Alþýðublaðið - 23.08.1953, Page 6

e
ALÞÝÐUBLAÐiÐ
Súniuulagiir 23. ágúst 1953.

Hestamenn.
Framhald ai 8. síðu.
STOFNA SKÓLA. ■
Kvað Capt. Paterson þá fé-
Jaga hafa rætt um,/ að á ís-
landi bært að stofna skóla, er
kenndi hið norræna reiðlag í
stað hins spánska, er tíðkast
víðast hvar í Evrópu. Sagði
hann, að þeir væru sérlega
hrifnir af töltinu og vissu ekki
til, að sá gangur þekktist ann-
ars staðar.
SKIPULEGGUR
ÚRREIÐARTÚRA.
Kerr Hunter, sem er aðal-
Kerr Hunter, se:n er aðal
ráðgjafi líkamshvíldarráðs
Skotlands, og er hann sá, er
byrjaði á að skipuleggja ferða-
lög á hestbaki í Skotlandi.
Hann kvað íslenzka hestinn
vera miklu betri, en þá hesta
•er notaðir eru í bessar ferðir
í Skotlandi. Kvað hann' þá fé-
laga vera sérlega hrifna af
þoli, þýðgengi og fótvissu
íslenzka hestsins.
LEGGJA GRUNDVÖLL
FYRIR FRAMTÍÐINA.
Eins o.g hinir lagði hann
áherzlu á nauðsyn þess, að
gera ferðalögin .. ódýr. Kvað
hann borga sig að leggja grund-
völlinn að ferðalögum í fram-
tíðinni strax, enda mundi það
borga sig síðar. Mínntist hann
á að aðgerðir Norðmanna í
þessu máli eftir stríð , sam-
bandi við skíðaferðir, en þeir
hafa ódýrar ferðir:þá mánuði,
sem aðalstraumufrnn er ekki.
Kvað hann félagsskap sinn
senda árlega um 800 manns til
Noregs upp á þessi býti.
JÚNÍ OG HÁLFUR JÚLÍ.
Stakk hann upp á ódýrum
ferðum í júní og fram í miðjan
júli Sðan venjulegt verð
fram ágúst Iok og þá ódýrt í
september.
EKKI AÐEINS ÚTLEND-
INGAR.
Þorleifur Þór'ðarson, for-
stjóri Fer'ðaskrifstofunnar,
tjáði blaðinu, að þessi fyrir-
ætlun um skipulögð ferða-
lög á hestbaki væru ekki a'ð-
eins miðuð við Útlendinga,
helclur væru þau engu síður
fyrir Islandinga.
VINA DELIVIAR
26. DAGUR:
nær dauða en lífi og allt var' ég ekki upp leyndarmáli henn
að kenna leti þinni, J ar? Mér varð hugsað til þess,
það — - r......>.
heimsku og ómennsku. Ef barn ’ ef hún nú einhvern tíma fyrir
ið deyr_ þá ætla ég að segja ’ tilviljum skyldi komast að því
Connie Coberley frá því, að þú ' að ég elskaði Connie Coberley.
hafir drepið það. j Mér var ljóst, að ef svo færi,
Hann myndi ekki trúa þér! ( þá myndi ég ekki fá lifað við
Ha'tin myndi gera það, Bran tilhugsunina um hverja nautn
don, því að ég hef vitni. Það hún hefði af að kvelja mig.
vill nú svo vel til, að ég hef j Ég sagði við hana: Það er j ekki annað en rétta út hönd-
vitni. 1 líka annað, sem ég þarf að tala ina, þá myndi honum í té látið
hennar og yndisþokki væri ó-
viðjafnanlegur, þá hafði hún
ekki látið sér nægja að vinna
Brett með þeim eiginleikuni
sínum. Þvert á móti hafði hún,
ef ekki með orðum, þá að
minnsta kosti með athöfnum
og látbragði gefið Brett í skyn
fullum fetum, að hann þyrfti
[um við þig.
Hún bylti sér óþolinmóðlega
í rúminu og íleygði ofan af sér
hvað eina það, sem í hennar
valdi stóð. Nú beið hún þess,
að sjá hver yrðu áhrifin af orð
sænginni. Ég þoli það ekki: Um sínum, beið þess að ég
Balleífinn
Frh. af 1. síðu.
getur ekki orðið lengri.
ÍSLENZKI BALLETÍ'NN.
I fyrra vetur hófst kennsia
í ballettdansi í þjóðleikhúsinu,
undir leiðsögn danska baliett-
meistarans Bidsted, og var
þátttaka mjög mikil. Bidsted
er væntanlegur hingað aftur í
haust, og hefst kennslan þá
aftur í ballettskólanum.
NÆSTU VIÐFANGSEFNI
ÞJÓÐLEIKHÚSSINS.
í vor var að mestu leyti lok
ið við að æfa leikrifin ,,Sumri
hallar“ eftir Ténnesee Wil:-
iams, en. þar leikur Katrín
Thors aðalhlutverkið, en Ir.d-
riði Waage annast leikstjórn,
og „Einkalíf“ eftir Noel Cow-
ard, með Ingu Þórðardóttur og
Einar Pálsson í aðalhlutverk-
um, en Gunnar Hansen hefur
leikstjórn á hendi. — og er
það fyrsti sjónleikurinn, sem
hann stjórnar í þjóðleikhúsinu.
ÍSLENZKT LEIKRIT.
Þá tekur þjóðleikhúsið á
þessum vetri til meðferðar nýtt
íslenzkt leikrit, „Valtvr á
grænni treyju“ eftir Jón Björns
son rithöfund. og annast Lárus
Pálsson leikstjórn. Bvggist leik
ritið á samnefnd-i sögu eftir
Jón, sem út kom fyrir nokkru,
og hlaut hina beztu dcma.
Jæja, svo? Kjánaprikið þitt.
Þykistu hafa vitni? Þvílík
vitni! Landshornalýður og
hann^Connie' ínynch^trúa^slíku’* endalaust að hlusta á þvæluna j Segði eitthvað, en ég gat ekki
fólki, þó það fengist tii þess að l1 Þer- En hun ste ekkl fram ur neitt' E§ stoð UPP- 1 ÞV1
taka undir með þér til þess að
tala illa um mig. Eí ég bara
gæti hlegið fyrir aumingja
hálsinum mínum, bá myndi ég
held ég fara úr kjálkaliðnum!
Og það er víst satt, að það
dregur hver dám af sínum j
sessunaut, því að mér var orð-
ið jafn tamt að Ijúga nú orðið
eins og ég var frábitin því áð-
ur. Og ég laug: Ég fór með
barnið heim til frænku minnar
í nótt, meðan þú varst meðvit-
undarlaus. Og okkur kom sam
rummu.
Ég sagði: Ef þú elskar Con-
nie ...
Ef? Það er ekkert ef! Annars
þarf ég ekkert að anza þér til
um, hvort ég elska hann eða
ekki. Það er okkar mál og kem
ur þér ekkert við.
Og ekki heldur honum bróð-
ur mínum Brandon?
sá ég að hún reyndi að kingja
munnvatni sínu, en átti í mikl
erfiðleikum með það.
Hún sneri sér að mér og
hvessti á mig augun. Það braiin
úr þeim eldur. Hlustaðu tnú á,
an um að senda eftir lækni til j sa§6i °S reyndi að tala ró-
Seaverne og hann sagði að leSa- Hvað ert Þn annars að
barnið væri dauðvona vegna
hirðuleysislegrar meðferðar.
Laurel frækna mín og læknir-
inn frá Seaverne, það eru vitn-
in mín Brandon. Reyndu bara,
ef þú vogar, að gera lítið úr
þeim. Ég þori að veðja að þú
játar með sjálfri þér, hvað sem
öðru líður, að Connie muni trúa
þeim.
Ég var ekkert hrædd um að
fól'kið frá Norður-Karólínu
myndi eyðileggja þessa upþ-
lognu, sögu fyrir mér; það var
nú einu sinni enginn hægðar-
leikur hvorki fyrir Brandon
rugla og þvæla um hlu,ti, sem
þú berð ekkert skynbragð á?
Háíin bróðir þirin elskar mig,
og ég er að reyna að gerá hon-
um það sem allra léttbærast að
sannreyna, að það er gersam-
lega vonlaus ást. Hvað viltu svo
sem að ég geri? Á ég kannske
að segja honum það berum
um
Láttu stelpubjánann koma
með kalda baksturinn á háls-
inn á mér, sagði hún. Og Eliza-
beth . . .
Ég var komin fram á þrösk-
uldinn, en sneri :nér nú við.
Já, hvað er það? spúrði ég.
Hún reis upp á olnbogann;
veikt bros breiddist um andlit
hennar. Segðu bróður þínum
ekki frá því, að ég ætli ekki
með honum. sagði hún biðj-
andi röddu. Honum verður svo
mikið um það.
Hvert voruð þið að ráðgera
að fara?
Bara eitthvað langt. Honum
fannst tilhugsunin þeim mun
skemmtilegri, sem ákvörðunar
staðurinn var lengra burtu,
helzt milljónir míl'.ia! Við skul
orðum, að honum sé fyrir nm lata hann skemmta sér við
beztu að reyna að hætta að að hugsa til ferðalagsins. Mér
elska mig? Helduirðu að það
færi vel með hann?
Það væri það bezta, sagði ég.
Þú heldur það. En það er
líður illa að vita harm þjást.
Viltu heldur særa hann
srriátt og smátt, seigdrepa lífs-
löngun hans? Éinhvern tíma
einungis vegna þess, að þú hef (hlýtur hann að komast að
ur enga möguleika til þess að þessu.
né aðra að fá það tií þess að setja þig inn í þessa hluti. Ég I Já, einhvern tíma. Kannske.
svara beinum spurningum. Og j Veit betur. Ef það gerir hann' En það þarf ekki að gerast
mér til mikillar gleði, sem ég hamingjusaman að halda, að strax.
reyndi þó að fara sem allra ég elski hann, þá sé ég ekki J Ég yfirgaf hana. Mér fannst
bezt með, sá ég að Brandon hvað illt ég geri honum með
hné aftur á taak upp að kodd-« því að láta hann trúa því.
unu,m, og að brosið, sem áður j Ég hvessti á hana augun.
breiddi sig um allt andlit henn (Hann er farinn að gera fram-
ar, breyttist nú í kvíða og von . tíðaráætlanir, Brandon. Áætl-
leyýi- I anir um framtíði'na; og þar
Ég kom með barnið hingað (tekur hann tillit til þín. Og' til
aftur frá he»nni frr-sjcu minni þess að orða þetta enn greini-
j til þess að láta það heldur j legar, bætti ég við eftir augna
jdeyja hér, þar_ sem það á ■ bliks þögn: í framtíðaráætlun
i heima; en það kraftaverk hef-! Um hans er hann ekki lengUr
| ur gerzt, að frú Shieldstone er ' einn. heldUr ert þú við hlið
í á góðri leið með að lífga það hams.
vlð- j Ég hef líka gert mínar fram
Hún sagði: Ég var nú aldrei : tíðaráætlanir, s'agði hún, og
sterk á svellinii hvað viðkem- þar er ekkert tillit tekið til
Ur meðferð á börnu.m. Ég gerði hans. Hins vegar hef ég ekki í
mitt bezta, en ... j hyggjU að segja honum neitt
Þú. gerðir þitt versta. Ef það frá því. Og þar sem þú virðist ema
ekki tekur gagngerðum breyt- • vera honum umhyggjusöm
ingum héðan í frá. þá skal ég systir, þá æt'la ég að láta það
sjá til þess að Connie fái vit- koma í þinn hlut, að særa
neskju um sekt þína; og ekk- hjarta hans banasári, með því
ert skal verða undan dregið. { að svipta hulunni frá augum
það hart, að verða að sam-
sinna henni í verki. Og það
Varð ég vissulega að gera. Ekki
gat ég fengið það af mér að
tala um Brandon við hann
Brett bróður minn. Og mig
iðraði þess sárlega, að hafa lát-
ið flækja mig í mál, sem ég
hafði ekki vald á. Það hryggði
mig stórlega. að vara þess með
öllu ómegnug, að hjálpa bróð-
ur mínum.
Brett og Powell komu ekki
úr borginni fyrr en á fimmtu-
daginn. Þeir vor.u ekki búnir
að vera heima nema svo sem
stund, þegar Powell
neytti færis til þess að tala við
mig einsléga.
Hvérnig var Brett? spurði
ég.
Yfirleitt var allt í stákasta
Jæja. Ég er þá ekki lengur hans um hinar raunverulegu laS5 meö hann. En hann fékk
í vafa u,m, hvar ég hef þig. Þú
ert mér óvinveitt, sagði hún.
Og þegar ég svaraði ekki, þá
tók hún víst þögn mína sem
samþykki, sneri sér frá mér og
fór að stara og stara út um
gluggann. Ég þóttist vita, að
hún væri í huganum að glíma
við verkefni, sem voru gáfum
hennar ofvaxki. Hvers vegna
hafði ég ekki látið Gilly myrða
hana? Og hvers vegna Ijóstaði
tilfinningar mínar í 'hans nn samt martröð, Liz. En það
garð. I lýsti sér allt öðruvísi en hérna
Hvers vegna ásettirðu þér þá heima.
frá fyrstu, byrjun að gera hann i Hvernig?
ástfanginn í þér? spurði ég. | Það^ hyrjaði eins og venju-
Ég ásetti mér ejtki neitt í lega. Ég heyrði í honum, enda
því eftii. Ef þú litir út eins og hafði ég andvara á mér. Ég
ég, þá þyrftirðu heldur ekkert nefndi nafn hans, eins og ég
að ásetja þér í því efni. Slíkt jafnan geri, þegar ég fer inn
kemur allt af sjálfu sér. ; til hans hérna heima. En þá
Og þarna laug hún í annað gerðist dálítið skrítið. Hann
sinn. Því enda þótt feguirð settist upp í rúminu og sagði
Dra-viðjÉérðlr.
Fljót og góð afgreiSsía,
GUÐL. GÍSLASONs
Laugavegi 83,
fiírni 81218.
Smurt brau^
oú snittur.
.Nestisuakkar.
Ódýrast og bezt. VIb-I
oamlegást pantið &*8|
fyrirvara.
MATBAKINN
Lækjargotn 3,
Síml 8034®.
1 Samúðarkorf
• SlysavarnafélagB fiitnds
jj kaupe flestir. Fá«t hjá
• slysavarnadeildum om
• land allt. 1 Rvík ! hann-
; yrðaverzluninni, Bankt-
: stræti 8, Verzl. Gunnþór-
■
j unnar Halldórsd. og tkrif-
! atofu félagsins, Grófin 1.
■ Afgreidd í sima 4897. —
: Heitið á slysavamaféltgl0.
: ÞaC bregat ekki,
3
■
■_____...,— , ............
: Nýiasencll-
\ bHástöðin h.f.
• hefur afgreiðslu 1 Bæjar-
! bílastöðinni í AðaÍBtræþ;
j 16. Opið 7.50—22. Á|
S sunnudögum 10—18. -
■ Sími 1395.
I MÍnnlh tíarsi>1ölð
! Barnaspltalaajóða Hringítaei
; eiu afgreidd í Hannyrða-1
j verzl. Refill, Aðalatrætl lá|
í (áður verzl. Aug. Svená*f
! sen), í Verzluninnl VictorJ
j Láugavegi 83, Holt*-Apé-f
j tekir Langhöltsvegi 8
! Verzl. Álfabrekku við Su®-[
j urlandabraut, og Þorsté'n®“|
jbúð, Snorrabraut 61.
lllm og íhúðif
ii
aS ýmsum stærðum
fcænum, útverfum bæj- S
arins og fyrir utaa bæ*:
inn til sölu. —■ Höfuts |
einnlg til sðlu j&rCir, g
vélbáta, bifreiðk os |
verðbréf. |
Nýja fastelgnaíaliMí.
Bankastræti 7.
Sími1518.
namnRanaab-
við mig: „Kallaði eg upphátt?“
Vitanlega sagði ég honum að
hann hefði ekki gert það. Þá
,sagði hann: „Ó. Mér þykir það
leiðinlegt.“ Og þeÞa v-ar í síS-
asta skiptið.
í síðasta skipti? át ég eftir
honum.
Já; þeíta var endirinn á
því. Ég dvaldi hjá honum í
herberginu dálitla stund. Og
hann lagðist út af og steinso-fn
aði og vaknaði ekki fyrr en
j komið var fram, á morgun.
En dásamlegt! sagði ég.
| Já. Víst er þáð. Hann fór
j sjálfur út um alla borg, Liz.
(Hann sagði að Hendon þyrfti
ekki að koma með sér. Mér
1 þótti fyrir því að verða að láta