Alþýðublaðið - 23.10.1955, Blaðsíða 6

AIþýðubla&id
Sunmidagur 23. októbér 1955.

iCaberdine-
! buxur
J á telpur og drengi.
S Verð kr. 152,00
S
i Toledo
^ Fischersundi.
BALgSl. „
|ONiS°N
(fúJtaigndsaia
Telpu
Verð frá kr. 90.00
Toledo
Fischersundi.

t Sendibílastöð
HafnarfjarSar
Strandgötu 50.
SÍMI: 9790.
Heimasímar 9192 og 9921. jj
5arna-
gallar
Verð frá kr. 100.00
Fischersundi.
HANS LYNGBY JEPSEN:
jgSprr^Kír
1 *T> í
jlJjlv*.
TVTr'
■ I VI I I VII T
X j. 1 XX ’
TVTTT A T>
I VJ B • r~x B V
x v x x .x xxv
20. DAGUR.
sér meðvelþóknun. Hún er hærri vexti en syst-
ir hennar, Kleópatra, en drættirnir grófari,
húðin dekkri; hún er fögur kona, brjóstin
hvelfd, hreyfingarnar ögrandi, fullar yndis-
þokka. Og klæðnaðurinn gerir sitt til þess að
auka á líkamsfegurðina.
Á berum fótum hefur hún létta, gyllta il-
skó. Þeir eru opnir í tána, hringar á tánum,
grannar gullfestar um öklana. Klæðnaður
hennar er litríkur, mjög þunnur, næstum því
gegnsær, brjóst, armleggir og axlir berar. Hún
ilmar af smyrslum, hárið fagurlega uppsett
umhverfis ennisdjásn úr skíru gulli. Armar,
brjóst, axlir, háls og andlit er vandlega farð-
að. Augun eru svört, munnurinn stór, varirn-
ar breiðar og blóðrauðar.
Hún stendur upp og gengur yfir að spegl-
inum. Hún réttir vel úr sér, vindir upp á lík
amann og skoðar sig í krók og kring. Hún
kinkar kolli, harðánægð með útlit sitt. Svo
gengur hún niður í hátíðasalinn og sezt í há-
sætið við hlið bróður síns.
Heiðursgesturinn Cæsar kemur til hátíðar
innar síðastur manna. Hann er í búningi hers-
höfðingja, í leðurilskóm, langar leðurreimar
rauðri skikkju; hann ber hvorki vopn sé heið
ursmerki, — að undanskildum kransi úr eik
á leggjum; gylltum brjóstpansara, purpu-
arlaufum á höfði. Hann gengur ákveðnum,
hröðum skrefum innar eftir salnum og kveð-
ur konung og drottningu kurteislega, næst-
um kuldalega en þó virðulega. Hann er með-
alhár vexti, vöðvamikill, stæltur og þjálfað-
ur. Augun eru blá, skörp, árvökul. Hreyfingar
ákveðnar og öruggar og bera vott um tak-
markalaust sjálfstraust. Andlitið er magurt,
nefið framstandandi og eilítið íbjúgt, hakan
lýsir viljafrestu, munnsvipurinn viðkvæmis-
legur og hann á létt um bros. Hárið er þunnt,
Ijóst og greitt fram yfir hátt og hvelft ennið.
Eikarlaufakransinn leynir því næstum, að
hinn mikli hershöfðingi er að verða sköllótt-
ur. Hann er fimmtíu og fjögurra ára gamall,
en lítur út fyrir að vera miklu yngri. Kraftur
og lífsþróttur geislar af þessum manni, hvar
sem á hann er litið.
Bak við hásætið standa þeir Poteinos ráð-
gjafi og Achillas hershöfðingi. Sá fyrrnefndi
stígur eitt skref fram og býður gestinn vel-
kominn. Cæsar virðir fyrir sér með mikilli at
hjrgli píreygðan, svipillan Enúkann, fituklepr
aðar kinnar hans og flatt nefnið, og þeir sem
næstir honum standa komast ekki hjá því að
Sjá að veikt háðsglott líður yfir munn hans.
Svo stígur Poteinos eitt skref aftur á bak á
ný, konungurinn vottar Cæsar gleði konungs-
hjónanna og allra landsmanna yfir nærveru
hins tigna gests, lýsir ánægju sinni yfir að fá
tækifæri til þess að auðsýna svo frægum og
tignum manni gestrisni. Einnig á þetta hlýð-
ir Cæsar brosandi. Svo verður Rómverjanum
litið á drottninguna. Sannfærist á svipstundu
um næstum því áfenga fegurð hennar. Hún
mættir augnaráði hans, ögrandi horfist hún í
augu við hið margumtalaða kvennagull og
glæsimenni og brosir við honum. Hershöfðíng
inn lítur undan án þess hún fái nokkrar ályktan
ir dregið af svip hans. Hann tekur að virða fyrir
sér hershöfðingjann Achillas og þvínæst hirð-
menn aðra umhverfis. Svo heldur hann ör-
stutta ræðu, þakkar móttökurnar og fullviss-
ar hið gamla Egyptaland með hetjudáðum for
tíðar sinnar og þúsundum dýrmætra minja
í menningu og listum um einlæga vináttu
hins unga Rómaveldis. i
Það er lagzt til borðs. Cæsar hvílist milli
Ptolomaiosar Dionysósar konungs og drottn-
ingar hans og systur, Arsinoe. Hann kveðst
hafa fengið tækifæri til þess að skoða og
kynna sér hin ómetanlegu handrit bókhallar-
innar, spyr hvort það sé ekki rétt, að þar séu
fjögur þúsund bindi? Sér í lagi dáist hann að
hinum grísku handritaafritum. Hann kveðst
hafa á prjónum að koma upp vísi að slíku
safni fornbókmennta í Róm. Síðar berst taliö
að herstjórnarlist, um hjátrú og forboða í sam
bandi við orustur og styrjaldir. Hann talar
háðslega um hjátrúarkreddur, en staðfestir þó
hver áhrif fyrirburðir geti haft á siðferðis-
þrek hermannanna. Hann talar í stuttum, lak
oniskum setningum, hikar, velur orðin ná-
kvæmlega, talar fallegt mál.
Erindi hans til Alexandríu er tvíþætt, en
hann hefur ennþá ekkert látið uppskátt um
það. Hann er þangað kominn til þess að
krefja Egyptalánd um eftirstöðvar þeirrar
skuldar, sem það stendur í við Róm, og öðru
lagi er hann kominn til þess að taka á móti
þeirri gjöf, sem honum hefur heitin verið.
Orðrómur hefur þá þegar borizt honum, hver
sú gjöf muni vera, og reynist sá orðrómur á
rökum reistur, leiðir þar af að einnig hin
þriðja ástæðan til komu hans gerir sig gild-
andi.
Að máltíð lokinni kveður við lúðurhijómur
og allir standa upp. Þungar dyrnar opnast
hægt og gjöfin er borin inn. Fyrstir ganga tólf
hermenn úr her Achillasar, síðan kemur ungur
prestur og þvinæst aðrir tólf hermenn. Prest-
urirtn heldur á gjöfinni. Hann er hvítklædd-
ur; heldur á skildi fóðruðum purpurarauou
silki. Á því liggur höfuð Gneiusar Pompejus-
ar.
Presturinn gengur fram og réttir Cæsari
skjöldinn. Hinn rómverski hershöfðingi er ná
fölur, augun samankipruð í tvær mjóar rif-
ur; allt andlitið er sem sviplaus gríma. Hann
tekur við skildinum en réttir hann samstund-
is einum liðsforingja sinna. Og einmitt í því
bili er Poteinos stígur fram til þess að mæla
nokkur orð fyrir gjöfinni, snýr Cæsar baki að
hásætinu og gengur hratt til dyra.
í dyrunum staðnæmist hann, snýr sér hvat-
lega við og segir lágt en svo skýrt að hvert
mannsbarn heyrir um allan hinn geysistóra
sal:
Þeir, sem færa mér gjöf þessa, gleyma einu
mikilvægu atriði: Víst var Gneius Pompejus
óvinur minn, en ei að síður var hann Rómverji
eins og ég.
Hann gengur hvatlega til herbergja sinna
og kallar þegar fyrir sig nokkra herforingja.
Setjið verði við allar dyr hallarinnar. Enginn
má ganga út eða inn nema með mínu levfi.
Sendið njósnara til þess að vita, hversu sterk
ur er hinn egypzki her og hvað hann hefst að.
Ég óska að fá skýrslur um hverja hrevfingu
hans, hcersu lítilfjörleg sem hún virðist. Flytj
ið her okkar í land og gerið hann tilbúinn til
orustu. Ef til átaka kemur, er aðstaða okkar
ekki góð, öðru nær. Bext að vera við öllu bú
inn.
< X X
N INKIN
* it Jk
KHS3KI
|Samú9arkor| s
) Slysavarnafélags Islands •
$ k&upa Cestir. Fást hjá^
l slfsavarnadeildum ona S
) land allt, 1 Reykavík í)
$ Hannyrðaverzluninnl, ^
^ Bankastræti 6, Verzl. Gunn S
^ þórunnar Halldórsd. ogS
) skrifstofu félagsins, Gróf-^
Íin 1. Afgreidd í síma 4897. s
— Heitið á slysavarnafélagS
) ið. Það bregst ekkl. •
|Dvalarheimili aláraira^
s
s
s
sjómanna
Minningarspjöld fást hjá:S
Happdrætti D.A.S. Austur^
•træti 1, sími 7757. s
Veiðarfæraverzlunin VerB S
andi, sími 3786. $
) Sjómannafélag Keykjavík-^
ur, sími 1915. S
Jónas Bergmann, Háteig*-S
veg 52, sími 4784. •
Tóbaksbúðin Boston, Lauga j
veg 8, sími 3383. S
) Bókaverzlunin FróðJ, ^
Leifsgata 4. ^
Verzluniu Laugatelgur, S
S Laugateig 24, sími 81661S
^ Ólafur Jóhannsson, S«ga- ^
^ bletti 15, sími 3096. s
S Nesbúðin, Nesveg 39. S
) Guðm. Andrésson gullsm^-
Laugav. 50 sími 3769.
S f HAFNARFIRÐI:
Bókaverzlun V. Lang,
sími 9288.
jOra-víðgerðlr.
S Fljót og góð afgreiðsla.s
^GUÐLAUGUR GÍSLASON,^
i, Laugavegi 65 s
S Sími 81218 (heima).
MínnlngarsplöM ^
| Barnaspftalasjóðs HringíinaS
| eru afgreidd í HannyrSa-S
i verzl. Refill, Aðalstrætl 12 S
, (áður verzl. Aug Svend-S
i sen), í Verzluninni Victor,S
i Laugavegi 33, Holts-ApO-J
í teki, Langholtsvegi 84, ^
i Verzl. Álfabrekku við Suð-)
! urlandsbraut, og Þor*tein*--
V
V
s
s
s
s
s
s
!búð, Snorrabraut 61.
[Smurt brauð
i &g snlttur.
| Mestispakkar.
') Ódýraist og bezi Vln-
■ ssmlegast pantið m»5C'
fyrirvara.
51ATBARINN
Lækjargötu I.
Síml 80340.
Hús og íbúðir
■ IJ
S
s
*
s
s
s
s
af ýmsum stærðum iS
bænum, úthverfum bæj.)
arins og fyrir utan bæinn:
til sölu. — Höfum eiftnfgj
til sölu jarðir, vélbáta,;
bifreiðir og verðbrél.
Nýja fasteignasalan, ^ ^
Bankastræti 7. 5 S
Sími 1518. )