-a. tíðar og
sögulegar á ísafirði.
Glefsur úr ör.vtuttu kosn-
ingaáyarpi, sýna. að ekki er
töluð tæpitunga:
i ..Mundu þinn mátt.
j Láttu engan telja hér trú
um, að ekki þúrfi á þínu at-
i kvæði að halda.
j Láttu engan teija þér trú
! um. að ekkert mtini um þitt
liðsinni.
Láttu engan telia þér trú
: um, að ósigur bíði þín.
I Vita skaltu. að einskis ér
meiri þörf en þin.
, Vita skaltu, að við kjör-
borðið er enginn e’mn þér vold-'
, ugri,
j Vita skaltu, að veill hugur
j veldur engum sigri, en öruggur
(allan.
j Því, alþýða á ísafirði. mun
þinn mátt og myl þína óvini
smátt“.
Við skulum svo Inæðja ísa-
fiörð með þv’í að leggia okkúr
á hjarta orð eins ..þeirra, seiri
i þá fóru í fylkingarbrjósti. Þau
■ voru sönn fyrir 28 árum, þegar
þau voru sögð. Síðan hafa
j ógnir og harðstjórn eínræðis
I lagt sig fram um að brjóta
, niður mannlegan virðuleika og
j ná þrælatökum kúgunarinnar
á hverri manrcssálu, hverium
barnshuffa ,ef unnt væri. I
J þeirn hildarleik hefxxr mörsum
, sldlizt.'að vígið, bað sem aldrei
í má falla í hendur óvinanna.
er í okkar eirin hurskoti. Að
við merum aldrei láta hræða,
kauna eða kúga af okkur okkar
eigin sál og sannfæringu.
Gerum við það, þá glatast.allt.
,.Ég hef orðið fyrir því hér
á Isafirði vegna skoðana mifiria,
að hundum hefunr verið sigað
á börnin mín.
En það er eitt verra, en að
láta siga huridum á börnin sín.
Það er ao siga sjálfur hundum
á börnin sín“.
Öli au.ðæfi náttúrunnar eru
mörifium ónýt og eihskis virði,
ef vinnan ekki hagnýtir þau.
Hugvitsrnenn og snillingar
hafa smiöað svo stórvirkar
vélar, áð fáir menn geta með
beím afkastað jafnmiklu og
hundruð eða þúsundir véla-
lausra manria. Þær vinna nú
mikinn hluta allrar stritvinnu
í heiminum og kunna ekki að
þrevtast.
Þeir .sem fyrstir fundu upp
og smíðuðu þessar vélar .haía
sjálfir haft þeirra lítil not
flestir . . .
En vélarn&r vmna enn,
vinna nótt sem. dag, hvíldar-
og. möglunarlaust — ekki fyrir
fólkið, sem stjórnar þeim —
ekki fyrir almenning — heldur
til þess að verksmiðiueigendur
geti fengið arð af fé si'nu eða
umráðafé.
Þúsundir risavaxinna skipa
bruna um höfin, sum' flytja
vörur á milli landa, önnur
veiða ógrynni af fiski og öðr-
um sjávardýrum. — Ékki gera
þau það fyrir skipshafnimar
-— ekki fyrir almennmg —
heldur til þess að skipaeíg-
endur geti fengið arð- af íé
sínu eða umráðafé.
Jörðin er rudd og ræktuð,
ávexth- hennar nnnir og
bættir á marga vegu. Ekki
fvrir þá, sem að því vinna —
ékki fyrir almenning — heldur
til þess fyrst off fremst að jarð'-
eigendur geti fengið arð af fé
síru. '
í stúttu máJi: AtvinnutSkin
mörgu. sem afurðanna þarfn-
art eða leggja fram vínmi.
sína, heldur yfirleitt ■'’egn.a
Frh. á 7. síðu.
hélt þing sitt í Stokkhólmi í sumar, og
voru þar mættir fyrir Alþýðusamþand
íslands þeir Jón Sigurðsson og Magnús Ástmarsson. Fulltrúar frá verkalýðssamtökum í öllum
heimsálfum flu.ttu kveðjur á þinginu, og sjást þeir hér á myndinni (frá vinstri): R. Figueira
•Erá Uruguay. Jafnaðarman'n.aforinginn gamli Leon Jouhaux frá Frakklandi. Georg Menay frá
Eandaríkjunum. - C. R. Chandury frá Pakistan —- og Smalli frá Afríku, I