Alþýðublaðið - 06.11.1954, Blaðsíða 6

€
ALÞVÐUBLAÐEÐ
Laugardagur G. nóvembcr 11)54
Úfvarpið
12.50 Óskalög sjxiklinga (Ingi-
björg Þorbergs).
18 Útvarpssaga barnanna:
.,Föss!nn“ eftir Þórunni Elfu
Magnúsdóttur, II Chöfundur
les).
18.30 íórhstundaþáttur barna
og unglinga (Jón Pálsson).
18.50 Úr óperu- og hljómleika-
sal (plötur).
20.30 Samfelld dagskrá. um
þjóðsögur. Einar ÓI. Sveins-
son prófessor og Bjarnj Vil-
hjálmsson cand. mag. taka
saman efnið og búa til út-
varps. Útvarpshljómsveitin
íeikur einnig íslenzk þjóðlög
i útsetningu Kaiis O. Run-
ólfssonar.
22.10 Danslög (plötur).
Áksfur drátfarvéia
1 (Frh, aí 8. síðu.)
þessar tiílögu, og segir í nýút
íkomnum „Frey“ að, sérstaklega
Jiafi verið deilt um pað, hvort
samþykkja bær i2. lið tiillög-
atnnar. Fór og svo að lokum að
íýTsti liður tiliögunnar var
samþykktur með 21 atkvæði
gegn 17 — og vildu 17 því ekki
að Slysavarnafélagið gæfi út
leiðbeiningar til barna um með
ferð dráttarvéla. 2. liður var
felldur með 21 atkvæði gegn
17. — Aðeins 18 greiddu at-
Scvæði með 3. liðnum um að
brýna fyrir foreldrum og öðr-
fyllsta öryggis
heimilanna.
við vélavinnu
S
> Biwiiviisi'yt. S
s ® s
sHöfum fengið sendingus
)a£ mjög ódýrum vörum1)
Nýkomi
svo sem:
Grænt, munstrað
Moleskinn
á 30,00 ftr.
Köflótt
skyrtuefni
7,50 mtr.
Köflótt og rósótt.
flúnel
á 12,40 mtr.
Lakaléreft . .
hör á 21,30 mtr.
Hörléreft,
Everglaze,
hvít.t á 23,60 mtr.
fíngerð á 22,50 mtr.)
S
s
Blúndur ')
) úr nylon, baðmull og tylli. ■
s Kjólabelti s
( mikið úrval. S
í II. Toft \
V s
s Skólavörðust:. 8. Sími 1035. S
GRAHAM GREENE:
JOSNARINN
30
mann til þess að taka á sig ábyrgð þess að
varðveita þau. Betra að láta þá ábyrgð h.víla á
öðrum. Hún hlustaði líka. Það heyrðist fóta
tak frammi á ganginum. Það var einh> er á
ferli þar. Svo heyrðu þau að gengið var niður
stigann.
Nú, sagði hún og henni létti sýnilega. Það
er bara. herra Muckerji, — Hindúinn. Hann
býr hérna á sömu hæðinni, hinum megin við
ganginn. Hann er allt öðruvísi en Indverjinn,
sem býr niðri. Herra Muckerji er heiðursmað
ur, mjög virðulegur maður.
Hann tók við skjölunum. Bót í máli, að nú
myndi ekki líða langur tírni þar til hann losn
aði við þau aftur.
Hún klæddi sig í sokkinn á ný. Hann er bara
dálítið forvitinn. Spyr ýmissa spurninga. Það
er allt og sumt.
Hvaða spurninga?
Um allt milli himins og jarðar. Hvort ég
trúi á skuggsjá? Hvort ég trúi því, sem stend
ur í dagblöðunum? Hvert sé álit mitt á herra
Anthony Eden. Og svo skrifar hann niður það
um vinnuvei’tendum að gætsusem ég segi. Ekki veit ég hvers vegna. Mitt
: *
jON P EMILSyi
Ingólfsstræti 4 - ,Simi 1116
álit skiptir víst ekki svo miklu máli.
Skrýtið.
Heldurðu að hann langi til þess að koma mér
í klípu? Þegar srel liggur á mér, læt ég móðan
mása, meira að segja um mann eins og herra
Eden, sem ég ekkert pekki, náttúrlega. Bara
að gamni mínu, skilurðu? En stundum verð ég
hrædd, þegar ég tek eftir því, að hann skrifar
allt niður, sem ég segi, eftirá. Ekki jafnóðum;
þá myndi ég vera varkárari. Hann skrifar ekki
neit.t niður, fyrr en ég er hætt að tala. Þá
skrifar hann allt. Ég gleymi því oft, að hann
ætlar að gera það, og þess vegna segi ég þá
meira en ég myndi segja ella. Og þegar ég lít
á hann, þá sé ég að hann horfir á mig eins og
ég væri bara eitthvert dýr. En hann er mjög
virðulegur.
Hann gafst upp. Hann ætlaði að kæra sig
kollóttan um þennan Hindúa, — herra
Muckerji. Hann set.tist niður og fór að borða.
Hann átti von á því að hún færi þá og þegar.
En hún gerði pað ekki. Virtist eiga eitthvað
vantalað við hann, eða eiga eftir að segja
meira um herra Mackerji. Svo tók hún til máls
og talaði nú í öðrum tóii; Þú meintir í alvöru
það, sem þú sagðir í gærkvöldi: Að pú ætlaðir
að taka mig með þér héðan?
Já, sagði hann. Einhvern veginn hlýtur mér
neinnar byrði. Ef í harðbakka slæi’, bætti hún
að takast það.
Mig langar ekki til þess að verða þér tú
við fullorðnislegra en hann átti von á, — þá
hef ég þó alltaf Klöru.
Það' lízt mér ékki á- Hann ætlaði að biðja
ungfrú Cullen fyrir hana einu sinni enn. Hafði
von um að geta fengiö hana til þess að taka
að sér þennan einstæðing.
Gct ég ekki farið heim með þér?
Það myndi mér ekki vera Jeyft.
Ég hef lesið um stúlkur, sem sýna sig í . . .
Það er bara í taókum, greip hann fram
fyrir henni.
Það er voðalegt að þurfa að vera hérna
lengur, — hjá benni.
Þú parft ekkert að óttast, barnið gott',
reyndi hann að fullvissa hana.
Það var hringt bjöllu í ákafa niðri. Ó, það er
hann Row — Ég verð að fara.
Hver er það, segirðu?
Það er Indverjinn á annarri hæð. Hún gekk
með semingi í átt til dyra. Þú lofar því, að
ég þurfi elcki að vera hér næstu nótt? Er það
ekki?
Ég lofa því.
Viltu sverja það? Hann hlýddi henni, gerði
krossmark á brjóst sér. Ég gat ekkert sofið í
alla nótt, sagði hún. Ég var á nálum um að hún
myndi gera eitthvað. Hræðilegt að eiga hana
yfir höfði sér. Þú hefðir átt að sjá framan í
hana, þegar ég kom inn til ykkar í gærkvöldi.
Varst þú að hringja, húsmóðir? spurði ég hana.
Ég var ekkert að hringja sagði hún. Og það var
eins og hún ætlaði að reka mig í gegn með aug
unum. Ég læsti á eftir mér dyrunum, þegar ég
fór. Hvað voru þau annars að gera við þig?
Ég veit pað varla sjálfur. Hún gat ekkert
gert mér. Hún getur ekkert gert okkur meðan
við erum ekki hrædd við ha-na.
Ó, hvað ég verð glöð að losna við ha'.-ia? Að
komast héðan fyrir fullt og allt. Hún stóð í dyra
gættinni og brosti til hans. Hún var eins og
krakki, sem á afmæli og er að taka á móti af
mælisgjöfu'num. Enginn herra Ro\v framar,
enginn herra Muckerji; hann er nú annars
ekki svo slæmur. Og laus við hana fyrir fúllt
og allt. Þetta er happadagurinn minn. Ég hef
aldrei verið svona hamingjúsöm fyrr á ævi
minni.
Hann hélt kyrru fyrir í herberginu þar til
tíihi var kominn að leggja af stað í hrna lang
þráðu heimsókn til Beneditch lávarðar. Hann
ætlaði ekki að eiga neitt á hættu úr því sem
komið var. Skjölunum stakk hann í brjóstvas
ann innan á jakkanum, hneppti svo frakka
kraganum upp í háls. Hann ætlaði ekki að láta
plokka þau upp úr vasa sínum á leiðinni. Eng
jnn venjulegur vasaþjófur myndi ná til þeirra.
Sú hætta var að vísu fvrir hendi, að það yrði
ráðizt á hann og hann rændur, en hann varð
að eiga það á hættu. Þau myndu öll vita, að
hann hefði skjölin á s ér; hann varð að
treysta á hjálp Lundúnabúa sér til verndar, ef
í harðbakka slægi. Hann vissi vel hvar hús lá
varðarins var, eitt sér í útjaðri skemmtigarðs
nokkurs, þar sem fáir áttu leið um. Klukka sló
eitt högg: Kortér gengin í tólf var hún. Eftir
þrjá stundarfjórðunga var allt um garð geng
ið, á einn eða annan veg. Kannske myndu þau
revna að notfséra sér þokuna.
Han rifjaði upp fyrir sér leiðina: Upp eftir
Bernard Street, fram hjá Russel Square járn
brautarstöðinni; það var fjölfarin leið og ætti
að vera hættulítil. Frá Haýde Park Corner til
Chatiham Terrace: svo sem tíu mínútna gangur
í pokunni; fáfarin leið og skuggaleg. Vitan
lega gæti hann náð sér i bíl og ekið þessa leið,
en hann myndi Verða enhþá lengur þannig: Um
ferðátruflanir, hávaði í bílflautum, og þá gátu
þeir lí'ka notað sér þokuna, ekki síður. Þeim
myndi heldur ekki verða skotaskuld úr því að
ná sér í bíl líka, ef þeir sæju hann gera það.
Svo gat hann ajltaf náð sér í bíl á leiðinrii, ef
honum þæ^ti það betra.
Hann hélt niðux stigann: hann hafði ákafan
hjartslátt. Árangurslaust rreyndi hann að t.elja
sér trú um, að það gæti ekkert gerzt hér, í
London, um hábjartan dag. Allt hlyti að Cera
öruggt. Hann varð ekki var nokkurs manns, og
hönum létti mjög, þegar hattn sá Indverjann á
annarri hæð gægjast út um dyrnar. Það orkaði
j Ðra-vIðgerSlr,
S Fljót og góð afgreiðsla,
SGUÐLAUGUR GÍSLASON, j
) Samúðarkort
Laugavegi 65 ^
Sími 81218. ^
*
*
) Slysavt.hnaíéíagi lalanÉs^
) kaupt flestlr. Fárk fcjt)
ilysavamadeildum xnsa)
land allt. 1 Rvik I hazua i
jrrBaverzluninnl, Btnka-S
ötræti 6, Verzl. Gunnþór-)
unnar H&Ildórsd. og *krif-i
atofu félagsins, Grófin 1.)
Afgreidd f tfma 4887, - >
Heítið á alysavaracfálacil.
S Það bregtt ekkL
5
D V A L ARHETMIU
ALLRAÐRA
SJÓMANNA
*
$ Minnfngarspjöld >
s, fást fejá: )
S Veiðarfæraveral. Verðandi, ?
Ssiml 3786; Sjómannafélagí i
. Iteykjavíkur, eíml 1915; Té- S
Ibaksverzi Bosten, Langav. S, ^
Niml 3383; BókaverzL FróSí,^
• Leifsg. 4, síml 2037; VerzL)
? Laugateigur, Laugateig 24, S
^*imi 81666; Ólafur Jóhsnm-S
^son, Segablettl 15, lími^
(3096; Nesbúð, Nesveg 3f.)
SGuðm. Andrésson gullsmið-)
\ur Lugav. 50. Sími 3769. \
HAFNARFIRÐI: Bóka-?
' várzí. V. Leng, rfmi 2288.)
•S
*
Nýja senfll- -
) bííastöðin h.f.
hefur afgrexSalu 1 Bæjax-)
2
bílastöðinni í ABalrtraeíf
li. Opig 7.50—22.
eunnudögum 10—18,
Sími 1385.
*
^ Minnifigarspjöld \
S Barnaspítalaíjóð* Hringfite)
f eru afgreidd í Hannyrða-í
S verzl. Refill, Aðalitræti 12?
C (áður verzl. Aug. Svené \
* cen), í Verzluninni Victor.A
( Laugavegi 33, Holta-Apó-^
^ tekl, Langholtívegi 24 V
S Verzl. Álfabrekku við Su®-$
C urlandabraut, og Þornt*ing>S
S búð, Snorrabraut 81. )
) Smurt tirauÖ )
og snfttur.
Nestfspakkar.
ódýrast &g bext. Vi»-(
■amlegsK pantiC
fyrirvara.
MATBAEINN
Lækjargöta f.
Sími 3014».
1 Hús íbúðir
af ýmsuro stærðraa i)
bænum, útverfum
arins og fyrir ntan »**■)
inn til 8Ölu. — Hðfuna'
einnlg til iðln Jarðir, ‘
'• e* j
/ Hýja fasteign«Mfe«* \
i Bankastrætl 7, ~ \
{ Bími 1818. S
vélbáta,
verðbréf.
bifrtllii