Alþýðublaðið - 20.02.1955, Blaðsíða 4

«
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Sunnutlaginn 20. febrúar 1955
S
S
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
b
s
s
s
I
s
s
S
s
s
s
s
s
s
s
í
s
s
s
s
s
s
s
s
Útgefandi: Alþýðuflotyurlnn.
Ritstjóri: Helgi Sœmundsson.
Fréttastjóri: Sigvaldi Hjálmarsson.
Blaðamenn: Björgvin Guðmundsson og
Loftur Guðmundsson.
Auglýsingasijóri: Emma MÖller.
Ritstjórnarsímar: 4901 og 4902.
Augjýsingasími: 4906.
Afgreiðslusími: 4900.
Alþýðuprentsmiðjan, Ijverfisgötu 8—10.
Ásþriftarverð 15,00 á mánuði. í lausasölu 1,00.
Svifasein ríkisstjórn
Hver er maðurinn?
RIKISSTJORNIN 'kasl-
aði fyrir jól eign sinni á
Vestmannaeyjatogarann Vil
borgu Herjólfsdóttur til að
láta rætast óskadraum í-
haldsins að fækka atvinnu-
tækjunum í stærstu báta-
verstöð landsins. Nú hefur
togarinn legið hér í Reykja
vík um tveggja mánaða
skeið af því að ríkisstjórnin
hefur ekki komið í verk að
ráðstafa honum. Þrjú bæjar
félög norðan Jands hafa
augastað á skipinu, en rík-
isstjórnin er ósköp svifasein
til framkvæmda eins og
fyrri daginn. Og þetta stór-
virka og nauðsynlega at-
vinnutæki er iátið ó-
notað mánuð eft'ir mánuð
af því að ríkisstjórnin veit
ekki, hvernig hún á að ráð-
stafa togaranum.
Konráð Þorsíeinsson
bæjarfulltrúi á Sauðár-
krókx gait þess í samtali
við bláðamenn í fyrradag,
að lausn málsins væri stofn
un togaraútgerðar á veg-
um ríkisins. Þetía er hár
rétt ályktun, og Alþýðu
flokkurinn hefur hvað eft-
ir annað mótað þessa stefnu
með því að flytja á alþingi
frnmvörp um ríkisútgerð
togara til atvinnujöfnun-
ar. En stjórnarflokkarn
ir hafa engan áhuga á
þessu úrræði. Þeim finnst
engu máli skipía, hvort
kaupstöðunum og kaup-
túnunum úti á landi er
tryggt afkomuöryggi eSa
atvinnutækin látin grotna
niður eins og skip, sem
fúna í nausti. Eeiðin er
isannarlega fyrir hendi, en
stjórnarflokkarnir loka
henni af ráðnmn hug.
Sagan um Vi'.borgu Her
jólfsdóttur er eitt dæmið af
mörgum. Atvinnuvegirnir
eru vanræktir. íslenzk stjórn
arvöld eru hætt a8 hafa á-
huga á framleiðslunril. Þau
halda að sér höndum, þó að
allur flotinn sé bundinn í
höfn langtímum saman hvað
þá einn togari. — Og þetta
ófremdarástand er afleið-
ing stjórnarstefnunnar, sem
náði hámarki ráðleysisins
og óhappanna með gengis
lækkuinni. En nu sjá Ólafur
Thors og sérfræðigar hans
ekkert úrræði annað en
nýja gengislækkun!
Eigi að síður halda stjórn
arflokkarnir áfram áð tala
öðru hvoru um jafnvægið
í byggð landsíns og önnur
áþekk hugtök til að blekkja
fólkið. En hver er alvaran
bak við þau faguryrði?
Svarið við heirri spurn-
ingu er öngþveitið í þjóð
félaginu. Ríkisstjórnin
kemur ekki í verk að ráð-
stafa togara, sem þrjú bæj
arfélög keppast um að fá
til að forða því, a'ð íbúarn
ir flýi átthaga sína. Hún
getur ekki einu sinni Iagt
svo lítið lóð á vogarskál
jafnvægisins í hyggð lands
ins. Stjórnarvöldin van
rækja skyldu sína við fólk
ið úti á Iandi og kalla yfir
héruðin hættu ílóttans og
uppgjafarinnar.
Staðreyndir slíkar sem
þessar nægja til að sann-
færa a’la hugsandi menn
um þann sannleika, að nú-
verandi ríkisstjórn er ekki
vanda sínum vaxin. Stefnu
breyting er óhjákvæmileg,
ef hér á ekki allt að hrynja
í rústir, atvinnutækin að
grotna niður, héruðin úti á
landi að eyðast hvert af
öðru og ein gengislækkun
in að reka aðra. Og þegar
svo er komllð mun til lítils
fyrir stjórnarflokkana að
auglýsa þann vilja sinn að
hlutast til um jafnvægi í
byggð landsins. En ætla
kjósendurnir að bíða hruns
ins og hörmungarinnar í stað
þess að reyna í tíma að
bjarga þyí, sem bjargað
verður? ísland hefur næg
gæði ‘ að bjóða, en þjóðin
ber ekki gæfu td að velja
sér forustumenn, sem skipti
þeim af réttsýni og skyn-
semi og gefi landsmönnum
kost á að margfalda auðæfi
lands og hafs í farsælu starfi.
Gerist áskrifendur blaðsins.
Talið við afgreiðsluna. — Sími 4900
Alþýðublaðið
DANS- og dægariagasöngur
inn er ung listgrein með Islend
ingumt en þó orðin verulegur
þáttur í skemmtanalífi hvar-
vetna á landinu. Saga hennar
er hliðstæð sögu annarra list-
greina með okkur; hún fluttist
hingað frá útlöndurn, og bar
fyrst í stað ótvíræðan svip upp
runa síns, en hefur smám sam
an þokast nær því að verða
sjálfstæð, • fyrir sín e!gin sér-
kenni í tjáningu og túlkun, er
eiga rætur sínar að rekia til
þjóðlegra erfða. Er það vel,
þar eð þessi listgrein hefur víð
tækari áhrif en menn gera sér
almennt ljóst, og menningar-
leg ábyrgð hennar er meiri en
margan grunar.
MANSÖNGVARAR
ÚTVARPSALDARINNAR.
Frumherjar þessarar list-
greinar eru enn menn á bezta
aldri. Meðal yngri kynsióðar-
innar njóta þeir hyl'ii og aðdá
unar öðrum listamönnum frem
ur, og enda þólt sumum kunni
að finnast að þar gæti ofmats,
er þar aðeins um þróun að
ræða, sem á sér svo djúplægar
rætur í umhverfi okkar í dag,
að hún verður ekkí stöðvuð.
Dægurlagasöngvarinn er man
söngvari útvarpsaldarinnar,
hann hefur tekið við hlutverki
þess manns, sem kvað rímurn
ar í baðstofunni á kvöldvök-
unni og tendraði glóð í augum
ungra kvenna með raddfegurð
sinni, þegar hann flutti ástar-
játninguna, sem skáldið hafði
fellt í form hins dýra ríms og
Idiðmjúka háttar. Einnig sú
listgrein , hafði borizt hingað
frá útlöndum, en smárn saman
orðið flestum listgreirium þjóð
legri og unnið sér íslenzkan
þegnrétt fyrir sjálfstætt svip-
mót go 'sérkenni. Og nú berst
heimasætunni íslenzku rödd
mansöngvarans á öldum ljós-
vagans; raddbeiting hans er
önnur en rímnakveðandans,
orða'ag ástarjátningarinnar
ljósara, en hefur um leið orðið
að láta nokkuð á sjá hvað
kynngi og ris snertir, hættirnir
ekki jafn dýrir, — en mansöng
urinn ratar leið sína að hjarta
hennar sem fyrr, og tendrar
heita glóð í. augum hennar.
MEÐ BJARNA BÖÐV
ARSSYNI.
Alfreð Clausen er einn af
þessum frumherjnm, og um
leið einn af þeim dægurlaga-
söngvurum, sem nú njóta
mestrar hylli og aðdáunar með
yngri kynslóðinni, og. þeirri
eldri raúnar líka. Alfréð- er
enn ungur að árum. fæddur í
Reykjavík 7. maí 1918, og énn
á framfaráskeiði í iist sinni.
Hann byrjaði að fást við söng
dans- og dægurlaga fyrir tólf
árum. lék fyrst í stað sjálfur
undir á guitar, en tók brátt að
syngja með danshljómsveitum
og hefur síðan sungið með flest
um starfandi danshljómsveit-
um hér í borginni og víðs veg-
ar um land, en auk þess með
öðrum hljómsveit'am. Fyrsta
hljómsveitin, sem hann söng
með, var hin kunna danshljóm
sveit Bjarna Böðvarssonar, —
það var 'stór híjómsveit, skip-
uð 12 hljóðfæraieikurum og
þrem söngvurum. Hún fór
hljómleikaferðir um landið og
átti mikilli hylli að fagna hvar
sem hana bar að garði, auk
þess sem hún var fastagestur
í ríkisútvarpinu.
TUTTUGU OG FIMM
HLJÓMPLÖTUR.
Fyrir þrem árum söng Al-
freð inn á sína fvrstu hljóm-
plötu. Það var lagið ;,Æsku-
minning11, eftir Ágúst Pélurs-
Alfreð Clausen.
son, sem lengi heí'ut átt hér
miklum vinsæidurn að fagna í
flutningi hans, en hljómplötu-
gerðin :,íslenzkir tónar“ stóð
að upptökunni og útgáfunni.
Síðan hefur Alfreð sungið inn
á tuttugu og fimm hljópiötur á
vegum þeirrar útgáfu, og er
jafnan mikil eftirspurn eftir
plötum hans. ,,Æskuminning“,
,,Ég minnist þín“ (London-
derry Air), „Góða nbtt“ (My
Curlyheaded Baby) og dúett
úr Bláu kápunni ásamt Sig-
urði Ólafssyni, en þær hljóm-
plötur hafa einnig revnzt mjög
vinsælar. Og innan skamms
mun von á fleiri h’jómplötum
msð söng hans.
Alfreð hefur átt það sam-
merkt méð mörgum öðrum
listamönnum íslenzkum, fvrr
og síðar, að hann hefur orðið
að fórna listlnni hvildarstund-
um sínum frg erfiðum hvers
dagsstörfum. ,,Það er á 'stund-
um ekki auðvelt, að syngja
dægurlög af lífi og fjöri fram
á nótt, þtgar maður er þreytt-
ur eftir erfiði dags!ns,“ segir
hann, og er það auðskilið. En
hann kveðst alltaf hafa haft
vndi af list sinni, þrátt fyrir
hað, og einkum haíi sér revnzt
ánægjuleg samvinnan við ís-
iprizku dægurlagahöfundana,
!T jóðfæraleikendur og hljóm-
"ve'tarstjóra. — og síðast en
ekki sízt starfsmenn ríkisút-
varpsins, sem hafi af frábáerri
bolinmæði og vandvirkn: veitt
aðstoð sína við upntöku söngs
bans á olötur. „Fyrst í stað
söng ég útlend dægurlög með
textum á erlendum málum.. en
nú syng ég eingöngu íslenzka
texta og mestmegnis íslenzk
'ög," segir hann c-nn fremur.
„Þegar ég byrjaði að syngja,
var nefnileffa ekki öðru til að
sem fyrr er á minnzt, „Vöku | dreifa svo heitið gæti en er-
draumur“ og Sólarlag í Rvík“ | lendum dægurlögum og dægur
eftir Jenna Jóns, „Minning11
eft'Ir Guðmund Jóhannsson og
„Þín hvíta mynd“ eftir Sigfús
Halldórsson eru með vinsæl-
ustu lögunum, sem ’nann hefur
sungið inn á plötur, en auk
þess hefur hann sungið inn
nokkur klassisk lög, svo sem
lagatextum. En nú befur þetta
reytzt. . . .“ A’fréð hefur jafn
an reynst fús á að leiðbeina
yngri söngvurum og hvetja þá,
m.a. hefur hann hvatt hfnn
efnilega dægurlagasöngvara,
Jjhann Möller, til glímunnar
Framhald á 7. síðu.
BRIDGE -
S. ■
H.
T.
L.
9, 7
A, 8, 4, 2
■ K, G
S
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
.s.
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
S frigera einn tígul hjá norðri. Ef vestur lætur hjarta,
S. — 8, 6
H — 10, 9, 5
T. — 9, 7, 5
L.-------
S. — A, 4
H. — 6, 3 ’ ■; í
T. — 8, 4
L. — K, 10
Grand. Suður spilar út og norður og suður eiga að
fá 7 slagi.
Lausn á þraut nr. 6:
Slagur S. Ú. N A
1. S—G L—3 L—2 S—8
2. L—4 L—G L—K H-5
3. H-—4 T—7 T—A T—10
4. S—3 T—9 T—2 L—7
■5 L—6 L—D L—A L—9
6. S—6 T—G T—5 H—7
7. S—10 H—5 T—6
Ef vestur lætur tígul í fyrsta slag, er hægt að
lætur norður hjajrtdrottningu. Norður tekur laufkóng
og tígulás og trompar tvo tígla. Austur lætur lauf. —
Norður tekur á hjartaás og lætur enn tígul. Austur læt
ur hjarta. Suður trompa og spilar út spaða 10, sem
þvingar austtur í laufi og hjarta. 1
S
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
V
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s