Alþýðublaðið - 27.07.1954, Blaðsíða 6

i
ALÞYÐUBLAÐie
Þriðjudagnr 27. júlí 1954.
Lögreglusfjórinn...
Framhald af 1. síðu.
ekki fengizt greiddir, og ligg
ur þar því stór hlúti örorku-
styrks Jósefs bundinn.
HVAÐ LÖGIN SEGJA
Svo segir í .40. grein fram-
færslulaganna m. a.: ,,Sóknar-
prestar, kennarar og hér.aðs-
læknar skulu iíta eftir því, að
vel sé farið með aíla styrkþega
í umdæmum þeirra. Þyki ein-
hverjum oíangreindra aðila
mkbrestu r á því vera og geti
hann eigi með umvöndun kom-
ið lögum á það. ber honum að
kæra málið fyrir lcgreglu-
stjóra.“ ... Og enn fremur:
..Lögreglustjóri rannsakar
kæru þegar í stað. Telji hann
kæruna á rökum reista, ber
honum að halda sveitarstjórn
til að gæta skyldu sinnar (let-
urbr. Alþbl.).
LÖGREGLUSTJÓIíI GREIÐIR
Það ske'ði svo nú fyrir
helgina, að lögreglustjórinn
í Reykjavík greiddi Jósef
Thorlacius úr sjóði lögregl-
unnar kr. 800.00 til mf>ar-
kaupa. En hins vegar er ekk
ert gert til þess að knýja
framfærsluyfirvöldin íil að
fara eftir framfærslulifein-
VOTTORÐ
Til viðbótar þessu má til
færa vottorð. er Guðborg Sig-
geirsdótíir á Hótel Vík hefur
gefið: ,,Eftir beiðni vottast hér
með, að í dag símaði hr. Sveinn
Jónasson frá framfærsluskrif-
stofu Reykjavíkur til Hótel
Vík og tilkynnti aö frá degin-
um í dag að telia yrði ekki
greiít r hvorki matur né her-
•bergi fyrir Jósef Thorlacius og
fjölskyldu til Hótel Vík af
• 'íramfærsluskrífstofu Reykja^
" Víkur. Um leið vil étg taka fram
að frá sama tím-a getur hótelið
ekki afgreitt mat eða herbergi
til þessarar fjölskyldu. nema
bað sé greitt um leið.“ Vottorð
þetta er dagsett 14. júlí 1954.
B R Ú Ð lý A U P
Á laugardaginn voru gefin
saman í hjónaband vngírú
Guðrún Jónsd. frá Hres'
bnkka og Guðmurtdur " inars-
son kennari. Þau vor' gsfin
ffiman í Kristskirkju í T.anda
koti af séra Ubaghs. Hsimili
þeirra verður á Ránarg. 19.

L
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
■s
s
s
■>s
s
s
s
s
s
s
'S
s
s
Þeir, sem vilja fylgjast
með því sem nýjast er,
I e s a
S
s
S. Franke:
Hjákona hcfðingjans
idlþýðuhlaðið \
frúna ekki? segir Terwinden
eins og úti á þekju.
Onei, ekki aldeilis. Batavía
er stór bær, og þar er skemmti-
legt að vera; mikil þægindi,
margt um hvíta menn til þess
að umgangast. En hins vegar
fellir maður sig nú furðanlega
vel við þann stað, yfirleitt, þar
sem maður hefur verið settur
niður. Að vísú bíður maður
alltaf og vonar að verða flutt-
ur, en svo þegar að því kemur,
þá minnkar tilhlökkunin niour
úr öllu valdi, og maður fer
bókstaflega að kvíða fyrir því
að þurfa að yfirgefa þetta um-
hverfi.
Munduð þér kannske heldur
vilja dvelja hér áfram?
No—o, dvelja hér áfram; það
er nú kannske heldur mikið
sagt.
Þjónninn kemur með flösku
af genever og lætur á borðið.
Gjöf frá gamla mínum í Hol-
landi. Reynið einn, læknir.
Hann tæmir glasið sitt.
Frúin ré’tir fram disk með
kökum.
Þér eruð slakur við drykkj-
una, læknir, segir frú Saarlui
vingjarnlega. Fyrir alla muni
láið yður ekki leiðast. Maður
verður að reka úr sér leiðind-
in með einu eða öðru hér í
þessari holu.
Þetta er í fyrsta skipti, sem
Terwinden lækni er boðið til
frú Saarlui. Að vísu hafði hann
komið þangað sem læknir
nokkrum sinnum áður, en
aldrei dvalizt þar neitt.
Einhvern veginn hafði hann
vænzt meira af þessu kvöldi.
Það er eins og hann vanti
eitthvað, en hann getur ekki
gert sér grein 'fýrir, hvað það
er. Það er kannske einhver
bölvuð sérvizka í s.jálfum hon-
um. Eða er hann’.fjara að gam-
all og hundleiðihlegur karu-
fauslcur? Samræðurnar rista
að vísu ekki djúpt, en því hann
skyidi þá ekki hafa frumkvæði
að því að skipt yrði um um-
ræðuefni?
Hann sér nokkrar gekkóur,
sem hanga utan á veggjunum
hérna, alveg eins og heima.
Bölvaður ílibbinn er líka
alltaf að kvelja. hann eins og
vant er. Að vísu til allrar guðs-
.lukku ekki, meðan verið var
að borða, af því að það var svo
góður svali. En nú er heldur
ekki orðio svo sérlega heitt, og
ísvatnið alltaf við hendina til
að kæla sig með.
Nei, þakka yður fyrir frú
Saarlui; ekki meira í glasið. Eg
fæ mér aldrei meira en í tvö
glös; það er minn fasti
skammtur.
Frúin býr sig undir að fjar-
lægja flöskuna, en herra Saar-
lui verður fyrri til. Hann fær
sér eitt glas til viðbótar.
Eitt augnablik er sem líði
skuggi yfir andlit hennar, en
hún yfirvinnur það brátt og
snýr sér að gesti sínum og
segir eithvað ósköp hlutlaust,.
Já, já; það er aiveg rétt hjá
yður, frú.
Samræðurnar snúast um
sykurframleiðsluna og um
tóbaksframleiðsluna, og aá
15. DAGUR:
lokum kemur röðin að stjórn- Hús föður þíns er við kokos-
málunum. skóginn, austanmegin í Ðess-
Saarlui virðist hafa heil- unni. Farðu og segðu honum,
steypta skoðun á þessu öllu í að ég hafi rekið þig.
saman. j í því húsi, þar sem burt-
Frúin er varkárari í ddrnuin, rekin dóttir stígur sínum fæti,
sínum, einkum þegar til stjórn- getur engin gleði þaðan^ í frá
málanna kemur. jblómstrað, Sonoto. Kokos-
Þegar Terwinden læknir að pálmarnir munu bera ófull-
lokum kveður, er Saarlui orð- j byrða ávöxtu, og blómin vilja
inn allhávær, því frúin hefur. ekki anga. Fuglarnir munu
ekki gert fleiri tilraunir til ■ þegja, og kampunghundurinn
þess að svipta hann genever- ntún ýlfra í limgerðinu. Fólk
flöskunni.
Hún var dálítið föl og guggin
og ekki laus við að vera tauga-
óstyrk.
Hún hefði víst áreiðanlega
rríún hraða ferð sinni fram hjá
dyrum þess húss og snúa burt
andliti sínu, til þess að þurfa
ekki að horfa upp á þá óham-
iiigju, sem þar hefur tekið sér
gott af að skipta um umhverfi, j bólfestu. Hinn fríski og fallegi
hugsar Terwinden læknir við, íkorni, sem stekkur fram og
sjálfan sig um leið og hann
réttir henni hendina og kveður.
Einstaklega lagleg, lítil kona,
hugsar karlmaðurinn 1 honum;
töfrandi og yndæl.
Maður fær vonandi þá
aftur í trjákrónu kapoktrésins,
mun leggja niður skottið og
ski'íða inn í sína dimmu holu,
og hinn ljóti og illi flughund-
ur mun koma í hans stað.
Jafnvel börnin, sem ganga
ánægju að sjá yður bráðum j frðin hjá, munu halda niðri í
aftur, segir herra Saarlui vin- sér andanum, og fætur-þeirra
gjarnlega.
munu þyrla upp rykinu, þegar
Já, þakka yður fyrir; von- Þau í skelfingu sinni reyna að
andi það, ef frúin . . . jfjarlægjast sem hraðast það
Þér vitið að þér eruð alltaf. hús, þar sem útrekin dóttir
velkominn, læknir. I hefur stigið fæti sínum.
Við ættum að reyna að halda; Vilt þú, Sonoto^ að ég verði
saman, Hollendingarnir hérna, ftS segja: Faðir, hér er Sarína,
bætir hún við. Við erum ekki j sem ekki getur orðið móðir.
svo margir að við höfum efni|Scnoto hefur útskúfað mér úr
á því að sundra sjálfum okkur. í.|ínu húsi. Kofinn góði, sem
Og úti fýrir ríkir nóttin í al- j..Í)an:n eút sinn byggði handa
mætti sínu og þeirri fegurð, henni, er orðinn of lítill fyi'ir
sem hvergi í heiminum er . hana. Hún er sem vesall hund-
önnur eins og á þessum slóð-1 ur> sem hann vill ekki lengur
um. Suðurkrossinn sindrar sjá. Það er betra að honum
eins og mynd úr fornu æfin- verði gefifi önnur kona, því
týri. Vindkulið er þrungið sæt-( að ég, sem hef sofið hjá hon-
um ilmi; það er svali í lofti; jum a hans baleh-baleh, hef
andrúmsloftið er sem hlaðið j ekkert barn gefið honum.
ástríðu, sem náttúran öll þurfj Vilt þú, Sonoto, að ég þurfi
að hafa sig alla við til þess að að líta til jarðar, þegar ég
hafa hemil á. j mæti Adínu, •— og Ninu, og
Terwinden verður enn grip-'er það þinn vilji, að ég skuli
inn af þessari sömu einmana- ekki framar verða við hlið
leikakennd. Þma, þegar hinum unga rís
Hann er ekki vel ánægður v.erður plantaö út.;
með þessa kvöldstund. Það er
Á ég að fara til þess húss,
eitthvað tóm í honum, sem j,ar sém litla Sarína lék sér
honum hefur ekki gefizt færi og beig þess> ag þb) Sonoto,
kæmir og sæktir hans, til þess
á að fylla.
Stafar það af því, að hann
hefur orðið fyrii' svolitlum von-
brigðum af Saarlui, eða er það
eitthvað í honum sjálfum, sem
hann veit nafnið á, en þjáir
hann þó ei að síður?
Það er þó ekki allt sem
snýst milli þeirra, hugsar
hann ,en. herra Saarlui er þójrekið°þig frá mér. Hann mun
í öllu falli ekki einn. Hannibeygja höfug sitt 0g segja:
hefur þó að minnsta kosti Sonoto er í rétti sínum. Hvers
manneskju til þess að fjar- ,Jegna skyldi hann hafa Sarínu
lægja brennivínsflöskuna, bjá sél% fyrst hbn er ékki sem
hugsar hann og brosir við.
að'hún færi með þér til þess
húss, sem þú hafðir búið henni
og barninu þínu?
: Er þá þitt hjarta orðið að
steini, Sonoto og geta augu þín
ekkilengur séð?
Farðu til þíns föður, Sarína,
ög segðu honum, að ég hafi
En til þess er hun alltof góð.
Það ætti hún að láta einhverri
annarri eftir. Hann gæti sem
áðrar konur?
Ög fólkið í Dessa Biru mun
vérða honum sammála. Það
mun segja: Sonoto hefur gert
bezt eftirlátið það verk inn- big eina rétta. Sarína er rétt-
fæddri gleðimey, einhverri jaus_ j3ag er gottj ag hann
njai.
Fyrir utan dyrnar heima hjá
sendi hana út af sínu heimili.
Veizt þú, Sonoto, að mitt
sér finnur hann Tokina, sem1 hjarta er sjúkt af ást til þín
bíður hans
Schveningenveginum bregð-
ur fyrir . .
Saarlui, og svo úti í
Hvernig á ég að lifa, fyrst ég
fae ekki lengur að sjóða rísinn
. svo andliti frú handa þér, og hvernig á ég að
svo úti í Dessa sofa, fyrst armur minn finnur
Biru, litlu, fjaðurmögnuðu
javaprinsessunni . . .
Komdu bara, Tokina . . .
Á ég þá að fara, Sonoto?
ekki lengur þinn háls?
Sólin mun verða að stjörnu,
og himininn mun verða svart-
ur; hinn þurri skelfilegi austan-
vindur mun ríkja, líka á ííma-
Dra-vÍðáerSIr. i
Fljót og góð afgreíðsla.ý
GUÐLAUGUR GÍSLASONÁ
Laugavegi 65
Sími 81218. J
Samúðarkort \
Slysavamaiéjftga Iiltr.éí t
kaupa flestir. Fátt hji ý
tlysavarnadeildum ums,
Iand allt. í Rvik 1 hann-s
yröaverzluninnl, Banka- S
ttræti 6, Verzl. Gunnþór-S
unnar Halldórsd. og akrit- S
•tofu félagsins, Grófin L. S
Afgreidd f eíma 4897. — S
Heitið á slysavtmtféltgið ^
>
S
S
*
s
s
S
Þtö bregst ckkL
DVALARHEIMIO
ALDRAÐRA
SJÓMANNA
^ Minnfngarsplöld ;
b fást hjá: S
) Veiöarfæraverzl, Veröandl,)
^sími 3786; Sjómannaféíagí^
^Reykjavíkur, simi 1915; Té- y
ýbaksverzl Bosten, Laugav. S, S
^síml 3383; Bókaverzl. Fróðl,S
SLeifsg. 4, sími 2ð37; VertLS
SLaugateigur, Laugateig 24, S
Ssími 81666; Ólafur Jóhanns- S
Sson, Sogabletti 15, límí)
S 3096; Nesbúð, Nesveg 38. <
^Guðm. Andrésson gmlsmiö-*
jjur Lugav. 50. Sími 3769.^
SÍ HAFNARFIRÐI: Bók»-S
Sverzl. V. Leng, *ími 8288, $
Nýja sendf- - s
bilastööin h.f. ;
hefur afgreiðslu í Bælar- S
bílastöðinni 1 Aðalstræíi 1
1«. Öpið 7.50—22. á)
aunnudögum 10—18.
Sfmi 1395.
MinnfngarsplÖId s
S Barnaspítalasjóði Hringiins^
ll eru afgreidd í HannyrSa- ^
^ verzl. Refill, Aöalstræti 12^
• (áður verzl. Aug. Svensj.. (,
^ sen), í Verzluninni Vicfoij,^
^ Laugavegi 33, Holts-ApöA
^ tekl„ Langholtsíregi 84, {
\ Verzl. Álfabrekku vi8 Suð-S
( urlandsbraut, og Þor«teine-S
og snittnr.
Nestispakkar.
Sbúð, Snorrabraut 61.
) -----
s Smurt brao?5
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
) Hús&gibúðir
ódýrast ©.g bezt. Víb. >
samlegasí pantið mað-
fynrvara.
MATBABINN
Lækjargötu #
Sími 80 ue.
1
S
af ýmsum atæröuœ
bænum, útveríum .
trins og fyrir ntan fcæ-,
inn til íölu. — Hðíum ^
einnig til aöln jarðii, ^
vélbáta, bifraiölr
verðbréf, $
i
S
s
Nýja faste!gnaeal«&
Bankastrætí 7.
S.ímí 1518.