Alþýðublaðið - 27.02.1954, Blaðsíða 6

ALÞÝÐUBLAÐID
Laugardagni* 27. febriiar 1954
Kaupsfefnm í París
5ð ára § jání.
FRÁ 22. maí til 7. júní 1854,
minnist Kaupstefnan i París
þess hátíðlega, að fimmtíu ár
eru nú liðin frá stofnun henn-
ar.
, -..Fjöldi sýnemdanna, sem sí-
fellt eyksí, heíur gert.það nauð
syriíegt að reistir yrðu 4.000
.ferœetra skálar, en svæðið nær
Artluir Omre:
Sakamálasaga
16. DAGUR:
allar í ágúst árið áð-
Webster skýroi honum frá an á meðan. Jú; haiin hélt að annarri
yfir 160.000 te .-metra. þar sem ' því eins rólega og hann gat, að hann myndi eftir því, að end- ur.
■paRar undir be::u lofti taka yfir þessar upphæðir væru einmitt urskoðandinn hefði ságt sér það | Webster starði á þessar tölur
125.000 fermetra. | ekki færðar í litl-u kvittanabók-. um daginn. j allar. Þarna hafði hann það.
j En hin bókin? Gat það ver_ ! Holmgren. hafði þá fengið rösk-
ið, að til dæmis einhver á skrif íega milíjónarfjórðung hjá Stef
Svo stór er þessi útflutnings-1lna-
•márkaður, að Kaupstefnan íj Stefánsson
lét sem hann
Párís telur meir en 12.000 sýn i reyndi að muna eitthvað, strauk
ehdur, en af beim eiu hér um j^endinni aftur eftir höfðinu og
bil 2.000 frá mismu-nandi lönd- klóraði sér bak við eyrað. Þa
'v.m.
'Þessi fimmtíu ára afmælishá-
hlýtur hann að hafa kvittað fyr
ir í hina bóki-na, sagði hann. Það
"tíð mun gefa sýningunni sérstak er að segja þœr þeirra, sem ég
ah ljóma. Verður þess einkum hef krossað við. Það eru allt
'minnst, að hin órofa þróun stór stórar Upphæðir, eins og þér sjá
márkaðsins eftir sýnishornu-n_ : ið_ Það rennur upp fyrir mér
um frá „Versalahliðinu11 (la smátt og smátt) helzt á nótt_
stofunni hefði fjarlægt hana. ánsson og kvittað fyrir, og allar
Til dæmis ungfrú Engen eða þá h'kur til að hann hefði fengið
konan ha-ns? ; þmr sextíu þúsund í viðbót, sem
Stefánsson starði undrandi' sjóðþurrðinni nam. Það \ar
og skelkaöur fram fyrir sig. ekki um að villast: hann hafði
Stúlkurnar? Nei, nei. Hvers kvittað fyrir þær allar. Webster
vegna hefðu þær átt að gera stóð á fætur. Iíann -notaði tím-
það? Það var auðséð, að Stef- ann til þess að athuga bókahilL
ánsson gat með engu móti feng urnar betur. Athugaði bókakil
) Ora-viöger«5!r.
Fljót og góð afgreiðsia, S
S
GUÐI GÍSLASON.
L-uiííavegi 63,
sínú 81218.
Samúðnrkort
Slysavamalé1 ags ísland s (
Porte de Versailles) síðan 1904, unni> þegar eg er buinn að
sannar stöðugt vaxandi gengi . ganga um gólf klukkutíma eftir
Kauppstefnunnar. j klukkutíma. Holmgren hefur Sat iia:tt:; aí PVi nagsmum ao ^ öftustu síðunni og Holmgren : S baltsverzi Bosion, Laugav. 8, •
.1.988 sýnendur hafa tekið , fengiS ana þessa' peninga, það fjarlægja bókina, fyrst hann hafði ekki' kvittað fvrir. Ef nú ^sími 3383; Bokaverzl. Froði,;
i klukkutíma. Holmgren hefur
ið sig til þess að trúa slíku á
þær.
En Holmgre-n þá? Og hann
gat haft af því hagsmuni að
ina einn og einn. Tók frani eina
bók og athugaði hana. Fann ekk
ert. Settist aftur og athugaði
nánar upphæðirnar, sem stóðu
á
S
S
s
s
s
s
s
s
kaupa flestlr. Fást hjá^
slysavarnadeildum um ^
land allt. í Rvík i hann-s
yrðaverzluninni, Banka- S
stræti 6, Verzl. Gunnþór-S
^ unnar Halldórsd. og skrif-S
S stofu félagsins, Grófm l.j
S Afgreidd í síma 4897. — ^
S Heitið á slysavarnafélagið ^
S Það bregst ekki.
S
F
\
S
s
s
ÐVALARHEIMILI
ALDRAÐRA
SJÓMANNA
s Minnmgarsplölii
fást lijá:
S Veiðarfæraverzl. Verðandi, ^
S sími 3786; Sjómannafélagi;
Reykjavíkur, sími 1915; Tó- ■
þátt í að mi-nnsta kosti-10 sýn- | er alveg áreiða-nlegt. En ég get hafði aldrei sent þessar upphæð stúlkurnar tu bol.ið að þær ^Leifsg. 4, simi 2037; VerzL^
ingum í röð; 355 í 25 sýningum ,ekki munað eftir öllum greiðsl- ir til réttra eigenda og hann d £tir því ag hafa v ig ? Laugateigur,, Laugateig 24, £
í t-ri/5? r\ct ov •ío’Fn'trol o'f+ir' ________ „ _ t K o-olo xríofoi or? ■fxtl o’í o’V'íril í ■fxrvir’ Tsmim , : • SilTll 8166Gz G
í röð, og þá er jafnvel eftir unum, og býst ekki við að geta vissi að fylgiskjölin fyrir þeim i
títgur fyrirtækja, sem aldrei j munað eftir öðrum en þeim, vantaði í bókhaldið.
hæfa fellt niður þátttöku sína síð j jem eg er búinn að krossa Stefánsson hélt áfram a^jvef út fyrir Stefánsson ^jald- S
an 1304. Þessi tryggð sýnend- ; þarna við. Litla bókin, sem stara fram fyrir sig. Svo lét i -
anna er meginþáttur þess góða 1 hann kvittaði í seinustu mánuð han-n' fingurnar renna gegnum 1
. árangurs, sem náðst hefur-nú að ■ inuaj sfég f hillunni yfir skrif- grásprengt hárið. Umlaði eitt-
jSÍmi 81666; Ólafur Jóhanns-^
! ’cnn C„rrot,W+: Uml i’
að Því að Holmgren lók j S Sogabletti 15, símiC
út þessa peninga, þá leit heldur .
hálfri öld liðinni á þessu geisi-
mikla verzlunarstefnumóti.
Kaupstefnunni í París.
Webster hélt til frú Stefáns-
borðinu mínu. Hin -lá í skúff- hvð. Ekki óhugsandi kannske, son; kom strax, að ef-ninu, en
unni í s'krifborðinu mínu hjá fyrst han-n sendi ekki. pening hafði ekki orð a því að hann
ýmsum fylgiskjölum. Hún var ana. En myndi an-nars aldrei, hefði fundið kladdabækurnar.
sem sagt utskrifuð: þess vegna hafa trúað slíku á hann, jHins vegai lagði hann fyiii
lét ég hann nota þar e-n notaði Webster varð að g-era sér að (framan hana listann, sem Stef
hina góðu að taka lestina daginn eft; ánsson. hafði haft hjá isér og
ir til Fredrikstad. Honum Iá j kross við þær tölumar, sem Stef
Webster gaf honum gætur í svo mikið á að komast til sög- < ánsson hafði ekki krossað við og
NÝLEGA var í Osló haldið . laumi Webster var sannfærður unarmylnunnar í þetta skiptið • strikaði undir viðkomandi dag
Norska STcF 25 ára.
hátíðlegt með mikilli viðhöfn um þaQ, að hann var ekki að að ha-nn gat ekki beðið eftir bíl
25 ára afmæli norska STEFs.
_
í Á afmælisdaginn var uni há-
degið minningaratköfn í við-
búa þetta til, heldur sagði hann ferð.
hvort orð satt. Þetta var líka
allt svo sennilegt og kom heim
Hann hélt rakleitt til gamla
haf-narsal hásk.ólans og töluðu við þaðj sem þær bárUj ungfrú hussins; helt afram að leita 1
þár m. a. fulltrúar menntamála E-ngen og frú Stefánsson. En bókahillunm, sem hann fann
ráðuneytisins, útvarpsins, sam- hvers vegna notaði Stefánsson h*na b_°_kma b og h.elt afram UPP
foandsfélaganna, ýmissa lista-
mannasamtak og aðalritari al.
bjóðasambands „Stefjanna“.
Fuiltrúi íslenzka STEFs færði
norska félaginu sem afmælis-
gjöf ævisögu Jóns forseta Sig-
úrðssonar í vönduðu bandi með
ágreiptnm fánum beggja landa.
gjaldkeri útskrifaðar kladda-
eftir. Hann fanu hana næstum
r , ...... c , ...ro því strax í næstu hillu fyrir of , , ' . ’
bækur fyrir kvittanafylgiskjol? ■ '. . þúsund krónunum. Eg m
- - - an og svohtið til hhðar við, þar 1 6
sem hin hafði verið í i’immtu
Webster lagði þessa spurn,
i-ngu fyrir hann eins látlaust . __ , . .
j , t' pí c hillunni. Hann myndi hafa fund
og hann gat. Ju; Steíansson t . ,
. f.v. ... - . íð hana sioast, e£ hanu hefði þa
hafði skvnnguna a reiðum hond
, , ., _ , . vitao að það vantaði tvær svona
um, og hun var senmleg, þvi % ,
,v , - , . bækur. Ifann akvað að lata fara
_ _ að hann var 1 raun og veru bu- ,, , , , ,,
Um kvöldið var haldin hótíða inn að koma með hana áður: nakvæmlega yfir þessa boka-
; véizla, og bauð bæjarstjórn , Hann tók ekki þessar kvittanir skdPa’ bok fyrir bók, og hiista
Oslóbörgar 300 gestum til manu . forstjórans í kvittanabókina sér
fa,gnaðar með dansi og allskonar I ]ega hátíðlega, því hann átti
‘ voii á því að hann. kæmi seinna
.með kvit-tauir frá skógareigend
unum, sem peningana áttu að , _ . , .
... , . . , „; það emhveria nottina.
fa, og þ, var n,c.mng lum. aS, stlUrt makindaIega ,
tæra þær lausu kvittamr með', . , „ . ..
..... .,, j hægmdastolmn fyrir iraman ar
öðruna utborgunarfylgiskjolum j. . , ,, _ ,, ,, . .
. , , „ . ö_ ,J ö , íiuinn og htíf að blaða i bokmui.
fyrirtækisins. En bessar lausu J # ® ,
, . „ . , . , i.A næst semustu siðu hennar
kvittamr fra skogareigendu'n- •
setningar'. Gat frúin munað að
hafa heyrt Holmgren biðja um
eina eða fleiri af þessum upp-
hæðum og þá einmitt þá daga,
sem stóðu við hverja þeirra?
Firúin 'Virti listann le-ngi fyr
ir sér. Fyrstu upphæðinni
mundi hún strax eftir, átján
man svo
ýel.„eftir þeim, sagði hún stilli-
3096; Nesbúð, Nesveg 39. S
I HAFNARFIRÐL- Bóka-S
verzl. V. Long, sími 9288. S
Ný]a sendi- $
bílastöðin h.f. s
hefur afgreiðslu i Bæjar- ^
bílastöðixmi í Aðalstræti^
10. Opið 7.50—22. Ás
smmudÖgum 10—18.
Sími 1395.

gieðskap í ráðhúsi bo Jgarin-n-
ay. Borgarstjóiinn og forsætis-
ráðherrann héldu ræður. Flutt.
•u'r v&r m. a. stuttur sjóiileikur,
þar sem skáldið Ibsen og tón-
skáldið Grieg komu endurfædd
ir fram á leiksviðið og ræddu
ástæður sínar og lífskjör, höf-
undaiaun og hu.gmyndina um
starfsemi ,,S'téfjaTma“.
hverja einustu þeirra, svo ræki
lega, að ekki gætu einu sinni
leynzt í þeim laus blöð. Það
var mikið verk; hann gssti lát-
ið ljósmy-ndarann dunda við
Minninprgjcf fil
él
GUÍIRÚN KRISTJÁNS-
DÖTTIR, Njálsg. 18 og systur
(. aermar, hafa gfið SVFÍ kr. ;því, að ha-nn v
f: 2000 til minrJngar um foreldra fjnna fyrri bókina, sern hann
um fékk ha-nn sem sagt aldrei;'1
Holmgren skilaði aldrei neinni
kvittun, og sjálfur kunni hann
ekki við að ganga eftir þeim hjá
houum; það gat skilizt svo að
hann væri hræddur um að harm
fengi þíer ekki. Og harni þurfti
heldur ekki að vera neitt hrædd
ur. Hann hafði undirskriftir
Holmgrens í litíu bækurnar.
Webster sagði honum nú frá
búinn að
sina, þau Guðrúnu Eiríksdótt-
tf, f. ‘24. 2... 1854, d. 13. 6. 1948
og 'Krisfíór, Egilsson, f. 1. 4.
1860, d. 6. 0. 1952. Gjöfin var
afhent á 1G0 ára afmæli móð_
ur þeirra.
hefði talað um við' sig um.dag
inn. Mundi hann okki eftirþví,
að enáurskoðand: nn hefði haft
hafði Iíolxngren kvittað fyrir
hér um bi! eitthundrað og fimm
tíu þúsund krónum á tæpri'viku,
nánar tiltekið á dögu-num frá
þriðja t.il níunda ágúst, að báð_
um meðtöldum. Síöasta upp-
hæðin var tuttugu þúsund. Það
stóð þarna í bókinni. Þær höfðu
þá báðar munað upphæðina og
daginn rétt, ungfrú Engen og
frú Stefánsson.
En á síðustu síðunni stóð skrif
að: „Greíít til Holmgrens“, og
undir voru fimm upphæðif, sæm
lega.. Við vorum boðin til Holm
gre-ns um kvöldið, daginn sem
hann fékk þessar átján þúsund-
ir. Á leiðinni til Holmgrens
spurði ég manninn minn, hvers |
veg-na Holmgren 'fengi svona
mikla peninga. Mér var svo
minnisstætt þegar hann fékk
þgssa peninga einmitt þennan
g^já dag. Stefánsson var clálít
ið önugur við spurningu
mipni, sagði þó eitthvað í.þá átt,
að Iiolmgren ætlaði að senda þá
til manna. sem við skulduðum
peninga. Mér fannst sem hann
kærði s-ig ekki ura það, að ég
væri að rekast í þessu; fannst
víst sem mér kæmi þao ekki við,
svo sem líka var rétt. Ég spurði
aldrei nei-ns um þetta upp frá
því, og heyrði ég þó og sá Holm
gren upp frá því taka við pen_
ipgum hjá manninum mínum.
• Frúin mundi líka brátt eftir
hinum upphæðunum, öllum fjór j
um. Alveg hárviss, sagði hún. \
s Mmningarspjöld
^ Barnaspítalasjóðs Hrlngslnn^
^ eru afgreidd í Hannyrða- ^
^ verzl. Befill, Aðalstræfi 12^
\ (áður verzl. Aug. Svend-S
S sen), í Verzluninnl VictorA
S Laugavegi 33, Holts-Apó-^
S teki, Langlíoltsvegi 84;
5 Verzl. Álfabrekku við Suði S
J urlandsbraut, og Þorstews-\
búð, Snorrabraut 61.
Hús Q2 íhúðir
i
Það er að vísu dálítið langt um
liðið, sagði hú-n, en ég man samt
eftir þeim öllum. Maðurinn
minn greiddi honum þessa pen
inga með litlu millibili rétt á
af ýmsum
bænum, útverfum
staerBum í.
arins og lyth atao bæ-^
fnn til söltL — HSfum^
einnig tfi sölil jarðir,\
vélbáta, bifréiSir og s
verðbréf.
Nýja fasfeignaiUilaa,
Barakastræii 7.
Sími 1518.
fals núlægt sextíu þúsund krón-i eftir að -hann fékk átján þús-
orð á því við haun á dögunum?
Stefánsson reyndi að rnuna, tók
I um höfuð sitt o.w sneri sér und-
um. Það var dagsetni-np- við
hverja upphæð, en Holrngren
hafði ekki kvittað fyrir. Dag-
setningarnar voru hver á eftir
undirnar. Ég íók sérlega vel eft
ir því; mest vegna þess, að mér
var í fersku mi-nni, hvernig mað
urinn rninn hafði brugðizt við'
Smiirt bfatiS
og snittíir.
Nestíspekkar«
Ödýrast oi bezt. Vín- S
samlegasr pautið meOS
íyrírvaia. ^
S
MATBARIÍiSl S
Lækjaígðta 0» S
Sími 801 S
: i :
r r
ynðtí go ,.iuc.gi!d go sh! i öata.-