Alþýðublaðið - 13.10.1954, Blaðsíða 6

ALÞYÐUBtABiB
MiðvikudagUK' 13. október 1954
Útvarpið
19 Tómstundatóttur barna og
unglinga (Jón Pálsson).
19.30 Tónleikar: Ónerulög.
20.20 Útvarpssagan: , GulT1 eft
ir Einar H. Kvaran, I (Helgi
Hjörvar).
20.50 Léttir tónar. -— Jónas
'Jónasson sér um báttinn.
'21.35 Ferðaþáttur: Frá Ham-
borg -írú Ólöf Jóusdóttir).
.22.10 „Brúðkaupslagið“, saga
eftir Björnstjerne Björnson,
IITfSigurður Þorsteinss. les).
22.25 :Kammertónleikar (plöt-
ur): Strengjakvartett í G-dúr
op. '161 eftir Sehub.ert (Kol-
isch-kvartettin rleikur).
KBOSSGÁTA.
■Nr. 744.
t 7. 2 V
1 r i 7
8 9
• 10 ii tz
12 15
lí n 1
li
Lárétt: 1 franskur rithöfund
ur, 5 of hátt verð, 8 mátt, 9
húsdýr, 10 bíta, 13 ath. 15 fugl,
16 kví, 18 greiðast sundur.
Lóðrétt: 1 neyð, 2 bænarorð,
3 biblíunafn, 4 utan, 6 lítið
skip, 7 mannsnafn, 11 —4 lóð-
rétt, 12 lengdareining, 14 verk
færi, 17 tveir eins.
Lausn á krossgátu nr. 743.
Lárétt; 1 kirtill, 6 róa, 7 ær-
ín, 9 gg, 10 már, 12 læ, 14
mein, 15 urt, 17 rausið.
Lóðrétt: 1 Kræklur, 2 reim,
3 ir, 4 lóg, 5 laginn, 8 nám, 11
reki, 13 æra, 16 tu.
- — --
13 JÓN P EMlLShdi lngólfsstræti 4 - Simi 7 JJ6 21
nmgallar
s
S]
y
) Yerð frá kr 170.00
S
VBarnaídpur
) Verð frá kr. 180.00
s
s
s
s
s
s
s
s
Fischerssundi.
S
s
s
V
s
i
7
s
s
s
i
skyrfur
Verð kr. 55,00
TOLEDO
Fisehersundi.
GRAHAM GREENE
N JOSNARIN
11
)
*
Fljót og góð afgreiðsl*.)
^ Dra-vlðgerSlr.
) GUÐLÆUGUB GÍSLASON,
Laugavegi 65
Sími 81218.
$ Samúðarkort
það var að elska konu. Húsið hans, þetta sem
þeir brenndu, sjálfsagt ems og gamalt forn-
gripasafn, sverð á veggjum, allt fægt og fans-
að, þegar gestir voru væntanlegir, rykfallið
endranær. Það var mikils virði að geta skapáð
listaverk, samt sem áður hégóminn helber hjá
því að elska konu. L. hélt áfram: Við höfum
báðir þjáðst. Það var ekki auðvelt að heyra á
raddblæ hans *nú, áð þetta væri sami máður-
inn sem fyrir stundu talaði til haní, eins og
vinur. Það svai'aði kostnaði að ganga af menn-
ingunni dauðri, ef með því væri hægt að
tryggja að öll völd kæmust í hendur hinna
skinmenntuðu illvirkja, sem einir þóttust geta
menntaðir kallast. Og hvers konar veröld
myndi hann fá? Fyrirskipaðar hugsanir, hvað,.
þá heldur gerðir; öll raunveruleg verðmæti-
aðeins t.il sýnis, en engum ætlað að njótá'*
eins og á safni: Vinsamlegast snertið ekki!
Skrúðgöngur og hersýningar, skrípamyndir til
þess að láta krakka hlæja að við hátíðleg tæki-
færi. Vist myndu verða búnar til fallegar bæk-
ur, en sköpun listaverka myndi að fullu og öllu
lokið. Þá var það betra eins og það var, tor-
tryggnin, villimenskan, svikin, jafnvel öng-
pveítíð. Það versta var hvort sem var afstaðið
sem betur fór.
Hann sagði: Við gerum okkur ekkert. gagn
af ffekara samtali. Við eigum ekkert sam
eiginlegt.
Eg vildi mjög gjarnan að þér fengjust til þess
að hlusta á mig.
Þér eyðið bara á því dýrmætum tíma yðar,
svaraði D.
L. brosti. Það gleður mig, að þér skylduð
Ijúka við skáldverk yðar áður en þetta humm
-umm — bölvað stríð skall ó.
Fyrir mig hefur það hins vegar iitla þýðingu.
Svo, sagði L. Varið þér yður að tala svona.
Það gæti mælzt illa fyrir yðar megin götuvígj-
anna.
Hann brosti angurvært. Ekki hafði þá stríðið .
drepið hæfileika hans til þess að finna til. Og
það var vegna þess, að fyrir honum voru til-
finningar og hugsjónir aðeins yfirskyn, meðal
til þess að látast menntaður maður. Hann tif-
heyrði heimi hinna dauðu og einskisverðu hluta.
Hann sagði næstum pvi glettnislega. Eg gef
yður upp á bátinn. Þér láið mér vonandi ekkí:
Hvað?
Fyrir það, sem á eftir fer. Hár og horaður,
næstum því ei'ns og brothættur, kurt.eis og
ósannfærandi, snéri hann baki við D. og hélt
leiðar sinnar, rétt eins og þegar virðulegur
borgari, sem ekkert vít hefur á málaralist,,
hverfur út af málverkasýnfngu, eftir að hafa
skoðað hana, fyrirfifám saþnfærður um fá
nýti verkanna. Hann var dapurlegur, senni-
lega firtinn.
D. stóð um stund kyrr í sömu sporum, Síðan
hélt hann inn í gestasalinn. L. var á ný tek-
i»n til við kálfskjötið og fór sér að engu óðs-
lega.
D. sá strax að ungfrúin var farin frá bof.ð-
inu. Hann litaðist um. Þarna var hún, við allt
annað borð. Hjá honun> ókunnugu fólki. Gest-
gjafinn var þar hjá henni. Hann hallaði sér að
henni annað slagið og talaði við hana eins-
lega, sennilega ti'únaðarmál. Hann heyrði í
henni hláturinn, skrækan og barnalegan, og x
eyrum hans bergmálaði enn setningin frá skip
inu: ,,Eg vil einn ennþá. Eg heimta að fá einn
tii.“ Hérna myndi hún hanga klukkutíma í
viðbót. Vingjarnleiki hennar risti sem sagt
ekki djúpt: Hún -gat verið til með að rétta
- manni kökubit|i út. í kulda á járnbrautarpalli,
hún gat 'ge'rt njánni þann greiða að taka vega-
lausan mann þpþ i bílinn hjá sér, — em ein-
uugis til ,'þéss ::áð skilja hann eftir á míðri
ileið. Þarna v tr fólki 'af hennar sauðahúsi
rétt lýst: Því, : em lætur sig ekki muna um að
gefa betlara h andraðkall, en lætur sig engu
varða eymd og volæði allra hinna vesaling-
anna, hungraðfa og klæðlausra. Svo sannar-
lega tilhcyrði l|ún því fólki, sem L. vann fyr-
ir, og hamn mfnntist síns fólks: Standandi í
biðröðum til þess að geta keypt sér brauð-
mola og hímanþi í kulda í óupphituðum hús-
hjöllum.
IJa&n snéi'i^t á hæli. Það var ekki satt að
; stríðið' he/ði dx'epið með honum allar tilfinn-
jngþr nema ó/lln'n: í honum brann bæði reiði
;og vönbrigði.. Hann skundaði út í garðinn og
pprfaði bíllíttrðina. Stárfsmaðu’ri gistihússms
stóð .hinum:mégin við bílinn. Nú gekk hann
fram fýrir hann og til D. D. sagði: Er þetta
ekkí'bílí'ungfrú Cullen...........?
Ungfrú Culleji verður hér í nótt.
Viljið þér'gejra svo vel og skila til hennar,
að ég muni s&ila bílnum til föður hennar,
Beneditch ávarðar, — á tnorgun?
Hann ók burt.
Hann ó.k .varlega, ekki of hratt. Hann ætlaði
ekki að eiga.það á hættu að lögreglan stöðv-
aði hann og spyrði um ökuskírteinið. Hann
hafði ekkert jslíkt skírteini á sér. Þarna var
skilti, sení á stóð: London, 45 mílur, með
sama hraða myndi hann vera í London fyrir
miðnætti, ef..ekkert óvænt kæmi fyrir. Hann
velti því fyrir séi', hvert erindi L: myndi í
. raun og veru eiga á hsela hans. I miðanum frá
honum stóð ækkert, sem í raun og veru vai’
hægt að henda í'eiður á, einungis: ,,Eruð pér
reiðubúinn til þess að þiggja tvö þúsund
pund?“ Á hintö bóginn hafði bílstjórinn, sá
rangeygði ’eitthvað erindi þótzt eiga í vasan-
hans. Ef þéir hefðu húg á pappírunum hans,
þá var engin'n vafi á að þeir vissu hið rétta
erincii. hans .til Englands. Án þessara pappíra
hafði hann ekkert að gera á fund hinna ensku
námueige'nda. En í heimalandi hans voru að-
eins fimm menn samtals, sem vissu um er-
indi hans, og það allt ráðherrar. Já, það mátti
með sanni segja, að þjóð hans væri í höndum
glæpamaoma. Hver gat hann verið af þessum
fimm,' sem ótrúr var Skyldi það vera sá úr
frjálslynda flokknum, sem einu sinni þóttist
bérjast senr-fastast gegn því að pólitískir af-
brotamenn væru 'skotnir Eða var það at-
orkusami, ungi mnanríkisráðherrann, sem
vænti sér fr-ama af komandi einræði?' Það er
engum að treysta.. Hvarvetna í beirninum var
til fólk eins' og hann, sem trúði frekar á hið
góða e'n hið illa í manneðlinu.
Á þessu skilti þarna stóð: London 40 míl-
ur.
En var L. hér á þessum slóðum einungis til
þess að hindra að hann næði samningum um
kolakaupin, eða var hann líka að reyna að fá
keypt kol handa sínu fólki? Það var í rarax-
inni ekki líklegt. Þeir höfðu kolanámurnar í
fjallahéruðunúm á sínu valdi. Hins vegar gat
sá brðróm.UF.yerið'*:.9an'nur, að verkamennirnir
þeirra hefðu neitað að fara niður í námurnkr.
S BlyssKgs IsLke&i
) kaup* flestlr. Fá*t
«lysa.vernadeildum
) land alxt 1 Rvík ! h*B|i-s
) yrðaverzlunlnni, B*nk*-S
. ? *trætl 8, Verzl. Gunnþór-S
- nnn*r Halldftrsd. og gkxif-)
•tofu félagsins, Gróíin 'L>
Afgreídd í *ím* 48»7, - )
Heitiö á glysftv*n?*t41*gi>.)
Þtð bregrt-ekki.
H
S DVALABHEIMILl
\ ALDRAÐRA
S SJÓMANNA
s
S MinnlnéarsplöM
\ íást hjá:
VVelðarfæraveríl. Verðandl,)
Vsíml 3786; Sjómannafélagl:
) Beykjavfkur, «íml 1815; Té» *
■ baksverzl Boston, Langav. 6,^
; lími 3383; Bókaverzl. Fréðí, S
ÍLeifsg. 4, ífml 2037; Versí.)
'Laugateigur, Laugateig 24,)
^iími 81666; Ólafur Jóhaníii-)
;son, Sogabiettl 15, tími)
^3096; Nesbúð, Nesveg 31.?
^Guðm. Andrésson gullsmið-?
S ur Lugav. 50. Sími 3769. v
Ný]a sendf- -
bílastoðin h.f.
)
heíur afgreiöslu í Bæjar-c
bílastöðinni í Aðalitrsejí. I
1«. Opiö 7.50—22. A ]
sunnudögum lö—18. — )
Sfmi 1395. V
Mlnfilngarsplold j
Barnaspítalaajóði Hrlngiíne^
eru afgreidd í HannyrBa-^
verzl. Refill, Aðálstræti 1$)
(áður verzl. Aug. Svenií-)
sen), i Verzluainni Victoi )
Laugavegi 33, Holts-Apó-)
teki, Langholtivegi M,)
Verzl. Álfabrekku viö Suð-j
)
)
I I
Smort brau$ .
)
Nestlspakkar. -
urlandsbraut, og Þor*teto£>
búð, Snorrftbrauí 61.
og sníttur.
ÖdÍTas’- t,g bezt. Viss-
samlegasí pantiö
fynrv&ra.
MAT«AKIN«
Lækjargótu 6
Sfmi 8034*.
Hús &g íbúðir
td ýxnsttm Mtærffnm
bænum, öíverium a
grins og íyrh' ntaa 0»-^
inn til aölu,
H Ötum
S
ainnig til aöln jar6ir, C
vélbáta, bifrsiiií
verðbrét
Nýj* faste£gnaítt£í»^
Baokastræti 7.
Síraí 1611,