Tíminn - 30.08.1964, Blaðsíða 2

Frá Barnaskóla Garða-
hrepps, Silfurtúni:
Skólirm tekur til starfa þriðjud. 1. sept.
10 og 9 ára börn mæti kl. 9 árd.
8 og 7 ára börn mæti kl. 1 e. h.
Kennarafundur verður í skólanum kl. 10.30 í. h.
Skólastjóri.
Frá Barnaskólum
Hafnarfjarðar
Lækjar- og öldutúnsskóli taka til starfa föstud.
4. sept. næstkomandi, fyrir 7, 8 og 9 ára börn.
Nemendur mæti þennan dag sem hér segir.
9 ára börn kl. 10 árdegis.
8 ára börn kl. 11 árdegis
7 ára börn kl. 2 e.h.
Eins og undanfarin ár hefst nám 10, 11 og 12
ára barna 1. okt.
Nýir nemendur, aðfluttir láti skrá sig hið fyrsta.
Kennarafundur 1 skólunum verður sem hér segir:
1 Lækjarskóla föstudaginn 4 sept. kl. 9 árd.
í Öldutúnsskóla fimmtud. 3. sept. kl. 4 síðd.
Sfcólastjórar.
Frá Barnaskólum
Reykjavíkur
Börn fædd 1957, 1956, 1955 og 1954 eiga að
sækja skóla í septembermánuði .
7 ára börn (f. 1957) komi í skólana 1. sept. kl. 10 f. h.
8 ára börn (f. 1956) komi í skólana 1 sept. kl. 11 f. h.
9 ára börn (f. 1955) komi í skólana 1. sept. kl. 1 e. h.
10 ára börn (f. 1954) komi í skólana 1 sept. kl. 2 e. h.
Næsta dag, miðvikudaginn 2. sept n. k., þarf einnig
að gera skólunum grein fyrir öllum 11 og 12 ára börn-
um, (sem hefja skólagöngu 15. sept.: n. k.), sem hér
segir:
11 ára (f. 1953) 2. sept. kl. 9 f. h.
12 ára (f. 1952) 2.sept. kl. 10 f. h.
Foreldrar athugið:
Það er mjög áríðandi, að skólarnir fái á ofangr tíma
vitneskju um öll 7—12 ára börn, bar sem skipaí verð-
ur í bekkjardeildir þá þegar.
Geti börnin ekki komið sjálf, þurfa foreldrar þeirra
eða aðrir að gera grein fyrir þeim í skólunum
Börn, sem flytjast milli skólahverfa, skulu hafa með
sér flutningsskírteini.
Ath.: Börn, sem voru í 9 ára deildum Vesturbæjarskóia
við öldugötu s. 1. vetur, verða í þeim skóla einnie i
vetur.
Kennarafundur verður í skólanum 1. sept. kl. 9 f h
Fræðslustjórinn í Seykjavík.
Þáttur kirkjunnar
Einn dagur lífsins
„Kenn oss að telja daga
vora, svo að vér megum öðl-
ast viturt hjarta,“ var bæn
spekingsins forna. En hvað
felst í þessari bæn? Hún er i
fljótu bragði óskiljanleg. Að
hvaða leytí er sá betur settur
í vizku eða speki, sem telur
dagana?
Þetta er vafalaust eitt
þeirra orðtaka, sem á frum-
málinu telur að baki sér orða-
leik erlendrar eða austrænnar
tungu. Að telja, reikna sam-
an, hugsa um, halda reikning
yfir, mun eingöngu hafa verið
sagt um það, sem dýrmætast
þótti, t.d. gull og gersemar.
Annað var ekki talið meðan
reikningslistin var enn aðeins
eign útvalinna spekinga og
töframanna.
Og þarna finnum við þráð-
inn, upphaf hugsunar, sem í
þessu felst. Kenn oss að telja
dagana, hvern einasta, ekki að-
eins afmælisdaga og hátíðis-
daga, heldur hvundaginn sjálf-
an, sem dýrindisperlu úr hendi
Guðs, gjafarans mikla, perlu
frá uppsprettu lífsins og eilífð-
arinnar. Getum við lært þetta,
hljótum við að verja hverjum
degi vel, gæta hans sem gim-
steins og verðmæta.
Við getum gengíð sorgmædd
til sængur, þreytt eða vonlaus,
en þegar morgunsólin læðist
inn um gluggann og boðar
nýjan dag af himni, er hægt
að vakna og ganga út að
glugganum, teygja sig móti
geislunum og finna nýjan
þrótt og nýjar vonir streyma
inn hverja æð og taug. Enn
einn dagur fullur sumars og
sólskins.
Því hvað er lífið annað en
keðja af dögum. Og getum við
ekki veitt þeim athygli, metið
þá mikils, hverfa þeir aftur og
verða okkur einskis virði. Og
lítilsvirðum við þá, þökkum þá
ekki eða fyrirlítum þá, verður
lífið um leið að kvöl og myrkri.
Og við eigum aðeins einn
dag í einu, ekki meira. Hvern-
ig tökum við honum? Hvern-
ig verjum við honum?
„Fallegt og hversdagslegt"
er orðalag, sem haft er eftir
eínhverjum hugsuði, sem seg-
ist fyllast innilegu þakklæti
fyrir hvern dag og lofsyngur
alla þá smámuni hversdags-
leikans, sem við oftast gleym-
um, en honum finnst hvert smá
atvik þrungið unaði og fögn-
uði. Að heyra frstu raddir
morgunsins, setjast að borði
með börnunum, eftir að hafa
fengið sér yndislegt bað, virða
fyrir sér fólkið á götunni,
koma inn í strætisvagn-
inn, heilsa vinnufélögunum,
allt þetta finnst honum svo dá-
samlegt. En hann fann ekki
fögnuð þess og þakklætíð gagn
vart því fyrr en hann hafði
verið veikur og komst svo aft-
ur til heilsu.
„Hjarta mitt var fullt af
fögnuði, ég hefði viljað syngja
af sælu og gleði, kraftaverkið
mikla, lífsdagurinn — starfs-
dagurinn hafði veitzt mér að
nýju.“ „Þessum degi hefi ég
glatað," sagði keisari í Róm
forðum, þegar hann hafði ekki
gert að minnsta kosti eitt góð-
verk, sem hann hafði góða sam
vizku yfir að hafa framkvæmt.
Þannig skapast það, sem
kalla mætti „hvundagsguðs-
þjónustu.“
Trúmennska, vandvirkni og
ástúð heita reikningsvélarnar,
sem notaðar eru við bókhald-
ið við að telja dagana. Og það
er ábyrgðartilfinningin gagn-
vart hverri stund, sem situr í
öndvegi við bókhaldið. Og hvað
skortir nútímafólk meira en
ábyrgðartilfinningu, — vitund
þess, hve allt er dýrmætt og
þá ekki sízt störf, hverdagsins,
sem eru að mestu uppistaða
og úrval þess, sem við köllum
hamingju.
Við erum öll börn hversdags
leikans, þrátt fyrir allt híð
stóra og örlögþrúngna. Og
aldrei megum við verða svo
sljó, að við finnum ekki stærð
þess, sem gjörist í ævisögu okk
ar frá degi til dags. Hver ein-
asta stund er þrátt fyrir allt
hluti af lífi og ævi.
„Og sú stund, sem líður fæst
aldrei aftur,
hún er sem mynd í draumi
sýnd.“
var sungið í viturlegri dægur-
vísu fyrir 30 árum. Gleymist
þetta viðlag, þá verður stund-
in og um leið ævin „gleymd og
týnd.
Hvern dag þarf því að lifa
þannig, að ekkí einungis hið
mikla heldur einnig hið smáa
sé líkt og smámyndir í mynda
samfellu — mósaik, nákvæm-
lega á réttum stað til að skapa
hið mesta listaverk allra lista-
verka, fagurt mannlíf.
Þannig verður þakklætið til
Guðs hluti af lífi okkar. „Hvun
dagsguðsþjónustan" er þá
slungin tveim meginþáttum,
starfsgleði og þakklætiskennd.
Og þakklætið þarf að koma
sjálfkrafa, af því að við finn
um sjálf, hve lífið er dásam-
legt og getum því ekki bund-
izt orða og söngs. Þá kemur
sunnudagsguðsþjónustan eins
og af sjálfu sér, viðlag í ljóði
lífsíns."
Þótt dagar hversdagsleikans
séu auðugir af endurtekning-
um, þá eigá þeir samt ef vel
er að gætt óteljandi blikfleti
tilbreytinga og átaka. sem
víkja frá venjunni.
Við þurfum því að læra list-
ina miklu, okkar dagatal að
meta hvern einn dag, sem
gimstein úr djúpi eilífðarinn-
ar. Hann gefst aðeins einu
sinni, og svo aldrei framar.
Einmitt dagar hallandi sum
ars undir haust minna mörgu
fremur á þessa holltu lexíu
Þessí dýrðardagur sumarsins
kemur aldrei aftur, á morgun
er máske vetur. Hefui þú gef-
ið honum eitt góðverk að
minnsta kosti. Hann gaf þér
alla geisla sína — alla sína
heillandi töfra, sína tindrandi
heiðríkju.
Árelíus Níelsson.
Handbókband
bókamenn; bókasöfn Mun-
iS handbókbandið á Fram-
nesvegi 40, mikið úrval af
1. flokks efni, vönduð
vinni. Reynið dðskiptin.
Hestur
rauðblesóttur 4 vetra
ójárnaður, tapaðist frá Mó-
um, Kjalarnesi i júlímán-
uði. Mark sneiðrif-ið
framan hægra Upplýsing-
ar í síma 35139.
Bæjarráð Hafnarfjarðar
ákveðið hefir verið að fjölga gjaldd. á eftirstöðvum
útsvara 1964, úr 4 í 6, hjá þeim sem greiða
reglulega af kaupi, og þess óska. Verði gjalddag-
arnir 1. hvers mánaðar mánuðina sept. 1964 til
febr. 1965. Skriflegar umsóknir þurfa að berast
til Bæjarskrifstofunnar í Hafnarfirði í siðasta lagi
5. sept. 1964. Skal getið þar um nafn vinnu-
veitanda.
Bæjarritarinn í Hafnarfirði.
Vínna í New York
Vel enskumælandi maður eða kona óskast til
starfa í New York við afgreiðslu og bókhald.
Tilboð með upplýsingum sendist blaðinu fyrir
fimmtudagskvöld n. k. merkt: Ic 700
T I M I N N, sunnudaglnn 30. ígúst 1964 —
2
V