Alþýðublaðið - 07.10.1954, Blaðsíða 4

ALÞVÐUBLAÐIÐ
Fimmíudagur 7. október 1954
Útgefandi: Alþýðuflokkurmn. Ábyrgðarmaður: Haraldur Guðmunds-
son. Ritnefnd: Benedikt Gröndal, Jón P. Emils, Magnús Astmarsson,
Óskar Hallgrímsson. Fréttaritstjóri: Sigvaldi Hjálmarsson. Meðritstjóri:
Helgi Sæmundsson. Blaðamenn: Loftur Guðmundsson og Björgvin
Guðmundsson. Auglýsingastjóri: Emma Möller. Ritstjómarsímar: 4901
og 4902. Auglýsingasími: 4906. AfgreiSsIusími: 4900. Aibýðuprent-
smiðjan, Hvg. 8—10. Áskriftarverð 15,00 á mán. í lausasölu: 1,00.
j Irúin á mátt blekkingarinnar
Kommúnistar gera sér um ekki Iengur a'ð reyna að blekkja
þessar mundir mjög dælt við með „einingar“tali.
alþýðuflokbsmenn og biðla á-j f því máli liggja staðreynd-
kaft til þeirra um að taka upp irnar á borðinu, og fram hjá
samstarf við sig um stjórn Al-.þeim verður ekki komizt
þýðusambandsins. j hversu heitt sem kommúnist
Láía kommúnistar mikið af ar óska þess.
Samfylkin
„einlægum samstarfsvilja“ sín
um og bjóða ákaft uppá „ein-
ingu“ um fulltrúakjör i verka-
lýðsfélögunum.
Undanfarnir da<gar hafa
En hver er svo reynzlan af
samstarfi við kommúnista?
Ekki er þörf á að fara út í
ýtarlega upptalningu. Aðeins
skulu örfá dæmi sem ölíuin eru
varpað skýru Ijósi á hvað fyrir í fersku minni nefnd.
kommúnistum vakir með tali ; Menn mimiast samstarfsins í
sínu um „einingu“ um fulltrúa stjórn ASÍ 1944—1946, þar
kjör, því óneitanlega lítur það sem alíir Aiþýðuflokksmenn í
kaldhæðnislega út, að á isama sambandsstjórn voru af komm
tíma og „einingarmenn“ á borð únistum stimplaðir sem „svik-
vi’ð Eggert Þorbjarnarson, Jón arar“ við verkalýðinn.
Rafnsson og- Guðmund Vigfús- j Minnast munu menn eimiig
son, sem ekki er vitað að eigi vísitöludeilunnar 1951, þar
félagsrétt í neinu verkalýðsfé- sem kommúnisíar gáfu þeim
lagi á ísíandi, fylla síður Þjóð- Alþýðuflokksmönnum, er með
viljans með hástemmdu tali þeim störfuðu í samninga-
um nauðsyn og ágæti „eining- nefnd, þann viínisburð, að þeir
arinnar", skuli kommúnistarn- v»ru „skemmdarverkamenn“.
ir Hannes Stephensen og Eð- Öllum er í fersku minni vinnu
varð Sigurðsson hafna allri deilan mikla 1952. Þa<r undir-
„einingu“ í stærsta verkalýðs- rituðu kommúnistar samninga
félagi landsins, Dagshrún! j með Alþýðuflokksmönnum á-
Eða finnst mönnum ekki greiningslaust, en réðusí síðan
samræmi í skaíum Þjóðvilj- að baki þeim með svívirðing-
ÞEIR ERU MARGIR, sem «t.rúa miðað við
velta því fyrir sér þessa dag-
ana, hversvegna skniffinnaf
Þjóðviljans telja Alþýðuflokk-
inn allt í einu orðinn verka-
lýðsflokk. Gátan er að vísu
ekki erfið fyrir þá, sem starf-
að hafa í verkalýðsmálum á
undanförnum árum. Frá því að
vera ,,aðstoðaríhald“, .,aðal-
fjandmenn verkalýðsins“, „svik
arar við samningagerð", „verk
fallsbrjótar“ með meiru og til
þess að geta svo á skömmum
tíma talist verkaiýðsflokkur
hlýtur að þurfa meira en litl-
ar ástæður. Imv;t. inni í hug-
arfylgsnum þessara fylgifiska
einræðis og ofbeldis er ástæð-
an þessi;
„Við erum búuir að vera
einangraðir í sex ár frá öll-
um áhrifum á stjórn heildar-
samtakanna, þessvegna verð-
um við að gera allt sem í
okkar valdi stendur til þesis
að rjúfa þessa einangrun,
jafnvel það að ka’la Alþýðu-
flokksmenn, verkalýðssinna.
Já það er að vísu erfitt, en
hvað geriým yfðl ekkii fyrif
flokkinn? Gangi allt að ósk-
um þurfum við ekki að étá j
þessi súru epli lengi — bara
að við Io-snum úr einartgrun-
3300
meðlimi Hafi einhverjir Alþýðuflokks
kaus fulltrúa sína á félags- menn áður haldið að kommún-
fund a saipa.fundarhúsi. Und- istar væru einlægir í þessu
anfari þessa fundar og fulltrúa samfylkngartali sínu hafa þeir
kjör Dagsbrúnar er hinsvegar nú fyrir sér fullnaðarpróflð á
táknrænasta fullnaðárprófið á öllurp. samstarfsviljánum og
samfvlkingartal kommúnista. útkoman er vissulega augljós
Af 33 fullírúura revndist svo falleinkunn.
ómögulegt. að fá einn einaúa| Þannig. endurtekur s'g sag-
mann. sem ekki hafðl ■ áðurjan frá 1937 og ávallt síðan;
gengizt undir pólitískt línu- j kommúnistar tala ákaft um
kommúnistapróf, — hema ef j einingu og samstar'f, þegar þeir
hinir sömu vildu að svmibands- álíta það flokkslega nauðsyn-
þingi loknu aísala sér setu í legt. en eru fyrirfram ráðnir
verkalýðsfélagr , í hví a'ð svíkja allar slíkar fyrir'
fulltrúáráði
anna í Reykjavík eða á hirin j ætlanir. Sé reynt á þeirra e'.gin
bóginn undirgangast fyrirfram , þohif um éiningu sbr. Dags-
að kjósa bá menn í sambands- hrnn kemur hetta hvað gleggst
stjórn, sem kommúnistar sjálf- í Ijós.
ir tilnefndu. ! > Iðna'éiarmaður.
Hver er maðurinn?
ans undanfarnar vikur, og fram um rnn „skemmdarve<rk“, „at- j starf þeirra er að bugast vegna
komu „einingarmanna“ í Dags vinnurekendabjónkan“ og hvað
brún, sem bjóða þeim verka- hað nú allt heiíir, sem fyrir-
mömrnrn í félaginu, sem ekki finnst í hinu nrúðmannlega og
játa trú Hannesar og Eðvárðs, drengilega orðasafni, sem kom
annað tve«rgja að fá % JILUTA múnistar nota um „samhería“
FULLTR.TJANNA GEGN Þ'VÍ «ína! Þá tmuui og eflaust eín-
AÐ ÞEIR SKULDBINDI SIG hverjir minnast framkomu
TIL AÐ „AFKLÆÐAST PER- kommúnísta vi'ð „samstarfs-
Þannig er þá komið. Einangr
un sú, sem kommúnistar hafa
verið settir í af sameiginlegu
átak: allra andstæðinga þeirra
undir forustu Alþýðuflokks-
manna er að buga þá. Undan-
farnar kosningar í landinu
hafa hvað gleggst sýnt fylgis-
tap kommúnista'og flokkslegt
SÓNULEIKANUM“ OG SITJA
OG STANDA Á SAMBANDS-
ÞINGI AÐ BOÐI OG BANNI
menn“ sina i
iim fiskverðið. Eftir þá samn-
ine'a iráfu heir einum „sam-
BRYNJÓLFS BJARNASON- starfs“-manninum, helzta for-
AR: EDA 1/10 HLUTA FULL-
TRÚANNA GEGN ÞVÍ AÐ
ÞEIR AFSALI SÉR RF.TTI TIL
uctiimanni vestfirzkra verka-
lúíSsfélao-a. þa<nn vitnishurS.
AD TIANN MÆTTI AT.DRFI
SETU I FULLTRUARAÐI nÁL/fgt KJARASAMNING-
VERKALÝÐSFÉLAGANNA! . UM KOMA!-
Skyldi nokkur lá Alþýðu-1 Þe.+ta skal nú látið nægia að
ffokksmönnum í Dagsbrún, þó einni, þó af nó"T* sé að taka.
að þeir væra ekki ginkeyptir Menn með foHíð kommúnista
fyrir slíkri „einingu“? i í vevlr;»l-'ð- móT'im þafa víssti-
Nei, vissulega ekki og þeir Tngn ektí ást°»Sit +íl »Ví ætla að
menn munu vera vandfundn- j heíðarleH fA>k v>lii nokknð
|r í röðum verkalvðsins, sem 1 samstarf víð há hafa nm stiórh
ekki hafa skilið til fulls eðli heiM»rpamtaka verkalvðsins,
hinnar nviu ..einingarstefnu“ j Þ»sc hvvr-l.i kommún-
kommúnlsta. En svo ffií*«:rleg : t-i- nú alla von sfna á m=»tti
er óskammfeilrti og blvgðuuar l-ioiririno-arinnar. r<*- na að feT;s
levctí kommúni*lta fyrnv f>eitw j f«m+í3S Sm» og telia mö-nnm
bricAvi ílómgreiml albýðnnn- I f>—> »m að heir séu nú nýir o?
ar. að hfátf fvrir besaa síðustu < h»+vi m.enn.
athurðí. vitna þeir davleffa í Fn einc n? kommúnisfar
1»Téðv51 ian>>m it,m .i"-«.nla>ffan“ : l>'>fa im<1anfari?i irnmí-t pýi
vilTw sinn til „einingar og sam-«>-!«un nm, 0» <•<■■-> 1>é r.ftiy a35
StnS«lK! J fi—nn p—n áhmifanlnofar, (*v
.Tát mfký cr trúín ií mátt! r.vin ««
þe&sa áihrifaleysis.
Það er hinsvegar rétt hjá
Þjóðviljanum að samkomulag
tókst m'illi Alíþýðuflokksmanna
og kommúnista á Akurevri um
kjör fulltrúa á Alþýðusam-
SEGJA 'MÁ, að framleiðsla
á. íslenzkum! hljómplötum sé
enn að nokkru leyti á byrj-
unarstigi. Engu að síður hef-
ur þegar náðst athyglisverður
árangur á því sviði, og Víst er
um það, að hljómplötur þær
með íslenzkum danslagatekt-
um, sem þegar hafa verið gefn
ar út, eru þýðingarmeira atriði
unni við erlend áhrif á tungu
em margur Ihyggur, í ibarátt-
tak og hugsunarhátt ungling-
anna. Textar þessir eru að
sönmu .misjafnlegir að máli og
skáldskapargæðum, •— en þeir
eru íslenzkir. Og' væri þeim
ekki til að dreifa myndu er-
lendir textar vera einráðir á
því sviði.
BRAUTRYÐJANDI
Brautryðjenda
Tage Ammendrup.
Árið 1951 fór Tage utan til
að afla sér verzlunarsambanda
í þessan
bandsþing, en það samkomulag j grejn jhljómplötugerðar má hik , — ------ -------------I----
var eftir areiðanlegum xrettum (jausj telja Tage AmmendrupJ Einnig vann hann í beirri ferð
sainnmgunum að norðan án nokkurra skuld- j forstjóra hijóðfæraverzlunar-' að fyrrnefndu áhugamáli sínu,
bindinga um kiör sambands- innar ?.Drangeý“ í Reykjavík. I íslenzkri hljómplötuútgáfu. —
stjórnar og það sem er um Hann hófst handa um útgáfu Hefur hann nú samband við
■^srt að bommúnÞtar sömdu
þkr af sér briá fulltrúa, ef m!'.ð
að er við þá tölu fulltrúa, er
þeir siálfir töldn sig eiffa
síðasta binsi Á.S.Í. off sannar-
Iega mætti fordæmíð frá Ak"
hT<>1'Ví r« <>;i r>r.
Nel. kommúnístiim
1"
r»1/rí»*öS Ts’ltri? f|J flgfcJ.CJ
þýðir vítín »?£ X75»rf»cf
Vökukonu vantar
að ‘Sjúkrahúsinu Sólvangi I Hafnarfirði.
Upplýsingar hjá yfirhjúkrunarkonunni.
Sími 9281.
á danslagahljómplötum með norska verksmiðju, sem „herð-
íslenzkum textum fyrir tveim .ir“ þær hljómplötur, sem sung
árum síðan, og hefur síðangef- , ið er eða leikið inn ó hér. Einn
a ið út um 50 íslenzkar hljóm-Jig hafa íslenzk dægurlög verið
plötur, og aúk þess hefur ver- i sungin og leikin mn á plötur
ið undlrbúin útgáfa á 20 til við af norskum tórilistarmönnum,
ureyri viðar koma iram, ef otti bótar fyrir áramöt. Ekki eru, og þær plötur gefnar út til
þetta allt plötur með darislög-1 sölu í Noregi og Svíþjóð fyrir
um; sumar eru með „klasúsk- ‘ milligöngu Tage, óg hafa sum
. , , , . , um lögum“; en, íslenzkar söngv! lögin náð þar hinum. mestu
írtaka fulltmasæti beirra a arar hafa sungið inn, á þær all-' vinsældum; má' þar til nefna
bann hatt. Bett er emnig að ar- að'úndantekinni e'i-ririi, sem lögin: „Æskúmdrining“, „Hvar
og^skylt að^taKa bað fram ao j.glgesilegi rússneskí bary- ertu?a og £,í faðmi dalsins“. Er
* * tonsöngvarí Povel Lisitsían þetta landkynnirig á sínu sviði.
söng inn á, þegar hann Meðal einsöngvara þeirra, sem
var >hér á ferð á vegum. sungið hafa inn á hljómplöíur
MÍR. Flestar 'þesiar hljóm- hjá „íslenzkum tónum“, en svo
plötur eru teknar unp hér . á _ nefnist hljóhmlötuút.ffáfa Tage,
landi með aðstoð ríkiísútvarpv 'VV,A ei”«<->»>> & Smmn.
beirra vis kosninffu er víðar
orðinn slíkur. Albvðufílokks-
menn geta vel unað bví að yf-
það voru ekki hin’r svoriefndu
,,eininffarmenn“ kommúnista,
sém buðu þetta samkomulag,
bað gerðu hin'.r fyrrum
„vondu“ kratar.
En hvað svo um allt eining-
artalið og samstarfsviljann þar
sem kommúnistar telja sig ör-
ugga. — Þar fer lítið fyrir á-
huganum á því að minnihlut-
inn fái ítök í fulltrúum. Fram-
kvæmdin á öllu éirringarhjal-
inu er í fáum orðum þessi: Þar
sem við höfum bolmagn til
ins, en „hertar“ erlendis“.
REYKVÍKINGUR
má neína Guðrúnu Á. Símori-
ar, Þuríði Pálsdóttur, Kristin
Hallsson, Magnús Jóntson og
Jakob Havsteen, off dægurlaga
Tage Ammendrup er fædd- söngvarana Alfreð Clausen,
ur í Reykjavík, 1. febrúar 1927, Soffíu Karlsdóttur.^ íngibjörgu
sonur Maríu og Poul Ammen- Þoiibergs, Siffnrð Ólafsson og
drup. Hann hóf ungur tónlist- Maria La Garde.
arnám, byrjaði að læra fiðlu-j | fristundiim sínurti. leggur
þess að vera einir hlustum við ,leik átta ára að aldri hjá Sig-.Tage Ammendruo stund á trjá
ekki á neitt e'.ningarlifal, en
þar sem við erum í minnihluta
eða hætta er á bví að svo geti
orðið, verðum við umfram allt
að yfirgnæfa allt með hávaða-
tali um e'ningu.
urði Briem, en fór síðan í tón-;rækt hjá suroarbústað sínum
listarskólann og nam þarhljóm Hefur hann m ffróðursett þar
fræði og píanóleik. 1944 gerðist um 30 triátegundir; surriar
hann forstjóri hljóSíæraverzl- , þeirra mun hann vera einn um
unarinnar Drangev, en það var! að gera tilraun til að rsekta
á 'Btyrjaldarárunum, ög lítt
Þjóðv'J.jinn ætlaði að rifna 'mögulegt að fá innfluttar slík
af vandlætingu yfir því að Sjó ar vörur, svo að verzlunin átti'
mannafélag Reykiavíkur kausyið mikla byriunarörðugleika
fulltrúa sína á félagsfundi, en . að etja. Tage hafði bá þegar
í félaginu munu vera 17—1800 hug á að hefja útgáíu á ís-
félagsmenn. Hvað fferirt svo 5 , lenzkum íhliómplötum. en óger
dögum síðar. Verkamannafé-jlegt reyndist að hrinda því í
lagið Dagsbrún, sem kýs full- framkvæmd að .svo stöddu.
hérlendis.
Leiðréítinff.
Það var á misskJnmgi byggt
að slökkviiiðið hefði verið
gabbað vertnr í Sörlaskjól í
‘fyrrinótt. Eldur var þar í mið-
stöðvarklefa og var hann fljótt
slökktur.