Alþýðublaðið - 01.04.1954, Blaðsíða 6

ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Fimintudagiir 1. april 1954
Fmrn drégar...
Framhalc; af 4. síðu.
sera í veðí er, ef uppskeran er
ékki í réttu hlutfalli við fjölda
föiksins, sem stundar landbún-
ao.
í öllum löndum Suður- sem
Norður-<Evrópu er takmarkið
eitt og hið sama. að bæta léleg
vinnuafköst og lélegan afrakst
ur landbúnaðarins. A þann
hátt er þess væn/.t. að takast
megi að auka matvælafram-
ieiðsluna og bæta lífskjör
sveitafólks um leið og gi-und-
völlurinn undir aukinn iðnað
er skapaður í borgunum.
„HÆGARA SAGT EN GERT“
„Þetta virðist vera ofur ein-
iált takmark,“ heldur skýrslan
áfram. ,.En það er hægara sagt
en gert.“
Iðnaðarþjóðirnar í Norður-
og Vestur-Evrópu eru í þeirri
aðstöðu, sem ekki þekkist í
Suður- og Austur-Evrópu, að
þær geta ráðið því sjálfar að
mestu leyti, hyað þær fram-
íeiða af matvælum. og hvað
þær kjósa að flytja inn í skipt-
um; fyrir iðnaðárframleiðslu
sína.
Skýrslan telur, að til þess að
auka mátvælaframleiðslu álf-
unnar sé nauðsynlegt að fjö'lga
mjög alMýrum og auka ávaxta
og grænmetisuppskeru. En til
viðbótar sé það lífsspursmál
fyrir landbúnað Evrópu, að
bændur fái kost á betri mennt
un en þeir hafa almennt haft
hingað til og að þeir öðlist
kunnáttu til að notfæra sér ný
tízku ræktunaraðíerðir.
LANDBÚN AÐURINN
í AUSTUR-EVRÓPU
Drepið er á þá stefnubreyt-
xngu, sem orðið hefur i Aust-
ur-Evrópulöndum og Sovétríkj
unum. í stað smábýla og með-
alstórra fjölskylduíbúða sé nú
lögð aðaláherzlan á stór sam-
vrkjubú. Þrátt fyrir þessa
stefnubreytingu séu smábýli og
meðalstór býli í miklum meiri
hluta í Austur-Evrópu ennþá.
Það stafi af því, að fjármagn
skorti til að koma upp risa-
vöxnum samyrkjubúum og
.einnig skorti hæfa bústjóra til
að veita þessum fyrirtækjum
forstöðu.
..Hin stjórnmálalega og fé-
lagslega bylting, sem gengið
hefur yfir þjóðir Austur-Ev-
rópu,“ ségir skýrsla SÞ, hefur
aðeins eitt ta.kmark: að auka
iðnaðarframleiðsluna eins mik-
i’ð og frekast var unnt. Af þsSs
um ástæðúm hafa 'iandbúnaðar
málin -orðið út undan og það
þrátt fyrir þá staðreynd, að
aukinn iðnaður krefst aukinn-
ar matvælaframleiðslu til borg
ahna. Það hefur ekki tekizt að
rétta land'búnaðinn við og
bæta styrjaldartjónið. Mat-
vælafremleiðslan er því enn
minni í Áustur-Evrópu en hún
var fyrir styrjöldina. Aðalá-
stæðurnar fyrir hnignun land-
búnaðarins í Austur-Evrópu
eru taldar m/a.: Lándbúnaður-
Inn héfur ekki fengið sinn
eðlilega skerf áf fjármagni,
dreifing landsins og síðar sam-
yrkjubúin ollu truflun og
bændur haf aekki fundið hjá
sér hvöt tíl að auka framleiðsl
una.
Arthur Omre:
ÓLFSEYJARM
Sakamálasaga frá No

40. DAGUR
skrifað af lítið tilfinninganæm-' orðið svo framorðjð. Þér eruð
um manni, dálítið einf eldnis- I náttúrlega svangui'.
legt var það á köflum, en l.ýsti j Tíma? O, jú. Það væri ann-
þó dugnaði og harðfylgi, krafti. ars dálítið óvenjuiegt. Eg er
og kjarki. ! ekki vanur ....... Jú, annars.
Og þér gátuð ekki farið frá í Eg myndi meö ánægju þiggja ekki sonurinn og dóttirin í
Stefánsson? j kaffibolla. Það er alveg satt; I þessu húsi erfingjar hans? Mja
kosti. Og Holmgren ekki sak-
laus sem engill þar sem hann
lá í graf sinni. Bréfið hans var
sönnunargagn á sinn hátt ....
og svo sannarlega: Voru þá
tíra-viðger?íír.
Samúðarkorf
Nei, ekki þá. Þótt merkilegt' það er orðið langt síðan ég hef
kunni að virðast. Það var ekki , neytt matar eða drykkjar. —-
fyrr en löngu seinna, að mér i Ekki síðan um helgi.
fannst ég geta það. En þá vildi j Webster hleypti brúnum.
Holmgren ekki iengur kvæn_ j Hann sá kvöldborð frú Erik-
ast mér. sen fyrir sér í allri þess dýrð.
.... mjo .... Jú, áreiðanlega.
Hann var ekki lögfræðingur.
Það myndi korna í þeirr.a hlut
að skera úr því.
Snotur kvenmaður var hún.
Gekk. fram og aftur milli eld-
Þetta er að vísu gamalt bréf, • Hann kipptist við. Treysti sér . húss og borðstofu í einföldum
en sarnt sem áður mjög verð- . ekki til þess að særa hana með gn snotrum, rústrauðum kjól
mætt fyrir yður að hafa það.
Eg í'æ vægari dóm?
því að taka orð sín aftur. Jú,
ég þakka fyrir. Kaffiboila og
Áreiðanlega. Þér getið reitt; brauðbita. Það getur ekki skað
yður á það. Hum, um, En meðal að neitt. Ilann leit á kluk'kuna.
annarra orða: Kynlegt, að , Hún var hálf ellefu.
Holmgren skyldi ekki biðja yð-
ur að fara með öil bréfin í póst.
Þér segið, að hann hafi farið
með sum sjálfur, eða að
mimista kosti út af skrifstof-
unni. Eruð þér nú alveg viss-
Föl og alvarleg; grönn og
spengileg. Dökk á brún og brá
eins 'jog ungfrú Harm; miklu
meirj. dama sarnt, heldur en
ungfyú Harm. Ekki alveg að
hans1' skapi, kannske dálítið of
eldhúsig. LéU dýrnar tm, fyrir hans smekk. Ungffu SLaugateigur, Laúgateig 21, {
Frnin stóð á fætur og gekk
fram í
standa opnar inn í borðstof-
una. Hann heýrði að hún sýsl-
aði við potta og könnur, opnaði
dyr og gekk út og fcom imn aft-
ar um'fietta? Eg segi yður satt, ■ ur.
að skilyrðislaus játning mun > Webster hugsaði málið. Hún
koma yður betur en nokkuð hefði ekki þurft að játa neitt.
annað, úr því sem komið er. Ekki nok’kurn skapaðan hlut.
Og þao er ekkert smáræði að Náttúrlega hefur hún ályktað
hafa stolið meira en hundrað að Stefánsson væri búinn að
þiisund krónum. ; játa. Jafnvel þótt svo væri, ^ fyrirtaks mjólk og óviðjafnan-
Það hljótíð þér sjálfar að myndi erfitt að fá hana dæmda. > iegt kaffi. Webster ræskti sig.
skilja. j Fullyrðing á móti fullyrðimgu. | Röskleg kona, frú Stefánsson.
Eg sver við allt, sem heil- Það er ekkert vitni tii að því, j péll hún í raun og veru hið
agt er, að ég hef aidrei snert að Holmgren hafi fengið henni ; bezta í geð. Bar nærri því að
fleiri bréf en þetta með pen_ þessi bréf. En hinir p'ening- j segja virðingu fyrir henni. —
ingum frá Holmgren. Hún arnir þá? Einhvern veginn Myndi gera næstum því hvað
horfði fast á Webster, lyfti , verður að toga út úr þeim það, sem væri fyrir hana. Stóð alls
hendi til þess að gefa orðum ! &'em á vantar. Svona vilja þau ekki svo illa, málið hennar,
sínum frekari áherzlu. | hafa það, tína þá fram smátt; nema eitthvað nýtt og óvænt
Iiumm-um, maður á ekki að °S smátt. Annars virtist hún kæmi í spilið, sem vel gat ver-
sverja í tíma og ótíma. Hann | ekkert segja nema sannleikann ið. Hræðilegri hugsun skaut
leit við bréfunum, þukklaði • °S Þ° ■ Hver gat vitað hve- Upp í huga hans, eins og reynd
lakkið, skar bréfin upp, taldi í j nær Þetta pakk sagði satt og ’ ar bft áður síðan hann fór að
þeim og lagði peningana inn í hvenær Þat) Ýmislegt í fást við að rannsaka þetta
þau aftur hvert fyrir sig, eftir j játningu hennar, sem var ó-
að hafa sannfærzt um að þau j nokkuð áleíðis er
höfðu inni að halda nákvæm- I maðm allavega kominn. Búinn
S
^ ura-viugcruir. S
^ Fljót og gó'ð afgreiðsia. ^
3 ^
SgUÐLAUGUR GÍSLASON,s
Laugavegi 65 s
Sími 81218. S
S
-V
s
s
_ s
Slysavamaíé'ags Isisr.ds^
kaupa flestir. Fást hjá {
slysavarnadeildum um S
land allt. 1 Rvík í hann-S
yrðaverzluninni, Banka- S
stræti 6, Verzl. Gunnþór-j
unnar Halldórsd. og skrií- S
stofu félagsins, Grófio l.b
S Afgreidd í síma 4897. — ?
S Heitið á slysavamafélsgið )
S Það bregst ekki.
S
' DVALARHEIMILI
ALDRAÐRA
SJÓMANNA

Mlnnlogarspiölíl
fást hjá:
{Veiðarfæraverzl. Verðandi,
Ssími 3786; S j ómannaf éi agi
S Reykjavíkur, sími 1915; Tó
Sbaksverzl Boston, Laugav. 8, ^
Ssími 3383; Bókaverzl. Fróði,)
S Leifsg. 4, sími 2037; Venrl. ^
, ) Laugateigur, Laugateig 24, i
Engen hins vegar, ef hann Þa , Wími 81666. 5lafm. jóhanns„í
. r nn Cnivnlxlnf1 K ríml t
væri ekki eins vel kvæntur eins ! ) son> Sogabletti 15, sími S
og raun var á...... -
Gerið svo vel, sagði frúin.
Mætti ég fá að þvo mér um
hendurnar? Hann gekk fram á
baðherbergið í forstofunni og
þvoði sér um hendurnar.
Já, buff og spælegg, fallegt
fat með smurðu indælisbrauði,
ÁugSýsíSS i
Álþýðubiaðinu
lega þær upphæðir, sem á þau
vorú skrxfaðar. Hann humm-
aði nokkrum sinnum meðan
hann var að láta þá inn í um-
slögin.
Webster lagði skrifblokk á
borðið, strauk hendi um skall-
ann og tók fram penna sinn.
Skrifaði: Frú Anina StefánsL
son, fædd Ross, fæðingardag,
fæðingarár, fæðingarstað, for-
eldra, Fredrik Ross og Klara
Berg — heimiii Skjeberg. Frú-
in ekki áður fengið dóm fyrir
ólöglegt athæfi. Skrifaði greitt
og þó vel og læsilega. Las síð-
an upp játninguna hátt og
greinilega. Leit við 0g við upp
á meðan og horfði hvasst á
hana. Hún gerði engar athuga-
semdir. Undirritaði játninguna
þegjandi, og hljóðalaust.
Webster ' lagði skýrs'Iuna í
möppu sína. Hún sagði lágt og
þreytulega: Má ég ekki bjóða
yður kaffisopa? Mér finnst
næstum því, að sjálf hafi ég
fulla þörf fyrir að fá mér kaffi
s'opa. Með leyfi að spyrja, hr.
að finna hundrað og áttatíu
við að
Hrólfseyjarmál. Hann yppti öxl
um, varpaði hugsuninni frá sér
og hélt áfram í ró og næði að
raða í sig matnum, án þess að
þúsund. Skal finna það, sem láta nokkuð trufia sig.
eftir er, þótt seinna verði. Og j Frúin sagði: Vesalings Ar-
angar þá e’kki húsið af matar-
lykt. Buff og spæiegg, sem ég
er lifandi. Tíu af lxundraði og
vid minn.
O, hann er maður til þess að
taka svona nokkru algerlega
S
S
s
hefur afgreiðslu í Bæjar-^
bílastöðinni í ASalstrætl^
16. OpMS 7.50—22. ÁS
Nýja seodi« -
bílastöðin h.f.
fiunnudogum 10-
Sími 1395.
-18.
hundrað og áttatíu þúsundum j ei0s og vera ber, hughreýsti
voru þó alltaf átján þúsund.! Wieþster. Dugiegur drengur
Og hver hafði svo sem unnið , kpihsi nokk áfram í lífinu, hann
fyrir þeim peningum, ef ekki Arvid litli, ef ég kann að þekkja
Webster karlinn? En tíu af ''
hundraði af þrjú hundruð og
tíu þúsundum eru þó betri.
JFrúin var að leggja á Borðíð'
í borðstofunni. Seinasta skiptið
sern hún myndi leggja á þetta
borð í langan tíma. Dugleg-
asta og myndarlegasta kona,
það var hún. Hafði ekki hjálp
nema nokkra klukkutíma á jjkvofnherbergi hvert við hliðina
morgnana, af því að hún vann ^göðru. Hennar undir austur-
úti. Og saumaði af fullum i^|Íinum, eitt undir suðurhlið-
krafti þar að auki. Hann skyldi íbni, sem verið hafði barnaher-
n rétt. Reyndar óvenjuieg
úiþjtiingur maður. Já, það er
iýl huganum spurði hann sjálf-
^•ífig: En hvernig skyldi póst-
ýfeejstarínn taka þessu?
|ýííann fylgdi frúnni upp á loft
úg beið méðan hún lét farang-
Jýj' sinn niður í tösku. Þrjú
ijeyna að láta hana njóta þess,
um það leyíi sem dómurinn
yfir henni yrði kveðinn upp.
Það' kom fyrir, að dómararnir
hlustuðu á það. sem hann
bergi áður fyrri, og svo eitt
jindir vestur gaflinum; svefnher
bergi S'tefánssons gamla, sjálf-
sagt, Baðið undir súð að norðan
verðu; fúmgóð fatahengi til
Webster. Er óviðeigandi að \ ur til þess að hún slyppi sæmi
bjóða yður kaffisopa og bi-auð- ( lega frá þessu, konutetrið. Pen
bita? Eða te? Ég veit ekki, [ ingarnir komnir í leitirnar,
hvort við höfum tíma. Það er 1 mestur hlutinn að 'minnsta
;agði. Það voru þó nokkrar lík_ , beggja hliða. Þau höfðu þá ekki
sofið saman, bóndinn og hús-
freyjan á þessu heimili. O-nei;
það kom honum ekki á óvart.
Humm-umm.
r3096; Nesbúð, Nesveg 39. S
HAFNARFIRÐI: Bófea-S
^verzl, V. Long, sími 9288. (
Sr
s
s
S
s
s
s
s
S
s
s-
s
s
s
S
S
s
s
s
s
s
s
s MinningarspjÖld
• Barnaspitalasjóðs Hringslnj^
? eru afgreidd í Hannyröa- ^
^ verzl. Refiíl, Aðalstræfi 12{,
^ (áður verzl. Aug. SvemI~iJ
S sen), í Verzluninni Vietor^
S Laugavegi 33, Holta-Apó-S
S teki,i Langholtsvegi 84, S
S Verzl. Álfabrekku við Suð-S
S urlandsbraut, og Þoríteini-S
•S
S
i
s
s
S
S
s
s
s
s
s
S
S
s
s
Ódýrast ©g bezt. Yin-í
samlegasr pantið melj)
S búð, Snorrabraut 61.
S'
^ Smurt brauö ,
s ög snittur.
$ Nestispakkar.
i
s
s
s
s
S
s-
s
s
s
S
S
s
s
s
s
s
s
s
S
■S
L
«'-rf-.'i.
fyrirvara.
MATBARINN
Lækjargötn
Sími 80149.
Hús og íhúðir
s
s
s
s
s
'S
s
s
1
af ýmsum atærðum
bænum, útver^um I
arins og fyrir utan bæ-S
ínn til sölu. — Höfuaw
einnig til sölu JarSir,-
vélbáta, bifrsiSir e& ^
verðbréf. ^
Rýja fasteignaí&la®. )
Bankastrætl 7. )
Símí 1518. |