Alþýðublaðið - 04.06.1954, Blaðsíða 6

ALÞÝÐUBLAÐI0
Föstudagur 4. júní 1954
i Sloresefni |
S 140—160—170 og 195 cm. S
S hátt. )
^ REGNKÁPUEFNI, \
^ grænt, mjög fallegt. ^
\ H. I0FT ]
) $
S Skólavörðustíg 8. S
5 Sími 1035. S
Ef þér þurfið að selja bíl^ •
■
■
þá látið okkur leysa ■
!
■
■
■
BÍLASALAN
■
■
Klapparstíg 37 :
■
»
Sími 82032 :
s
ft
s
iS
s
S
s
S
s
s
s
s
s
Mikið úrval afs
stjúpum
s
s
s
og alls konar fjölærum^
plöntum selt hjá Gróðrar-S
stöðinni Sæbóli, Fossvogi, S
:s
sími 6990, ennfremur í
blómabúðinni, Ijaugavegi ^
63. Fallegu greniplönturn- ^
ar á þrotum. Pantið í tíma. S
S
Nýfl!
\ Þurrkað
|\ biómkál
j»
alveg hvítt eftir að
I liggja nótt í bleyti.
,» Snittubaunir
Grænar baunir
Gulrætur
Rauðrófur
Rauðkál
Sellerí
Blandað græmneti.
*gbidk$*»seH\
&&&&"■ SÍMI 4205 ;
Bílar.

^ Vanti yður bíl, þá leitið^
S til okkar. S
I BiLASALAN
S Klapparstíg 37
'S Sími 82032
:S
S
s
Síiyitlvðrur
teafa & í&um &nus
tmnið sér lýðhyllfi
mn laná alii
áíexander Lernef-Hoíenia:
ASTAND I POLLANDSSTRIÐI
33. DAGUR.
af að koma og hitta hann. Og
hún bað hann að bera kæra
kveðju til vinar. síns, Lavrent
jev, hins einhenta Rússa.
Hartlíb svaraði: Lifðu heill,
herra liðsforingi, og svo bætti
hann skyndilega við: Það er
annars skaði, að.þú skulir ekki
vera raunver.uleg stúlka,
Kascha. En Kascha sagði ekki
annað en það, að hann talaði
eins og gamall syndari, og svo
kvaddi hún. ba.ð fyrir kveðju
til Lavrentjevs, enn einu sinni,
og fór að því búnu.
Þegar frú Lúbjenski kom til
Kive, fór hún rakleitt í kvenna
klúbbimn með Duschku. Fyrsta
kvöldið borðuðu þær kvöldverð
hjá gamalli konu, frú von Strú
bjenska, sem flúið hafði hinar
prússnesku hérsveitir og flutzt
frá Varsjá til Kiev.
Auk hennar voru parna all-
margar eldri dömur, scm
Dusohku féll mjög vel við, og
svo einn eldgamall hershöfð-
ingi á eftirláunum.
Frú Lúbjenski tjáði dömun-
um það í óspurðum fréttum, að
Duschka hefði skemmt sér al
veg konungléga í samkvæmis-
lífinu síðastliðinn vetur.
Og það mátti á vissan hátt
til sanns vegar færa.
Þegar hér var komið, varð
Duschku illt. Það var orðið all-
títt, að henni yrði illt, rétt eftir
að hún var búin að borða. Allir
kepptust‘um-að,,hjálpa henni og
gera hen.ni til þæjfis, en hún af-
pakkaði ' áiít: og hraðaði sér
fram fyrir. .Skömmu seinna
kom húri'ÍÉfí aftúr" og hélt á-
fram að borða. Hún borðaði
með beztu matarlys-t.
Að nokkurri stundu liðinni
upplýsti frú Lúbjenski í fram
haldi af því, þar sem frá var
horfið, að nú væri hún komin
með dóttur sína til Kiev
þeirra erinda að kaupa á hana
vorkjól.
Frú von Strubjenska lét í
Ijós, að það væri mokkuð langt
að fara allá leið til Kiev til
þess að kaup á sig föt.
Já, víst er það alllangt; en
til Varsjá var ekki hægt að kom
ast fyrir bölvuðum Prússun-
um, sagði frú Lúbjenska, dálít
ið óþolinmóð. Það ætti frú Strú
bjenska sjálf bezt að vita, fyrst
hún væri nýlega flúin þaðan
undan þeim.
Já, það var álveg rétt, viður
kenndi frú von StrubjeiT ska.
En Kiev var nú líka alveg in-
dæll bær, og það borgaði sig
alltaf að koma þangað, og þar
gat maður alltaf fengið allt,
sem maður vildi.
Meðan fólkið var að borða,
varð Duschku aftur illt.
Hinar lífsreyndu eldri döm-
ur litu hver á aðra.
Hinn næsta dag fór fiú Lú-
benjska ásarat dóttur siriái á
( fund einhvers frægasta læknis
, borgarinnar og tjáði honum, að
dóttir sín, Duschka, sein væri
hérna með henni, kvartaði yfir
ákveðinni óreglu á hlutunum.
Læknirinn ,herra Grigoriev,
lýsti því strax yfir. aó' hann
vildi gera allt það fyrir frúna,
sem hann gæti, og því tii sönn
unar skyldi hann hringja til
vinar síns, læknisins doktor
Kasprovits, sem væri sérfræö
ingur á þessu sviði.
Hann lét ekki sitja við orðin
tóm, heldur gekk inn í næsta
herbergi og hringdi til doktors
ins, sinar síns. Og þegar hann
kom til baka, spurði hann döm
urnar, hvort nokkuð væri því
til fyrirstöðu að aðgerðin ætvi
sér stað á lækningastofu dotk-
orsins.
Frú Lúbjenski áleit bað ver
þeim mjög hagstætt.
Hvort það gæti ekki látið sig
gera að mæta þar klukkan eitt
daginn eftir?
Jú, það var ágætt.
Hvort hin unga stúlka hafði
ekki fengið að borða góðan
morgunmat?
Jú, svaraði frú Lúbjenski.
Og þó til einskis, því henni
hefði orðið illt á eftir.
Nú, já, en það verður allt í
lagi, sagði læknirinn, herrá
Grigoriev. Hann tók á móti
greiðslunni fyrir ómakið, fylgdj
dömunum til dyra, hneigði sig
djúpt og minnti pær á að ven
á lækningastoíu herra Kas-
provits klukkan eitt.
Lækningastofan væri auð-
fundin; hún væri vel þekkt og
gengi undir nafninu Bellevue,
en væri ekki sjúkrahús. Það
varð að finna sjúkrahús. Þau
frú Lúbjenska urðu brátt ásátt
um sjúkrahús herra R’ospop'-
ovs.
Duschka var sem sagt lögð í
rúmið og höfð til ranr.sóknar.
Það komu tveir eða þrír lækn-
ar til hennar daglega og rann
sökuðu hana.
‘ Þarna lá hún nakin, hnykl-
aði brýrnar og horíði þegjandi
fram fyrir sig, meðan þeir raon
sökuðu hana. Það einasta, sem
þeir læknarnir á þennan hátt
höfðu möguleika til þess að
staðreyna, var, — auk tilefn-
is þess, að hún var þarna kom-
in, •— að hún var mjög fögur.
En að lokum komust peir þó
að því fyrir einstaka tilviljun,
að hún var haldin af vægum
lungnasjúkdómi.
Já, sagði frú Lúbjenski. Það
er náttúrlega ástæðan til þess
losta, sem aftur er orsök þess,
að vesalings Duschka mín þarf
að fara að eiga þetta barn.
Frú Lúbjenska notaði tím-
ann vel, meðan Dushka lá á
sjúkrahúsinu til rannsóknar.
Hún þeyttist milli verzlananna
í Kiev og keypti og keypti hitt
og annað, föt, skrautmuni og
allskonar glingur. Hún borðaði
alltaf hjá sömu eldri dömunni,
frú von Strubjenska. Og hún
umgekkst marga Pólverja, sem
eins og frú von Strúbjenaka
höfðu flúið frá "Varsjá undan
Prússunum.
Þegar frú Lúbjenska var
spurð að því, hvar Dusehka
væri, sagði hún ávallt, að hún
væri á sjúkrahúsi, og það væri
verið að fjarlægja meifl, sem
hún hefði á lærinu. Hún hefði
fengið það fyrir að vera í stöð
ugum útreiðartúrum.
Spurningunni um það,
hvérs vegna ungfrú Claire,
yngri dóttirin, væri ekki með
þeim hérna í Kiev, svaraði hún
því til, að Claire væri ennþá
of ung til þess að taka pátt í
samkvæmislífinu, og þar af
leiðandi þyrfti hún engin sér
stök vorföt.
Á nóttunni lá frú Lúbjenski
andvaka og braut heilann um,
hver vera myndi faðir barnsins
hennar Duschku. Að lokum
var þó gengið hreint til vei’ks
oggerð tilraun til þess að
hindra að sá „heilagi andi
kæmi fram áformum sínum.
Duschka var svæfð, og þeg-
*ar hún kom á ný til sjálfrar sin,
leið henni enn verr en fyrr. En
nú var henni sagt, að öllu væri
lokið og allt í lagi.
í raun og veru hafði hún
heldur enga verki.
Hún lá enn í þrjá daga, dúð-
.uð í sængur og kodda og með
hitapoka allt í kringum sig. Og
það komu til hennar hjúkrunar
konur og mældu hana á klukku
tíma fresti og dedúuðu hitt og
annað við hana.
Læknarnir og kandidatarnir
á sjúkrahúsinu, sem farnir
voru að verða hinnar miklu
líkamsfegurðar hennar á-
'sky-nja, komu miklu oftar en
þeir þurftu til þess að rann-
saka hana.
Og þegar þeir rannsökuðu
hana, lá hún parna nakin með
hnyklaðar brýr og starði fram
fyrir sig.
Hvað viðvék hinum væga
lungnasjúkdómi, sem hún þjáð
ist af, þá var frú Lúbjenski
Sagt, að þetta hefði bara ver-
ið misskilningur. Hún var ekki
með neinn lungnasjúkdóm.
Það voru bara mistök að lýsa
því yfir. Frú Lúbjenski gat ver
ið róleg þess vegna.
Það kom ekki í ijos neinn
áhugi hiá læknunum á því að
senda hana á heilsuhæli *
Kákasus, eins og irepið hafði
verið á, meðan haldið var að
ungfrú Duschka væri með
lungnasjúkdóm. Herra Rospop
ov leit bara á vasann sinn, og
herra Kasprovits sömuleiðis;
og þegar herrarnir báöir horfðu
á vasann sinn, þá skyldi frú
Lúbjenska hvað til hennar frið
ar heyrði, og hun tók upp pen
S >
s Úra-vlðgerðlr. J
S '5
^ Fljót og góö afgreiðsla.$
S GUÐLAUGUR GÍSLASON.C
Laugavegi 65
Sími 81218.
Samúðarkort
Slysavnnnaré.' ags íslané* S
kaupa flestir. Fást hji S
slysavamadeildum nm)
land allt. í Rvlk í haim-)
S, yreaverzluninni, Banki- £
S stræti 6, Verzl. Gunnþér--
S unnar Halldórsd. og skrif-c
S stofu félagsins, Grófin L?
S Afgreidd f aíma 4897. — ý
S Heitið á slysavamafélagi® s
S Það bregst ekkl.
\ Minningarsplöld
S fást bjá:
£ Veiðarfæraverzl. Verðandi, S
• sími 3786; Sjómannafélagi S
• Reykjavíkur, sími 1915; Tá- S
? baksverzl Boston, Laugav. H, S
:sími 3383; Bókaverzl. Fróðí, S
^Leifsg. 4, sími 2037; Verzl.
S Laugateigur, Laugateig 24, S
Ssimi 81666; Ólafur Jóharms- S
S son, Sogabletti 15, sfml ?
S 3096; Nesbúð, Nesveg 39.-
S Guðm. Andrésson gui’smið- ^
$ ur Lugav. 50. Sími 3769. s
(í HAFNARFIRÐI; Bóka-S
Sverzl. V. Long, címí 9288. b
S
s
bílastöðin h.f. s
hefur afgreiðslu I Bæjar-b
bílastöðinni i Aðalstrætí •
Ið. OpiC 7.50—22. Á ?
DVALARHEIMILI
ALDRAÐRA
SJÓMANNA
N
S
s
s
s
s
s
s
s
s
Nýja sendi-
•unnudögura 10—18. —;
Síml 1395.
S
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s,
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s Barnaspítalasjóð* Hringiln*
S eru afgreidd í Hannyrð*- c
S verzl. Refill, Aðalstræti
S (áður verzl. Aug. Svená- ^
sen), í Verzluninni Victor, ^
? Laugavegí 33, Holts-Apó- ý
• teki, Langholtsvegi 84, s
^ Verzl. Álfabrekku við Suð-S
( urlandsbraut, og Þonteinit- S
Minninéarspjold
ödýrast og bezt. Vin- S
samlega3í pantið rneði
fyrirvara
^ búð, Snorrabraut 81
S----
^ Smurt brauð
j og snittur,
s Nestispakkar,
s
s
s
s
s
V
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
S
)
í
s
s
s
MATBAEINN
Lækjargotn *
Símí 8014».
Hús og íhúðir
af ýmsum stærðum
bænum, ótvertum
®jí*
arins og fyrir ntan bæ-
inn til sölu. — Hðfum
einnlg til sölu jarðir,
vélbáta, bifrílðii ©g
verðbréf.
Nýja fastelgnasítl«<&<
Bankastræti 7.
■ Simi 1518.
S
s
s
s
s
s
s
s
s
isS
s