Alþýðublaðið - 14.10.1953, Qupperneq 6

6
ALÞÝÐUBLAÐBÐ
MiSvikudagur 14. októl er 1953
Mðifundiir Kennarðfé-
íags Vestfjerða.
KENNARAFÉLAG VEST-
PJARÐA hélt aðaifund sinn á
ísafirði dagana 18. og 19 sept-
ember s. 1.
Formaður íélagsins, Björgv-
in Sighvatsso.-i. setti fundinn
og bauð félágsmenn og gesti
velkomna. Forseti \ ar kjörinn
Sveinn Gunnlaugsson skóla-
sfjóri, Flateyri.
' Fundinn sóttu ?5 kennarar
af Vestfjörðum, auk gesta.
A fundinum voru rædd ýmis
félagsmál vestfirzkra kennara.
Aðalmál fundarins voru tvö:
1. Jónas B. Jónsson fræðslu
íulltrúi í Reykjavík, flutti
mjög athygíisvert erindi um
reikningskennslu í barnaskól-
om.
2. Aðalsteinn Eiríksson náms
stjóri gagnfræða- og heimavist
arskólanna, flutti erindi um
endurskoðun á námsefni og
tíma í barna-. gagiifræða- og
menntaskólum. En eins og
Ííunnugt er, þ»á hefur verið
skipuð nefnd til að gara tillög-
ur úm þau efni og 4 Aðaisíeinn
Eiríksson sæti í nefndinni.
Miklar umræður fóru fram
um efni beggja arindanna og
svöruðu frummælendur fyrir-
spurnum, sem fram’vorn fcorn
ar.
Eftirfarandi tillaga var sam
þyk-kt með samhíjóðá atkvæð-
um:
., Aðalfundur Kennarafél ags
Vestfjarða vill eiridregið vara
við því, að í náinni framríð
verði gerðar gjörbraytingar á
núverandi fræðsluiögnm
' Ákveðið var, að næsti aðal-
fundur K. V. verði haldinn -á
ísafirði n. k. haust. Sambykkt i
var að feia stjórn félagsins áð,
fá hæfan mann tii þess að
flytja — á næsta fundi félags-
ins — erindi um einhverja
námsgrein og leiðbeina jafn-
framt kennurum í kennslu
hennar. Það er áíorm K. V.
að tengja saman aðalfundi fé-
l,agsins og stutt, hagnýtt r.ám-
skeið í einhverri einni náms-
grgin, svo félagsmönnum gef-
izt .tækifæri til. á .ári hverju,
aðykynnast helztu riýmæluvn í
kenns’u hinna ýmsu riáms-
gteina.
Fundinum bárust kveðjur og ,
áfnaðaróskir frá fræðslir iála-j
stjóra. |
Bæjarstiórn hélt boð ’rini,
fyrir fundarmenn í veitíi: i.asal j
AJbýðuhús?in?. Forsaii bæjar-j
stjórnai', Birg’r Fmnsson, bauð |
gesti veTkomna og stjórnaði
hófinu. Margar ræðar voru
fluttar. . Meðal ræðumanna
voru þeir Jónas B. Jónsson,
Aðalsíeinn Eiríksson og Þór-
léifur Bjarnason Forseti fund
arins, Sveinn Gunriliugsson,
þakkaði bæjarstjórn ísafjarðar
fvrir ágætar viðtökur.
Stjórn Kennarafélags l’'est-
fjarða var endurkosúi, en
stjórnina skipa:
Formaður: Bjórgvin Sigfc
hvatsson, Ísafirðí, ritari: Matt
hías Guðmundsson, ísafirði, og
gjaldkeri: Kristján Jónsson,
Hnífsdai
Moa Martinsson
INýkomnar
jm síft'ar karlmannanærbuxur,
j*
i*
IB.
S Verzlun
j H. TOFT
S Skólavörðust. 8. Sími 1035
þó að það verði ef til vill ekki
fyrr en á næsta ári, þá verður
hann enn á lífi, þessi ræfill
þarna. Þið þurfið ekki að vera
svona meyrar þess vegna; hann
er ekkert bráðfeigur. Og þú
þarna, sem ert að skipta þér
af öllu, þú færð víst áreiðan-
lega þinn djöful að draga, —
hvæsti hún á eftir mömmu
minni.
Hún fékk ekkert svar. Við
eltum veiðimannahatt nágranna
konunnar, þar sem hann bar
við dagsbrún á austurhimnin-
um. Timburstaflarnir og brota
járnshlaðárnir sáust nú greini-
legar en þegar við stauluðumst
í gegnum þetta hverfi fyrir all
langri stundú 'síðan.
Við komum að Bergsbrúnni.
Þar eru þrengsli í ánni og hún
flæðir þar framhjá með mikl-
um hávaða. Þar var stór spuna
verksmiðja. Eg sá í anda næt-
urvaktina bíða þess með eftir-
væntingu í kinnfiskasognum
a'ndlitunum, að dagur væri um
allt loft. Við heyrðum véla-
gnýinn út í gegnum vota stein-
múrana umhverfis verksmiðj-
una. Það var hérna sem mamma
sagði við nágrannakonuna, að
hún skyldi kasta brauðinu í
íma.
Þeir deyja náttúrlega af að
eta það, fiskarnir, en við því
er ekkert að gera, bætti hún
við háðslega..
Brauðið er víst nógu gott
í málleysingjana mína, sagði
nágrannakonan, og veiðimanna
hatturinn rann út í skakk um
leið og hún hnykkti til höfð-
inu til þess að gefa orðum sín-
um meiri sannfæringarkraft.
Mamma svaraði henni yfir-
leitt ekki það sem eftir var
leiðarinnar.
Það var kominn dagur. þegar
við loksins komum heim um
morguninn. Nágrannakonan
hraðaði sér inn til sín án þess
að kveðja eða þakka fyrir sig,
og mamma, sem hafði gefið
henni svo góðan mat, átti það
þó sannarlega skilið af henni,
fannst mér. Það heyrðist barns.
grátur innan úr herberginu
hennar eins og venjulega.
Mamma var mjög hrygg í
bragði. Hún fór að búa um
rúmin okkar.
Hvaða erindi áttum við eig-
inlega til þessarar leiðinlegu
kerlingar? Þangað hefðum við
aldrei átt að koma, sagði ég
og reyndi að hughreysta hana
mömmu mína.
Lífið er viðbjóðslegt. Eg
hefði aldrei getað trúað þvi__aö
það væri svona andstyggilegt.
Og að þú skyldir líka vera með.
Þetta var þó sannarlega ekki
sjón fyrir börn. Reyndu bara að
gleyma því, sem þú sást. Við
hittum kannske bara svona ó-
sköp illa á. Reyndu nú bara að
gleyma þessu. Reyndu bara
að hugsa ekki um það. Þú
skalt fá að koma með mér
á fund í verkalýðsfélaginu á
morgun. Það á að sýna þar
gamanleik, sem heitir: Jeppi
á Fjalli.
Enda þótt ég fengi að fara
með mömmu og þótt við sæt-
um á allra bezta stað í salnum,
þá man ég ekkert af hinum
lærdómsríka gamanleik. Aftur
á móti stóð heimsóknin til
27. DAGIIR
spákonunnar mér lifandi fyrir j
hugskotssjónum og hvert ein-!
asta atvik í sambandi við haua. j
Og svo er enn þann dag í dag.!
(Eg hef ennþá ekki fengið tæki
færi til þess að sjá leikritið.). J
Eg sagði Hönnu litlu frá
kroppinbak riæturverði og j
ekki frá öðru. Alls ekki frá
heimsókninni til spáko’nunnar.
Það var alltof ljótt handa
henni. Og ég sagði henni held.
Ur ekki frá leikritinu, sem ég
fékk að sjá í verkalýðsfélaginu.
Þá myndi Hanna litla bara
hafia orðið svo hrygg ýfir að
fá ekki að sjá það líka. Hún *
fékk aldrei að sjá iekirit. Kúsat1
Minua hafði ekki smekk fyrir
leiklist, og þess utan voru það
lög á fætækraheimilinu, að
krakkarnir væru komnir inn á
bverju kvöldi klukkan átta.
Hanna litla fékk ekki einu
sinni leyfi til þess að heim-
sækja mig nema í þetta eina
skipti. Hún átti að hjálpa eitt
hvað til á fátækraheimilmu,!
sagði hún. J
Eg leit nánast á það sem
trúnaðarbrot gagnvart Hönnu
litlu, að fara í leikhúsið með
mömmu. En kennslukonunni
myndi ég gjarnan hafa sagt frá
því.
Mamma mm greiddi skuldir
í verzlunum og eitthvað upp í
húsaleiguna og svo keypti hún
taubúía í búðinni og lét þá
niður í skúffu. Stundum sat
hún og saumaði úr þeim litlar
treyjur. Hún var alltaf frekar
afundin við nágrannakonusa
um þessar mundir. Hún kom
heldur ekki oft inn til okkar.
Mamma var heima allan
daginn í heilar tvær vikur. Hun
saumaði og saumaði og var allt
af að búa sig út; hún var allt
af að búast við honum stjúpa
mísum. En hann kom ekki.
Nú var hún bráðum búin með
fjörutíu krónurnar. Þá varð
hún að fara að vinna úti á dag
inn á ný.
Um það leyti rak húsráðand
inn nágrannakosuna og krakk-
ana hennar úr húsinu. Ekki
einu sinni undir þeim kringum
stæðum sáum við neitt til
mannsins hennar. Hann skipti
sér víst ekkert af henni. Hanna
.sagöi mér einu sinni í frímín
útunum, að hún byggi með
alla ormana sína á fátækra-
heimilinu, og að allir sveitar-
limirnir væru bálreiðir út í
vesalingana henriar. því að þeir
hefðu hönd á öllu og éyðileggðu
allt, sem á vegi þeirra varð.
Eina nóttina vaknaði % við
að .heyra stjúpa minn rymja
og stynja og tala. Það stóð
matur á borðinu; það var
sigtibrauð, sultukrukka, agúr-
ka og líka nokkrar ölfloskur.
Þegar stjúpi minn tók eftir
því að ég væri vakandi, þá
sagði hann við mömmu, að hús
skyldi gefa mér brauð og sultu
og svolítið af öli til þess að
renna brauðinu niður með. Ejj
var því óvön að borða góðan
mat á þessum tíma sólarhrings
ins.
Klukkan var tvö.
Hún þarf líka að fá sæmi-
legan mat, sagði hann. Slík
nærgætnti var hommi ekki eig
inleg, heldur afleiðing þess,
að' líann var mikið drukkinn.
En sigtibruð og sulta var nú
ekki neinn hversdagsmatur.
Eg settist upp í rúminu rnínu
og hámaði í sig þetta góðgæti
afi hjartans lyst; og svo sötraði
ég öl mieð, en mi gsvimaði bara
af. því.
6Í fyrstu veitti ég því enga
athygli, um hvað þau voru að
tala. Eg hugsaði bara um að á
morgun myndi ég hafa sigti-
bfatiS_meS sultu á með mér í
skófann, og þá skyldi ég gefa
Hörinu Iitlu með métr í frímín-
újunum. "Dg ég skyldi líka
ségja henni frá því, að ég hefði
fengið öl, öðruvísi en í heim-
ildarleysi. Vitanlega — þar sem
sém áfengi á annað borð er
haft um hönd, hafði ég eins og
öíinur börn, komizt bæði í
brennivín og öl. En mér hafði
alltaf fundizt það svo vont. En
nú fór ég að taka eftir því, sem
þau voru að tala um. Eg
héyrði riiömmu segja:
Við. getum fesgið kvisther-
bergi hjá Valdimarsfólkinu.
Það ’ er verið að Ijúka við hús
ið. Ög svo fór hún að tala um
bóndadóttur úr sveitinni, þar
sem hún ólst upp, sem væri
gift þessum Valdimar; - og
þeim liði svo vel í alla staði.
Valdimar vann í sykurverk-
smiðju.
Við getum flutt inn í næstu
viku, og við þurfum ekki að
greiða húsaleigu, fyrri en
éítir mánuðinn.
:,Jæja þá, sagði stjúpi minn.
Það er þá bezt að ég fari að
tala við ökumanninn.
; Hana nú, þá er allt búið,1
riugsaði ég með mér. Eg hafði
talið öllu óhætt, svo lengi sem
mamma og stjúpi minn höfðu
ekki fengið neitt annað hus-
næði til þess að búa í en það,
sém við vorum í hérna. Nú
Var öll von úti. Mér fannst
fnaturmn tútna svo út í munn
inum á mér. Jafnvel sigti-
þrauðið með sultunni komst
ekki riiður. Ölið var beiskt og
andstyggilégt. Og svo kastaði
ég öllu saman upp.
Þetta er alveg merkilegur
krakkaangi, sagði stjúpi minn,
Hun þolir ekki að fá ærlegan
mátarbita.
- Það er ölið, sagði mamrna.
Flún er því svo óvön.
Eg gróf mig undir sængina
og dró hana upp fyrir eyru til
þess að heyra ekki til þeirra.
Eg hataði þau........ Eg átti
bara að fá að eiga heima í fá-
tækraheimilinu hjá henni
Hönnu litlu, eða þá .... ég
gaf hugmynda.flugfinu lausan
tauminn, og í þann mund,
sem svefninn var að ná mér
á vald sitt, var ég orðin sú
allra fínasta í öllum skólan-
um og bjó hjá kennslukonunni.
En reyndin varð nú samt
öll önnur. Við fluttum í sykur
síröpshúsið.
Stjúpi minn hafði fengið
vinnu hjá ökumanni nokkrum
inni í bænum. Lauriin voru
triíðuð við að hann væri ó-
kvæntur maður og hefði enga
á framfæri sínu. Hann var í
fæði hjá ökumanninum og
fékk að sofa í svolítilli kompu
í. hesthúsinu.
Ný]a sendi-
bílastöðin h«f.
Úra-viðgerðir. í
Fljót og góð afgreiðsla.)
GUÐI, GÍSLASON. s
Laugavcgi 63, s
sími 81218. S
Smurt brauð
og snittur.
Nestispakkar.
Ódýrast og bezt. Vin-Á
samlegast pantið með ■
fyrirvara, •
MATBARINN S
Lækjargötu 6. )
Sími 80 Í40. >
Samúðarkorf
s
s
s
Slysavaraafé! ags íslar.d s S
kaupa flestir. Fást hjáS
slysavarnadeildum um S
land allt. í Rvík í hann-S
yrðaverzluninni, Banka-)
stræti 6, Verzl. Gunnþór-S
unnar Halldórsd. og skrif--
stofu félagsins, Grófiti 1. ■
Afgreidd í síma 4897. — ^
Heitið á slysavarnafélagið ^
Það bregst ekki. ^
hefur afgreiðslu í Bæjar-I
bílastöðinni í Aðalstræti)
16. Opið 7.50—22. Á\
sunnudögum 10—18. —^
Sími 1395. ^
s
s
s
s
s
s
s
s
s
V
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
-S
s
s
$
s
.s
s
s
s
V
s
s
s
s
s
s
s
s
Minningarspiöíd
Barnaspítalasjóðs Hringpins
eru afgreidd í Hannyrða-
verzl. Refill, Aðalstræti 12
(áður verzl. Aug. Svend-
ssn), í Verzluninni \rj.ctor,
Laugavegi 33, Holts-Apó-
tekíi,- Langlioltsvogi 84,
Verzl. Álfabrekku vio Suð-
urlandsbraut, og Þorsteins-
búð, Snorrabraut 61.
Hús og íhúðir
af ýmsum stærðum í
bænum, útverfum bæj-
arins og fyrir utan bæ-
inn til sölu. — Höfum
einnig til sölu jarðir,
vélbáta, bifreiðir ng,
verðbréf.
Nýja fasteignasalan.
Bankastræti 7.
Sími 1518.
Mlnnfngjarsp]öld \
dvalarheimilis aldraðra sjó- C,
manna fást á ef-tirtöjdum \
stöðum í Reykjavik:. Skrii-S
stofu sjómannadagsráð'S, S
Grófin 1 (gengið inn frá.V
Tryggvagötu) sími 80275,)
skrif stofu S jómamiafélags )
j ; Reykjavíkur, Hverfxsgötu £
8—10, Veiðarfæraverzlunin
Verðandi, Mjólkurfélagshús-
inu, Guðmundur Andrésson^
gullsmiður, Laugavegi 50,^
Verzluninni mugateigur, ^
Laugateigi 24, tóbaksverzluns
inni Boston, Laugaveg 8,S
og Nesbúðinui, Nesvegi 39.S
í Hafnarfirði hjá V. Long.S