Alþýðublaðið - 18.11.1954, Blaðsíða 3

Fimnitiidagur 18_ nóv. 1954.
ALÞYÐUBLAÐIÐ
s

RIKISINS
austur um lancl í hringferð hmn
23. p. m. Tekið á móti flutningi
til
Fáskrúðsfjarðar
Reyðarfjarðar
Eskifjarðar
Norðfjarðar
Seyðisfjarðar
Þórshafnar
Raufarhafnar og
Húsavíkur
s dag og á morgun,
Frá alþingi.
Frh. af 8. síðu.)
Guðmundssonar og Gísla Jóns-
sonar, á heimili ríkisstjórnar-
innar var þó með því ómurieg-
asta, er fram kom í umræðun-
um. Skúli lýsti mismuninum á
frílistanum fyrir og eftir af-
nám fjánhagsráðs þannig, að á
hann hefði einungis verið bætt
sulíu og dúkaklístri. Gísli Jóns
son taldi mestar líkur til þess,
að Framsóknarflokkurinn hefði
á grófan hátt misnotað aðstöðu
sína við bílaúthlutunina í þágu
biílasölu SÍS.
ifeað vakti nokkra .furðu. að
þingmenn kommánista höfðu
ekkert. til málanna nð leggja.
Umræðum um, málið varð
ekki lokið og voru margir á
mælendaskrá er umræðum var
frestað.
Farseðlar seldir á mánudag_
eiiniiMiiMiMMtiiiiiiMiiiiiMi
AUGTASTB I
ALÞÝÐUBLAÐINU.
seldar nokkra daga frá 65 kr. stykkið.
Allt ágæíar töskur.
Laugavegi 21.
^.■..■,»1.'.» m~m. a » i.o i.-„ .■„■i,i j,
f
| V ettvangur dagsins
«s»—-i ii. -—- - -
Hendið eyrinum — Koparmyntin er rusl — kenn-
ingar dagblaðsins — Framlag í sparnaðarvið-
leitni barna.
iUr ölluml
s
áílum. j
FLUGFERÐIR
I DAG er fimmtudagurinn
18. nóvember 1954.
FLUGFERÐIR
Flugfélag íslands.
Mi 11 ilandaflug: Gullfaxi fer
til Kaupmannahafnar á laug-
ard,agsmi®rgun. Innanlandsflug:
í dag er ráðgert að fljúga til
Akureyrar, Egilsstaða, Fá-
skrúðsfjarðiar, Kópaskers, Nes-
kaupstaðar og Vestmannaeyja.
Á morgun eru áætlaðar flug-
ferðir til Akureyrar, Fagurhóls
mýr-ar, Hólmavíkur, Horna-
fjarðar, ísafjarðar, Kirkjubæj-
arkiáusturs og Vestinanhaeyja.
Loftleiðir.
Hekla 'er væntaóies til Rvík
ur k'l. 19 í kvöid frá Hamborg,
Kaupmannahqfn, Ostó og Staf-
angri. Flugivélin fer aftur áleið
is til New York kl. 21.
SKIPAFRETTIU
Skipadeild SÍS.
Hvassafell losar í Helsing-
fors_ Ms. Arnarfell væntanlegt
til Reykjavíkur nk. föstud_ eða
laugardag. Ms. Jökulfell fór frá
Djúpavogi í gær áleiðis til Ham
borgar. Ms. Dísarfell fer frá
Reyðarfirði í dag áleiðis til Bre-
men, Hamborgar, Rotterdam og
Amsterdam_ Ms_ Litlafell er í
Rvík. Ms. Helgafell er á Akra-
nesi. Ms. Tovell er í Keflavík.
Ms_ Stientje Mensinga er í
Keflavík_
Á SAMA TÍMA, sem bankarn
ír bindast samtökum við kenn
ara og skóla um að efla sparh
aðarviðleitni barna og unglinga,
kenna þeim að fara vel með fjár
muni sína og eyða ekki smá-
aiirum, sem þeim áskotnast, í
óþari'a en s'afna þeim í þess stað
saman í sjóð, birtir eitt af dag
blöðum bæjarins grein, þar sem
því er haldið fram að smá
inyntin sé einskisvirði, að það
eigi að afnema hana xir við
skipalífinu og að viðskipti eigi
iipp frá þessu aðeins að fara
fram í heilum krónum.
ORÐUÉTT SEGIU BLAÐIÐ
um þetla: ,,Það er alkunna að
10 eyringur er nú að verðgildi
sarna og einseyringur fyrir 15
árum._ Áf því ætti að vera ljóst,
að engi-n. ástæða er lengur til
dragast með koparmyntina, hún
er einskisvirði lengur, en öllum
til ama og leiðinda í viðskipt-
um. Heyrst hefur að kostnaður
við mótun hvers einseyrings sé
nú um 15 aurar og er sá kosta
aður til algers óþarfa_ Fólk
hirðir ekki um petla koparrusl,
brauðtryðjendum sparseminnar
meðal barna veitist róðurinn
þungur ef þetta sjó'narmið hins
| fávísa og kærulausa greinarhöf
undar yrði viðurkennt,. Börnun
um er kennt að safna samam öll
um smáaurum sínum, því að
þeir geti orðið að stórri upp-
' hæð þegar saman komi Þetta
■ er og grundvöllur allrar nýtni
og sparsemi. Hvernig á að vera
. ha;gt. að innprenta barni spar
■ semi ef þvi er um leið sagt að
1 einseyringur, tvíeyringur og
fimmeyringur séu einkis \úrði
og slíku rusli skuli þau henda?
ÞETTA ER LÍKA RANGT.
Greinarhöfunduriirn skrökvar
því að almenningur hendi kop
armyntinni og hirði ekki um
harna frekar en annað. Það get
; ur verið að nýríkir Jandafjand
ar og ruslmenni fyrirlíti svo
smámyntina, að þeir hendi
henni, en ahnenningur, sem
verður að vinna hörðum hönd
um fyrir launum sínum gerir
pað ekki, hann heldui smámynt
i'iini til haga og gætir hvers eyr
lætur það liggja á íbrnum vegi
og kastar því frá sér eins og
hverju öðru rusli. í bókhaldi er
þetta einnig til tímatafar.
ÞAÐ ER ÞVÍ kominn tími
til að Alþingi taki rögg á sig
og lýsi yfir að viðskipti skuli
fara fram minnst í heilum tug
um aura og koparmynt afnum-
in.“
ÞAÐ ER IIÆTT við, að
Snorra Sigfússyni og öðrúm
is. Það er ákaflega hætt við
því að heldur muni kaupið
' verða ódrjúgt í höndum
þeirra, sem ekkert hirða um
smámyntina.
GREINAR EINS OG ÞESSl í
blaðinu er skaðleg. Biaðið
ætli að gera yfirbót og skrifa
aðra grein hið bráðasta til þess
að draga úr áhrifum þessarar
heimskulegu og oflátungslegu
greinar
Hannes á hovninu.
— * —
Yfirlýsing.
AÐ GEFNU TILEFNI í dag
blöðunum, er þau skýrðu frá
því, að þakplötur hefðu fokið
af húsum hér í bænum í óveðr-
inu 8. nóv. og grein hr. Páls
Kristjánsson í Alþýðublaðinu í
dag, og ber hið smekklega nafn
„Heimskuleg tilskipun“, þar
sem hann beinir skeytum sín-
um til min og bygginganefnd
ar, vegna tiliíkipunar frá okku.r,
er bannar að hnykkja megi þak
saum, auðvitað með stórsektum
og rét.tindamissi húsasmiða, ef
tilskipunin er brotin, vil ég
taka eftirfarandi fram:
Ég hef ekki orðið þess var,
að slík tilskipun hafi nokkurn
tíma verið sett, enda er ha,na
hvorki að finna í Brunamála-
samþykkt eða Byggingarsam
þykkt fyrir Reykjavík_ Má því
hver sem vill og nennir að
hnykkja þaksaum srnum óátalið
af bæjaryfirvöldunum og
hvorki missa féttindi eða
greiða stórar fjárfúlgur fyrir.
A,f þes.u sést, að grein Páls
er r ituð um tilskipun, sem
hvergi er til. og ætla ég því
eigi að leiðrétta. allar firrur í
grein 'hans. En í mesta bróð-
erni vil ég ráðleggja honum að
leita sér upplýsinga um þau
málefni. sem haim í framtíð-
inni ætlar að rita um í blöðin,
áður en hann stingur niður
penna. Þá kvnni svo að fara.
aö , ibeims'kuleg tilskipun“ yrði
ekki að heimskuiegu frutn-
hlaupi.
Reykjavík. 12. nóv. 1954.
Jón Stgurðsson
slökkXúliðœtjóri.
<» &,
Ólafur Ilvanndal pi entmyndameistari.
r
ÓLAFUR HVANNDAL fædd inni öfugur. Ólafúr breytti því
ist að Þairavöllum á Akranesi svo, að ejí'ki varð séð að um
14. -marz 1879. F'oreldrar hans hefði verið breytt. Að gera rétt
voru hjónin Jón Ólafsson og strax er ágætt. en að gera vjð
Sesselja Þórðardóttir (systir svo, að ekki sjáist, sýnir af-
Bjarna á Reykhólum). Þau burða hæfileika,. Enda var Ól-
fluttust síðar að Ylri- Galtarvík afur iðnaðarmaður ágætur.
á Hvalfjarðarströnd, og þ'ar Sem húsasmiður raisti Ólafur
ólst Ólafur upp. hús, bæði hér í Revkjavík og
Urn Ólaf, svo vel þekktan í Keflavrk.
m-ann, hefur ýmislegt veriö rit En Óiafur undi ekki við
að á tímamótum. í ævi hans, en þeíta. Hann hóf nám í skil.ta-
þá jafnan sneitt hjá þvi sem' gerð, hinn fyrsti hér á landi.
við, er þekktum hann bazt. viss Ilann skar og málaði og gýllti
um að var rikast í fari hans. skiltj hér í bæ um hríð. má t.
Það var hjartagæzkan. Hann d. benda á skjltið á Raðihúsmu,
gat ek'ki annað en hjálpað, ef sem er gert af honum.
'hann átti bess kojt. ef einhver Han.n fékkst við verzlun,
kom til han-s, .sem leið illa, og bæði í heild.ölu og smásölu,
bað bæði í smiáu og stóru. Og við útgerð, við ioðdýrarækt,
það er nú eins og geugur, að við landibúnað, þó að hann
það, -sem Ólafu.r gerði af ein- stundaði hann ekki sjalfur.
skærri hjartagæzku, v ar lagt Allar leiðir til framkvæmda
honum til lasts. Ég á við það, voru honum opnar.
sem hljóðlbært varð, að meðan En þetta var honum ekki
Ólafur var með prentmynda- nóg. „Nýjungagirnin’* var of
gerð sína á L-augavegi 1- ki>mu jf.k í huga hans. Hann hóf nám
þangað nokk’uð oft menn í prentamyndagerS. fyrst í
..timbraðir“. sem kalla-ð er. Danmörku, nvo í Þýzkalandi,
IJann gat ekkj annað en hialp- og vann að' henni bar í jandi
að, ef ha.nn átti þe?s nokkurn um • hríð. Hann hóf prent-
kcst, en þó a'.drei nema sem mvndagarð aér á landi árið
úrlausn. 1919, við þær aðstæður, sera
Annað var 'paö i ?ari Ólafs, mátti telia með öliu ómöguleg-
sem kalla msetti nýjungagirni, ar. En barna var við- nýtt aS
og er Pó rangt. Það er nýjunga fá-t. nvia braut að ryðia En.
cíirni á borð við Steþhan G. t.fm-arnir brevttust og aðstaðan
Stephans-.on. sem varð alltaf eitlNvað hcfum fengizt við
að vera að nema ný lönd. A huoa- og ákaía-maður a'ð
uppva-'tarárum sir.um stund- hóka- og blaðaútgáfu, getum
aði Ólafur öll a’geng störf, aldrei fullþakkað Öiafi braut-
bæöi til ...siós og sveit.a“, eins ryUardaUarí hans.
og ,sagt er. Hann reri á opnum Ég hef hér nefnt he'ztu
fciátum. var aíðar á skútum. var starfsgreijiar Ólaf.s. En hann
þar lictækur vel. ems og fcvar- hafði áhuga á fleiri málum en
vetna. og unni sjómennskunni þeim. Frá sjómennskuárunum
æ slðan. lét hann sér ming a.nnt um sjó-
Hann h.varf frá .•••jómann?k mennina, achúð þeitra og nám,
unni og lærði húsasm.íði hjá heizt á skólaskiDi. Hann var á-
Samúel Ólafssyni. — Ég man og ákafa-maður, að
þao frá sextugsafmæli Ólafs, fcverju. sem hann gek.k. Máþar
en fcá var honum haldið hóf, að nafna barátlu hans -fyrir því,
Guðjón, sonur Samúels, þá að. h.ætt væri imiiiutningi á
húsameistari ríkisins gat þess. - svi frá löpdu.m, bar sem g;n-
að við prófsmíðina hefði Ólafi og klaufaveiki hafði gosið upp,
orðið á s'kyssa, próísmtíðin var UlVO að sá voði bærist ekk: hing
hurð og var einn hlutinn í hurð Framh. á 7. síðu.