Alþýðublaðið - 24.09.1955, Síða 7

JLaugardagur 24. sept. 1955,
ALÞYÐUBLAOIÐ
1
Ulfarnir í þjóðféla
(Frh. af 5. síðu.)
tilsagnir um það, hverníg
murka megi lífið úr fólkki. Ein
sagan heitir „Blóð-María“.
María er uppáhalds nafn í þess
um sögum. Blóð-María kyrkir
fósturmóður sína, notar til
þess kaðal, kemur svo grun á
fósturföður sinn, sem lendir í
gálganum fyrir glæp, er hann
á að hafa framið, en er þó sak-
laus. Seinna rekur þessi Maria
hníf í sálsjúkdómalækni og
brennir skýrslur hans, svo að
ekki komi þær upp um smásynd
ir hennar.
. Þá er enn saga, sem heitir:
„Ég drap Maríu“, auðvitað
ekki Blóð-Maríu. Yangefimi
strákur er á heimleið með
telpu, sem heitir María. Það
rignir, og þau fara inn í hey-
hlöðu. Hún hallar sér upp að
„Franskir verkamenn“, segir
hann, „hafa annað sjónarmið,
er þeir ganga í Coca-cola bind-
indi, því að þeim er það barátta
, drekkur. En sér til viðbjóðs og gegn áhrifum bandarísks auð-
skelfingar finnur lögreglan ann hrings, er þeir telja að sporna
að slagið hálfétna manns-.beri við. í Bandaríkjunum er
skrokka, líkt og villidýr haíi
rifið þá í sig. Á þeim fitnaði
maðurinn, auðvitað. Myndir
drykks þessa hins vegar neytt
af verkamönnum, og baráttan
gegn honum er á engan hátt
sýna svo líkin af fólki á ýmsum barátta gegn stj órnarvöldunum
aldri og af báðumkynjum. Hinn eða stefnu þeirra“.
feiti maður býður svo að síð Þá ber hann flokksbræður
ustu frænku sinni og skrifara sína þeim sökum, að þeir taki
sínum til Ítalíu í alþjóða át- j erlendar kvikmyndir fram yfir
veizlu. Þegar komið er á stað , bandarískar, „og sýni andúð á
inn, eru þar feitir og hungrað
ir menn við matborð, en enginn
matur á borðum. Þegar spurt
er um matinn, svarar feiti mað
og
sjónvarpi, sem verkamenn al-
mennt hafi dálæti á“. Hann tel-
ur flokkinn og hafa gengið of
langt í þjóðvísnasöng sínum,
,,en sá menningarþáttur nýt-
ur ekki enn almenns skilnings
og viðurkenningar verka-
urinnn, að skrifara sinn
frænku sína eigi að éta.
Óþarfi er að lengja frekar ,
þessa frásögn amerísku rit- j manna . Þá ber hann flokknum
stjórans, en blaðagreinar hans ' °S á brýn, að hann hafi fælt
og sú herferð, er þær komu af ^ra s<-'r mar§t verkamanna með
stað gegn þessum óþverra,! ÞV1 vinna gegn Þvr> banda
heystálinu, en strákurinn gerist | hreinsaði til í mörgum borgum. j riski1' skákmenn yrðu styrktir
eitthvað nærgöngull við hana,
en hún hlær að honum og kall
ar hann „sissy.“ Hann reiðist,
nær í exi og heggur telpuna til
dauða, og svo sýnir myndin
telpuna liggja dauða, hálf-
nakta í óvirðulegum steiling-
um, en strákurinn hangir nið-
ur úr rjáfri hlöðunnar, hefur
hengt sig. — Þetta eru barna-
myndirnar.
Fáum föðmum þar frá, er rit
þetta, sem líér var lýst, hafði
verið keypt, fannst tíu á.ra
telpa, sem einhver kynferði-
lega sjúkur maður hafði kyrkt
til dauða. Það var raunveru-
leiki, ekki skáldskapur.
NÁKVÆM TILSÖGN
• Þessir bæklingar, segir rit-
1 stjórinn, lýsa nákvæmlega,
hvernig unnt er að festa byssu
þannig við burð, að skotið
hlaupi úr henni í þann, sem
ætlar að opna hurðina. Einnig,
hvernig maður getur gengið
með eiginkonu sinni á palli
meðfram járnbrautarteinun-
um og gengið svo tæpt,
að hann þarf ekki annað
en að hnippa dálítið í
hana svo að hún detti út af
og verði fyrir eimvagninum.
Þá er hann laus við hana.
Ein af þessum ógeðslegustu
sögum, sem unglingum eru
ætlaðar, segir frá manni ei.n-
um. Kona hans hafði verið hon
um ótrú. Hann lætur konuna
og friðil hennar grafa gróf,
neyðir þau til þess, drepur þau
svo og kemur þeim í gröfina.
Að tíu dögum liðnum rísa hálf
rotnuð líkin upp og ásækja
manninn, hann skýtur þau, en
það kemur að litlu haldi, og
svo endar sagan á því, að sögu
maður óskar, ,að hann gæti sagt
lesaranum frá því, hvað aftur-
göngurnar gerðu við manninn,
en það hefur verið svo ljótt, að
þessi saklausi sögumaður vill
víst ekki fara með það.
VEIZLA LÍKÆTANNA
Ein myndin sýnir hálfétið lík
liggjandi á borði í borðstofu.
Önnur hálfnakin kvenmann
liggjandi á borði, brjóst og kálf
ar mjög áberandi að vanda.
Gömul kerlingarnorn grufir sig
yfir konuna og segist varla
geta beðið eftir því að fá að
eta þetta hvíta, góða og mjúka
hold. Enn ein myndin er af ein
hverjum vargi, er hringir úr
hótelherbergi sínu og biður
um að sér sé sendur feitur
strákur — ekki venjulegur mat
ur, heldur strákur, því að hann
sé verulega hungraður.
Þá er þar saga, er heitir
„Veizla líkætanna“. Þar er sagt
frá manni, sem alltaf er að
fitna, en etur þó hvorki né
í blöðunum lásu menn eftirfar-
andi yyfirskriftir:
til farar, er þeir lögðu til orr-
ustu við rússnesku skákmeist-
arana nú fyrir nokkru.
En það leið ekki á löngu áður
j en þessi byltingasinni fékk fyr-
HEKFERÐ HAFIN
Fræðslumálaráð og fleiri
liefja þátttöku í baráttunni ir ferðina. Helzti sérfræðingur
gegn glæparitunum. Haddam l flokksins í menningarmálum,
V. J. Jerome, bii'ti svargrein í
næsta hefti ritsins. Kvað hann
þetta „borgaralega villu“, og
yrði að vara alvarlega við henni.
Samkvæmt kenningu hans virð
ist flokkurinn eiga að halda því
áfram að syngja bandarískar
þjóðvísur, — söngva, sem banda
rískum verkamönnum ber að
syngja, enda þótt þeir geri það
ekki. Og hann kveður engan
bókaverzTanir hætía sölu á við
bjóðslegu ritunum. Heimkomn
ir hermenn í 30 bæjum og borg
um Ieggja lið herferðinni gegn
spilliáhrifum glæparitanna.
Simsbury Knights of Colum-
bys hreinsa sjö bæi af glæpa-
ritunum. Hafin er herferð í
Nýja Englandi gegn glænarit-
unum.
Þessar fyrirsagnir blaðanna
sýna, hversu þau hafa kynnt al flokksmann vinna verkalvðn-
menningi það, sem fjöldi ‘xim gagn með því að aðhyllast
manna hefur ekki áður gert sér | það viðhorf meirihluta hans, að
ljóst, að sáð væri sannkölluðu j kjósa heldur að hafa Marilyn
eitri spillingar í sálir barna og . Monroe með sér í útlegð á eyði-
unglinga með þessum viðbjóðs | eýl en „sögu hinna þriggja al-
þjóðasambanda“. Kommúnist-
ar eru sem sagt staðráðnir í því,
að halda áfram á braut hins
einstrengingslega ofstækis, —
og ferst það hyggilega, því að
þann árangur, sem þeir hafa
áður náð, eiga þeir eingöngu
því að þakka.
íegu glæparitum. Það var sann
arlega ekki til einskis að rit-
stjórinn, T. E. Murphy, tók að
kynna sér þetta óverra lesmál
og átti nægilegt siðferðisþrek
til þess að kynna þjóðinni, hví
líkt skemmdarverk var unnið
með þessum ritum, eingöngu af
ágirnd og skorti á siðferðis-
þroska.
OG HÉR Á LANDI?
Á íslandi fjölgar þeim ritum
og bæklingum, sem eru alræmd
og töluvert umtöluð. Þau eru
einnig oft kölluð glæparit.
Þjóðin er að vakna til meðvit
undar um, að með þessum rit
um er unnið alvarlegt skemmd
arverk í þjóðfélaginu. Þau
hafa þegar hlotið allöflug mot-
mæli, en seljast samt allríflega,
eins og margt annað, sem er ó-
hollt og skaðlegt, svo sem a-
fengi, tóbak og fleira.
Skyldu samt ekki vera marg
ir foreldrar á íslandi, sem hafa
lítt gert sér ljóst í hvaða
hættu börn þeirra eru fyrir á-
hrifum frá þessum óþverrarit-
um?
Ekki aðeins þeir, er gefa rit
in út, verða svartir sau.ðir í þjóð
félaginu, heldur falla þeir und
ir sömu sök, er selja ritin, eftir
að uppvíst er orðið, hvers eðiis
þau. eru. Öllum ber okkur að
keppa að fegrun mannlífs á
jörðu til útrýmingar hvers kon
ar illgresi og öllu því, er mein
um veldur.
Pétur Sigurðssosi.
J. Katchen...
(Frh. af S. síðu.)
heima í París. Hafði hann þá
þegar lokið háskólaprófi í heim
speki og bókmenntum.
í gær áttu blaðamenn tal við
listamanninn. Hann er bæði
góðlátlegur og gáfulegur og við
samræður kemur í ljós, að ekki
er komið að tórnum kofunum
hjá honum hvað það snertir.
Hann hefur ferðazt afar víða og
haldið hljómleika, t. d. alls stað
ar í Vestur-Evrópu og í öllum
heimsálfunum. Tiltölulega ný-
lega er hann kominn úr hljóm-
leikaför frá Afríku og A-Asíu
og héðan fer hann til London
og Parísar og síðan aftur til
Afríku og síðar Ástralíu og
Nýja-Sjálands.
Katchen kvaðst oft vera
spurður að því, hvort hann
þreyttist ekki á svo miklu
hljómleikahaldi. Hann kveður
svo ekki vera; engir 2 hljóm-
leikar séu eins, jafnvel hljóð-
færi, hús og þó einkum fólkið
hefur aldrei sömu áhrif á tvenn
um hljómleikum.
Katchen leikur eingöngu
eldri sígild verk á hljómleikum
sínum og kveðst vera hrifnari
af 19. aldar tónskáldum en
hinnar 20. Lítið er til af píanó-
músík eftir nútímahöfunda.
Svo er nútímatónlist meira bú-
in til af lærdómi og þekkingu
en að hún sé frá hjartanu runn
in, nema þá helzt jazz, sem
,byggist á „improvisation“.
Þjóðvísnasöngur
(Frh. af 4. sxðu.)
og krefst hann þess, að ýmsaf
„hégómlegar venjur11 séu niöur
lagðar. Kommúnistar í Bandá-
ríkjunum drekki til dæmis
frönsk vín, en ekki Coca-cola. ’ Sjálfur leikur hann aldrei jazz.
Happdrætlisíbúð okkar
í Hamrahlíð 21r
3. hæð til vinstri, verður til sýnis í dag og á morgun frá
kl. 2—6 báða dagana.
íbúð þessi er v’nningur í yfirstandandi flokki og
verður útdregin 3. okt. n.k. en þá verður einnig dregið um
Willysjeppa með stálhúsi.
Gleymið ekki að endurnýja.
Happdrætfi Dvalarheimilis
Aldraða SJómanna.
Aðalumboð Austurstræti 1. Sími 7757.
Skrifstofa Tjarnargötu 4 3. hæð.
vantar í Vífilsstaðahæli strax eða frá 1. okt. n.k.
Upplýsingar hjá yfirhjúkrunarkonunni í síma 5611
frá kl. 2—3 daglega.
Skrifstofa ríkisspítalanna.
U. S. I. Frosflösur
fas(st ,nú aftur og er einnig
seldur á smurstöðvum SÍS,
sem sjá um að setja hann á
kælikerfið.
U.S.I. frostlogui’inn varnar ryð
myndun og tæringu í kerfi. —
Gufar ekki upp og stíflar ekki.

Notið eingöngu U. S. I. frostlöginn.
Bílabú
Hringbraut 119 — Sími 7080
Lokað f dag
vegna skemmtiferðar starfsfólksins.
Harpa h
I E B
ESS0
Smurstöð vor, Hafnarstræti 23, hefur síðastliðna 3
mánuði tekið við pöntunum á smurningi bifreiða til
hægðarauka fyrir viðskiptavini vora. Látið oss vita hvaða
tími hentar yður bezt og þér munið komast hjá óþorfa
bið. Verkið unnið af fagmönnum.
Hið Sslo Steinoííufélage
f Sími: 81600 og 1968.